Οι σημερινοί μεταφορείς αποτελούν τη συνέχεια από τους κυρατζήδες ή αγωγιάτες, οι οποίοι με τα ζώα τους μετέφεραν εκτός από εμπορεύματα, ταξιδιώτες, αρρώστους και συνάμα τα νέα και όλα τα γεγονότα από τα αστικά κέντρα προς την Ελληνική ύπαιθρο.
Με την πάροδο του χρόνου το επάγγελμα άρχισε να φθίνει και με την ανάπτυξη του τροχαίου υλικού τις επόμενες δεκαετίες οι κυρατζήδες στράφηκαν στα φορτηγά για τη μεταφορά μεγαλύτερου όγκου εμπορευμάτων. Σήμερα με το επάγγελμα του κυρατζή ασχολούνται λίγοι σε όλη τη χώρα και με τις ζωομεταφορές να περιορίζονται μόνο σε ορεινές και σε νησιωτικές περιοχές για τη μεταφορά τουριστών.
Τη δεκαετία του ’70 η περιοχή της Πιερίας και ειδικότερα του Λιτόχωρου αριθμούσε εκατοντάδες κυρατζήδες που έκαναν μεταφορές με τα άλογά τους εντός και εκτός νομού. Σήμερα στην περιοχή του Λιτόχωρου οι κυρατζήδες είναι ελάχιστοι και τρεις από αυτούς δραστηριοποιούνται στο βουνό των Θεών, τον μαγευτικό Όλυμπο.
Οι ζωομεταφορείς μεταφέρουν εμπορεύματα, φαγητά και διάφορα υλικά προς τα τρία καταφύγια του Ολύμπου, το Σπήλιος Αγαπητός στα 2.100 μέτρα, το Χρήστος Κάκαλος στα 2.650 και το Γιάσος Αποστολίδης στα 2.720.
Ο συντάκτης του Τ&Τ, Παύλος Μαυρομύτης, βρέθηκε στα μονοπάτια των κυρατζήδων ακολουθώντας τους στις μεταφορές τους προς το καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός.
