Η επανάσταση ξεκίνησε
Σε έναν αυτοκινητόδρομο, ανάμεσα σε διάφορα αυτοκίνητα, επιβατικά, φορτηγά, βαν τρέχει και ένα Actros. Με σταθερή ταχύτητα στα 80 χλμ/ώρα. Μόνο που πηγαίνει μόνο του!! Ο «οδηγός» βρίσκεται στην καμπίνα του γιατί δεν υπάρχει σήμερα νομοθεσία που να λέει ότι τα αυτοκίνητα μπορούν να πηγαίνουν χωρίς οδηγό. Στο συγκεκριμένο φορτηγό, ο τύπος που φαίνεται στο εσωτερικό της καμπίνας ασχολείται με το τάμπλετ του, βλέπει τι θα φάει το μεσημέρι, πόσο απέχει το μαγαζί, παρακολουθεί ειδήσεις ή ανταλλάσσει μηνύματα με τη μεταφορική του ή με την οικογένειά του. Το φορτηγό σταθερά στα 80 κινείται εντελώς αυτόνομα. Όταν χρειάστηκε, άλλαξε λωρίδα ή έκοψε ταχύτητα και επιτάχυνε κατόπιν. Πληρέστερη περιγραφή θα διαβάσετε στο κεντρικό θέμα του περιοδικού μας αυτόν το μήνα. Εδώ μόνο να επισημάνουμε, ότι το φορτηγό της Mercedes κινείται πραγματικά αυτόνομα, δηλαδή δεν είναι όχημα ενός κονβόι που ακολουθεί ένα φορτηγό με οδηγό (platooning).
Μην ξεχνάμε επίσης, ότι την άνοιξη του 2015 στην πόλη των Τρικάλων θα κινηθεί αυτόνομα και ένα λεωφορείο, το οποίο θα εκτελέσει ένα αστικό δρομολόγιο χωρίς οδηγό, όπως αναλυτικά έχουμε γράψει στο τεύχος του Ιουνίου.
Σε ένα άλλο σημείο, λίγες βδομάδες πριν, ο γερμανικός κολοσσός που ακούει στο όνομα ZF έκανε επίδειξη προηγμένης τεχνολογίας παρκάροντας ένα 25μετρο συρμό εξ αποστάσεως, χωρίς οδηγό. Το ίδιο όχημα πραγματοποίησε, με την άνεση τηλεκατευθυνόμενου παιχνιδιού, μια σειρά ελιγμών «σλάλομ» ανάμεσα σε κώνους. Μια άλλη εποχή, μια τεχνολογική επανάσταση για τα οδικά οχήματα έχει ξεκινήσει. Οι σοφοί των Βρυξελλών και της ΕΕ το έχουν πλέον συνειδητοποιήσει και ετοιμάζουν ένα νέο νομικό πλαίσιο, ένα νέο κώδικα οδικής κυκλοφορίας που θα λαμβάνει υπόψη του και τα «αυτόνομα οχήματα».
100% Ηλεκτρικό
Και ενώ στη Γερμανία παρακολουθούσαμε το πρώτο αυτόνομο φορτηγό, έφτασε στην Ελλάδα το πρώτο 100% ηλεκτρικό επαγγελματικό αυτοκίνητο βαν, ένα NISSAN e-NV 200. Σκοπός της άφιξής του ήταν να δοκιμαστεί από το περιοδικό ΤΡΟΧΟΙ & TIR. Το δοκιμάσαμε, πραγματοποιώντας πολύωρες μετακινήσεις μέσα στην πόλη της Αθήνας. Καθώς τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα προσφέρονται για χρήση κυρίως στις πόλεις, θέλαμε να το δοκιμάσουμε στην καθημερινότητα της πόλης, μέσα στο κέντρο, στις γνωστές οδούς της Αθήνας, αυτές με το μεγαλύτερο κυκλοφοριακό φόρτο και οδηγούσαμε αρκετές ώρες παρακολουθώντας τη χωρητικότητα της μπαταρίας, κάναμε φόρτιση σε γνωστό parking το οποίο διαθέτει φορτιστές ηλεκτρικών αυτοκινήτων, ζητήσαμε την άποψη του υπευθύνου και καταγράψαμε κάθε λεπτομέρεια. Λόγω του προχωρημένου χρόνου – έπρεπε να εκτυπωθεί το τεύχος – η εμπειρία μας αυτή, μαζί με τη συνολική παρουσίαση του οχήματος θα παρουσιαστεί στο επόμενο τεύχος.
Πωλήσεις Επαγγελματικών και Μεταφορές
Ενθαρρυντικά είναι τα στοιχεία των πωλήσεων Επαγγελματικών Αυτοκινήτων, σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες, φυσικά σε σχέση με τις αντίστοιχες (χαμηλές) περυσινές πωλήσεις του πρώτου εξαμήνου. Αν και μεγάλο μέρος των ταξινομήσεων αφορά σε στόλους εταιρειών με ελαφρά επαγγελματικά, είχαμε αυξήσεις και στα μεσαία – βαριά φορτηγά, αλλά και στα λεωφορεία, όπως αναλυτικά μπορείτε να δείτε στις σελίδες 80 – 83. Πιστεύουμε ότι ένα μικρό μέρος της θετικής αυτής εικόνας των πωλήσεων αντανακλάται και στις εμπορευματικές Μεταφορές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το φορτηγό βγήκε από την κρίση. Εποχικά, δούλεψαν αρκετά καλά τα φορτηγά της Δυτικής Μακεδονίας που τρεις μήνες τώρα φορτώνουν συνεχώς νωπά για εξαγωγή, ενώ υποτονική παρέμεινε η εθνική και η αστική μεταφορά. Θεωρούμε ότι αξιόπιστη εικόνα για το σύνολο του μεταφορικού έργου θα έχουμε από τον Οκτώβρη και μετά. Ελπίζουμε να είναι θετική, να δούμε περισσότερα φορτηγά στο δρόμο και – ψυχολογικά τουλάχιστον – να πάρουμε τα πάνω μας. Η θετική ενέργεια κάνει καλό…
Το τσιπάκι έφερε άγριο καυγά
Καυγάς και άγριος μάλιστα, ξέσπασε μεταξύ ΟΦΑΕ και ΠΣΧΕΜ με βαρύτατες κατηγορίες να ανταλλάσσονται εκατέρωθεν και δημοσίως. Αιτία το ηλεκτρονικά αναγνώσιμο σήμα ή «τσιπάκι», όπως επίσης λέγεται για συντομία. Και οι δύο Ομοσπονδίες στις ανακοινώσεις τους (δημοσιεύονται στις σελίδες 20,22) προσπαθούν να απαξιώσει η μια την άλλη με βαρύτατους χαρακτηρισμούς όπως «ανύπαρκτη» «αμφιβόλου νομιμότητας» και άλλα πολλά, ενώ η ΟΦΑΕ και οι συνεργαζόμενες με αυτήν Ομοσπονδίες απειλούν ότι θα προσφύγουν στη Δικαιοσύνη θεωρώντας ότι είναι μη νόμιμο το ηλεκτρονικά αναγνώσιμο σήμα. Προτείνει τελικά, να καταργηθεί το τσιπάκι και να αντικατασταθεί από τις βεβαιώσεις που θα χορηγούν οι Ομοσπονδίες προς τα μέλη τους, διαφορετικά θα ...πραγματοποιήσει την απειλή της.
Εδώ να σημειώσουμε, ότι την ίδια στιγμή που η ΟΦΑΕ χαρακτήριζε μη νόμιμο το τσιπάκι, το υπουργείο με απόφασή του επέκτεινε τη χρήση των ΗΑΣ (Ηλεκτρονικά Αναγνώσιμων Σημάτων) και στα τουριστικά λεωφορεία Δημοσίας Χρήσης, ικανοποιώντας αίτημα της Ομοσπονδίας τους (ΓΕΠΟΕΤ), η οποία χαιρέτισε τη σχετική απόφαση καλώντας τα μέλη της να προμηθευτούν το σήμα (βλέπε ενότητα «Πούλμαν & Λεωφορείο»). Υπενθυμίζουμε επίσης ότι το τσιπάκι ισχύει σχεδόν δέκα χρόνια τώρα και στα ταξί, χωρίς οι ιδιοκτήτες τους να διαμαρτύρονται.
Έτσι και το ΠΣΧΕΜ τώρα, υπεραμύνεται της ανάγκης διατήρησης του σήματος, λέγοντας ότι χάρη σε αυτό βγήκαν εκτός μεταφορικής αγοράς δεκάδες παράνομα φορτηγά και ότι εξακολουθεί να λειτουργεί αποτρεπτικά με αποτέλεσμα να μην εμφανίζονται πλέον τα φορτηγά – «μαϊμού».
Ακόμη όμως, το ΠΣΧΕΜ αντεπιτίθεται στην ΟΦΑΕ με ένα δυνατό χτύπημα στο «μαλακό υπογάστριο» της ΟΦΑΕ που δεν είναι άλλο παρά η μονοπωλιακή διάθεση των δελτίων TIR, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες του ΤΤ, το Συνδικάτο έχει ζητήσει επίσημα από το υπουργείο Οικονομικών να αναλάβει και αυτό τη διάθεση των TIR αφού είναι σε θέση, όπως ισχυρίζεται, να εξασφαλίσει τις απαιτούμενες (υψηλές πάντως) οικονομικές εγγυήσεις. Το αίτημα του ΠΣΧΕΜ τυπικά τουλάχιστον είναι εύλογο μετά την κατάργηση των κατηγοριών εθνικών και διεθνών μεταφορών και με το πραγματικό γεγονός ότι μέλη του «εθνικομεταφορείς», επιθυμούν τώρα να δραστηριοποιηθούν και στη διεθνή μεταφορά. Δεν γνωρίζουμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα της προσπάθειας του ΠΣΧΕΜ, αν θα ικανοποιηθεί το αίτημά του και αν ναι, πότε, αλλά το βέβαιο είναι ότι προς το παρόν δύο είναι οι πηγές που φέρνουν άφθονο και δροσερό νεράκι.
«Οι νεροκουβαλητές»
Η μία είναι το τσιπάκι που πίνει νερό το ΠΣΧΕΜ και τα σωματεία του και η άλλη τα TIR που φέρνουν άφθονο νεράκι στην ΟΦΑΕ και τα σωματεία που την στηρίζουν. Και των δύο Ομοσπονδιών ο τζίρος είναι ιδιαίτερα αξιοσέβαστος και αλίμονο σε αυτόν που θα τον χάσει, ή που θα τον μοιραστεί με τον άλλο.
Βέβαια, υπάρχουν και οι νεροκουβαλητές, αυτοί που γεμίζουν τις πηγές, αυτοί που πληρώνουν τα τσιπάκια, τις βεβαιώσεις, τα δελτία TIR. Και κουβαλάνε νερό είτε το θέλουν είτε όχι. Χωρίς βεβαίωση δεν περνάνε ΚΤΕΟ, χωρίς TIR δεν βγαίνουν έξω. Αυτό, άνοιξε πολλών σωματείων την όρεξη που – επικαλούμενα τρέχουσες λειτουργικές τους ανάγκες – μεταπωλούσαν τα τσιπάκια σε τσουχτερές τιμές και αυτό είναι ένα γεγονός. Γεγονός είναι επίσης ότι και η ΟΦΑΕ πουλούσε κάθε χρόνο και ακριβότερα τα TIR, μέχρι που το υπουργείο Οικονομικών – συνεκτιμώντας και άλλες ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις της ΟΦΑΕ (όπως π.χ. η μη τήρηση του απαιτούμενου αποθεματικού) έβαλε τέλος ορίζοντας με απόφασή του, ότι η ΟΦΑΕ δεν θα μπορεί να αυξάνει τις τιμές των TIR, αν προηγουμένως δεν έχει καλύψει τις υποχρεώσεις της. Έτσι, φέτος, όπως θα διαβάσετε σε άλλη σελίδα, οι τιμές των δελτίων μένουν στις ίδιες τιμές.
Μήπως, αλήθεια σήμανε η ώρα να εκδώσει και το υπουργείο Μεταφορών τη δική του απόφαση, με την οποία να καθορίζει τη χαμηλότερη δυνατή τιμή διάθεσης των ΗΑΣ; Μήπως και τα σωματεία των αυτοκινητιστών ΦΔΧ πρέπει να ρίξουν νερό στο κρασί τους για τη χορήγηση των βεβαιώσεων, οι οποίες ναί μεν δεν έχουν τιμή, αλλά για να τις πάρουν οι αυτοκινητιστές καταβάλλουν «υποχρεωτικά» συνδρομές και ενισχύσεις υπέρ των σωματείων;
Γυρίζουν την πλάτη
Δεν αγνοούμε το γεγονός ότι τα σωματεία έχουν ανάγκη από έσοδα, αλλά αυτά ας τα αναζητήσουν είτε λελογισμένα, είτε σε προαιρετική βάση, είτε από άλλες πηγές. Το όποιο τίμημα καταβάλλεται υποχρεωτικά, μετατρέπεται σε χαράτσι και την περίοδο αυτή, όλοι είμαστε χορτάτοι από χαράτσια. Συμβαίνει επίσης – το γνωρίζουν όλοι – οι αυτοκινητιστές να καταβάλλουν τη συνδρομή τους ή την «ενίσχυση» του σωματείου για να πάρουν τη βεβαίωση και την ίδια στιγμή να γυρίζουν την πλάτη στο σωματείο τους, το οποίο πλέον συνειδητά αγνοούν, δεν μετέχουν στις δραστηριότητές του – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – με αποτέλεσμα αυτό να αποδυναμώνεται, συνδικαλιστικά τουλάχιστον.
Τι γίνεται με τα «ρίντερς»;
Περνάμε τώρα και στο τελευταίο, αλλά πιο σημαντικό σχόλιό μας, πάνω στο ίδιο αυτό θέμα, που αφορά όμως τα συναρμόδια υπουργεία Μεταφορών, Προστασίας του Πολίτη και Εμπορικής Ναυτιλίας και έχει να κάνει με τον έλεγχο των ΗΑΣ. Ο οποίος έλεγχος γίνεται από τα στελέχη των παραπάνω υπουργείων. Μόνο πως …δεν γίνεται. Τα «ρίντερς» που αγοράστηκαν για το σκοπό αυτό, για να διαβάζουν δηλαδή το περιεχόμενο των ΗΑΣ και τα οποία στοίχισαν ένα σκασμό λεφτά, παραμένουν είτε αδιάθετα, είτε στις αποθήκες και στις ντουλάπες όσων υπηρεσιών τα παρέλαβαν, ελάχιστοι γνωρίζουν τη χρήση τους, κάποιοι άλλοι που εκπαιδεύτηκαν προς τούτο, είτε άλλαξαν υπηρεσία, είτε αποφεύγουν να τα πιάσουν για λόγους που δεν είναι του παρόντος και σε κάθε περίπτωση, τι ρόλο παίζουν τα τσιπάκια κολλημένα στα παρμπρίζ, όταν κανένας έλεγχος δεν γίνεται στο δρόμο ή στο λιμάνι;
Με όλα τα παραπάνω, θεωρούμε ότι τα συναρμόδια υπουργεία θα πρέπει να ασχοληθούν σοβαρά και επισταμένα με το θέμα των ΗΑΣ ξεκινώντας με την επισκόπηση της σημερινής πραγματικότητας που, πάντως δεν διαφέρει απ΄ όσα εδώ περιγράφονται…
καλό δρόμο να έχετε
