Η νύχτα πέφτει βαριά στην παγωμένη, απέραντη Σιβηρία, όταν στην άλλη άκρη της προβάλλει ο ήλιος για να φωτίσει μια καινούργια μέρα. Ανάμεσα στη Δύση και στην Ανατολή, μεσολαβούν οι αχανείς εκτάσεις της αρκτικής Τούνδρας μια φύση για την ίδια τη φύση που -ευτυχώς- παραμένει σχεδόν αναλλοίωτη με ελάχιστες, αναγκαίες όμως, ανθρώπινες παρεμβάσεις.
Όπως, για παράδειγμα οι αυτοκινητόδρομοι Μ53, Μ55 και Μ56, βασικοί οδικοί άξονες για τα βαριά φορτηγά που μεταφέρουν αγαθά από τα κέντρα στις τελευταίες κατοικημένες περιοχές της ρώσικης επικράτειας.
Από τα Ουράλια στα δυτικά, ως τα κινεζο-μογγολικά σύνορα ανατολικά και αντίστροφα, το MAN TGA 18.460 κυκλοφορεί στους πάγους της Σιβηρίας και στο τεύχος Ιανουαρίου το οδοιπορικό είναι τουλάχιστον εντυπωσιακό.