Τροχοί & TIR

Οδοιπορικό στο Μεξικό: Μια άλλη διάσταση στις Μεταφορές

Είμαστε στο Μεξικό, στην Περιφέρεια με το ισπανικό όνομα Baja California, όπου βρίσκονται οι δυο μεγαλύτερες πόλεις, το Mexicali και η Tijuana οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους με έναν από τους μεγαλ
Σάββατο 01/04/2017 - 00:00
Κοινοποίηση στα Social Media

Είμαστε στο Μεξικό, στην Περιφέρεια με το ισπανικό όνομα Baja California, όπου βρίσκονται οι δυο μεγαλύτερες πόλεις, το Mexicali και η Tijuana οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους με έναν από τους μεγαλύτερους σε κυκλοφορία αυτοκινητόδρομους της χώρας. Σ' αυτόν καταλήγει ο κάθετος δρόμος MEX 1 που διασχίζει όλη τη χώρα από το Νότο προς το Βορρά, στα σύνορα με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο συγκεκριμένος δρόμος Βορρά – Νότου χαρακτηρίζεται από ατελείωτες διαδοχικές ευθείες, καθώς διέρχεται μέσα από τις απέραντες πεδινές εκτάσεις, γεμάτες από κάκτους και αγκαθωτούς θάμνους όλων των ειδών.

Διαδρομές που χωρίς τον «αυτόματο πιλότο» δύσκολα βγαίνουν, καθώς διαφορετικά, το πόδι του οδηγού δεν θα άντεχε να πατάει τόσες ώρες το γκάζι.

Θα έλεγε κανείς, ότι αυτή η μονοτονία των ατελείωτων αυτοκινητόδρομων, αποτελεί τον βασικό κίνδυνο του οδηγού στη μάχη που καλείται να δώσει απέναντι στο μόνιμο εχθρό που λέγεται νύστα.

Κι όμως. Αλλού βρίσκεται το πρόβλημα για τους Μεξικανούς οδηγούς φορτηγών μεγάλων αποστάσεων και αυτό λέγεται «έλεγχοι για ναρκωτικά»

Να θυμηθούμε, ότι βρισκόμαστε στη χώρα όπου εδρεύουν και δραστηριοποιούνται τα μεγαλύτερα καρτέλ ναρκωτικών, αυτά που «κάνουν κουμάντο» όπως θα λέγαμε με δυο λέξεις.

Δεκάδες εκατομμύρια ναρκομανείς και χρήστες κάθε λογής ουσιών που ζουν στις Η.Π.Α., στον Καναδά και σε άλλες χώρες καλύπτουν τις ανάγκες τους από εισαγωγές που γίνονται κυρίως από το Μεξικό. Οι κυβερνήσεις της Βόρειας Αμερικής ασκούν πιέσεις προς το Μεξικό να εντείνει τους ελέγχους εντός του εδάφους του και να αποτρέπει τη διακίνηση των ναρκωτικών προς το Βορρά, κάτι που σε μεγάλο βαθμό γίνεται. Αυτό σημαίνει αλλεπάλληλα «κοντρόλ», αρκετά από τα οποία προϋποθέτουν εκφόρτωση των μεταφερομένων εμπορευμάτων, εξονυχιστικό έλεγχο με σκυλιά, ανθρώπους, μηχανήματα ακτίνων και πάλι φόρτωμα.

Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος των ναρκωτικών, σύμφωνα με τα στοιχεία, διακινείται μέσω θαλάσσης και εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι τις ακτές της Baja California, ανατολική και δυτική, διαπλέουν καθημερινά εκατοντάδες πλεούμεναόλων των ειδών, κυρίως όμως κότερα και άλλα τουριστικά σκάφη. Επανερχόμαστε όμως στα φορτηγά για να σημειώσουμε ότι αυτά μονοπωλούν τις εμπορευματικές μεταφορές του Μεξικού, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται μεγάλες μεταφορικές εταιρείες με αξιόλογους στόλους φορτηγών, ενώ συνεχής δουλειά υπάρχει και για τις μικρές μεταφορικές και τους μεμονωμένους αυτοκινητιστές. Οι τελευταίοι πάντως έχουν περιοριστεί στις αστικές μεταφορές και στις μεταφορές μικρών αποστάσεων. Στη Baja California, όπως και σε όλο το Μεξικό κυριαρχούν τα αμερικάνικα φορτηγά και στον αμερικάνικο τυπικό συνδυασμό του τριαξονικού τράκτορα με το διαξονικό επικαθήμενο, όπου το βάρος στον πύρο είναι μεγαλύτερο σε σχέση με τα ευρωπαϊκά.

Ο κύριος όγκος αυτών των φορτηγών καταλήγει στο σύνορο Tijuana (Μεξικό) και San Diego (Η.Π.Α.), το οποίο (σύνορο) θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο από πλευράς διελεύσεων. Αρκεί να σημειώσουμε, ότι καθημερινά από το σημείο αυτό διακινούνται 2.000 κοντέϊνερς!

Το Μεξικό, υπενθυμίζουμε, είναι από τις μεγαλύτερες οικονομίες – 15η στον κόσμο – με ρυθμό ανάπτυξης περί το 5% ετησίως και με συνεχή άνοδο της παραγωγής βιομηχανικών προϊόντων, κυρίως αυτοκινήτων. Οι Μεξικανοί οδηγοί φορτηγών διεθνών μεταφορών (δρομολόγια προς Η.Π.Α. και επιστροφή) έχουν πάντα δουλειά (αρκεί να μην περάσουν στον«μαυροπίνακα» των διακινητών), έχουν σχετικά καλές απολαβές και θεωρούνται ικανοί επαγγελματίες, παρά το γεγονός ότι συχνά είναι υποχρεωμένοι να απασχολούνται και στις φορτώσεις των οχημάτων. Στο Μεξικό, πλεονάζουν τα φορτηγά Freightliner (τα αμερικάνικα της MercedesBenz), τα Kenworth (της Paccar –η μαμά εταιρεία των DAF), τα International (η μάρκα ελέγχεται από την ιταλική Iveco), ενώ λιγότερα είναι τα Peterbilt, που, όμως αποτελούν το όνειρο πολλών Μεξικάνων αυτοκινητιστών.

Εννοείται, πως όλα τα ταξιδιάρικα φορτηγά είναι μουράτα με μεγάλες, ευρύχωρες καμπίνες, καθώς το μήκος της καμπίνας (στα φορτηγά μεγάλων αποστάσεων) δεν περιορίζει νομοθετικά το συνολικό μήκος του συρμού, όπως συμβαίνει στην Ευρώπη. Στα πολυήμερα ταξίδια από το Νότο προς το Βορρά και αντίθετα, η φύση έρχεται να μετριάσει κατά κάποιο τρόπο την κούραση των οδηγών, οι οποίοι ναι μεν έχουν να ακολουθούν τις ατελείωτες ευθείες, όμως ο αυτοκινητόδρομος περνά όπως είπαμε παραπάνω, μέσα από απέραντες πράσινες εκτάσεις που καλύπτονται από κάκτους, μικρά δέντρα και θάμνους και αποτελούν προστατευόμενα εθνικά πάρκα της χώρας.

Αντίθετα, με τα φορτηγά μεγάλων αποστάσεων, στις μικρές επαρχιακές πόλεις συναντά κανείς μεγάλης ηλικίας φορτηγά, μονά τα περισσότερα. Λόγω μάλιστα του πλούσιου ορυκτού πλούτου της χώρας και της τεράστιας οικοδομικής δραστηριότητας που γνωρίζει η χώρα, ο στόλος των χωματουργικών και γενικότερα των φορτηγών μεταφοράς αδρανών υλικών συνεχώς μεγαλώνει.

Γενικά, το Μεξικό είναι η χώρα της συνεχούς ανάπτυξης και όπου υπάρχει ανάπτυξη, εκεί προοδεύουν όλοι οι Κλάδοι με πρώτο τον Κλάδο των Μεταφορών.

PreviousNext