Μολδαβός ο οδηγός του βυτιοφόρου που ανετράπη στον ανισόπεδο κόμβο Γυρτώνης.
Πληροφορίες του περιοδικού ΤΡΟΧΟΙ & ΤΙR αναφέρουν ότι ο συγκεκριμένος οδηγός είχε και στο παρελθόν εντοπιστεί από την Ελληνική Αστυνομία – Τροχαία Αυτοκινητόδρομων για παραβάσεις των ωραρίων οδήγησης/ ανάπαυσης.
Χρησιμοποιώντας 3 κάρτες οδηγών για τον ταχογράφο, οδηγούσε απεριόριστα μέχρι που -αναμενόμενα- τον πήρε ο ύπνος στο τιμόνι και ευτυχώς δεν θρηνήσαμε θύματα.
Ανάλογα ατυχήματα με αιτία την κόπωση του οδηγού συμβαίνουν καθημερινά, επιβεβαιώνοντας τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της ΕΕ που αναφέρουν ότι το 70% των οδικών ατυχημάτων με εμπλοκή φορτηγών οφείλονται στην κόπωση του οδηγού και αυτός είναι ο λόγος των αυξημένων ελέγχων, αλλά ακόμη και της τοποθέτησης ανιχνευτών νύστας στα σύγχρονα φορτηγά.
Βέβαια, για τους Έλληνες οδηγούς αυτά αποτελούν «ψιλά γράμματα» και κάθε αναφορά που γίνεται από το site του ΤΡΟΧΟΙ & ΤΙR για παραβάσεις σχετικές με τους ταχογράφους και τα πρόστιμα που επιβάλλουν τα τμήματα της Τροχαίας (Λητής, Μεγάρων, Αλμυρού κ.α.) ακολουθείται από έναν οχετό ύβρεων στο facebook κατά των δημοσιογράφων του site του περιοδικού.
Και όταν καταλαγιάζουν τα «κοσμητικά» επίθετα, ακολουθούν φράσεις όπως:
«Με τα ωράρια και τις …μαλ δεν βγαίνει μεροκάματο» ή
«Οι οδηγοί μου έχουν εντολή να βγάζουν το δρομολόγιο όπως τους λέω εγώ και στην ώρα που εγώ θέλω. Εγώ θα πληρώσω και τα πρόστιμα».
Όπως καταλαβαίνετε, όσοι καταλαβαίνετε, το πρόβλημα είναι το πρόστιμο. Όχι πόσοι θα σκοτωθούν. Ούτε ο αθέμιτος ανταγωνισμός που προκαλείται.
Δυστυχώς γι’ αυτούς, εμείς δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε την παρανομία ενθαρρύνοντας τους ιδιοκτήτες των φορτηγών να ταξιδεύουν με πειραγμένους ταχογράφους και τους οδηγούς να χρησιμοποιούν κάρτες άλλων ή κάρτες οδηγών ΝΟΙΚΙΑΣΜΕΝΕΣ προς 100 ευρώ τον μήνα ή το δεκαήμερο.
Είναι, όμως, απορίας άξιο, γιατί όλοι οι υπόλοιποι αυτοκινητιστές, αυτοί που τηρούν τα ωράρια, που δεν έχουν μαγνήτες, που δεν νοικιάζουν ξένες κάρτες ταχογράφου, γιατί αυτοί δεν διαμαρτύρονται για τον αθέμιτο ανταγωνισμό που δέχονται;
Δεν αντιλαμβάνονται ότι το κόμιστρο μπορεί να μειωθεί, όταν αντί για τρεις οδηγούς απασχολείται ένας; ή
Όταν μπορούν να παραδώσουν γρηγορότερα τα εμπορεύματα, αφού δεν ακολουθούν τα ωράρια και τις νυχτερινές αναπαύσεις;
Αλλά και οι ίδιοι οι οδηγοί; Γιατί γίνονται συνεργοί και μόνο όταν συμβεί το ατύχημα, τότε "θυμούνται" ότι το αφεντικό τους πιέζει;
Ας ελπίσουμε πως κάποια πράγματα με το πέρασμα του χρόνου θα τοποθετηθούν σε σωστή βάση. Όχι για τον φόβο των προστίμων, αλλά γιατί θα έχουμε αποκτήσει συνείδηση ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ. Όσοι, βέβαια, θα έχουν μείνει στο επάγγελμα.
