Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για το βαρύ χαράτσι
Πριν δύο χρόνια είχαμε γράψει ότι το 2010 η τιμή του ντήζελ στην Ελλάδα θα πρέπει να φτάσει το μέσο όρο της τιμής ντήζελ στην Ε.Ε. Μέσα στο Μάρτη (γδάρτη) αυτό θα γίνει κι αν στο μεταξύ είμαστε έστω και ένα λεπτό φθηνότεροι, η τιμή θα ξανανέβει. Σύμφωνα με τη λογική των κοινοτικών, το πετρέλαιο πρέπει να έχει την ίδια φορολογία και την ίδια τιμή στην αντλία για να μην στρεβλώνει ο ανταγωνισμός. Δηλαδή, ένα φορτηγό να μην φουλάρει στη χώρα του φθηνό πετρέλαιο, γιατί έτσι θα μπορεί να φορτώνει με χαμηλότερο κόμιστρο οπότε -κατά τους ευρωπαίους- θα προκαλεί αθέμιτο ανταγωνισμό. Αυτό έχει μια βάση για τα φορτηγά των χωρών της Ε.Ε. της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης που συνεχώς μπαινοβγαίνουν στα διπλανά ή παραδιπλανά κράτη π.χ. Ιταλία - Γαλλία - Γερμανία - Πολωνία - Ολλανδία κ.λπ. Όμως η Ελλάδα είναι χώρα περιφερειακή της Ε.Ε. και τα φορτηγά της για να φτάσουν στη Γαλλία ή στη Γερμανία θα πρέπει να πληρώσουν πολλαπλάσια λίτρα καυσίμου και επιπλέον το καράβι με τον επίναυλό του. Για τα ελληνικά εξάλλου φορτηγά, νομαρχιακών και εθνικών μεταφορών, οι επιβαλλόμενες αυτές αυξήσεις στο πετρέλαιο, μετατρέπονται σε χαράτσι προκαλώντας ντόμινο ανατιμήσεων άλλων προϊόντων που τροφοδοτούν τον πληθωρισμό, ενώ για τον αυτοκινητιστή ΦΔΧ, το πρόβλημα γίνεται οξύτερο αφού το κόμιστρο δεν αναπροσαρμόζεται ανάλογα προς τα πάνω κι αν αυτό γίνει, θα μείνει στα χαρτιά, αφού ο φορτωτής δεν θα το πληρώνει (γνωστή άλλωστε αυτή η συνήθεια).
Λύση στο πρόβλημα θα ήταν να απαιτήσει η Κυβέρνηση για τους παραπάνω λόγους να κρατηθεί χαμηλότερα από τον μέσο όρο της Ε.Ε. η τιμή του πετρελαίου κίνησης στην Ελλάδα, όμως αυτό δεν το θέλει ούτε η ίδια (η Κυβέρνηση), την στιγμή που έχει ανάγκη την επιβολή φόρων, μήπως και μειώσει τα ελλείμματά της.
«Το τεύτλο είναι δέντρο;»
Χωρίς οι αγρότες να αποκομίσουν ουσιαστικά οφέλη έληξαν τις κινητοποιήσεις και τα μπλόκα στους δρόμους που τόσο ταλαιπώρησαν τους αυτοκινητιστές. Η μη ικανοποίηση των οικονομικών τους αιτημάτων ήταν αναμενόμενη. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση φορτώνει το σύνολο του πληθυσμού με βαρύτατους φόρους άμεσους και έμμεσους, η χορήγηση χρημάτων προς έναν Κλάδο θα ξεσήκωνε άλλες κατηγορίες εργαζομένων κ.ο.κ. Αλλά και οι υποσχέσεις για επίλυση θεσμικών ζητημάτων των αγροτών, ανάπτυξης νέων καλλιεργειών κ.λπ. μάλλον θα αργήσουν για να μην πούμε ότι θα μείνουν στις ελληνικές καλένδες. Τι άλλο να υποθέσουμε, όταν στο τραπέζι των συζητήσεων με τους αγροτοσυνδικαλιστές, υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης ρώτησε αγρότη, αν το τεύτλο είναι δέντρο!
Καλή η διαφάνεια, πολύ σωστή η υποβολή αιτήσεων για Γενικούς Γραμματείς μέσω ίντερνετ, άριστη η διαδικασία, αλλά έτσι, μέσα στις χιλιάδες των βιογραφικών, χάνονται οι ικανοί. Αυτοί που συνδυάζουν τα τυπικά προσόντα με πραγματική εμπειρία πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο, αυτοί που δεν θα χρειαστεί να περάσουν μήνες για να προσαρμοστούν.
Τι είναι το ρυμουλκούμενο;
Πλεόνασμα σοφίας: Άνδρες σοφοί του Λιμενικού και άνδρες σοφότεροι του υπ. Μεταφορών αντάλλαξαν τις ερμηνείες που έδιναν στην κείμενη νομοθεσία και κατέληξαν στο σοφό απόφθεγμα, ότι «το ρυμουλκούμενο είναι όχημα που έλκεται και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί φορτίο προς μεταφορά». Ως αποτέλεσμα της σοφίας τους, δεκάδες αυτοκινητιστές των νησιών μας τιμωρήθηκαν με το εξοντωτικό πρόστιμο των 5.000 ευρώ και της αφαίρεσης της άδειας για δύο μήνες.
Και όλα αυτά, γιατί οι σοφοί βάλθηκαν να ερμηνεύσουν το νόμο όπως ήθελαν και όπως βόλευε τους ακτοπλόους που εισπράττουν ναύλους με το μέτρο.
Αν ο κύριος της προηγούμενης παραγράφου είχε πάει στη Θεσσαλία ή είχε μπει στο ίντερνετ, δεν θα ρωτούσε αν το τεύτλο είναι δέντρο. Ομοίως και οι σοφοί αυτής της παραγράφου, αν είχαν πάει στα λιμάνια του εξωτερικού ή είχαν δει τερματικούς και σταθμούς μεταφόρτωσης ή εμπορευματικά κέντρα, έστω στο ίντερνετ, σίγουρα θα είχαν δει τις «τριπλέτες» δηλαδή τρία μαζί κενά ρυμουλκούμενα να φορτώνονται πάνω σε μια νταλίκα. Θα είχαν δει κενά ρυμουλκούμενα να φορτώνονται για επιστροφή ή παράδοση στον ιδιοκτήτη τους πάνω σε νταλίκες. Ειδικά, όμως στη νησιωτική μας Ελλάδα, θα έπρεπε οι σοφοί να σκεφτούν ότι τα φορτηγά, τριαξονικά με συρόμενο, έρχονται φορτωμένα και αφήνουν τα εμπορεύματά τους στην Αττική (Λαχαναγορά, Ασπρόπυργο) και γυρίζουν τις περισσότερες φορές άδεια, αφού προς το νησί τους δεν βρίσκουν εύκολα φορτίο.
Δεν φτάνει δηλαδή που γύριζαν άδεια, έπρεπε να πληρώνουν και δεύτερο ναύλο στο πλοίο. Ευτυχώς, μετά από παρέμβαση του υφυπουργού Νίκου Σηφουνάκη και του γενικού γραμματέα Χάρη Τσιόκα, δόθηκε τέλος στην απαγόρευση (διάβασε σχετική είδηση στο ΤΡΟΧΟΙ & TIR Μαρτίου που κυκλοφορεί).
Γουέι Τζιανφού
Δεν ξεκινάμε διδασκαλία κινέζικης γλώσσας. Όμως αυτό το όνομα, θέλουμε δεν θέλουμε, θα το μάθουμε για τα καλά. Και μάλιστα θα το λέμε πιο σωστά: Κάπτεν Γουέι Τζιανφού, αφού πρόκειται για τον κινέζο καπετάνιο που δεν είναι άλλος από το αφεντικό της Cosco, του κινεζικού κολοσσού που ανέλαβε τον ΣΕΜΠΟ στον Πειραιά και προχωρεί στην υλοποίηση της συμφωνία με τον ΟΛΠ. Ας θυμηθούμε, ότι από τα μέσα Νοεμβρίου του 2009 που έληξαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις των λιμενεργατών και η ΣΕΠ, θυγατρική εταιρεία της κινεζικής Cosco, άρχισε να κόβει τιμολόγια στο όνομά της, οι λειτουργίες και οι υπηρεσίες του εμπορικού λιμένα κρίνονται ικανοποιητικές, ενώ έχει καταγραφεί και αύξηση της παραγωγικότητας σε σχέση με τους αντίστοιχους μήνες του 2007.
Το πρώτο μάθημα
Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία τον Ιανουάριο του 2010 καταγράφηκαν 48.000 κινήσεις εμπορευματοκιβωτίων, όταν τον αντίστοιχο μήνα του 2008 οι κινήσεις ήταν 32.000. Τον Οκτώβριο του 2009 έγιναν 27.000 κινήσεις, τον Νοέμβριο έγιναν 37.000 κινήσεις και τον Δεκέμβριο του 2009, όταν πλέον είχε ξεκινήσει κανονικά η συγκατοίκηση ΟΛΠ - ΣΕΠ, οι κινήσεις έφτασαν τις 48.000. Επίσης, τον Ιανουάριο του 2010 η παραγωγικότητα ξεπέρασε τις 120 κινήσεις ανά βάρδια σε κάθε γερανογέφυρα, όταν η μέση παραγωγικότητα το 2007 ήταν 107 κινήσεις ανά βάρδια γερανογέφυρας.
Και το πρώτο ... χτύπημα
Δεν θα αργήσει όμως να ‘ρθει και το πρώτο χτύπημα κυρίως για τα κονεξάδικα φορτηγά καθώς, έγκυρες της στήλης, αναφέρουν ότι μέχρι το τέλος του χρόνου ή το αργότερο ως τον Φεβρουάριο του 2011, θα έχει μπει το τρένο στο Ικόνιο προκειμένου, σύμφωνα με τα σχέδια της Cosco, να ξεκινήσει η μεταφορά του μεγαλύτερου όγκου των κοντέινερς προς τα Βαλκάνια και την Ευρώπη που θα καταστήσει ακόμη πιο ανταγωνιστική την κινέζικη εταιρεία. Αυτό, δηλαδή που πολλά χρόνια τώρα ο ΟΛΠ συζητά και σχεδιάζει, δηλαδή την κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής που θα συνδέει το εμπορικό λιμάνι με το υπόλοιπο δίκτυο της χώρας, θα γίνει μέσα στο χρόνο που ακολουθεί, απλά και μόνο γιατί η Cosco εξέφρασε ενδιαφέρον και ξεκίνησε συζητήσεις με τον ΟΛΠ για συμμετοχή στο κόστος (διάβαζε χρηματοδότηση) κατασκευής της σιδηροδρομικής γραμμής προκειμένου «σύντομα να ολοκληρωθεί το έργο».
Αυτό σημαίνει, ότι τα κονεξάδικα φορτηγά θα χάσουν ένα σημαντικό μεταφορικό έργο και, θα είναι η πρώτη φορά, που και στην Ελλάδα πλέον θα μιλάμε για τον ανταγωνισμό του τρένου, αφού μέχρι σήμερα είναι σχεδόν ανύπαρκτος.
Τα βρήκαν στον επίναυλο
Ενώ η αντιπαράθεση μεταξύ Attica, ANEK και Minoan, δηλαδή των τριών μεγάλων παικτών, έφτασε στο πρόσφατο παρελθόν σε οξύνσεις και σκληρές αντιπαραθέσεις, οι τόνοι έπεσαν ξαφνικά και, όλοι μαζί, συμφώνησαν στην επιβολή επίναυλου καυσίμου για τα φορτηγά στην γραμμή Πάτρα - Ηγουμενίτσα - Ανκόνα προκειμένου να αντεπεξέλθουν στην υπερβολική αύξηση των τιμών των καυσίμων, όπως ανακοίνωσαν. Έτσι στα φορτηγά οι τρεις εταιρείες επέβαλαν επίναυλο. Η Attica Group 60 ευρώ ανά φορτηγό, η Minoan 53 ευρώ και η ΑΝΕΚ 50 ευρώ.
«Τειρεσίας για Μεταφορικές»
Έγκυρες πληροφορίες της στήλης αναφέρουν, ότι πέραν του επίναυλου, οι ναυτιλιακές συζήτησαν μεταξύ τους το σοβαρό -είναι, δυστυχώς, αλήθεια- πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εξαιτίας των χρεών που έχουν οι μεταφορικές προς τις ακτοπλοϊκές. Τα «φέσια» ανέρχονται σε πολλά εκατομμύρια ευρώ και αφορούν ναύλους όχι μόνο της Αδριατικής, αλλά και του Αιγαίου. Είναι επίσης -δυστυχώς και πάλι- αλήθεια, ότι αρκετές μεταφορικές πελάτες της μιας ναυτιλιακής αφού την «φέσωναν» για τα καλά, φόρτωναν κατόπιν τα φορτηγά τους στα πλοία της άλλης ναυτιλιακής κ.ο.κ. με αποτέλεσμα τα συνολικά χρέη να φτάσουν στα ύψη. Υπάρχουν μάλιστα και κάποιες, ευτυχώς λίγες, μεταφορικές που έκοψαν τελείως τα δρομολόγια προς το εξωτερικό μέσω Αδριατικής (πηγαίνουν τώρα από πάνω) ακριβώς γιατί φέσωσαν όλες τις ναυτιλιακές. Μετά από αυτά , οι οικονομικοί υπεύθυνοι των ναυτιλιακών, συζήτησαν μεταξύ τους τη λήψη μέτρων για να αντιμετωπίσουν τα χρέη των μεταφορικών και φαίνεται να κατέληξαν σε μια άτυπη συμφωνία που θα προβλέπει «Τειρεσία», δηλαδή αν μια μεταφορική δεν πληρώνει τα χρέη της προς μια ναυτιλιακή, να αποκλείεται και από τις άλλες.
Έξι μέρες πλουτισμού
Γκάφα χοντρή και ασυγχώρητη η εξαγγελία από την κυβέρνηση της αύξησης των φόρων στα καύσιμα και η εφαρμογή της έξι μέρες μετά.
Αμέσως μόλις εξαγγέλθηκε, τα βυτία πηγαινοέρχονταν από τα διυλιστήρια στις δεξαμενές των εμπόρων υγρών καυσίμων και στους πρατηριούχους φουλάροντας τις δεξαμενές τους με την παλιά τιμή, ενώ στις αντλίες εμφανίστηκαν αμέσως οι νέες τιμές που μάλιστα ήταν ανέλπιστα αυξημένες φτάνοντας το +28%, ενώ η μέση τιμή πώλησης στα πρατήρια των εθνικών δρόμων έφτασε στο +30% έως +32% γεγονός που ανάγκασε την κυβέρνηση να ανακοινώσει «εκτεταμένους ελέγχους για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν φαινόμενα κερδοσκοπίας». Την ίδια στιγμή, οι πρατηριούχοι που μέσα σε ένα εξαήμερο κέρδισαν από 6.000 έως 10.000 ευρώ επιπλέον, απειλούν την κυβέρνηση ότι αν εφαρμόσει το κέντρο των ταμειακών μηχανών θα αντιδράσουν με κινητοποιήσεις και κλείσιμο των πρατηρίων τους. Την στιγμή δηλαδή που όλοι οι καταναλωτές είναι υποχρεωμένοι να μαζεύουν αποδείξεις, ένας ολόκληρος κλάδος αρνείται την έκδοσή τους. Γι' αυτό και ο απλός λαός, δικαιολογημένα ακούγεται να λέει για την κυβέρνηση: «αν δεν έχεις κότσια, τι τα θες τα μέτρα;».
Ένα στα δέκα «λίζινγκ»
Έπεσε σύρμα από τον Προβόπουλο προς όλο το δίκτυο των ελληνικών τραπεζών να κόψουν τις χορηγήσεις. Ο λόγος είναι η έλλειψη ρευστότητας που προβλέπεται ότι θα στεγνώσει τελείως τα ταμεία μια και οι ξένες μεγαλοτράπεζες σταμάτησαν να μας δανείζουν και, τα όποια μετρητά εισρέουν στις τράπεζες από τους μέχρι τώρα δανειολήπτες, δεν φτάνουν να εξυπηρετήσουν τις υποχρεώσεις των τραπεζών και, δυστυχώς, δεν περισσεύει ούτε ένα ευρώ για δανεισμό ή για ένα «λίζινγκ». Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία μόνο 10% των αιτήσεων για λίζινγκ εξυπηρετήθηκε το μήνα Ιανουάριο. Πώς, αλήθεια, να μην νεκρώσει η αγορά του επαγγελματικού αυτοκινήτου;
Στέγνωσαν οι κατασκευαστικές, τελείωσαν τα μπαζάδικα
Δύσκολη χρονιά βιώνουν και οι ιδιοκτήτες χωματουργικών φορτηγών, όπως βέβαια και οι εργολάβοι που διαθέτουν μηχανήματα έργων και αυτό γιατί τα έργα παγώνουν. Το ένα μετά το άλλο. Αιτία η έλλειψη ρευστού από τον Κλάδο των κατασκευαστικών εταιρειών και η αδυναμία τους να εξασφαλίσουν κεφάλαια από τις τράπεζες, την στιγμή μάλιστα που το ίδιο το κράτος τους οφείλει πολλά εκατομμύρια. Έτσι, αναγκάζονται είτε να ψάχνονται για ρευστό μέσω αύξησης του κεφαλαίου τους, είτε να αναζητούν «στρατηγικό» επενδυτή, δηλαδή χρηματοδότη εντός ή εκτός Ελλάδος.
Αυτή η κατάσταση, έχει δραματικές επιπτώσεις στους ιδιοκτήτες των ανατρεπομένων φορτηγών καθώς τα οχήματά τους κάθονται ή υποαπασχολούνται σε μικρής διάρκειας έργα, ενώ είναι γνωστό ότι υπάρχει υπερπροσφορά εργοταξιακών οχημάτων εξαιτίας των μεγάλων παραγγελιών που προηγήθηκαν από συγκεκριμένη εταιρεία. Σήμερα, ένας ολόκληρος στόλος καινούργιων εργοταξιακών (ανατρεπόμενα, μπετονιέρες, πρέσσες κ.ά.) κάθεται και φημολογείται ότι έχουν παρέμβει οι τράπεζες, εξαιτίας αδυναμίας αποπληρωμής των χρεών.
«Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος»
Οι φόροι που επιβάλλονται και θα επιβληθούν είναι βαρύτατοι για τους περισσότερους εργαζόμενους, μικρομεσαίους επιχειρηματίες και για τους αυτοκινητιστές που πλήττονται εξαιτίας κυρίως της υπερφορολόγησης των καυσίμων.
Τα μέτρα από πλευράς Ε.Ε. θεωρούνται απαραίτητα και αποτελούν θηλιά στο λαιμό της σημερινής κυβέρνησης που καλείται να μειώσει το τεράστιο έλλειμμα που δημιούργησε η προηγούμενη ή οι προηγούμενες (όπως θέλετε) κυβερνήσεις. Την ίδια στιγμή τα εισοδήματα των μισθωτών εξανεμίζονται από το αυξημένο κόστος διαβίωσης, αλλά κυρίως εξαιτίας των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
Παράλληλα, ο ένας μετά τον άλλο, οι παραγωγικοί κλάδοι της χώρας και οι τομείς των υπηρεσιών, όπως ο τουρισμός, καταγράφουν πτώση τζίρου, μειωμένες πωλήσεις, χαμηλά έσοδα, τα ταμεία στεγνώνουν, τα κανόνια στην αγορά βαράνε το ένα πίσω από το άλλο, τα εργοστάσια κλείνουν, επενδύσεις μηδέν.
Αλήθεια, τι προσδοκά η κυβέρνηση να εισρεύσει στα κρατικά ταμεία, όταν τον περασμένο μόνο μήνα οι επιχειρήσεις είχαν ακάλυπτες επιταγές ποσού 226 δισ. ευρώ; Πώς είναι δυνατόν, να πληρώσουν τους νέους φόρους που επιβάλλει η κυβέρνηση; Πώς είναι δυνατόν να λάβεις παρά του μη έχοντος;
Η ιστορία με τον ποντικό
Και αν οικογένειες με χαμηλό εισόδημα -δηλαδή οι περισσότερες- πληρώσουν τα απαραίτητα (φως, νερό, τηλέφωνο, φροντιστήριο και αγγλικά για τα παιδιά) και αν κόψουν κάτι από το φαγητό τους, σίγουρα δεν θα μπορέσουν να επισκεφθούν το εμπορικό, δεν θα ψωνίσουν, δεν θα κινηθεί η αγορά, τα μαγαζιά μοιραία θα κλείσουν. Αν δεν γίνουν επενδύσεις, αν δεν υπάρξει παραγωγή, η ύφεση και ο λαός θα οδηγείται στην φτώχεια, στην στέρηση, στην υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής του. Η κατάσταση αυτή, μου θυμίζει την ιστορία του ποντικού που κλείστηκε σε ένα σιδερένιο ντουλάπι γιατί εκεί μέσα υπήρχε ένα μπουκάλι με λίγες σταγόνες λαδιού. Αναποδογύρισε το μπουκάλι, ήπιε τις λίγες σταγόνες λαδιού που υπήρχαν. Μετά έσπασε το μπουκάλι για να γλείψει τα υπολείμματα του λαδιού. Τα σπασμένα γυαλιά στέγνωσαν τελείως, αλλά ο ποντικός συνέχισε να τα γλείφει για να ξεγελάει την πείνα του. Μέχρι που τα γυαλιά μάτωσαν την γλώσσα του. Και άρχισε να γλείφει το αίμα του. Ξαναμάτωσε και συνέχισε ικανοποιημένος να πίνει το δικό τους αίμα. Μέχρι που, φυσικά, ψόφησε...
Το «Σύνδρομο του κουμπάρου» και οι... καλοθελητές των δήμων
Για το «σύνδρομο του κουμπάρου» έχουμε μιλήσει και στο παρελθόν. Είναι η ατιμωρησία των παραβατών της νομοθεσίας που διέπει τη λειτουργία των φορτηγών και η οποία παρατηρείται στις μικρές πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά, όπου τα αστυνομικά όργανα είναι φίλοι, γνωστοί, κουμπάροι και συγγενείς. Έχουμε αναφερθεί στα αγροτικά 4x4 που ρυμουλκούν από αγροτικά προϊόντα μέχρι οικοσκευές ή και οικοδομικά υλικά, φυσικά, για λογαριασμό αρχών.
Πρόσφατα όμως, είχαμε και καταγγελία για καλοθελητές οδηγούς - υπαλλήλους των δήμων. Οι οποίοι, τις αργίες και τις Κυριακές καβαλάνε τα φορτηγά του δήμου, τα βυτία εκκενώσεως βόθρων συγκεκριμένα, και σπεύδουν στα σπίτια ιδιωτών -επαναλαμβάνουμε ιδιωτών- και τους αδειάζουν τους βόθρους, φυσικά με το αζημίωτο, με ένα ποσό 30-40 ευρώ και, φυσικά, τα ΦΔΧ βοθρολυμάτων, μάταια περιμένουν να δουλέψουν, αφού στις κωμοπόλεις και στα χωριά η δουλειά είναι περιορισμένη. Ας βγάλουν, οι δήμαρχοι τουλάχιστον, ένα φιρμάνι να απαγορεύει την χρήση οποιουδήποτε αυτοκινήτου εκτός υπηρεσίας με επιβολή αυστηρότατων κυρώσεων.
Καλό δρόμο σε όλους
