«Για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας της αγοράς των Μεταφορών»
Νέος κύκλος συζητήσεων ξεκίνησε μεταξύ Επιτροπής Μεταφορών της ΕΕ, της Ένωσης Κατασκευαστών (ACEA) και της IRU με αντικείμενο τα βάρη και τις διαστάσεις των φορτηγών, καθώς η πρόσφατη απόφαση για επιμήκυνση του ρυμουλκούμενου κατά 50 εκατοστά για προσθήκη αεροδυναμικών βοηθημάτων (κάθετα πτερύγια, όπως στον τράκτορα) κρίθηκε ανεπαρκής από αρκετές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες μάλιστα ανακοίνωσαν ότι θα εξουσιοδοτήσουν τα αρμόδια όργανα να προβαίνουν στη χορήγηση έγκρισης τύπου για οχήματα μακρύτερων διαστάσεων ή και βαρύτερων.
Έτσι, πληροφορούμεθα ότι το ισπανικό υπουργείο Μεταφορών δίνει έγκριση για αεροδυναμικά πτερύγια στο ρυμουλκούμενο (trailerTail aerodynamic devices) για μήκος μέχρι 75 εκ. (αντί των 50 εκ. που προβλέπει η ΕΕ), ενώ πιο σημαντική είναι η πληροφορία που μας έρχεται από την Πορτογαλία για αύξηση του τονάζ. Συγκεκριμένα, η Fenadismer, η Ομοσπονδία των Πορτογάλων Μεταφορέων, μας πληροφορεί ότι η πορτογαλική κυβέρνηση ενέκρινε τροποποίηση της νομοθεσίας (η ίδια ισχύει και στη χώρα μας) επιτρέποντας μέγιστη επιτρεπόμενη μάζα μέχρι 60 τόνους σε πέντε ή έξι άξονες, εφόσον αυτοί οι άξονες έχουν την ανάλογη τεχνική ικανότητα (φόρτισης).Σημειώνει ωστόσο, ότι τα φορτηγά με μικτό μέχρι 60 τόνους θα πρέπει να μεταφέρουν τρεις συγκεκριμένες κατηγορίες προϊόντων που «βοηθούν στην προώθηση της ανταγωνιστικότητας της εγχώριας βιομηχανίας και στην εξασφάλιση της βιωσιμότητας της αγοράς των μεταφορών». Και ακόμη σημειώνει ότι τα φορτηγά που τεχνικά δεν είναι έτοιμα να δεχτούν μικτό 60 τόνων μπορούν κατά την περίοδο της συγκομιδής των προϊόντων να φορτώνουν μέχρι 44 τόνους μικτό. Ακολουθεί η λίστα των τριών κατηγοριών προϊόντων, που δεν διαφέρουν από εκείνα των ελληνικών, όπως είναι τα φρούτα, τα κηπευτικά, τα δημητριακά, οι μεταφορές ξύλου, κεραμικών, χάλυβα από και προς πορτογαλικό λιμάνι και εμπορευματοκιβώτια με βυτία χημικών προϊόντων.
Γεγονός είναι ότι για τα παραπάνω υπήρξε πολιτική βούληση της πορτογαλικής κυβέρνησης να βοηθήσε ι άμεσα τους παραγωγούς, αλλά και τους Πορτογάλους μεταφορείς. Εμείς σαν περιοδικό θέτουμε τα παραπάνω υπόψη του υφυπουργού Μιχάλη Παπαδόπουλου που έχει δείξει
ότι σκέφτεται και βοηθάει το ελληνικό φορτηγό, για σκέψη και αναζήτηση λεπτομερειών με σκοπό, τι άλλο; Την «εξασφάλιση της βιωσιμότητας της αγοράς των Μεταφορών» και συνακόλουθα του Έλληνα παραγωγού.
Σωστή διαφωνία
Αν και κάτοικος Αθηνών, θα συμφωνήσω με τους Βρυξελλιώτες που διαφωνούν στη χρηματοδότηση των έργων διάπλασης της πρωτεύουσας με έργα «διακοσμητικά», όπως αποκαλούν την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου και την αναμόρφωση της παραλίας του Φαλήρου. Το σχετικό
ρεπορτάζ αναφέρει: «Η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, θεωρεί ότι δεν είναι δυνατόν να χρηματοδοτηθούν διακοσμητικά έργα, όταν εκκρεμεί ακόμα η ολοκλήρωση των διευρωπαϊκών δικτύων της χώρας». Συμφωνούμε, απόλυτα, αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι για τμήματα αυτών των διευρωπαϊκών δι- κτύων πληρώνουμε τόσα χρόνια διόδια χωρίς να έχουν κατασκευαστεί.
Η ώρα της συνένωσης είναι τώρα
Αλλεπάλληλες συνενώσεις εταιρειών, συγχωνεύσεις ή απορροφήσεις επιχειρήσεων, συνέργειες και συμμαχίες ήταν από τα κύρια γνωρίσματα της χρονιάς που μας αφήνει. Κολοσσοί του εμπορίου, της κινητής τηλεφωνίας, όμιλοι επιχειρήσεων, αλυσίδες σούπερ μάρκετ, μεγάλες βιομηχανίες και τεχνικές εταιρείες, αν και με οξύτατο μεταξύ τους ανταγωνισμό, παραμέρισαν τα «εγώ» και κοίταξαν το συμφέρον τους, την επιβίωσή τους ή την ενδυνάμωσή τους και την αύξηση της κερδοφορίας που είναι το ζητούμενο κάθε επιχειρηματία.
Παραδείγματα τέτοιων συνενώσεων δεν έχουμε από το χώρο της Μεταφοράς, πλην ελαχίστων περιπτώσεων κυρίως εταιρειών Logistics. Και όμως. Η ανάγκη για συνέργειες προβάλλει τώρα περισσότερο επιτακτική από κάθε άλλη φορά. Γνωρίζουμε όλοι τα μεγέθη των ευρωπαϊκών μεταφορικών εταιρειών, το στόλο των οχημάτων τους, το δίκτυο που διαθέτουν, την τιμολογιακή πολιτική που ακολουθούν και το τεράστιο εύρος των υπηρεσιών που παρέχουν: Από ένα πακέτο, ένα μικροδέμα, μέχρι κοντέινερς ή και ολόκληρες βιομηχανικές ή γεωργικές παραγωγές, τις οποίες μπορούν να διακινήσουν έχοντας στη διάθεσή τους όλα τα μέσα.
Ανάλογου μεγέθους μεταφορικές εταιρείες δεν έχουμε στη χώρα μας. ΄Εχουμε όμως αρκετές επιχειρήσεις που διαθέτουν ένα αξιόλογο για τα ελληνικά δεδομένα στόλο, διαθέτουν μια πολύτιμη εμπειρία και μια ευρύτατη γνώση της δουλειάς, αφού διοικούνται από πρόσωπα τα οποία ξεκίνησαν κάποτε σαν οδηγοί, σαν κάτοχοι μισής άδειας ΔΧ, αργότερα σαν ιδιοκτήτες ενός φορτηγού και μέσα από σκληρή προσωπική δουλειά έφτασαν εκεί που είναι σήμερα.
΄Ισως αυτός ο δύσκολος αγώνας της επιβίωσης με τις αντίξοες συνθήκες για ανάπτυξη και δημιουργία να έχουν κάνει πιο σκληρό το «εγώ» τους, αλλά στην εποχή μας όλα αλλάζουν και όλα εξελίσσονται, ο ανταγωνισμός γίνεται πιο απειλητικός, θα έλεγα αδυσώπητος και πλέον είναι ουτοπία ο ένας Έλληνας μεγαλομεταφορέας να συγκρίνει εαυτόν με τον άλλο επίσης Έλληνα μεγαλομεταφορέα, τη στιγμή που και οι δύο είναι απελπιστικά μικροί απέναντι στους γνωστούς μας ξένους κολοσσούς.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη πραγματικότητα: Που θέλει τους Έλληνες μεταφορείς να συνεργάζονται με ξένες μεταφορικές επιχειρήσεις.΄Εχουν το όφελος ότι τα φορτηγά τους έχουν εξασφαλισμένα φορτία και δρομολόγια, αλλά μέχρι εκεί. Μέχρι δηλαδή το μεροκάματο. Το επιχειρηματικό κέρδος από τη δραστηριότητα των ελληνικών φορτηγών μένει στην ξένη μεταφορική. Χρήματα για τη συντήρηση και την αντικατάσταση των φορτηγών δεν μένουν στον Έλληνα συνεργάτη μεταφορέα ή αυτοκινητιστή. Γι αυτό λέμε ότι η συνένωση και η δημιουργία ισχυρότερων επιχειρηματικών σχημάτων μεταξύ των ελληνικών μεταφορικών είναι μονόδρομος. Και είμαι σίγουρος ότι αρκετοί αναγνώστες της στήλης αυτής και μεγάλοι – για τα ελληνικά πάντα δεδομένα – μεταφορείς συμμερίζονται την άποψή μου. Ας είναι λοιπόν τούτο το σημείωμα η ευκαιρία, η αφορμή, αν θέλετε, για ξεκίνημα συζητήσεων και δεν έχει καθόλου σημασία ποιος θα σηκώσει πρώτος το τηλέφωνο…
Απλά περνούν και φεύγουν…
Παιδιά όταν ήμαστε, μας άρεσε να βλέπουμε τα τρένα να περνούν. Ποια τρένα; Μια γραμμή προς τα πάνω και μια προς την Πελοπόννησο. Τώρα οι γραμμές γίνανε πολλές, τα τρένα πολλαπλασιάστηκαν. Που όμως περνούν και φεύγουν. Απλά διασχίζουν τη χώρα μας μεταφέροντας κοντέινερ με τα προϊόντα των τριών – τώρα θα γίνουν τέσσερις – πολυεθνικών εταιρειών από τον Πειραιά για τη Τσεχία, τη Σλοβακία και τις άλλες χώρες της κεντρικής Ευρώπης. Μόνο το 10% των φορτίων προορίζονται για την Ελλάδα. Από τα άλλα, δεν μένει στον τόπο μας ούτε μια καρέκλα για συναρμολόγηση, για μεταποίηση, για επεξεργασία, αποθήκευση, για διακίνηση.
Η επιτυχία της Cosco να προσελκύει φορτία είναι αναμφισβήτητα μεγάλη, αλλά μεγαλύτερη επιτυχία για τον τόπο θα ήταν αν οι αρμόδιοι υπουργοί της Ανάπτυξης και της Οικονομίας θα μπορούσαν να συγκρατήσουν εδώ περισσότερα φορτία και να προσδώσουν στα προϊόντα μια μικρή έστω ελληνική προστιθέμενη αξία, αλλά και απασχόληση σε έναν αριθμό ανέργων συμπολιτών μας.
Καλό μήνα και Καλές Γιορτές
