Η Καρολίνα Τσεκούρα από τη Μαλεσιάδα Αιτωλοακαρνανίας είναι η πρώτη γυναίκα οδηγός που συναντούμε σε συρόμενο. Καθημερινά εκτελεί μεταφορές σε δύσκολες διαδρομές στα ορεινά χωριά του Βάλτου και της Ευρυτανίας.
Υψόμετρο άνω των 1.000 μέτρων, στενοί δρόμοι, απότομες ανηφόρες, κακές καιρικές συνθήκες είναι μερικές από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σε κάθε δρομολόγιο. Σε ένα από αυτά ο συντάκτης μας Παύλος Μαυρομύτης συνταξιδεύει μαζί της, μεταφέροντας οικοδομικά υλικά με το Volvo.
Πάτρα - Αγρίνιο
Το ταξίδι μας ξεκινάει από το Δρέπανο Αχαΐας, όπου το συρόμενο φορτώνεται με οικοδομικά υλικά. Από την Πάτρα μέχρι το Αγρίνιο η απόσταση είναι 80 χιλιόμετρα και ένα μέρος της γίνεται μέσω της Ιόνιας οδού. Εν συνεχεία οι οδηγοί κινούνται μέσω της παλιάς εθνικής οδού η οποία είναι με μια λωρίδα ανά κατεύθυνση. Να αναφέρουμε ότι για το τμήμα Ρίο - Αντίρριο ως γνωστόν οι επιλογές είναι δύο, είτε μέσω της γέφυρας με κόστος για ένα όχημα με πέντε άξονες και άνω στα 48,90 ευρώ, είτε με καράβι στα 25 ευρώ.
Αγρίνιο – Νέα Μαλεσιάδα
Από το Αγρίνιο μέχρι τo χωριό Νέα Μαλεσιάδα της επαρχίας Βάλτου η απόσταση είναι 42 χιλιόμετρα την οποία καλύπτει ένα συρόμενο περίπου σε μία ώρα. Πρόκειται για επαρχιακό δρόμο με ό,τι αρνητικό συνεπάγεται για την κυκλοφορία. Το οδόστρωμα είναι στενό σε αρκετά σημεία, με πολλές λακκούβες, τον οποίο καθημερινά χρησιμοποιούν και αρκετά αγροτικά μηχανήματα τα οποία κινούνται με χαμηλές ταχύτητες. Ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες η προσοχή των οδηγών πρέπει να είναι μεγάλη.
Στη Νέα Μαλεσιάδα
Στις εγκαταστάσεις της εταιρείας Τσεκούρας Νικόλαος & ΣΙΑ Ο.Ε ξεφορτώνονται όλα τα εμπορεύματα και αποθηκεύονται. Εν συνεχεία φορτώνονται στα μικρότερα φορτηγά, ανάλογα με τις παραγγελίες, ώστε να ξεκινήσει η διανομή τους στην ευρύτερη περιοχή. Η Καρολίνα μας μιλάει για τη δουλειά της: «Καθημερινά παραλαμβάνουμε φορτία από διάφορες περιοχές, κυρίως Θεσσαλία και Αχαΐα, τα οποία μεταφέρονται είτε με τον δικό μας Ι.Χ. στόλο φορτηγών, είτε με συνεργάτες μας με Δ.Χ. φορτηγά. Στη δική μας δουλειά μας εξυπηρετούν ιδιαίτερα τα διαξονικά και τριαξονικά φορτηγά χάρη στις συμπαγείς διαστάσεις τους, καθώς χωρούν σε στενά σημεία».
Με κατεύθυνση την Ευρυτανία
Συνεχίζουμε το δρομολόγιό μας προς τη γέφυρα Τατάρνας, η οποία συνδέει τον νομό Αιτωλοακαρνανίας με την Ευρυτανία. Η κατασκευή της ολοκληρώθηκε το 1970. Ο δρόμος έχει συνεχόμενες ανηφόρες και πολλές στενές στροφές στις οποίες απαιτείται χαμηλή ταχύτητα και ιδιαίτερη προσοχή. Να αναφέρουμε ότι καθημερινά τον συγκεκριμένο δρόμο χρησιμοποιούν αρκετά σιλοφόρα φορτηγά τα οποία μεταφέρουν τσιμέντο. Η Καρολίνα σχολιάζει την κατάσταση: «Ο δρόμος προς τη γέφυρα Τατάρνας απαιτεί εμπειρία και υπομονή από τους οδηγούς. Το χειμώνα όπου οι καιρικές συνθήκες είναι κακές, με πάγο, έντονες βροχοπτώσεις και ομίχλη, οι δυσκολίες αυξάνονται σημαντικά».
Τα πρώτα βήματα στο φορτηγό
Περνώντας στο νομό Ευρυτανίας, μας δίνεται η ευκαιρία να ρωτήσουμε την Καρολίνα για το ξεκίνημά της στο χώρο του φορτηγού. «Η αγάπη μου για το φορτηγό ξεκίνησε από μικρή ηλικία. Ο πατέρας μου, Νίκος Τσεκούρας, με έπαιρνε μαζί του στη δουλειά από όταν ήμουν οκτώ ετών. Μετέφερε υλικά σε όλη την περιοχή, κυρίως τσιμέντα. Πήγαινα πολύ συχνά μαζί του ακόμη και τρεις φορές την εβδομάδα. Έβλεπα τις κινήσεις που έκανε στο τιμόνι, τον τρόπο που οδηγούσε και όλο αυτό μου άρεσε. Αντιμετώπιζα με μεγάλη χαρά το φορτηγό. Τότε ήταν που αποφάσισα να ακολουθήσω τη δουλειά αυτή. Τα χρόνια πέρασαν και με την απόκτηση του επαγγελματικού διπλώματος ξεκίνησα να εργάζομαι ως οδηγός. Όλα έγιναν όμως με μια σειρά. Στην αρχή οδήγησα τα μικρότερα φορτηγά μας, ένα Mercedes-Benz 814, ένα 1520 και ένα 1524, έτσι ώστε να αποκτήσω εμπειρία και να συνηθίσω τον όγκο. Βέβαια δίπλα μου ήταν πάντα και παραμένει μέχρι σήμερα ο πατέρας μου. Για εμένα είναι ο καλύτερος δάσκαλος. Μου δίδαξε από νωρίς όλα τα μυστικά της δουλειάς, για να έχω αρκετά εφόδια στο μέλλον».
Η οδήγηση του συρόμενου
«Για εμένα η οδηγήση ενός συρόμενου είναι πραγματική απόλαυση. Μου αρέσει πολύ και το θεωρώ πιο εύκολο από το επικαθήμενο. Ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα του συρόμενου είναι η ευελιξία του. Όπου χρειάζεται, ξεκοτσάρω τη ρυμούλκα και κινούμαι με το τριαξονικό. Στην καρότσα έχουμε γερανό με τον οποίο ξεφορτώνουμε τα εμπορεύματα».
Οι δυσκολίες της διανομής
Αφού ξεφορτώσουμε στον πρώτο πελάτη, η Καρολίνα θα ξεκοτσάρει τη διαξονική νταλίκα και πλέον συνεχίζουμε με το τριαξονικό για να πάμε την επόμενη παραγγελία. Η ίδια αναφέρει σχετικά. «Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στις διανομές είναι πολλά. Είναι αρκετά δύσκολη η κίνηση στα ορεινά χωριά καθώς απαιτείται εμπειρία από τον οδηγό. Εμείς καλύπτουμε μια μεγάλη ακτίνα περίπου 100 χιλιομέτρων προς τα χωριά της Ευρυτανίας και της Καρδίτσας. Τους χειμερινούς μήνες πέφτουν πέτρες στο οδόστρωμα, οι οποίες μπορούν να κάνουν ζημιά στα ελαστικά ή να χτυπήσουν ακόμη και την καμπίνα. Επίσης σε αρκετά σημεία το οδικό δίκτυο είναι ασυντήρητο. Κινούμαστε σε στενούς δρόμους, όπου η κάθε κίνηση στο τιμόνι πρέπει να γίνεται με ακρίβεια. Κατά τη διάρκεια του ξεφορτώματος μία μεγάλη πρόκληση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, είναι η κλίση του εδάφους. Το φορτηγό δε βρίσκεται σε ευθεία, οπότε αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος πρόκλησης κάποιου ατυχήματος. Επίσης το έδαφος ενδεχομένως να είναι σαθρό και το φορτηγό να βουλιάξει ή ακόμη και να τουμπάρει».
Να σεβόμαστε τους κόπους των άλλων
Σήμερα ολοένα και περισσότεροι νέοι αποφεύγουν το επάγγελμα του επαγγελματία οδηγού, κάτι που όμως επέλεξε η Καρολίνα. Η ίδια μας εξηγεί: «Εγώ αυτό που έχω να πω είναι αν τα παιδιά που έχουν βρει αυτή τη δουλειά από κάποιο δικό τους άνθρωπο και αγαπάνε αυτό που κάνουν, να συνεχίσουν. Αν δεν αγαπάς αυτό που κάνεις, δεν πρόκειται να προκόψεις. Εγώ θα πρότεινα να συνεχίσουν τη δουλειά, ακόμη και αν υπάρχουν δυσκολίες, γιατί οι περιουσίες πλέον δεν φτιάχνονται εύκολα. Οφείλουμε να σεβόμαστε τους κόπους των παλαιότερων, καθώς επίσης και τις περιουσίες εκείνων που μας δίνουν δουλειά. Εμείς πρέπει να εξελίσσουμε τη Μεταφορά και να προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο. Αν κάποιο νέο κορίτσι θέλει να ακολουθήσει το επάγγελμα του οδηγού, αυτό εξαρτάται πραγματικά από τη θέλησή της. Αν το αγαπάει πραγματικά πιστεύω ότι θα της αρέσει, παρόλο που έχει να αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες, καθώς το επάγγελμα βάλλεται από παντού».
