Η Volkswagen Επαγγελματικά Οχήματα γιορτάζει φέτος τα 75 χρόνια συνεχούς παραγωγής της επιβατικής έκδοσης του Transporter, του θρυλικού VW Bus.
Το πρώτο Transporter (T1 για συντομία), εξήλθε της γραμμής παραγωγής στο Βόλφσμπουργκ, στις 8 Απριλίου του 1950, με το συγκεκριμένο μοντέλο να αποτελεί το μακροβιότερο επαγγελματικό όχημα της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας. Από τότε, το έχουν ακολουθήσει άλλα 12,5 εκατομμύρια μονάδες, με την παραγωγή, από το 1956, να λαμβάνει χώρα στο εργοστάσιο στο Ανόβερο.
Από το Τ1 έως την έκτη γενιά, το Τ6.1, χρησιμοποιούνταν μία μόνο πλατφόρμα για όλες τις εκδόσεις, από τα πάνελ van μέχρι τα λεωφορειάκια και τα camper. Η έλευση της ηλεκτροκίνησης όμως, άλλαξε το αξίωμα «Ένα VW Bus για όλους» σε «Tο κατάλληλο VW Bus για τον καθένα ξεχωριστά». Συγκεκριμένα, το Multivan της τρέχουσας γενιάς, παρουσιάστηκε το 2021, και είναι διαθέσιμο προαιρετικά και ως plug-in υβριδικό, ενώ το 2022 λανσαρίστηκε το εντυπωσιακό ID. Buzz, το πρώτο αμιγώς ηλεκτρικό, μαζικής παραγωγής Volkswagen στην κατηγορία.
Πρόσφατα, με την παρουσίαση (στην Ελλάδα) του Transporter νέας (7ης) γενιάς, η γκάμα ολοκληρώθηκε, και αποτελείται από τρεις σειρές οχημάτων, και έξι βασικές εκδοχές: το Multivan και το αντίστοιχου σχεδιασμού California, τα ID. Buzz και ID. Buzz Cargo και τα νέα Transporter και Caravelle. Σύμφωνα με τον κατασκευαστή, όλα διατηρούν το σχεδιαστικό και τεχνολογικό DNA του Τ1, καθώς και το «πνεύμα» του θρυλικού προγόνου. Η εταιρεία, για να τιμήσει την περίσταση, σχεδιάζει σειρά εντυπωσιακών εκθέσεων, events και συγκεντρώσεων με ιδιοκτήτες και πελάτες σε ολόκληρη την Ευρώπη, που ξεκινούν τον προσεχή Μάιο.
1950 - 1967: T1
Αρχές της δεκαετίας του ’50 η κατεστραμμένη από τον πόλεμο Ευρώπη έπρεπε να επανεφεύρει τον εαυτό της, μαζί με την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η οποία είχε ιδρυθεί ένα χρόνο νωρίτερα. Η Volkswagen παρήγαγε ήδη ένα μικρό αυτοκίνητο για πέντε συναπτά έτη, που γνώριζε επιτυχία σε όλο την κόσμο: το Beetle, γνωστό και ως απλά Type 1. Στις 8 Μαρτίου του 1950, η Volkswagen ξεκίνησε την παραγωγή μιας δεύτερης σειράς οχημάτων με την ονομασία Transporter. Ενδοεταιρικά, το ονόμασαν Type 2. Με εκρηκτικούς ρυθμούς ανάπτυξης σε κάθε οικονομική δραστηριότητα, οι εταιρείες και οι επαγγελματίες στην Ευρώπη χρειάζονταν επειγόντως ένα προσιτό φορτηγάκι και πάνελ van. Η ίδια η Volkswagen χρειαζόταν ένα όνομα για το νέο μοντέλο.
Ήδη από το 1949, Volkswagen ήθελε να κατοχυρώσει το όνομα «Bulli» για το VW Bus ως σήμα στο γραφείο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Όμως μια άλλη εταιρεία είχε προηγουμένως εξασφαλίσει τα δικαιώματα της ονομασίας για ένα εκχιονιστικό μηχάνημα. Τελικά, αποδείχθηκε πως δεν είχε σημασία, επειδή το (ανεπίσημο) όνομα Bulli κατάφερε με κάποιο τρόπο να γίνει συνώνυμο του Transporter και δημοφιλές στους πελάτες στις γερμανόφωνες αγορές. Επισήμως, παρέμεινε (αρχικά) το «Transporter».
Συλλεκτικό
Η πρώτη έκδοση του Transporter ή T1 μήκους 4,10 μέτρων ήταν μια «κλούβα» χωρίς παράθυρα στο χώρο φόρτωσης, χωρητικότητας 4,5 κυβικών μέτρων. Το αποτελούμενο από δύο τμήματα παρμπρίζ είχε ως αποτέλεσμα το Volkswagen να αποκτήσει το παρατσούκλι «Splittie» στη Μεγάλη Βρετανία. Με τον τετρακύλινδρο κινητήρα 18 kW (25 PS) από το Beetle, το T1 είχε τελική ταχύτητα 80 χλμ./ώρα. Αργότερα η ισχύς του θα αυξανόταν σε 32 kW (44 PS) και η μέγιστη ταχύτητα στα105 χλμ./ώρα. Η έκδοση Kombi (με παράθυρα στο πίσω μέρος) ήταν ήδη έτοιμη τον Απρίλιο του 1950, ακολουθούμενη από ένα minibus και ένα dropside.
Το ειδικό μοντέλο που θεωρείται σήμερα το πιο εμβληματικό από όλα τα κλασικά οχήματα VW Bus έκανε το ντεμπούτο του τον Ιούνιο του 1951: η «Small Bus Special Version» - που οι οπαδοί της βάφτισαν «Samba bus». Είχε χώρο για εννέα άτομα και διέθετε έως και 23 παράθυρα, δίχρωμη βαφή και πολυτελείς προδιαγραφές, συμπεριλαμβανομένης μιας πανοραμικής πτυσσόμενης οροφής.
Το 1956, η Volkswagen μετέφερε την παραγωγή στο νέο εργοστάσιο στο Ανόβερο. Στις 2 Οκτωβρίου 1962, το εκατομμυριοστό T1 εξήλθε της γραμμής παραγωγής. Τον Ιούλιο του 1967, το T1 αντικαταστάθηκε από το T2 μετά από περισσότερες από 1,8 εκατομμύρια μονάδες. Ωστόσο, το Τ1 κατασκευαζόταν στη Βραζιλία μέχρι το 1975. Σήμερα, ειδικά η πρώτη γενιά είναι πολύ δημοφιλής στην αγορά κλασικών οχημάτων. Ανάλογα με την παραλλαγή αμαξώματος, καταβάλλονται έως και εξαψήφια ποσά σε ευρώ από τους συλλέκτες.
