Τροχοί & TIR

Περού: Το τέλος του δρόμου

Αν οδηγήσει κανείς μισή ώρα από το Chiclayo προς τον Ειρηνικό, θα έχει μια καλή εντύπωση για το πώς ήταν τα πράγματα όταν δεν υπήρχαν επαγγελματικά οχήματα για τη μεταφορά αγαθών και ανθρώπων εδώ.
Δευτέρα 27/03/2023 - 08:00
Κοινοποίηση στα Social Media

Αν οδηγήσει κανείς μισή ώρα από το Chiclayo προς τον Ειρηνικό, θα έχει μια καλή εντύπωση για το πώς ήταν τα πράγματα όταν δεν υπήρχαν επαγγελματικά οχήματα για τη μεταφορά αγαθών και ανθρώπων εδώ. 

Στην Playa Pimentel, ένας μώλος κατασκευασμένος από ξύλο και μέταλλο εκτείνεται περίπου μισό χιλιόμετρο πέρα από την παραλία μέσα στη θάλασσα, εκεί όπου το νερό είναι αρκετά βαθύ για μεγαλύτερα πλοία, και αψηφεί τις καταιγίδες του Ειρηνικού για πάνω από εκατό χρόνια. Ακόμη και σε μια ήρεμη, σχεδόν απάνεμη μέρα, τα κύματα είναι μερικά μέτρα ψηλά.

Σε ορισμένα σημεία, οι παλιές σανίδες έχουν σαπίσει. Οι ράγες ενός ατμοκίνητου σιδηροδρόμου που χρησιμοποιήθηκε εκείνη την εποχή διατηρούνται ακόμη εν μέρει. Στην αρχή του κυματοθραύστη, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε κυρίως για τη μεταφορά ζάχαρης από ζαχαροκάλαμο στο εξωτερικό, μια σειρά από πινακίδες με ιστορικές φωτογραφίες που απεικονίζουν, μεταξύ άλλων, τα καραβάνια με γαϊδούρια και μουλάρια που
χρησιμοποιούνταν τότε για τη μεταφορά εμπορευμάτων εντός και εκτός της χώρας, ενημερώνουν
τους επισκέπτες για την ιστορία αυτής της εγκατάστασης.

Σήμερα, κανείς δεν χρησιμοποιεί καραβάνια με γαϊδούρια για να μεταφέρει εμπορεύματα στις ακτές, αλλά η τρίτροχη μοτοσικλέτα που χρησιμοποίησε ένας Περουβιανός για να μεταφέρει ένα βαρύ φορτίο με φύλλα φοίνικα μοιάζει επίσης με μουσειακό αντικείμενο. Ο οδηγός ισχυρίζεται ότι το όχημα είναι είκοσι οκτώ ή είκοσι εννέα ετών. Οι τρίτροχες μοτοσικλέτες (τρίκυκλα) είναι ευρέως διαδεδομένες στο Περού, ως ταξί και για τη μεταφορά εμπορευμάτων.

Οι οδικές συνδέσεις προς τις απομακρυσμένες επαρχίες αποτελούνται από στενούς δρόμους σε πολύ μεγάλα υψώματα
Οι οδικές συνδέσεις προς τις απομακρυσμένες επαρχίες αποτελούνται από στενούς δρόμους σε πολύ μεγάλα υψώματα

Δεν είναι ασυνήθιστο για τα περουβιανά δεδομένα τα επαγγελματικά οχήματα να χρησιμοποιούνται για τρεις δεκαετίες. Στο κέντρο του Chiclayo, μια ομάδα δημοτικών υπαλλήλων βρίσκεται στο δρόμο με ένα υδροφόρο όχημα για να ποτίσει τους δημόσιους χώρους πρασίνου. Ο Junior, ο οδηγός, γελάει όταν τον ρωτάμε για την ηλικία του μπλε Dodge (μόνο το «e» λείπει από τα γράμματα στο καπό) με τις πολλές στρώσεις βαφής, πιάνει την άδεια κυκλοφορίας και δείχνει την αντίστοιχη καταχώρηση: το όχημα ήταν καινούργιο το 1977.

Ελπίδα για μια καλύτερη ζωή

Το Chiclayo βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του Περού, περίπου 350 χιλιόμετρα από τα σύνορα με το Εκουαδόρ. Η πόλη αναπτύσσεται, όπως όλες οι πόλεις της χώρας των Άνδεων, όπου οι άνθρωποι καταφεύγουν στις αστικές περιοχές με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής.

«Είναι σημαντικό να έχεις δουλειά»

Στον δρόμο αυτό, λίγα χιλιόμετρα ανατολικά της παραλιακής πόλης, υπάρχει ένα μεγάλο ζυθοποιείο. Μια καλή επιχείρηση, επειδή η μπύρα πίνεται σε μεγάλες ποσότητες και στο Περού. Οι συνήθεις επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών έχουν εγκατασταθεί στην περιοχή του εργοστασίου: επισκευαστές ελαστικών, μηχανικοί, πλυντήρια αυτοκινήτων. Δύο κίτρινα φορτηγά είναι παρκαρισμένα φρεσκοπλυμένα στην, επίσης, βρώμικη λωρίδα στάθμευσης.

Όλα σχεδόν τα μονά φορτηγά φέρουν αερογραφίες και βαφές με θρησκευτικές παραστάσεις
Όλα σχεδόν τα μονά φορτηγά φέρουν αερογραφίες και βαφές με θρησκευτικές παραστάσεις

Παλεύοντας με «κινούμενους» δρόμους

Στην αρχή τόσο φαρδύς όσο ένας αυτοκινητόδρομος, ο δρόμος γίνεται σταδιακά όλο και πιο στενός. Οι οδικές συνδέσεις προς αυτές τις απομακρυσμένες επαρχίες μπορεί να έχουν κατασκευαστεί πρόσφατα τις τελευταίες δύο δεκαετίες, αλλά δεν έχουν ολοκληρωθεί, ούτε θα ολοκληρωθούν ποτέ. Αυτό δεν οφείλεται στην έλλειψη βούλησης, αλλά στη γεωλογία: οι Άνδεις, που χωρίζουν επίσης το Περού κατά μήκος σε τρία μέρη –την επίπεδη
παράκτια λωρίδα (costa), τα βουνά (sierra) και τη λεκάνη του Αμαζονίου (selva)– είναι μια συγκριτικά νεαρή οροσειρά στην οποία πολλά πράγματα είναι ακόμη σε κίνηση. Τα χαλαρά πετρώματα, οι πολλές κατολισθήσεις και οι επαναλαμβανόμενοι σεισμοί συντελούν ώστε και οι δρόμοι να βρίσκονται συνεχώς «σε κίνηση».

Οδηγώντας χωρίς ανάπαυση

Στην ανατολική πλευρά των βουνών, το τοπίο αλλάζει σταδιακά. Όλο και περισσότερα πράσινα σημεία διακόπτουν τη θλιβερή, ξερή πέτρινη έρημο. Στην Bagua Grande, 327 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Chiclayo, εμφανίζονται οι πρώτες πινακίδες με τη λέξη «Amazonas».

Είναι η επαρχία στο βορειοανατολικό Περού που καλύπτει μια τεράστια έκταση, με επιφάνεια περίπου 39.000 τετραγωνικώνχιλιομέτρων, είναι σχεδόν όσο η Ελβετία, αν και μόνο περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι ζουν σε αυτή τη διοικητική περιοχή (η λεκάνη του Αμαζονίου χωρίζεται σε διάφορες επαρχίες). Στην ανατολική πλευρά των βουνών βρέχει πολύ, κι ένα κοκκινόλευκο Volvo είναι παρκαρισμένο σε απόσταση αναπνοής από
την Pomacochas –«το νερό του πούμα» είναι αυτό που σημαίνει σε μετάφραση το όνομα της μεγάλης λίμνης.

Διαβάστε περισσότερα στο τεύχος Μαρτίου που κυκλοφορεί.

Στο ίδιο τεύχος #418

PreviousNext