Πραγματικά, τα οφέλη της «μάνας γης» είναι για τη Νέα Ζηλανδία πολλαπλά και ουσιαστικά συμβάλλουν καταλυτικά στην ανάπτυξη της Οικονομίας, άρα και των Μεταφορών που όπως γνωρίζουμε συνδέονται άμεσα και άρρηκτα με την οικονομία κάθε χώρας. Ειδικά στη Νέα Ζηλανδία, οι Οδικές Μεταφορές είναι από τους πλέον δυνατούς κλάδους με τα φορτηγά να αναλαμβάνουν το σύνολο σχεδόν του χερσαίου μεταφορικού έργου, ένα έργο συνεχώς παραγόμενο και αυξανόμενο χάρη στον ορυκτό πλούτο της χώρας, την υλοτομία, τη βιομηχανία, το εμπόριο, την κτηνοτροφία κ.λ.π.
Έτσι, η καθιέρωση με νομοθετικές ρυθμίσεις των μεγάλων μήκους και μικτού βάρους φορτηγών ήταν μονόδρομος προκειμένου να καλυφθούν οι μεταφορικές ανάγκες της χώρας, με χαμηλότερο κόστος και μειωμένη ρύπανση.
Τα φορτηγά μεγάλων αποστάσεων, αυτά δηλαδή που διασχίζουν το ένα ή και τα δύο μεγάλα νησιά που αποτελούν τη Νέα Ζηλανδία, είναι συνδυασμοί τρακτόρων επικαθήμενων και συρόμενων ή φορτηγών και συρόμενων.
Κυριαρχούν οι γνωστές αμερικάνικες μάρκες, όπως Kenworth, Freightliner, Peterbilt, Mack κ.α., αλλά εξίσου δυναμική είναι η παρουσία των Ευρωπαίων κατασκευαστών. Στη Νέα Ζηλανδία συνυπάρχουν Volvo, Mercedes-Benz, DAF, Scania, MAN και Iveco. Στις διαδρομές μικρών αποστάσεων και στις αστικές μεταφορές, οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές υπερτερούν αριθμητικά των Αμερικανών, δέχονται όμως τον έντονο ανταγωνισμό των Ιαπώνων και των Κορεατών (Isuzu, UD, Fuso, κ.α.).
Αναφορικά τώρα με τα τρέιλερ, οι περισσότερες νταλίκες και συρόμενα είναι ντόπιων κατασκευαστών, αλλά συνυπάρχουν και Ευρωπαίοι, όσοι έχουν εγκατεστημένες εργοστασιακές μονάδες στην Αυστραλία. Οι συνδυασμοί ξεκινούν από τα συνήθη σε μας αρθρωτά των 16,5 μέτρων, τα συρόμενα των 18 μέτρων και φτάνουν μέχρι τα 33 μέτρα με τρεις ρυμούλκες και ντόλυ ενδιάμεσα.
Οι βαριές μεταφορές εξυπηρετούν κυρίως ορυκτά, υλοτομία (timber) και ζώντα ζώα. Οι ψυγειομεταφορές μεγάλων αποστάσεων είναι με έναν ή δύο θαλάμους (επικαθήμενα και συρόμενα), ενώ οι μεταφορές καυσίμων διεξάγονται κυρίως με μονά φορτηγά και συρόμενα.
Υψηλές αμοιβές για τους οδηγούς
Οι οδηγοί φορτηγών μεγάλων αποστάσεων είναι από τους καλύτερα αμειβομένους εργαζόμενους στη Νέα Ζηλανδία. Στις απλές μεταφορές κοινού φόρτου αμείβονται με 16-18 ευρώ (αναλογία του δολαρίου Ν.Ζ.) ενώ στις μεταφορές ζώντων ζώων, κορμών δέντρων, ορυκτών και καυσίμων η αμοιβή φτάνει και τα 20 ευρώ/ώρα.
Πλεονεκτήματα επίσης για τους οδηγούς είναι το γεγονός ότι τηρούν τα ωράρια οδήγησης – ανάπαυσης και δεν υπάρχουν πιέσεις από τους ιδιοκτήτες των μεταφορικών επιχειρήσεων.
Στα μειονεκτήματα, θα πρέπει να αναφέρουμε τη σκληρή δουλειά των οδηγών οι οποίοι συμμετέχουν στις φορτώσεις των προϊόντων καθώς είναι καθ’ όλα υπεύθυνοι απέναντι στους εργοδότες τους για την ασφαλή φόρτωση, στοιβασία και πρόσδεση. Συχνά το πέρασμα και το σφίξιμο των ιμάντων αποτελεί κοπιαστική εργασία –ανάλογα και με τις καιρικές συνθήκες– ενώ δυσκολότερη είναι για τους οδηγούς η μεταφορά ζώντων ζώων, καθώς πρέπει να τηρούν επακριβώς τον ισχύοντα κανονισμό (στάση, έξοδο των ζώων, πότισμα, φόρτωση και πάλι κ.ο.κ.). Να συμπληρώσουμε ότι η οδήγηση γίνεται από αριστερά (όπως σε Αγγλία, Αυστραλία κ.α.), οι δρόμοι ταχείας κυκλοφορίας και οι αυτοκινητόδρομοι βρίσκονται διαρκώς σε καλή κατάσταση (λόγω συντήρησης), τα TruckStops εκτείνονται σε μεγάλους χώρους με παρκίδες για κάθε τύπο οχήματος και, τέλος, οι έλεγχοι οχημάτων στους δρόμους είναι τακτικοί και σχεδόν πάντοτε συνοδεύονται από αλκοτέστ.
