Aναφερόμαστε στο θηριώδες νέο Ranger Raptor, ένα μοντέλο περιορισμένης παραγωγής, για το οποίο πολλοί επαγγελματίες γνωρίζουν ήδη τα πάντα, αφού με το που ανακοινώθηκε η πρόθεση για την εισαγωγή του μοντέλου στην ευρωπαϊκή αγορά, έγινε μεγάλος ντόρος στον ειδικό, έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο.
Μόλις οδηγήσαμε λοιπόν το αυτοκίνητο, το οποίο καταφθάνει άμεσα στην ελληνική αγορά, με όλη τη μοναδική «προίκα» που το έχει κάνει το πιο αναμενόμενο pick-up που έχει λανσαριστεί εδώ και χρόνια.
Οφθαλμόλουτρο
Οπτικά, είναι σαφές ότι, δεν έχουμε να κάνουμε με βελτίωση –όσο καλοί κι αν είναι διάφοροι βελτιωτικοί οίκοι– αλλά με εκ θεμελίων ανακατασκευή. Τα μετατρόχια είναι (πολύ) μεγαλύτερα, (συν 150 χιλιοστά) από τα πιο ταπεινά Ranger και τα ξεχειλωμένα φρύδια των θόλων από συνθετικά υλικά, αποπνέουν τεστοστερόνη. Η ποδιά κάτω από τον προφυλακτήρα, είναι από ατσάλι υψηλής αντοχής και καλοθρεμμένη: στα 2,3 χιλιοστά πάχος. Ο προφυλακτήρας είναι τοποθετημένος πιο ψηλά σε σχέση με τα υπόλοιπα Ranger και «καρφωμένος» απευθείας στο σασί. Οι θόλοι (από συνθετικά υλικά) είναι τούμπανο, και αναδίδουν μοναδική δυναμική. Μέχρι και οι κρίκοι πρόσδεσης-ρυμούλκησης έχουν ενδιαφέρον ντιζάιν: εμπρός αντέχουν δύναμη έλξης 4.635 κιλών, κάτι που σημαίνει πως, το Raptor μπορεί να ξεκολλήσει και φορτηγό από λάσπες. Πίσω, οι αντίστοιχοι κρίκοι αντέχουν 3.863 κιλά. Η γρίλια με αναφορές στα αμερικάνικα μοντέλα, παραπέμπει σε σχεδιαστικό πρωτότυπο: «το όχημα παραγωγής είναι σχεδόν πανομοιότυπο με τα πρώτα σκίτσα, με κανένα άλλο αυτοκίνητο που έχω σχεδιάσει δεν το ευχαριστήθηκα τόσο πολύ όσο με το Raptor», μας είπε ο σχεδιαστής Dave Dewitt.
Πολύ εύστοχα, το σαλόνι ακολουθεί τη μοναδική προσέγγιση του αμαξώματος. Δεν υπάρχει σχεδόν επιφάνεια που να μην είναι αποκλειστικό προνόμιο του Raptor. Γκρι αλκαντάρα καλύπτει τα όμορφα ημιμπάκετ καθίσματα, το τιμόνι έχει κόκκινη γραμμή στημέση της στεφάνης για να ξέρεις τη θέση της ευθείας όταν πηγαίνεις σε πλαγιολισθήσεις, και τα αυτιά πίσω από το τιμόνι είναι από μαγνήνσιο.
Ακόμη και η θέα κάτω από το σασί είναι υπερθέαμα. Οι ποδιές δείχνουν έτοιμες για κανονικό πετροπόλεμο. Ο «σκελετός» του σασί έχει επίσης δεχθεί ενισχύσεις με ειδικό χάλυβα, ιδιαίτερα γύρω από τα mounts των αναρτήσεων, ενώ το πίσω τμήμα είναι τελείως διαφορετικό για να χωρέσει η ειδική πίσω ανάρτηση της Ford Performance, με ελατήρια και αμορτισέρ και σύνδεση Watt’s (για να περιοριστεί/εξαλειφθεί η πλευρική ολίσθηση) στη θέση των φύλλων σούστας των πιο ταπεινών Ranger. Η γωνία προσέγγισης είναι σε επίπεδα αγωνιστικών κατασκευών –όπως και η γωνία αναχώρησης. Η ανάρτηση προέρχεται από τη γνωστή στους εκτός δρόμου αγωνιστική σκηνή, Fox και προσφέρει μεταξύ άλλων, 51 χιλιοστά ύψος, 32% μεγαλύτερη διαδρομή εμπρός και 18% πίσω. Η μίνιμουμ απόσταση από το έδαφος είναι μακράν η μεγαλύτερη σε ελαφρύ ημιφορτηγό παραγωγής (283 χιλ.) και η ικανότητα διάσχισης υδάτινου εμποδίου 850 χιλ. Το τρελό είναι πως σε αυτούς τους τομείς, το Ranger ήταν ήδη κορυφαίο στην κατηγορία. Τώρα διακτινίζεται...
Οδηγώντας - Καταιγίδα της ερήμου
Το Raptor εντυπωσιάζει και τον πιο μπλαζέ οδηγό, και είναι πολύ δύσκολο να το κρίνεις με τα συνηθισμένα κριτήρια. Αν θέλουμε να είμαστε αυστηροί, το πιο σκληροπυρηνικό ελαφρύ ημιφορτηγό που έχει φτιαχτεί ποτέ, «φοράει» κιβώτιο και κινητήρα από τα υπόλοιπα μοντέλα Ranger. Εφοδιάζεται αποκλειστικά το νέο 10άρι αυτόματο σασμάν της εταιρείας, μία διπλοτούρμπινη έκδοση του δίλιτρου πετρελαιοκινητήρα Ford EcoBlue μέγιστης ισχύος 213 PS και ροπής 500 Nm, –όπως όλα τα νέα Ranger. Από εκεί και πέρα, η νύχτα με τη μέρα με τα υπόλοιπα pick-up. Αρχίζοντας από την άσφαλτο, κατεβήκαμε μετά από πέντε λεπτά για να τσεκάρουμε τα λάστιχα ειδικά εξελιγμένα για το μοντέλο BF Goodrich 285/70 R17. Έχει απαλειφθεί ο θόρυβος κύλισης. Όσοι φοράνε τα συγκεκριμένα BF Goodrich στην Ελλάδα, ξέρουν πόσο θορυβώδη είναι. Χρησιμοποιούνται άλλα μείγματα μας είπαν στη γόμα. Σημαντικό το γεγονός ότι, τα συγκεκριμένα ελαστικά θα τύχουν ευρείας διανομής σε όλες τις αγορές, και την ελληνική, άρα οι πελάτες δεν θα χρειαστεί να ψάχνονται όταν έρθει η ώρα της αντικατάστασης. Επιστρέφοντας στα της οδήγησης οι πλεύσεις είναι πολύ καλά ελεγχόμενες σε ανωμαλίες του αυτοκινητοδρόμου. Σαφώς και καταλαβαίνεις πως είσαι σε διπλοκάμπινο αλλά, η διαφορά σε σχέση με τα υπόλοιπα Ranger είναι σχεδόν μη ανιχνεύσιμη. Με λίγα λόγια, οι μετακινήσεις του αμαξώματος είναι πολύ μικρότερες από αυτό που θα περίμενες αντικρίζοντας το φοβερό αμάξωμα. Εκτός δρόμου, το Ford αναμενόμενα υπερνικά κάθε εμπόδιο, όμως άλλος είναι ο λόγος ύπαρξής του. Κάθε εξάρτημα της κατασκευής, έχει σχεδιαστεί με σκοπό να αντέχει κοπανήματα και ακραίες καταπονήσεις στα 180 χλμ./ώρα που θα έστελναν οποιοδήποτε άλλο pick-up για ανακύκλωση. Αλλά, ακόμη κι έτσι, δεν υστερεί και σε ρυθμούς βόλτας. Αυτό που δεν περιμέναμε είναι η απίστευτη άνεση σε τυπικό χωματόδρομο με 60 έως 80 χλμ./ ώρα. Μαγικό χαλί, σιδερώνει τα πάντα. Σε ελληνικό ανάγλυφο θα είναι πιθανότατα το πιο άνετο pick-up. Το ριμπάουντ μετά από προσγείωση με πολλά χιλιόμετρα είναι εξωπραγματικό. Όχι η μέση, ούτε τα μαλακά μόρια του οδηγού δεν καταλαβαίνουν ότι, μόλις πέταξες πάνω από αμμόλοφο με 100 χλμ./ώρα. Τα φρένα έχουν πολύ καλό αρχικό δάγκωμα και δείχνουν ακούραστα. Αντί για φύλλα σούστας πίσω υπάρχουν ελατήρια και αμορτισέρ, και ναι, το πλαίσιο παραμένει τύπου σκάλας. Αλλά μέχρι εκεί. Όλα τα υπόλοιπα είναι αναβαθμισμένα. Ακόμη και το σημείο πρόσδεσης της ρεζέρβας για να χωρέσει τα τροφαντά ελαστικά, είναι διαφορετικό. Σε αυτοσχέδια σλάλομ σε παραλία στον Ατλαντικό με το γκάζι φυτεμένο στο δάπεδο, και ταχύτητα για αυτόφωρο ακόμη και σε άσφαλτο, είπαμε να κόψουμε λίγο ρυθμό αφού φοβηθήκαμε ότι, τα ελαστικά θα βρουν ξαφνικά πρόσφυση, και θα βρεθούμε τούμπα, προκαλώντας τα χαμόγελα του συνοδηγού μας, υπεύθυνου εξέλιξης του Raptor, Damien Ross: «Τα όρια του Raptor είναι πολύ ψηλότερα, σχεδόν μη προσεγγίσιμα, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας». Αν σκεφτεί κάποιος πως οι τροχοί λ.χ., είναι εξακοντισμένοι στα άκρα με 15 ολόκληρα εκατοστά μεγαλύτερα μετατρόχια πώς να τον αδικήσεις.
Αποκλειστικά για το Raptor υπάρχουν έξι διαφορετικά προγράμματα λειτουργίας, ανάλογα με το ανάγλυφο της διαδρομής, τα οποία αλλάζουν τη χαρτογράφηση, την απόκριση του γκαζιού και τη στρατηγική αλλαγής σχέσεων. Και τα έξι modes δείχνουν να κάνουν ακριβώς αυτό για το οποίο σχεδιάστηκαν.
Καταφέραμε πάντως, να κολλήσουμε σε έναν αμμόλοφο μόνο από έλλειψη φόρας. Αλλά ξεκολλήσαμε με άνεση με όπισθεν και διόρθωση στο τιμόνι. Αιχμή του δόρατος, το Baja mode που σφίγγει τα πάντα, και ετοιμάζει το Raptor να κινηθεί ως πύραυλος εδάφους-αέρος με τελική ταχύτητα σε ακραίας δυσκολίας τερέν. Το sport mode τέλος, έχει πλάκα. Όχι πως κερδίζεις κάτι, αλλά ο τετρακύλινδρος αγριεύει, με μια χροιά που είναι σχεδόν αξιολάτρευτη. Εννοείται πως υπάρχει κιβώτιο υποπολλαπλασιασμού των σχέσεων και κλείδωμα πίσω διαφορικού. Όσο για το σασμάν; Κάποια στιγμή το πήραμε απόφαση, και σταματήσαμε να τραβάμε τα paddles πίσω από το τιμόνι, καθώς είναι τόσο πυκνή η κλιμάκωση των (ζωή να έχουν) δέκα σχέσεων, που το να ανεβάζεις ή να κατεβάζεις μία-μία τις σχέσεις είναι άνευ αντικρίσματος, κι επίσης, η αυτόματη λειτουργία είναι εξαιρετική, οπότε μείναμε στο «D». Την ίδια γνώμη μ’ εμάς έδειξαν να έχουν και τα ηλεκτρονικά, αφού στην αυτόματη λειτουργία, το κιβώτιο ανεβοκατέβαζε πολλές σχέσεις ταυτόχρονα. Το μοναδικό σενάριο που αξίζει να ασχοληθείς, είναι σε έρπυση σε βράχια (rock crawling) για να κοντρολάρεις το αμάξωμα, ίσως και σε διάσχιση παχιάς λάσπης. Εν κατακλείδι, κάναμε πράγματα εκτός δρόμου, που παραπέμπουν σε αγώνες trial κι όχι σε όχημα παραγωγής, χωρίς σχεδόν να προσπαθήσουμε.
Εκμετάλλευση
Επειδή ακόμη δεν έχει εφευρεθεί το τέλειο pick-up είναι προφανές πως ο επαγγελματίας θα πρέπει να κάνει κάποιες υποχωρήσεις. Κυρίως ως προς την εκμετάλλευση. Πρώτη και σημαντικότερη, το ωφέλιμο. Που φτάνει τα μόλις 620 κιλά, με διαφορά το μικρότερο στην κατηγορία. Η δύναμη έλξης είναι στα 2.500 κιλά, και το απόβαρο έχει ανέβει (2.510 κιλά), κάτι όμως μας λέει πως, ουδείς πρόκειται ν’ ασχοληθεί με τέτοιες… λεπτομέρειες. Σίγουρα επίσης, μπορεί κάποιος να προσάψει στη Ford την επιλογή να τοποθετήσει τον ίδιο διπλοτούρμπινο EcoBlue που τοποθετείται και στα «νορμάλ» Ranger. Πρόκειται ουσιαστικά για το μόνο στοιχείο όπου το Raptor δεν διαφοροποιείται. Όταν δεις όμως τη μέση κατανάλωση να συγκρατείται στα 10 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα (8,9 η μέση τυποποιημένη), και την προσφερόμενη αυτονομία, δύσκολα θα παραπονεθείς.
Δια ταύτα
Το γεγονός ότι, αυτή η (καλώς εννοούμενη) παρανοϊκή κατασκευή διαθέτει τόσο καλούς τρόπους στην άσφαλτο και παίρνει πινακίδες κυκλοφορίας, δείχνει την απίθανη ικανότητα της Ford να εξελίσσει και να παράγει ξεχωριστά αυτοκίνητα που, κυριολεκτικά, δεν έχουν ανταγωνισμό. Το να παραθέσεις ωμά τα συν και πλην της κατασκευής είναι σχεδόν δευτερεύον –είναι επίτευγμα και μόνο το γεγονός που ένα τέτοιο σοφιστικέ υπερόπλο διατίθεται σε κάθε αντιπροσωπεία ανά την επικράτεια για τον επαγγελματία. Είναι επίσης πραγματικά δύσκολο να αντισταθείς στο τεχνολογικό βάθος της κατασκευής, την έκταση των επεμβάσεων, το βαθμό της δουλειάς που έχει γίνει, την καθηλωτική ομοιογένεια του οχήματος και το θελκτικό ντιζάιν.
Μπορεί να χάνει λίγο (έως πολύ) σε εκμετάλλευση, αλλά κατά τα λοιπά, εκεί που τελειώνει η ανάρτηση κάθε άλλου pickup, αυτή του Raptor δεν έχει φτάσει ούτε στα μισά της διαδρομής της. Βάλτε στην εξίσωση το πρεστίζ της αυτοκινητικής μπουτίκ που ακούει στο όνομα Ford Performance, τη μοναδικότητα της κατασκευής, τη μικρή παραγωγή –που είναι σχεδόν ξεπουλημένη– και δεν είναι έκπληξη που τα Raptor που κατάφερε να εξασφαλίσει η ελληνική Ford είναι κοντά σε ένα απίστευτο για τα δεδομένα της αγοράς μας, sold-out.
Εντέλει, κι έχοντας πλέον δοκιμάσει το αυτοκίνητο, ισχύουν πολλά απ’ όσα υποθέσαμε όταν είχαμε στη διάθεσή μας μόνο τα τεχνικά του χαρακτηριστικά. Πρόκειται για ένα όχημα που προσφέρει μοναδικό πρεστίζ αφού δεν υπάρχει ανταγωνισμός, με πραγματικά ασύγκριτο κύρος ιδιοκτησίας, αδιανόητες, και πρακτικά μη προσεγγίσιμες από τον μέσο οδηγό, εκτός δρόμου ικανότητες, και εξασφαλισμένη μοναδικότητα. Καμία βελτίωση ή μετατροπή, και κανένα aftermarket εξάρτημα δεν πλησιάζει τις σοφιστικέ, ολιστικού χαρακτήρα επεμβάσεις της Ford Performance στο σασί, και το εξωφρενικών δυνατοτήτων off road υπόβαθρο, και ξεκάθαρα, το Ranger Raptor, στα λεφτά που κοστίζει, είναι το πιο θελκτικό αυτοκίνητο όχι μόνο της κατηγορίας, αλλά της αγοράς συνολικά. Για επαγγελματίες και επιχειρήσεις που… έχουν τα μέσα και θέλουν να ξεχωρίζουν φαντάζει αυτονόητη επιλογή και, γιατί όχι, κινητή διαφήμιση.
Στο φουλ οι πωλήσεις
Η ελληνική Ford με αστραπιαία αντανακλαστικά, όπως σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση, έχει ήδη (προτού καν ανακοινωθεί η εισαγωγή στην Ευρώπη) κλείσει μεγάλο (70 μονάδες) αριθμό Raptor για την Ελλάδα, από το εργοστάσιο. Η πρώτη ελληνική παρτίδα –έχει ανοίξει το βιβλίο παραγγελιών, παραδόσεις τον Ιούλιοαναμένεται να εξαφανιστεί εν ριπή οφθαλμού, και με την παγκόσμια παραγωγή να είναι ουσιαστικά προπωλημένη, εξαιτίας της τεράστιας ζήτησης, καλό θα ήταν οι ενδιαφερόμενοι να κινηθούν άμεσα αν θέλουν να βάλουν στο χέρι ένα Raptor εντός του 2019. Το γεγονός ότι, έχουν ήδη παραγγελθεί 15 αυτοκίνητα πριν καν οι πελάτες δουν το όχημα λέει πολλά. Η τιμή του Raptor σήμερα είναι στα 55.802 ευρώ.
Και μία συμβουλή. Παρόλο που υπάρχουν διάφορες επιλογές σε χρώματα -Ford Performance Blue, Colorado Red, Shadow Black, Frozen White and Conquer Grey- εμείς δεν θα κοιτούσαμε πέρα από το γκρι, χωρίς τα αυτοκόλλητα (υπάρχει δυνατότητα παραγγελίας άνευ… διακόσμησης). Το Conquer Grey Raptor είναι καθηλωτικό ως παρουσία στο δρόμο, εντυπωσιάζει όσο κι ένα εξωτικό supercar και μας θύμισε επίσης, την εξαλλοσύνη και τον οπτικό τσαμπουκά των φοβερών RS του κατασκευαστή. Ο ίδιος ο Dave Dewitt, ο σχεδιαστής του Raptor, μας είπε ότι, το προσωπικό του αυτοκίνητο θα ήταν γκρι χωρίς αυτοκόλλητα.
Ιστορία: Η γέννηση του RaptorΑπό ράλι, σε ξεχωριστή φίρμα
Το Raptor είναι με μία φράση, το πρώτο pick-up επιδόσεων που θα «πατήσει» ευρωπαϊκό έδαφος. Αποκλειστικό προνόμιο μέχρι τώρα της Βόρειας Αμερικής, το όνομα Raptor είναι συνώνυμο με μία παρανοϊκή, σχεδόν έτοιμη για ράλι τύπου Ντακάρ, έκδοση του παγκόσμιου best seller της Ford, του τεράστιου F-150, με τον V6 Ecoboost με την κτηνώδη ισχύ (450 hp) και (κυρίως) ροπή των 691 Nm. Γενικά, το λογότυπο Raptor παραπέμπει σε πολύ μεγάλης έκτασης επεμβάσεις σε σασί, ανάρτηση και γενικότερα σε ένα ακραία επιθετικό στήσιμο της κατασκευής, και έχει γίνει πέρα από αντικείμενο του πόθου, και όχημα κύρους σε Αμερική και Ασία.
Η σειρά των φοβερών pick-up επιδόσεων της Ford, εμφανίστηκε σχεδόν τυχαία, για πρώτη φορά το 2008 με τη μορφή ενός αγωνιστικού F-150 (Raptor SVT) που τερμάτισε τρίτο σε ένα από τους πιο διάσημους αγώνες αντοχής του πλανήτη, το ράλι BAJA 1000 στο Μεξικό. Εκείνη την εποχή, κάποια στελέχη της Ford παρατήρησαν τις εκτεταμένες μετατροπές που έκαναν πολλοί επαγγελματίες πελάτες της εταιρείας στα F-150. Αγωνιστικές αναρτήσεις με τεράστια διαδρομή, αναβάθμιση του κινητήρα, μεταλλικές ποδιές και πάει λέγοντας, για ακραία παιχνίδια… στα ρεπό τους, με πολύ υψηλές μέσες ωριαίες ταχύτητες στις ερήμους της αμερικανικής ηπείρου. Θεωρώντας πως υπάρχει χώρος στην αγορά, για ένα ελαφρύ ημιφορτηγό, ικανό μεν να κινείται με πολιτισμένο τρόπο καθημερινά, αλλά παράλληλα, έτοιμο να αγωνιστεί στο Ντακάρ αποφάσισαν να ρίξουν στην αγορά μια μικρή παρτίδα εργοστασιακών F-150 με εκτεταμένες βελτιώσεις σε σασί και γραμμή μετάδοσης κίνησης.
Όταν το 2010 τα πρώτα Raptor έφταναν στα χέρια πελατών, κανείς δε μπορούσε να φανταστεί την επιτυχία του μοντέλου. Η παραγωγή εξαφανίστηκε από μία αγορά, διψασμένη για ένα τέτοιο μοντέλο που μέχρι τότε απλά δεν ήταν διαθέσιμο. Με το F-150 Raptor νέας γενιάς, (του 2017) να εφοδιάζεται με τον απίθανο εξακύλινδρο Ecoboost των 3,5 λίτρων, η πήχης πήγε στο διάστημα, και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Κάπως έτσι, μία παιχνιδιάρικη δοκιμή της Ford για να δει τα γούστα των αγοραστών έχει εξελιχθεί σε κάτι σαν sub-brand, και ήδη ακούγονται ψίθυροι πως θα δούμε «Raptor» και σε επιβατικά (SUV) της εταιρείας.
Τα πολεμοφόδια του Χούλιγκαν
Δεν έχουμε να κάνουμε με ειδική, ή έστω πλούσια έκδοση, αλλά με μία χωρίς ουσιαστικούς περιορισμούς δημιουργία της Ford Performance, του τμήματος που φτιάχνει σπορ κατασκευές με αγωνιστικές καταβολές της εταιρείας, η οποία αρχίζει από το έδαφος (custom ελαστικά για το Raptor) συνεχίζει στα «δεσίματα» του σασί και φτάνει μέχρι και την τελευταία βίδα. Οι διαφορές του «χούλιγκαν» με το οβάλ σήμα στη μάσκα, ακόμη και με ένα χλιδάτο Ranger XLT είναι μεγάλες.
- Φαρδύτερα μετατρόχια κατά 150 χιλιοστά
- Μεγαλύτερη απόσταση από το έδαφος κατά 51 χιλιοστά
- Χρήση ειδικού χάλυβα στο σασί για απορρόφηση των χτυπημάτων σε συνθήκες ακραίας χρήσης εκτός δρόμου –όπως συνεχόμενα άλματα με ταχύτητα 180 χλμ./ώρα
- Αγωνιστική ανάρτηση της FOX με λειτουργία Position Sensitive Damping: αυτόματα πιο σκληρή απόσβεση σε καταπόνηση εκτός δρόμου, πιο ήπια σε καθημερινές, νορμάλ συνθήκες. Μεγαλύτερη διαδρομή των αμορτισέρ κατά 32% εμπρός και 18% πίσω. Διάμετρος αμορτισέρ 63,5 χιλιοστά και αλουμινένιοι βραχίονες
- Coilover πίσω ανάρτηση με συνδεσμολογία Watt’s με μεγάλη ελευθερία κίνησης στον κάθετο άξονα και μείωση των πλευρικών μετατοπίσεων
- Εμπρός αεριζόμενα δισκόφρενα με διπίστονες καλίμπρες μεγαλύτερες σε διάμετρο κατά 20% στα 51 χιλιοστά, και αεριζόμενες δισκόπλακες 332 χιλιοστά, καλίμπρες 54 χιλοστών πίσω, αεριζόμενα δισκόφρενα 332 χιλιοστά
- All-terrain BF Goodrich διαστάσεων 285/70 R17 ειδικά εξελιγμένων για το Raptor
- Γωνία προσέγγισης 32,5ο
- Γωνία αναχώρησης 24ο
- Ελάχιστη απόσταση από το έδαφος 283 χιλιοστά
