Έρχεται βοήθεια!
Πακιστανοί, Αλβανοί, Κινέζοι και Σκοπιανοί, Γεωργιανοί, Μαυροβούνιοι, Ουκρανοί, Σέρβοι και Μολδαβοί, Τούρκοι, Ρώσοι και Αρμένιοι, ο Βορίδης σάς καλωσορίζει στη φιλόξενη τούτη χώρα και σας παρέχει όλες τις διευκολύνσεις προκειμένου να εγκατασταθείτε, όπου σας βολεύει, στην Αθήνα, στα Γιάννενα, στη Θεσσαλονίκη, στο Αγρίνιο και σε κάθε άλλη πόλη ή κωμόπολη της ελληνικής γης για να δραστηριοποιηθείτε και σεις στο επάγγελμα του Μεταφορέα, το πλέον προσοδοφόρο που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα, ένα επάγγελμα που η κρίση δεν κατάφερε να το χτυπήσει κάνοντας τους Έλληνες μεταφορείς να ευημερούν, να μεγαλουργούν, να πολλαπλασιάζουν μήνα με το μήνα τα φορτηγά τους, να προσλαμβάνουν οδηγούς, υπαλλήλους και διαχειριστές, να μην προλαβαίνουν να φορτώνουν από τα εργοστάσια και τα λιμάνια μας, να συνωστίζονται στα καράβια, να αγοράζουν ρυμούλκες, αποθήκες, εξοπλισμούς και βέβαια, να συσσωρεύουν αμύθητα κέρδη με τα οποία μάλιστα στηρίζουν και το τραπεζικό σύστημα της χώρας μας!
Αγανάκτηση και απελπισία!
Η στήλη, όπως καταλαβαίνετε, φίλοι αναγνώστες, κάνει «μαύρο χιούμορ» παίζοντας με τα νεύρα σας, που υποθέτω ότι είναι αρκετά τεντωμένα με την ακατονόμαστη ενέργεια του υπουργού Μεταφορών Μάκη Βορίδη, να καταθέσει ξαφνικά την τροπολογία με την οποία μεταφορείς τρίτων χωρών θα μπορούν να εγκατασταθούν στη χώρα μας και να δραστηριοποιηθούν στο επάγγελμα με τα ίδια ακριβώς δικαιώματα που έχουν οι Έλληνες μεταφορείς και οι κοινοτικοί μας εταίροι, υποτίθεται στη βάση της αμοιβαιότητας που δεν είναι, παρά το μέλωμα στο πικρό χάπι που καλούνται να καταπιούν οι αυτοκινητιστές μας.
Το περιοδικό «ΤΡΟΧΟΙ & TIR» και κυρίως η ιστοσελίδα του www.troxoikaitir.gr, όπως και το facebook κατακλύζονται καθημερινά από δεκάδες σχόλια με φράσεις αγανάκτησης και απελπισίας κατά του πρωτεργάτη των τελευταίων τροπολογιών Μάκη Βορίδη, ο οποίος ενήργησε κατά τρόπο απαράδεκτο ακόμη και για τα κοινοβουλευτικά ήθη.
Αρχικά, προσπάθησε να χώσει τις τροπολογίες, εκπρόθεσμα και στα μουλωχτά, μέσα στο φαρμακονομοσχέδιο «περί της διάθεσης των γεωργικών φαρμάκων στην αγορά κ.λπ.». Όταν αυτό έγινε αντιληπτό από ορισμένους βουλευτές, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, οι οποίες γενικεύτηκαν, αφού δεν υπάρχει η παραμικρή αρμοδιότητα, ούτε καν συναρμοδιότητα με το εν λόγω νομοσχέδιο κι έτσι, ο κ. Βορίδης, υποχρεώθηκε να αποσύρει τις τροπολογίες του και να τις επανακαταθέσει στο πολυνομοσχέδιο του υπουργού Οικονομικών, προβαίνοντας όμως σε ορισμένες καθ' υπαγόρευση αλλαγές. Έτσι, η ημερομηνία λήξης της μεταβατικής περιόδου από 31/12/2011 πήγε 29 Φεβρουαρίου 2012 και μετά ξαναγύρισε πίσω για να καταλήξει στις 27 Ιανουαρίου 2012.
Εκπρόθεσμη και άσχετη
Διαβάστε το σκεπτικό απόρριψης της τροπολογίας του: «Η τροπολογία κατατέθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τη διάθεση των φυτοφαρμάκων, του οποίου η επεξεργασία ολοκληρώθηκε στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή. Στη συνεδρίαση της επιτροπής δεν ετέθη καν θέμα συζήτησης της τροπολογίας (Βορίδη), καθώς όλες οι πλευρές, περιλαμβανομένου και του προέδρου της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής και βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Θανάση Παπαγεωργίου, επισήμαναν ότι η τροπολογία και εκπροθέσμως έχει κατατεθεί αλλά και το περιεχόμενό της είναι άσχετο με το νομοσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης».
Δεν ήταν απαίτηση της Τρόικας
Εντύπωση πάντως προκάλεσαν οι δηλώσεις του τομεάρχη Μεταφορών Μιχάλη Παπαδόπουλου ότι όχι απλώς δεν μπαίνει στη λογική συζήτησης της τροπολογίας αλλά δεν την ψηφίζει κιόλας διότι δεν ήταν καν απαίτηση της τρόικας.
Την απόσυρση της τροπολογίας ζήτησαν και τα κόμματα της αριστεράς, με τον Νίκο Μωραΐτη του ΚΚΕ να καταγγέλλει ότι οι προωθούμενες διατάξεις είναι μία ακόμη επιταγή του ΔΝΤ και της Ε.Ε. «Διαφωνούμε με το πολιτικό περιεχόμενο της τροπολογίας, η οποία καταδεικνύει τη βιασύνη της κυβέρνησης για να περάσει μια αντιλαϊκή καταιγίδα», είπε ο κ. Μωραΐτης.
Αναμφίβολα, ο νομοθέτης στερείται πολιτικής σοβαρότητας, ενώ η άγνοιά του σε θέματα μεταφορών είναι μεν εμφανής, αλλά και δικαιολογημένη, αφού μόλις πριν λίγο καιρό τον τοποθέτησαν σ' αυτό το κυβερνητικό πόστο.
Διαβάστε σε άλλες σελίδες, τι αναφέρει για να δικαιολογήσει το άνοιγμα που πραγματοποίησε στους Αλβανούς και στους Τούρκους. Το κείμενο που θα διαβάσετε είναι ακριβής αντιγραφή από την ιστοσελίδα του υπουργού.
Ο ένας άχρηστος μετά τον άλλον
Σιφόνι αναρρόφησης αποτυχημένων πολιτικών έχει καταντήσει τα τελευταία χρόνια το υπουργείο ΥποΜεΔι. Όσοι βρέθηκαν στην πολιτική του ηγεσία ήταν, όπως αποκαλύφθηκε, μπλεγμένοι στα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα και, όσοι δεν ήταν, έγιναν γνωστοί για την ανικανότητά τους να προάγουν τη μεταφορά σ' αυτό τον τόπο. Αντίθετα, οι αποφάσεις που ελάμβαναν και οι νόμοι που νομοθετούσαν απαξίωναν τον τομέα της Μεταφοράς, άλλοτε στο όνομα της απελευθέρωσης και άλλοτε στο όνομα (δήθεν) της ανάπτυξης.
Δεν είναι μόνο τούτη η στήλη που προβαίνει σ' αυτά τα σχόλια, εκφράζοντας, όπως πιστεύουμε, τη συντριπτική πλειονότητα των αναγνωστών μας. Πρόσφατα διάβασα στην «Εφημερίδα των Αυτοκινητιστών» το άρθρο του έγκριτου και γνωστού δικηγόρου Γιώργου Πολιτάκου, ο οποίος αναφερόμενος στον Γιάννη Ραγκούση, γράφει μεταξύ άλλων: «Υπήρξε ο πλέον ζημιογόνος και επικίνδυνος υπουργός Μεταφορών... Ολόκληρη η τάξη των αυτοκινητιστών, όλων ανεξαιρέτως των Κλάδων πρέπει να θυμάται ότι ως υπουργός ο παραπάνω επιδίωξε την οικονομική καταστροφή του δημόσιας χρήσης αυτοκινήτου». «Οι επαγγελματίες αυτοκινητιστές έχουν υποχρέωση και ηθικό καθήκον τον άνθρωπο αυτό στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές, όποτε και να γίνουν αυτές, να τον στείλουν στο σπίτι του μόνιμα. Αν η χώρα μας βρίσκεται σε μία κατάσταση, που αποτελεί προσβολή στην ιστορία του τόπου αυτού, αυτό οφείλεται στο ότι τη χώρα μας, κυρίως την τελευταία διετία, την κυβέρνησαν πρόσωπα άχρηστα, που δεν δικαιούντο να χειριστούν τις τύχες του τόπου μας».
Για τον κ. Ραγκούση, εμείς δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι άλλο...
Ευνοούνται Τούρκοι και Αλβανοί
Οι πλέον ευνοημένοι από την τροπολογία Βορίδη είναι οι Τούρκοι και οι Αλβανοί μεταφορείς οι οποίοι θα νομιμοποιήσουν την εγκατάστασή τους στη χώρα μας με τη βοήθεια των Ελλήνων συνεργατών τους, των γνωστών μας πρακτόρων και «μεσιτών μεταφοράς» που χρόνια τώρα προτιμούν να φορτώνουν τα ξένα φορτηγά που, βέβαια, προσφέρουν φθηνούς ναύλους.
Οι Αλβανοί θα δραστηριοποιούνται με εγκαταστάσεις σε Αθήνα και δυτική Ελλάδα, ενώ οι Τούρκοι με εγκαταστάσεις κυρίως σε Κομοτηνή, Ξάνθη και Θεσσαλονίκη.
Όσο για τους Έλληνες μεταφορείς, η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Γιατί; Το γνωρίζετε: Ο Έλληνας οδηγός, έχει κόστος τρεις φορές υψηλότερο του Τούρκου και περίπου πέντε φορές υψηλότερο του Αλβανού (ή Σκοπιανού ή Μολδαβού), εξαιτίας κυρίως των υπέρογκων ασφαλιστικών εισφορών, εξαιτίας του υψηλού διοικητικού κόστους λειτουργίας της μεταφορικής εταιρείας, εξαιτίας του πανάκριβου πετρελαίου και εξαιτίας του επίσης υψηλού κόστους λειτουργίας των φορτηγών (αποσβέσεις, συντήρηση, διόδια κ.ά.).
Από την άλλη όμως πλευρά, έχουμε τον κάθε κύριο συνδικαλιστή Γ.Π. να θεωρεί τον εαυτό του ελληνάρα και «τυχοδιώκτη» όποιον Έλληνα μεταφορέα βγει από τη χώρα του αναζητώντας επιχειρηματική δραστηριοποίηση στις γειτονικές χώρες.
Πρέπει κάποτε να καταλάβουμε, ότι ο ανταγωνισμός των γειτόνων μας δεν αντιμετωπίζεται με ξόρκια, κατάρες και πατριωτικές φανφάρες.
Αντιμετωπίζεται πρώτα από το κράτος, τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που πρέπει να διαθέτει, τις διμερείς συμβάσεις που υπογράφει μέσα από τις οποίες πρέπει να θωρακίζεται το επάγγελμα για τον Έλληνα μεταφορέα και να εφαρμόζει με κάθε αυστηρότητα τους κανονισμούς από τα σύνορα ως τα λιμάνια και από τους αυτοκινητόδρομους ως τον τελευταίο παράδρομο της χώρας.
Κατά δεύτερον, αντιμετωπίζεται (ο ανταγωνισμός) εκ των έσω. Δεν είναι πατριωτικό έγκλημα μια ελληνική μεταφορική να ιδρύει μια θυγατρική μεταφορική στα Τίρανα ή να ιδρύει μια ελληνο-τουρκική μεταφορική στην Αδριανούπολη, όπως άλλωστε κάνουν ή θα κάνουν οι γείτονές μας.
Θα επαναλάβω και πάλι, ότι σήμερα, οι μεγαλύτερες μεταφορικές της Πολωνίας και της Βουλγαρίας είναι γερμανικών συμφερόντων. Γιατί, όταν αυτές οι χώρες έγιναν μέλη της Ε.Ε. ήταν αδύνατον για τους Γερμανούς να τις ανταγωνιστούν στα κόστη και, αυτό που έκαναν, ήταν να σπεύσουν να ιδρύσουν μεταφορικές μέσα σε αυτές τις χώρες βγάζοντας φορτηγά με πινακίδες Πολωνίας ή (και) Βουλγαρίας. Απλά, έκαναν «μπίζνες» και όχι τυχοδιωκτισμό.
Μονόδρομος οι αυστηροί έλεγχοι
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι Έλληνες αυτοκινητιστές πρέπει να δουν κατάματα τη νέα πραγματικότητα. Να ξεφύγουν από το παρελθόν και το στείρο συνδικαλισμό, να σταματήσουν τους αναθεματισμούς κατά παντός μη Έλληνα, να σταθμίσουν τις ικανότητές τους και να βγουν στη μάχη του ανταγωνισμού.
Στη μάχη αυτή, έπρεπε να είχαν σύμμαχο την ελληνική πολιτεία, και για στήριγμα ένα σωστό, δυνατό συνδικαλιστικό όργανο. Ούτε το ένα, ούτε το άλλο έχουν.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να στηριχθούν στις δικές τους δυνάμεις, στη δική τους εμπειρία και γνώση και στόχος τους να είναι το επιχειρείν.
Αυτό που πρέπει να απαιτήσουν από την πολιτεία, είναι να λειτουργήσει στο έπακρο τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που διαθέτει. Τα κλιμάκια στους δρόμους να αυξηθούν και να επανδρωθούν με αξιόπιστα και καλά εκπαιδευμένα άτομα και να έχουν στη διάθεσή τους όλο τον απαιτούμενο εξοπλισμό.
Το αμπέλι, είναι πλέον ξέφραγο. Μπαίνουν όλοι μέσα. Αν δεν υπάρξει έλεγχος, η δράση των ξένων στη χώρα μας θα αποβεί καταστροφική. Όχι μόνο για τους Έλληνες μεταφορείς, αλλά για την πολιτεία και τους πολίτες της.
Καλό δρόμο
