Σύμφωνα με έκθεση που δημοσίευσε χθες το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕΕΣ), ο δρόμος για διατροπικές (συνδυασμένες) εμπορευματικές μεταφορές στην ΕΕ είναι μακρύς: προς το παρόν, οι αμαξοστοιχίες και οι φορτηγίδες δεν μπορούν να ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις τα φορτηγά οχήματα.
Οι προσπάθειες να στραφούν οι εμπορευματικές μεταφορές μακριά από τα οδικά δίκτυα δεν είχαν αποτελέσματα όσον αφορά την άρση των φραγμών που υπάρχουν σε ρυθμιστικό επίπεδο και σε επίπεδο υποδομών και αποβαίνουν εις βάρος άλλων τρόπων μεταφοράς. Τα ζητήματα αυτά πρέπει να διευθετηθούν, προκειμένου η ΕΕ να εκπληρώσει τις πράσινες φιλοδοξίες της.
Η έκθεση αναφέρει, επίσης, ότι:
- Το ποσοστό των εμπορευματικών μεταφορών στην ΕΕ που διεξάγονται οδικώς (περίπου 77 %) συνεχίζει να αυξάνεται
- Κάποιοι από τους κανόνες της ΕΕ που προωθούν άλλους τρόπους μεταφοράς είναι παρωχημένοι ή παράγουν αντίθετα αποτελέσματα
- Το ευρωπαϊκό δίκτυο υποδομών δεν είναι ακόμη κατάλληλο για να εξυπηρετήσει διατροπικές μεταφορές
Συνεχίζοντας, το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο αναφέρει:
Οι οδικές μεταφορές είναι ο πλέον ευέλικτος τρόπος παράδοσης εμπορευμάτων, και συχνά και ο ταχύτερος και οικονομικότερος. Έτσι εξηγείται γιατί τα τρία τέταρτα των εμπορευμάτων στην ΕΕ εξακολουθούν να μεταφέρονται οδικώς. Ωστόσο, τα φορτηγά αποτελούν σημαντική πηγή ρύπανσης.
Η στροφή των μεταφορών μακριά από τα οδικά δίκτυα και η αυξημένη χρήση άλλων τρόπων μεταφοράς, όπως οι σιδηροδρομικές ή οι εσωτερικές πλωτές, μπορούν να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στο να καταστούν οι εμπορευματικές μεταφορές περισσότερο πράσινες. Για να γίνει αυτή η αλλαγή πραγματικότητα, την περίοδο 2014-2020 η ΕΕ παρείχε στήριξη σε διατροπικά έργα που υπερέβαινε τα 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ.
«Δεν είναι ρεαλιστικοί οι στόχοι της ΕΕ»
Το ΕΕΣ διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει ειδική στρατηγική της ΕΕ για τις διατροπικές εμπορευματικές μεταφορές. Αντ’ αυτού, η διατροπικότητα εντάσσεται σε ευρύτερες στρατηγικές για τον οικολογικό προσανατολισμό των εμπορευματικών μεταφορών, οι οποίες θέτουν συγκεκριμένους ποσοτικούς στόχους για την αυξημένη χρήση των σιδηροδρομικών και των εσωτερικών πλωτών μεταφορών. Ωστόσο, δεδομένου ότι οι στόχοι αυτοί δεν είναι δεσμευτικοί, οι χώρες της ΕΕ έχουν θέσει δικούς τους στόχους, οι οποίοι δεν είναι πάντοτε συγκρίσιμοι ούτε ευθυγραμμισμένοι με τους στόχους της ΕΕ.
Δεν είναι, επομένως, δυνατόν να αξιολογηθεί κατά πόσον οι συνδυασμένες εθνικές προσπάθειες είναι αρκετές προκειμένου να επιτευχθούν οι συνολικοί στόχοι της ΕΕ για τη μετατόπιση προς άλλους τρόπους μεταφοράς. Εν πάση περιπτώσει και με απλά λόγια, οι στόχοι που έθεσε η ΕΕ για το 2030 και το 2050 (με απώτερο σκοπό τον διπλασιασμό της σιδηροδρομικής κυκλοφορίας και την αύξηση των πλωτών μεταφορών κατά 50 %) δεν είναι ρεαλιστικοί, σύμφωνα με το ΕΕΣ.
