Υπουργείο Μεταφορών και πάλι
Επανήλθε στην τυπική του αυτονομία το υπ. Μεταφορών και Υποδομών μετά το ετήσιο πείραμα της ένταξής τους σε ένα υπερ-υπουργείο που φαίνεται δεν είχε την απαιτούμενη ευελιξία. Οι αποκρατικοποιήσεις των οργανισμών που εποπτεύονταν από το υπουργείο και την ευθύνη τους είχε ο Κωστής Χατζηδάκης δεν προχώρησαν, όπως δεν προχώρησε και ο τομέας των υποδομών με αποτέλεσμα την καθυστέρηση στην έναρξη των μεγάλων έργων. Το νέο πολιτικό πρόσωπο στην ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών, ο. κ. Χρυσοχοΐδης διαθέτει εμπειρία, καθώς έχει περάσει από αρκετά υπουργεία. Το έργο του πάντως, έχει κριθεί από τον ελληνικό λαό, όπως θα κριθεί και αυτή η καινούργια πορεία του. Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά του τότε και του σήμερα. Σήμερα, ο λαός δεν έχει ούτε αντοχές, ούτε υπομονή για να περιμένει δύο και τρία χρόνια να κρίνει το έργο ενός υπουργού. Εδώ που έχουμε φτάσει πρέπει αύριο κιόλας να τρέξουν με το γρηγορότερο δυνατό ρυθμό οι υποθέσεις που σκάλωσαν, να ληφθούν οι παγωμένες αποφάσεις και να περιοριστεί η γραφειοκρατία για τον πολίτη.
Ως συνήθως, μαγικό ραβδί για να γίνουν όλα αμέσως δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως εκεί, στο υπουργείο Μεταφορών, ένα εξαιρετικά σπουδαίο «υλικό», αυτό που θα πρέπει άμεσα να εκμεταλλευτεί ο νέος υπουργός προκειμένου να παράξει έργο. Μιλάμε για το έμψυχο υλικό, τα πολύπειρα και ικανότατα στελέχη των βασικών Διευθύνσεων του υπουργείου, Εμπορευματικών μεταφορών, Επιβατικών μεταφορών, Τεχνολογίας οχημάτων, Οδικής ασφάλειας κ.α. Τα στελέχη αυτά, είναι σε θέση να ολοκληρώσουν την μεταρρύθμιση που έχει ξεκινήσει και να τη βελτιώσουν στα σημεία που υστερεί η Μεταφορά και αναφερόμαστε πάντα στην οδική. Θετικό, πάντως είναι το γεγονός οτι ο νέος υφυπουργός Μιχάλης Παπαδόπουλος, γνωρίζει την Οδική Μεταφορά και έχει παρακολουθήσει τις σημαντικότερες εξελίξεις στον κλάδο.
Τα θέματα και η «καυτή πατάτα»
Η απλοποίηση των διαδικασιών έκδοσης άδειας ΑΟΜ, η μείωση του ποσού της «οικονομικής επιφάνειας» στο ελάχιστο επιτρεπτό από την ΕΕ, η βελτίωση (σε συνεργασία με το υπ. Ανάπτυξης) των προϋποθέσεων ένταξης των επιχειρήσεων Μεταφορών & Logistics στα αναπτυξιακά προγράμματα, ώστε αυτά να γίνουν ελκυστικότερα για τους ενδιαφερόμενους, είναι ορισμένα από τα θέματα που προσδοκεί ο κόσμος της μεταφοράς. Θα πρέπει επίσης να δοθεί άμεσα λύση στο σοβαρότατο πρόβλημα του ελέγχου των μεταφορών και της νομιμότητας των κυκλοφορούντων εντός της χώρας μας αλλοδαπών οχημάτων.
Στον τομέα των επιβατικών μεταφορών, υπάρχει η «καυτή πατάτα» της απελευθέρωσης των υπεραστικών συγκοινωνιών, όπου οι λεωφορειούχοι των ΚΤΕΛ και οι ιδιοκτήτες των τουριστικών λεωφορείων θέτουν τις δικές τους «κόκκινες γραμμές», αντικρουόμενων συμφερόντων, που καθιστούν δύσκολη υπόθεση την εξεύρεση συμβιβαστικών λύσεων.
Το άγχος αυτό του πολιτικού, δύσκολα ξεπερνιέται
Αυτά τα θέματα, της απελευθέρωσης των υπεραστικών συγκοινωνιών, του ελέγχου των οδικών μεταφορών, των αποκρατικοποιήσεων κ.α. απαιτούν πάνω απ΄ όλα πολιτική βούληση. Την οποία πολιτική βούληση, όλοι οι αναλαμβάνοντες τους υπουργικούς θώκους, αμέσως μετά την ορκομωσία τους, δηλώνουν ότι τη διαθέτουν πλην όμως στην πορεία …χάνουν την μπάλα κατά το λαϊκώς λεγόμενον. Τα συνήθη αίτια είναι οι πολιτικές αγκυλώσεις που ο κάθε υπουργός, ανεξαρτήτως κόμματος, σέρνει μαζί του, καθώς και το άγχος του μήπως η όποια πολιτική απόφαση που καλείται να πάρει, θα επιδράσει αρνητικά στην πολιτική του εικόνα καθιστώντας δυσκολότερη την ψηφοθηρία που πάντα έχει στο πίσω μέρος της κεφαλής του.
Αφού, λοιπόν, στη νέα κυβέρνηση δεν τοποθετήθηκαν τεχνοκράτες, αλλά πολιτικοί, θα πρέπει ο Σαμαράς να τους πείσει να σκέπτονται τεχνοκρατικά και να δίνουν τη μεγαλύτερη δυνατή ευελιξία στα υψηλόβαθμα στελέχη των υπουργείων τους τα οποία μπορούν να προωθήσουν το κυβερνητικό έργο με τους απαιτούμενους σήμερα γοργούς ρυθμούς. Οψόμεθα…
Κινητικότητα στις επιχειρήσεις
Μια έντονη κινητικότητα παρατηρείται το τελευταίο τρίμηνο στο χώρο των εταιρειών εισαγωγής και εμπορίας επαγγελματικών αυτοκινήτων και των συναφών με αυτά προϊόντων. Η δυναμική είσοδος του ομίλου Σαρακάκη στο χώρο των ελαστικών επαγγελματικών αυτοκινήτων και μηχανημάτων έργων με τη σχεδόν ταυτόχρονη αντιπροσώπευση δύο διαφορετικών μαρκών, η προσθήκη επιβατικών αυτοκινήτων στον όμιλο του «Πετρόπουλου», η διεύρυνση του δικτύου των επίσημων διανομέων από την πλευρά της ΜΑΝ Ελλάς, ο καταιγισμός των νέων μοντέλων που καταφτάνουν στη Mercedes-Benz στην Κηφισιά, η ανάληψη της αντιπροσωπείας των αυτοκινήτων Subaru από την εταιρεία «Πλειάδες Motors» συμφερόντων Παντελεημονίτη – Χεκιμιάν, οι εξελίξεις στο χώρο των ελαφρών επαγγελματικών με το αναμενόμενο πέρασμα των Peugeot στον όμιλο Συγγελίδη, και της PGA (Renault – Dacia) στον όμιλο Θεοχαράκη, καθώς και άλλες κινήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, επιβεβαιώνουν ότι ο επιχειρηματικός τομέας προετοιμάζεται για την επόμενη μέρα, για τη μετά την κρίση εποχή που, για μεν τους αισιόδοξους έχει αρχίσει να διαφαίνεται για δε τους συγκρατημένα αισιόδοξους θα καθυστερήσει, αλλά πάντως θά ‘ρθει και, σε κάθε περίπτωση, ο ανταγωνισμός επιβάλλει να γίνουν οι απαιτούμενες προετοιμασίες, δείχνει τις συνέργειες που ίσως αποβούν ωφέλιμες, καθώς και τις στρατηγικής σημασίας αποφάσεις που οι επιχειρηματίες καλούνται να πάρουν.
Η συγκέντρωση προϊόντων και ο ρόλος των διοικούντων
Από την άλλη πλευρά, έγκυροι παρατηρητές του οικονομικού τύπου διατυπώνουν την άποψη ότι αυτές όλες οι κινήσεις, καθώς και αυτές που θα ακολουθήσουν, μπορεί να έχουν τον παραπάνω χαρακτήρα της ενδυνάμωσης των ομίλων και της προετοιμασίας εξόδου από την κρίση, δεν παύει όμως να οδηγούν τις επιχειρήσεις του Κλάδου σε μια συγκέντρωση προϊόντων και υπηρεσιών σε λιγότερα χέρια, φαινόμενο που παρατηρείται ταυτόχρονα και στους άλλους τομείς όπως στην ενέργεια, στις τράπεζες, στις κατασκευές, αλλά και στο εμπόριο.
«Το τοπίο ξεκαθαρίζει είναι η γνωστή και επαναλαμβανόμενη φράση, που συνοδεύεται από το επίσης γνωστό σχόλιο ότι «ισχυροποιούνται οι μεγάλοι όμιλοι».
Αυτό, επιτρέψτε μου να εκφράσω την άποψή μου, είναι εν μέρει μόνο σωστό. H ελληνική εμπειρία έχει αποδείξει ότι η ισχυροποίηση ενός ομίλου εξαρτάται κυρίως από τα πρόσωπα που τον διοικούν, από τις δεξιότητές τους στο επιχειρείν, την προνοητικότητά τους να διαβλέπουν τις εξελίξεις, την εφευρετικότητα και – κυρίως - την ικανότητά τους να επιλέγουν τους κατάλληλους συνεργάτες.
Η προσθήκη νέων προϊόντων στο χαρτοφυλάκιο ενός ομίλου ακόμη και η εξαγορά μικρότερων εταιρειών, αποτυπώνει τη δύναμή του εκείνη μόνο τη στιγμή και δεν σημαίνει απαραίτητα ότι στη συνέχεια, στο μέλλον, θα τη διατηρήσει και θα την επαυξήσει. Η συγκέντρωση προϊόντων και υπηρεσιών «σε λιγότερα χέρια» δεν σημαίνει μείωση ανταγωνισμού τουλάχιστον σήμερα, αν μιλάμε για τον Κλάδο του επαγγελματικού αυτοκινήτου.
Η δύναμη βρίσκεται στον πελάτη
Γιατί αυτός που κρατά στα χέρια του τον ανταγωνισμό και τον διατηρεί, είναι ο πελάτης.
Ο επαγγελματίας αυτοκινητιστής, ο επιχειρηματίας, ο έμπορος που θα αγοράσει το επαγγελματικό του αυτοκίνητο, σήμερα είναι ενήμερος, είναι «ψαγμένος», γνωρίζει πολύ καλά τις μεταφορικές του ανάγκες και επιμένει να βρει το αυτοκίνητο που θα τον καλύπτει στη βάση συγκεκριμένων κριτηρίων (τιμή, κατανάλωση, ωφέλιμο, κόστος λειτουργίας κ.α.) που αυτός θέτει και απαιτεί. Το ζητούμενο για τον σημερινό –ενήμερο επαναλαμβάνω– πελάτη είναι να υπάρχει επάρκεια μοντέλων, οι μάρκες στην Ελλάδα να διαθέτουν την πλήρη γκάμα τους σε όλες τις εκδόσεις, να προσφέρονται σε λογικές τιμές, να συνοδεύονται από τις σχετικές εγγυήσεις και το σωστό after sales. Aν αυτά τα επαγγελματικά αυτοκίνητα διατίθενται από περισσότερα ή λιγότερα χέρια – επιχειρήσεις, δεν ενδιαφέρει τον πελάτη.
΄Ελλειμμα γνώσεων
Εφόσον ο τελευταίος καταλήξει στην αγορά του φορτηγού που θα επιλέξει, ο μόνος λόγος για να γυρίσει την πλάτη στην άλφα ή βήτα αντιπροσωπεία, είναι να μην καταφέρει να …συνεννοηθεί με τον πωλητή. Γιατί, όχι σπάνια συμβαίνει ο πελάτης να έχει μια πιο ολοκληρωμένη και αντικειμενική ενημέρωση από τον πωλητή, τόσο στον τομέα των επαγγελματικών αυτοκινήτων, όσο κυρίως στον τομέα της αμαξοποίησης και των υπερκατασκευών γενικότερα, αλλά και των μικτών - ωφέλιμων βαρών/αξόνων σε σχέση με το νομοθετικό περιβάλλον που επιδρά και καθορίζει το μεταφορικό έργο του κάθε αυτοκινήτου ξεχωριστά.
Λυπούμαι που θίγω το θέμα αυτό, αλλά το έλλειμμα γνώσεων, κατάρτισης και εμπειρίας στελεχών είναι υπαρκτό - ως ένα βαθμό φυσικά - στο χώρο των επαγγελματικών αυτοκινήτων. Είναι ένα συμπέρασμα που το έχουμε αντλήσει από την καθημερινή μας επικοινωνία με τους αναγνώστες μας και η αναφορά μας σε αυτό αποσκοπεί στη βελτίωση των σχέσεων αντιπροσωπειών – πωλητών – πελατών προς όφελος όλων.
Καλό μήνα και πάντα καλοτάξιδοι
Μανώλης Αγριμανάκης
