Η αποπομπή των φορτηγών
Προαναγγελθείσα πράξη η αποπομπή των φορτηγών από το παράπλευρο δίκτυο, ακόμα και αν αυτό λέγεται Π.Ε.Ο. Ελευσίνας – Θηβών. Το μέτρο είχε ανακοινωθεί από την αρχή του χρόνου, έγινε νόμος τον περασμένο Μάιο και με την έκδοση της εφαρμοστικής απόφασης στις 11 Αυγούστου τέθηκε άμεσα σε εφαρμογή, χωρίς να δοθεί μια τυπική, έστω ενός μηνός μεταβατική περίοδος. Τέθηκε σε ισχύ, μέσα στην καρδιά του μήνα των διακοπών και, μάλιστα, χωρίς την τοποθέτηση ενημερωτικών πινακίδων, κάτι που ίσως θα πρέπει να εξεταστεί νομικά από τις αρμόδιες αρχές.
Οι αντιδράσεις του ΠΣΧΕΜ και άλλων συνδικαλιστικών φορέων ήταν άμεσες και έχουν να κάνουν όχι μόνο με τη λανθασμένη χρονική περίοδο που οι κυβερνώντες επέλεξαν να θέσουν σε ισχύ το μέτρο, αλλά και για τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία που απαιτείται προκειμένου να εξαιρεθεί ένα φορτηγό από τα απαγορευτικά μέτρα. Την ανάγκη αναστολής του μέτρου ζητούν επίσης η ΓΣΕΒΕΕ και ΕΒΕΠ με ανακοινώσεις των προέδρων τους Γιώργου Καββαθά και Βασίλη Κορκίδη αντίστοιχα.
Χαρακτηριστική είναι η φράση του κ. Καββαθά ότι η απαγόρευση αυτή των φορτηγών, «δημιουργεί σωρεία σοβαρών προβλημάτων, περισσότερα από αυτά που ενδεχομένως θέλει να θεραπεύσει» και «…τίθεται ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο στην ανεμπόδιστη άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας των χερσαίων εμπορευματικών μεταφορών…» και επισημαίνει κατόπιν, πως «δυστυχώς, η διαδικασία που προβλέπεται από την υπουργική απόφαση για τη χορήγηση άδειας διέλευσης (εξαίρεσης) είναι εξαιρετικά γραφειοκρατική και χρονοβόρα».
Μπαίνοντας όμως και στην ουσία αυτής της απαγόρευσης, το ΠΣΧΕΜ κάνει λόγο για «άβατο» των φορτηγών επισημαίνοντας και τις συνέπειες του μέτρου σε βάρος της εκτέλεσης του μεταφορικού τους έργου και ζητά την αναστολή της απόφασης για μια τρίμηνη περίοδο – αναλυτικό ρεπορτάζ ακολουθεί.
Τέλος κυκλοφορίας 100 ευρώ/ ταξίδι
Το μέτρο της είσπραξης των 100 ευρώ ανά ταξίδι που επιβάλλεται στα αλλοδαπά φορτηγά ορισμένων χωρών εξακολουθεί να ισχύει και προβλέπεται από τον καινούργιο νόμο για τα τέλη κυκλοφορίας των φορτηγών. Ωστόσο, οι χώρες των οποίων τα φορτηγά υπόκεινται στην εν λόγω επιβάρυνση είναι λίγες και συγκεκριμένες, κυρίως ανατολικές περιλαμβανομένης πάντως της Τουρκίας, ενώ οι άλλες γειτονικές μας χώρες δεν υπόκεινται στο μέτρο, καθώς δεν προβλέπεται στις διακρατικές συμφωνίες της Ελλάδας με αυτές.
Το μέτρο θα πρέπει να επεκταθεί και για τα φορτηγά άλλων χωρών, έστω και αν ισχύει ο κανόνας της αμοιβαιότητας, λαμβάνοντας υπόψη τους αριθμούς εισερχομένων ξένων αυτοκινήτων και εξερχομένων ελληνικών, ή εναλλακτικά να καθιερωθεί η βινιέτα (χρονοδιόδια) για όλα τα εισερχόμενα ξένα φορτηγά, όπως συμβαίνει σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες δεν εξαιρούν κανένα εισερχόμενο φορτηγό.
Επιτέλους, τώρα να καθιερωθεί ο «ελληνικός μισθός»
Μετά τη Γερμανία, τη Νορβηγία, τη Γαλλία, τώρα και η Ιταλία καθιέρωσε το δικό της κατώτερο μισθό οδηγού, προκειμένου να προστατεύσει τους μεταφορείς της από τη λαίλαπα των βαλκανικών και ανατολικοευρωπαϊκών και όχι μόνο φορτηγών που εισβάλλουν κατά εκατοντάδες καθημερινά σαρώνοντας το μεταφορικό έργο της χώρας.
Αμέσως μετά την καθιέρωση του κατώτατου μισθού από τη Γερμανία, το περιοδικό ΤΡΟΧΟΙ & TIR ήταν αυτό που έγραψε ότι, όχι μόνο θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες το παράδειγμα της Γερμανίας, αλλά και ότι θα πρέπει άμεσα και η Ελλάδα να υιοθετήσει το μέτρο ως ένα πρώτο δυνατό ανάχωμα απέναντι στα ξένα φορτηγά, τα οποία είναι γνωστό ότι οδηγούνται και λειτουργούν με συνολικό κόστος -70% χαμηλότερο από τα ελληνικά.
Η υποχρεωτική επιβολή στους οδηγούς των ξένων αυτοκινήτων είτε είναι βουλγάρικα, είτε τρίτων χωρών του ελληνικού κατώτερου μισθού για όσες ημέρες δραστηριοποιούνται εντός της χώρας μας θα ανεβάσει σημαντικά το κόστος αυτών, γιατί - σημειωτέον – προστίθενται και οι ασφαλιστικές εισφορές που ισχύουν στην Ελλάδα.
Πέρα όμως από το υψηλότερο κόστος που θα έχουν τα αλλοδαπά φορτηγά μπαίνοντας στη χώρα μας, θα πρέπει και αυτά να υποβληθούν στην ελληνική γραφειοκρατική μηχανή, καθώς θα είναι υποχρεωμένα να συμπληρώσουν μια σειρά από έγγραφα, να τα υποβάλλουν στις ελληνικές αρμόδιες αρχές, να αποδείξουν με βεβαιώσεις ότι έχουν καταβάλει τα αναλογούντα ποσά του ελληνικού μισθού και τις αντίστοιχες ασφαλιστικές κρατήσεις ή ακόμη και να διορίσουν δικό τους αντιπρόσωπο – υπεύθυνο απέναντι στις ελληνικές αρχές. Η κυβέρνηση δεν θα κάνει τίποτα παραπάνω ή τίποτα λιγότερο από αυτό που ήδη εφαρμόζουν οι παραπάνω ευρωπαϊκές χώρες.
Ειδικότερα, όμως, η Ελλάδα αποκτά ένα επιπλέον πλεονέκτημα, χάρη στη γεωγραφία και τις υφιστάμενες μεταφορικές ροές. Αυτό έχει να κάνει με την εξαίρεση που εφαρμόζεται στις άλλες χώρες για τα φορτηγά που τις διασχίζουν τράνζιτ. Αυτά τα φορτηγά π.χ. στην Ιταλία είναι πολλά, αφού γεωγραφικά, αποτελεί κυρίως χώρα διέλευσης. Και ναι μεν η εξαίρεση θα ισχύει και για τη χώρα μας, αλλά τα φορτηγά που τη διασχίζουν τράνζιτ είναι ελάχιστα σε σχέση με αυτά που εισέρχονται με σκοπό να εκτελέσουν ενδομεταφορές είτε νόμιμα, είτε παράνομα.
Ακόμα, όμως και οι ελεγκτικές αρχές της χώρας μας δεν θα έχουν καμιά δυσκολία να ελέγξουν, αν το ξένο φορτηγό έχει τη βεβαίωση καταβολής του αναλογούντος ελληνικού μισθού (περιλαμβανομένων και των ασφαλιστικών εισφορών) και εδώ να υπενθυμίσουμε, ότι ο αλλοδαπός οδηγός θα θεωρείται αποσπασμένος για εργασία στη χώρα μας, σύμφωνα με την ορολογία που έχουν υιοθετήσει οι τέσσερις χώρες.
Εμείς, κάνουμε έκκληση στο υπουργείο Υποδομών-Μεταφορών και Δικτύων να εξετάσει άμεσα το θέμα αυτό μαζί με τα συναρμόδια υπουργεία. Είναι ένα μέτρο που μαζί με την καθιέρωση της βινιέτας (χρονοδιόδια) θα ανακόψει το κύμα των αλλοδαπών φορτηγών προς όφελος των ελληνικών αυτοκινήτων, αυτών που πασχίζουν να επιβιώσουν καταβάλλοντας τους περισσότερους φόρους, αν υπολογιστούν οι φόροι του πετρελαίου, αλλά και ο ΦΠΑ των διοδίων.
Ζητείται ρευστότητα
Καθοριστικό για την πορεία της Οικονομίας θα είναι το τελευταίο αυτό τετράμηνο της χρονιάς με την αγορά να προσδοκά μια ανάκαμψη, όμοια με αυτήν που σημειώθηκε το φθινόπωρο του 2014. Στην πράξη, το ζητούμενο είναι η ρευστότητα, η οποία απαιτεί κατά κύριο λόγο την καταβολή από το κράτος όλων των οφειλών του προς τον ιδιωτικό τομέα, την παραπέρα χαλάρωση ή την πλήρη αναστολή των capital controls, την άμεση ενεργοποίηση των προγραμμάτων ΕΣΠΑ και τον επαναπατρισμό των κεφαλαίων με οποιοδήποτε τρόπο.
Για το τελευταίο, ωστόσο, απαιτείται κυρίως η δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης. Το οποίο κτίζεται μόνο με κυβερνητική υπευθυνότητα, με σοβαρότητα στη λήψη αποφάσεων και την εφαρμογή ενός φορολογικού προγράμματος που θα προβλέπει τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων σταδιακά μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια.
