Η ιστορία αυτού του μήνα έρχεται από την Κοζάνη και τον Νίκο Πλακόδενδρο, ο οποίος εργάζεται στα φορτηγά της οικογενειακής του επιχείρησης. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει το λευκό αστέρι, ένα Mercedes-Benz Atego 923, με το οποίο ταξιδεύει από το Βορρά ως το Νότο, όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος. Κάθε δρομολόγιο είναι μια νέα εμπειρία και η ζωή με το φορτηγό είναι συναρπαστική, μας εξηγεί ο Νίκος καθώς μεταφέρει κρέατα από τη Φιλιππιάδα προς τη Δυτική Μακεδονία.
Για εμένα όλα ξεκίνησαν σε μικρή ηλικία καθώς από πολύ νωρίς ταξίδευα με το φορτηγό του πατέρα μου Θανάση Πλακόδενδρου. Τον ακολουθούσα σε κάθε δρομολόγιο και είχα χαράξει από τότε τη μετέπειτα επαγγελματική μου πορεία. Θυμάμαι τη χαρά που είχα στο πρώτο Truck Festival των Μεγάρων το 2003 αλλά και τη μεγάλη μου ανυπομονησία έπειτα να γίνω οδηγός.
Το όνειρό μου πραγματοποιήθηκε το 2010 όταν απόκτησα το επαγγελματικό μου δίπλωμα. Όσο περνούν τα χρόνια η αγάπη μου για τα φορτηγά θα έλεγα γιγαντώνεται. Όπως συνηθίζω να λέω και το έχω γράψει στον προφυλακτήρα του Atego μου, ταξιδεύω από το Βορρά μέχρι το Νότο.
Για εμένα η ενασχόληση με το φορτηγό είναι, εκτός από επάγγελμα, τρόπος ζωής. Ο δρόμος, τα τοπία που εναλλάσσονται, η συναναστροφή με συναδέλφους από διάφορες περιοχές της χώρας μας είναι για εμένα κάτι ξεχωριστό. Ακόμη και τη μοναξιά στα βραδινά δρομολόγια την ξεπερνώ με διάφορες σκέψεις και φυσικά με πολλές μουσικές επιλογές στο ραδιόφωνο.
Είμαι νέος στο επάγγελμα, ωστόσο θα συμβούλευα ένα συνομήλικό μου που σκέφτεται να ακολουθήσει αυτή τη δουλειά, να μη διστάσει και να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του. Η επιχείρησή μας διαθέτει επικαθήμενα και μονά φορτηγά με τα οποία μεταφέρουμε κυρίως κρέατα καθώς ασχολούμαστε με την εμπορία. Με το Atego κουβαλώ κρέατα σε τσιγκέλια.
Το Atego ενδείκνυται πιστεύω για το συγκεκριμένο είδος μεταφοράς γιατί απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή, χαμηλές ταχύτητες και ηρεμία καθώς το φορτίο μπορεί να μετακινηθεί στις στροφές. Από τον πατέρα μου έμαθα όλα τα μυστικά και τα κόλπα της δουλειάς τα οποία εφαρμόζω στην καθημερινότητά μου.
Κάθε μέρα μπορώ να πω ότι μαθαίνω νέα πράγματα και αλήθεια χαίρομαι όταν με συμβουλεύουν παλιότεροι συνάδελφοί μου, οι οποίοι σίγουρα διαθέτουν μεγαλύτερη εμπειρία από εμένα και από τους οποίους μπορώ να αποκομίσω πολλές γνώσεις.
Το Atego είναι ένα από τα αγαπημένα φορτηγά μας και σε αυτό έχω δαπανήσει αρκετά χρήματα για τη βελτίωσή του με διάφορα αξεσουάρ. Σαν αμάξι είναι πολύ καλό, αξιόπιστο και οικονομικό στη συντήρησή του. Είναι το ιδανικό για τη δουλειά μου γιατί προσφέρει ήσυχο και άνετο ταξίδι στον αυτοκινητόδρομο και ευκολία κινήσεων στην πόλη.
Από τον δρόμο έχω να θυμηθώ πολλά αξέχαστα περιστατικά, κυρίως στο οδικό κομμάτι που δουλεύω προς τον Πεντάλοφο, καθώς πρόκειται για ένα δρόμο με πολλές δυσκολίες.
Το χειμώνα κρύβει μεγάλη επικινδυνότητα για τους οδηγούς των φορτηγών εξαιτίας των έντονων χιονοπτώσεων και της παγωνιάς. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πριν από μερικά χρόνια όταν ένα βράδυ αποκλείστηκα στην περιοχή εξαιτίας του χιονιού. Δεν είχα σήμα στο κινητό μου τηλέφωνο για να καλέσω βοήθεια και επίσης δεν περνούσε κανένας άλλος οδηγός, οπότε έπρεπε να βρω μόνος μου και γρήγορα τη λύση.
Έτσι εμπιστεύτηκα τις δυνατότητες του Atego μου, και φυσικά τα συστήματα ασφαλείας του, όπως το ASR και το ESP τα οποία φροντίζουν πάντα να διατηρούν σταθερή την πορεία του φορτηγού μου στον δρόμο. Ευτυχώς μετά από αρκετές ώρες κατάφερα να φτάσω στην Κοζάνη.
Ένα ακόμη περιστατικό που δεν θα ξεχάσω είναι όταν κινούμουν πάλι στην ίδια διαδρομή και σε μια αριστερή στροφή είδα δύο αρκούδες στον δρόμο σε πολύ κοντινή απόσταση. Το σύστημα πέδησης του Atego λειτούργησε άψογα ακινητοποιώντας το φορτηγό μου σε μια απόσταση λίγων μέτρων και, το σημαντικότερο, δεν ξέφυγε καθόλου από την πορεία του.
