Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προχώρησε σε μια ανάλυση των προτάσεών της, όπως τις έχει καταθέσει για την έκδοση σχετικού Κανονισμού. Μεταξύ των προτάσεών της περιλαμβάνεται το θέμα των παραβάσεων οδηγών σε άλλη χώρα από εκείνη που έχει έδρα (πινακίδες) το αυτοκίνητο που οδηγούν και η αποφυγή της τιμωρίας τους.
Όλα ξεκινούν από τη διαπίστωση ότι σε ένα μόνο χρόνο, διαπιστώθηκαν περίπου 14,5 εκατομμύρια τροχαίες παραβάσεις που διαπράχθηκαν με όχημα ταξινομημένο σε άλλο κράτος-μέλος και από οδηγό που δεν ταυτοποιήθηκε επιτόπου. Για τις παραβάσεις αυτές, πραγματοποιήθηκαν περίπου 8,2 εκατομμύρια πληρωμές (8 εκατομμύρια οικειοθελώς, περίπου 200 000 μετά από επιτυχή επιβολή του νόμου). Οι δράστες περίπου 6,3 εκατομμυρίων παραβάσεων δεν λογοδότησαν. Τούτο σημαίνει ότι περίπου το 40 % των διασυνοριακών παραβάσεων διαπράχθηκε ατιμωρητί. Το ποσοστό αυτό είναι σχετικά υψηλό, ιδίως σε σύγκριση με το γενικό επίπεδο ατιμωρησίας για συγκρίσιμες παραβάσεις στα κράτη-μέλη (κυρίως για υπερβολική ταχύτητα που καταγράφεται από κάμερες ελέγχου ταχύτητας), το οποίο κυμαίνεται από 5 % στις πιο επιτυχημένες χώρες (Κάτω Χώρες, Σουηδία, Πολωνία) έως 10-20 % κατά μέσο όρο (Λουξεμβούργο, Λετονία, Ιρλανδία, Ισπανία, Εσθονία, Ουγγαρία).
Εντοπισμός παραβατών
Η πρόταση για τη διασυνοριακή επιβολή των κανόνων οδικής κυκλοφορίας θεσπίζει μέτρα για τον εξορθολογισμό των διαδικασιών αμοιβαίας συνδρομής μεταξύ των κρατών-μελών όσον αφορά τη διασυνοριακή διερεύνηση τροχαίων παραβάσεων σχετικών με την οδική ασφάλεια. Το επιτυγχάνει αυτό με τους ακόλουθους τρόπους:
- Επέκταση των ευθυνών και αρμοδιοτήτων των εθνικών σημείων επαφής, ώστε να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη συνεργασία τους με τις αρχές επιβολής του νόμου που συμμετέχουν στη διερεύνηση των παραβάσεων.
- Προσδιορισμός των δεδομένων που πρέπει να ανταλλάσσονται για την επιτυχή διερεύνηση τροχαίων παραβάσεων σχετικών με την οδική ασφάλεια·για την καλύτερη ανταλλαγή πληροφοριών, τα κράτη-μέλη θα πρέπει να καθιστούν διαθέσιμα ορισμένα δεδομένα και να τα επικαιροποιούν.
- Παροχή πρόσβασης σε πληροφορίες που βρίσκονται σε πολλαπλά μητρώα δεδομένων μέσω ενιαίου συστήματος.·Το σύστημα αυτό θα καταστήσει δυνατή την ταχεία, οικονομικά αποδοτική, ασφαλή και αξιόπιστη ανταλλαγή συγκεκριμένων δεδομένων μεταξύ των κρατών μελών και, ως εκ τούτου, θα αυξήσει την αποτελεσματικότητα των ερευνών.
- Δημιουργία ψηφιακού εργαλείου έρευνας προσαρμοσμένου σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά με σκοπό την καλύτερη ταυτοποίηση των οδηγών/ παραβατών.·Εάν το συγκεκριμένο άτομο δεν μπορεί να ταυτοποιηθεί με βεβαιότητα με βάση τα δεδομένα ταξινόμησης του οχήματος, μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά αποδεικτικά στοιχεία ή να διενεργηθεί στοχευμένη έρευνα.
- Παροχή στα κράτη-μέλη της δυνατότητας να εφαρμόζουν εθνικούς κανόνες, π.χ. όσον αφορά το καθήκον του ιδιοκτήτη/κατόχου του οχήματος να συνεργάζεται με τις αρχές για τον προσδιορισμό του υπεύθυνου προσώπου.
Πώς προστατεύονται τα δικαιώματα μη μόνιμων κατοίκων που κατηγορούνται για τροχαίες παραβάσεις;
Τα θεμελιώδη δικαιώματα των μη μόνιμων κατοίκων θα προστατεύονται καλύτερα μέσω συγκεκριμένων μέτρων σχετικά με το περιεχόμενο και την έκδοση των ειδοποιήσεων επιβολής κυρώσεων, όπως: δυνατότητα επαλήθευσης της γνησιότητας,·εναρμονισμένες προθεσμίες για την αποστολή και θέσπιση ελάχιστου υποχρεωτικού περιεχομένου των ειδοποιήσεων, συνεκτικό γλωσσικό καθεστώς επικοινωνίας για τους/τις οδηγούς (που εικάζεται ότι έχουν διαπράξει τροχαία παράβαση σχετική με την οδική ασφάλεια στο εξωτερικό) και για τις αρχές, έως το στάδιο της δικαστικής προσφυγής·και παροχή περισσότερων πληροφοριών στους/στις εν λόγω οδηγούς, π.χ. σχετικά με τις εφαρμοστέες διαδικασίες προσφυγής και τις μεθόδους πληρωμής των προστίμων. Η οδηγία για τη διασυνοριακή επιβολή των κανόνων οδικής κυκλοφορίας θα ευθυγραμμιστεί επίσης με τους νέους κανόνες για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (ΓΚΠΔ και οδηγία για την προστασία των δεδομένων στο πλαίσιο της επιβολής του νόμου).
Τα πρόσωπα που εικάζεται ότι είναι υπεύθυνα δεν θα υποχρεούνται να καταβάλλουν τις νομικές και διοικητικές δαπάνες που σχετίζονται με τη διαχείριση των κυρώσεων όταν τα καθήκοντα αυτά ανατίθενται σε ιδιωτικούς ή δημόσιους φορείς εξουσιοδοτημένους από τα κράτη-μέλη, π.χ. σε εισπράκτορες οφειλών.
