Κυρίαρχο μεταφορικό μέσο στη Κολομβία αναδεικνύεται το φορτηγό ΔΧ το οποίο αναλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του μεταφορικού έργου της χώρας, καθώς το σιδηροδρομικό δίκτυο παραμένει αναξιοποίητο, είναι φτωχό σε μέσα και ανεπαρκές σε έκταση.
Τα χιλιάδες φορτηγά διαφορετικών κατηγοριών που κυκλοφορούν στη χώρα, έχουν ένα τεράστιο χάσμα ηλικιών και παλαιότητας, καθώς η Κολομβία όπως και οι άλλες χώρες της Νοτίου (λατινικής) Αμε-ρικής είναι οι αποδέκτες των μεταχειρισμένων φορτηγών της Βορείου Αμερικής (Η.Π.Α. και Καναδά).
Στα φορτηγά μεγάλων αποστάσεων και διεθνών μεταφορών κυριαρχούν τα Kenworth, τα Mack, τα Freightliner και τα Peterbilt σε 5αξονικούς και 6αξονικούς συνδυασμούς με νόμιμο μικτό βάρος που φτάνει τους 52 τόνους (τριαξονικό αυτοκίνητο και 3αξονικό επικαθήμενο), ενώ στο εσωτερικό της χώρας κυριαρχούν τα μονά φορτηγά. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις εθνικές μεταφορές και στα ΦΙΧ αυτοκίνητα συναντούμε μεταξύ των άλλων και τις γνωστές μας «γουρούνες» τις οποίες η Mercedes-Benz κατασκεύαζε ταυτόχρονα σε Ευρώπη και Νότια Αμερική (Βραζιλία). Φτωχό επίσης είναι και το οδικό δίκτυο της χώρας συνολικού μήκους 163.000 χιλιομέτρων και από αυτό, μόνο τα 110.000 χιλιόμετρα είναι ασφαλτοστρωμένα. Οι κεντρικοί οδικοί άξονες – αυτοκινητόδρομοι – έχουν μια μόνο λωρίδα κυκλοφορίας και συχνά διέρχονται μέσα από δάση και οροσειρές με μεγάλης κλίσης ανηφόρες και κατηφόρες. Ο βασικός αυτοκινητόδρομος που διασχίζει την Κολομβία από το Νότο προς το Βορρά είναι ο «Panamerican». Μεγάλοι επίσης αυτοκινητόδρομοι είναι ο National Route 25 καθώς και ο NorthCentral Route 45.
Τα φορτηγά μεγάλων αποστάσεων είναι τα μουράτα αμερικάνικα της δεκαετίας του ’90 με γερές αξιόπιστες μηχανές ditroit Diesel, Caterpillar και General Motors, τα οποία κινούνται σχεδόν πάντα φορτωμένα και με υψηλό ωφέλιμο φορτίο το οποίο το εκμεταλλεύονται σωστά οι αυτοκινητιστές λόγω της ζήτησης που υπάρχει για φορτηγά.
Στις βασικές προτεραιότητες της κυβέρνησης παραμένουν οι οδικές υποδομές για τις οποίες κάθε χρόνο διατίθεται σημαντικό μέρος του προϋπολογισμού της χώρας στο οποίο προστίθενται και τα έσοδα από τα διόδια (κυρίως για συντήρηση και ανακατασκευές οδοστρωμάτων).
Να σημειωθεί πάντως ότι η οικονομία της Κολομβίας εξαρτάται κυρίως από τις εξαγωγές του καφέ και του πετρελαίου, προϊόντα τα οποία δέχονται οξύτατο ανταγωνισμό από τις άλλες χώρες της Νοτίου Αμερικής. Ορυκτά, ξυλεία και γεωργικά προϊόντα συνεισφέρουν επίσης στο ΑΕΠ της χώρας το οποίο σε δολάρια ανέρχεται στα 230 δισ. και στα 4.670 κατά κεφαλή ετησίως.
Αστικές Συγκοινωνίες
Εντελώς αντίθετη θα λέγαμε είναι η εικόνα των μεγάλων πόλεων, όπου στις μεταφορές-διανομές προϊόντων συναντά κανείς νεότερης ηλικίας φορτηγά. Αλλά και οι αστικές συγκοινωνίες στις μεγαλουπόλεις και κυρίως στην πρωτεύουσα της χώρας, Μπογκοτά, έχουν εκσυγχρονιστεί σε μεγάλο βαθμό και παρέχουν στους πολίτες γρήγορες και ασφαλείς μετακινήσεις.
Ιδιαίτερα, στο κέντρο της Μπογκοτά, λειτουργεί σύστημα BRT (Bus Rapid Transit) με 25μετρα λεωφορεία διπλής άρθρωσης. Το αστικό δίκτυο συμπληρώνεται με λεωφορεία τα οποία συνδέουν τις συνοικίες με το κέντρο, όπως συμβαίνει συνήθως στις περισσότερες μεγαλουπόλεις. Το εισιτήριο πάντως είναι αρκετά τσουχτερό σε σχέση με τους μισθούς της χώρας και κοστίζει 75 λεπτά (περίπου 2.000 κολομβιανά πέσος).
