Μήνας λεπτών ισορροπιών ο Μάης και ας αρχίσουμε, όχι από τις εκλογές, αλλά από το πετρέλαιο. Από τον περασμένο Ιανουάριο μέχρι το τέλος του Απρίλη, σημειώθηκε αποκλιμάκωση της τιμής του. Συγκεκριμένα στο παραπάνω διάστημα παρουσίασε μια πτώση από 8,5% μέχρι 10% ανάλογα με την περιοχή.
Αλλά αυτή η μείωση, αν και σημαντική αφού έχει να κάνει με το βασικό κόστος λειτουργίας του φορτηγού, δεν φάνηκε αρκετή για να φέρει τα χαμόγελα στους αυτοκινητιστές.
Λεπτές ισορροπίες
Και αυτό γιατί, η πλειονότητα των πελατών/φορτωτών είχε αποδεχθεί μια αύξηση κομίστρων, όταν οι αυτοκινητιστές τη ζήτησαν λόγω των συνεχών ανατιμήσεων του πετρελαίου κατά το περυσινό β' εξάμηνο. Τώρα με τη σειρά τους (οι φορτωτές) ζητούν μείωση κομίστρων επικαλούμενοι την πτώση της τιμής του πετρελαίου και μόνο.
Οι μεταφορείς θα πρέπει να βρουν λύση που να ικανοποιεί τον πελάτη. Για να μη τον χάσουν μια και ο «καλός» συνάδελφος καιροφυλακτεί εκεί έξω. Συνήθως, κάπου στη μέση, υπάρχει χώρος για διαπραγμάτευση, προσεκτικά όμως, γιατί κάθε νέα συμφωνία απαιτεί λεπτές ισορροπίες.
Πιο λεπτή, εύθραυστη θα λέγαμε, είναι η ισορροπία που θα πρέπει να τηρούν οι εργοδότες μεταφορείς με τους εργαζόμενους στην επιχείρησή τους και ιδιαίτερα με τους οδηγούς των φορτηγών. Η έλλειψη επαγγελματιών οδηγών είναι δεδομένη και αποτελεί το κρισιμότερο πρόβλημα σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα.
Οι σοφοί των Βρυξελλών έχουν τις προτάσεις τους για την επίλυση του προβλήματος, όπως μείωση του χρόνου ηλικίας για την απόκτηση επαγγελματικού διπλώματος, επιδότηση του κόστους εκπαίδευσης (δίπλωμα, ΠΕΙ, παράβολα κ.λ.π.), βελτίωση των συνθηκών εργασίας (όχι δουλειά στη ράμπα), ενώ παράλληλα, μελετούν τη νομοθέτηση της εισαγωγής οδηγών τρίτων χωρών σε μονιμότερη χρονικά βάση. Αυτές και άλλες κινήσεις, θα φέρουν κάποιο αποτέλεσμα, αλλά αργούν.
Στο μεταξύ, ο ερχομός των εκατομμυρίων των τουριστών αυξάνει τις εισαγωγές και τη διακίνηση αγαθών και απαιτεί περισσότερα δρομολόγια, περισσότερα φορτηγά και ακόμη περισσότερους οδηγούς. Οι τελευταίοι εμφανίζονται με αυξημένες απαιτήσεις μισθολογικές και μη μισθολογικές. Ιδιαίτερα οι οδηγοί που έχουν εμπειρία στη διεθνή μεταφορά και ένα καλό ιστορικό, προβάλλουν τις απαιτήσεις τους.
Όχι άδικα κατά την άποψή μας. Γιατί, ανεξάρτητα από την έλλειψη, υπάρχει και ο κανόνας της δίκαιης ανταμοιβής, κρίνοντας από το έργο που επιτελούν και τις εργασιακές συνθήκες.
Αυτά τα δύο, σε συνδυασμό με τη συνεχώς αυξανόμενη έλλειψη οδηγών θα πρέπει να απασχολήσουν τους επιχειρηματίες της μεταφοράς. Η διαπραγμάτευση της αμοιβής, πάνω από τα θεσμοθετημένα κατώτερα όρια, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Το πόσο πάνω θα είναι, αποτελεί και αυτό θέμα μιας ακόμη λεπτής ισορροπίας.
Γιατί και οι οδηγοί δεν θα πρέπει να εκμεταλλεύονται τη ζήτησή τους, αλλά να προτάσσουν το γενικότερο εργασιακό περιβάλλον που τους προσφέρει η μεταφορική εταιρεία και να εκτιμούν τα θετικά της στοιχεία (π.χ. σύγχρονα φορτηγά, συνέπεια πληρωμών, αδειών κ.λ.π.)
Και επειδή ο Μάης είναι μήνας εκλογών, αλλά η στήλη αυτή δεν πολιτικολογεί, θα περιοριστούμε λέγοντας ότι οι πολίτες - επαγγελματίες της Οδικής Μεταφοράς είναι σε θέση να κρίνουν την προσφορά στον Κλάδο αυτής της κυβέρνησης καθώς και της προηγούμενης. Θετικά και αρνητικά να μπουν στη ζυγαριά. Να μια ακόμη λεπτή ισορροπία…
Καλό μήνα και πάντα καλοτάξιδοι
