Ήταν το 2008, όταν ο τότε υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Γεράσιμος Γιακουμάτος, διαβεβαίωνε τους αυτοκινητιστές στη διάρκεια συνέλευσης του ΠΣΧΕΜ ότι θα καταργούσε άμεσα το Βιβλίο Δρομολογίων.
Το ΠΣΧΕΜ είχε τότε αναλάβει πρωτοβουλία για την κατάργηση του βιβλίου δρομολογίων, το οποίο καθιέρωσε το υπ. Εργασίας και τέθηκε σε ισχύ το 1980 (Προεδρικό Διάταγμα 882/80). Στη συνέλευσή του το ΠΣΧΕΜ είχε καλέσει -ως αρμόδιο- τον τότε υφυπουργό Απασχόλησης, Γεράσιμο Γιακουμάτο, ο οποίος και ανταποκρίθηκε.
Κατά τη συνέλευση, το προεδρείο του ΠΣΧΕΜ του επέδειξε μερικές κούτες γεμάτες με βιβλία δρομολογίων των οποίων όλες σχεδόν οι σελίδες ήταν ασυμπλήρωτες από τους οδηγούς των φορτηγών (σημειώνεται ότι υπεύθυνοι για τη συμπλήρωση των δρομολογίων, αναχωρήσεων κ.λπ. είναι οι οδηγοί). Παράλληλα, εξήγησαν στον υφυπουργό ότι η λειτουργία των ταχογράφων στα φορτηγά ακυρώνει στην πράξη την ύπαρξη του βιβλίου δρομολογίου.
Ο κ. Γιακουμάτος κατανόησε το θέμα υποσχόμενος την κατάργησή του κάτι που δεν έγινε ούτε από αυτόν ούτε από τους επόμενους υφυπουργούς και υπουργούς Εργασίας που τον διαδέχτηκαν. Το βιβλίο δρομολογίων εξακολουθεί να ισχύει μέχρι και σήμερα, απειλώντας οδηγούς και ιδιοκτήτες με υψηλά πρόστιμα για παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας.
Σήμερα, τα καινούργια φορτηγά εξοπλίζονται με τους σύγχρονους δεύτερης γενιάς ταχογράφους στους οποίους καταγράφονται με απόλυτη ακρίβεια οι ώρες εργασίας των οδηγών, οι στάσεις, τα διαλείμματα κ.λπ., ενώ τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες αστυνομικοί των Διευθύνσεων Τροχαίας έχουν εκπαιδευτεί και είναι σε θέση να ελέγχουν τις καταγραφές των ταχογράφων, όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες -γι’ αυτό άλλωστε το βιβλίο δρομολογίων ισχύει μόνο στην Ελλάδα και μόνο στο εσωτερικό της χώρας.
Αν δηλαδή τα εργασιακά δικαιώματα του Έλληνα οδηγού παραβιάζονται στο εξωτερικό αυτό δεν ενδιαφέρει τον εθνικό μας νομοθέτη, ο οποίος επιμένει να διατηρεί σε ισχύ το βιβλίο των δρομολογίων. Το βιβλίο που αν και θεσμοθετήθηκε για να μην παραβιάζονται οι ώρες εργασίας του οδηγού, συχνά μένει ασυμπλήρωτο από τον ίδιο τον οδηγό και είτε δεν συμπληρώνεται ποτέ είτε συμπληρώνεται εκ των υστέρων στο γραφείο της μεταφορικής επιχείρησης, όπου και παραμένει σε μια κούτα στη γωνία.
Βεβαίως, η διασφάλιση της νόμιμης εργασίας του οδηγού και η αποφυγή οποιασδήποτε παραβίασης των δικαιωμάτων του προέχει και θα πρέπει οπωσδήποτε να κατοχυρώνεται με κάθε νόμιμο τρόπο.
Αυτός όμως ο τρόπος δεν μπορεί να είναι το βιβλίο δρομολογίων, δηλαδή τα αθεώρητα μπλοκάκια (βάσει νόμου) στα οποία οι εγγραφές -όταν γίνονται- συχνά εμφανίζουν λάθη ή παραλείψεις είτε εκ παραδρομής είτε σκοπούμενα.
Σημειώνουμε ότι στο βιβλίο δρομολογίων πρέπει να γίνονται 9 συγκεκριμένες εγγραφές, όπως: Οι ώρες έναρξης και λήξης της εργασίας, η αφετηρία ή ο σταθμός διανυκτέρευσης, η ώρα εκκίνησης, ο τόπος προορισμού, το είδος του φορτίου, η ώρα άφιξης, η χρονική διάρκεια τυχόν βλάβης, ο χρόνος αναμονής και η συνολική ημερησία απασχόληση του προσωπικού.
Όλες οι παραπάνω εγγραφές με εξαίρεση το είδος του φορτίου (που πάντως εμφανίζεται στις φορτωτικές) καταγράφονται με τον πλέον ακριβή τρόπο στον ταχογράφο.
Επιπλέον, στο βιβλίο δρομολογίων περιλαμβάνονται τα στοιχεία της επιχείρησης (επωνυμία διεύθυνση), ο αριθμός κυκλοφορίας του φορτηγού, η ημερομηνία και τα στοιχεία του οδηγού (ονοματεπώνυμο και αριθμός διπλώματος) στοιχεία που υπάρχουν στην άδεια κυκλοφορίας και στο δίπλωμα οδήγησης. Αυτός είναι και ο λόγος που το βιβλίο δρομολογίων είναι ανύπαρκτο στις χώρες της ΕΕ ή αν κάποτε υπήρχε κάτι αντίστοιχο σήμερα έχει αντικατασταθεί από τον ταχογράφο.
Αν πάλι ορισμένοι επικεφαλής συνδικαλιστές των Σωματείων των εργαζόμενων οδηγών επιμένουν στη διατήρηση του βιβλίου δρομολογίων, καλό θα είναι να εξετάσουν και να εκτιμήσουν αν πραγματικά είναι αυτό (το βιβλίο δρομολογίων) το μέσο που διασφαλίζει τα δικαιώματα των επαγγελματιών οδηγών και όχι ο ταχογράφος.
Σύμφωνα με την καθημερινή πρακτική, η δική μας γνώμη είναι ότι το βιβλίο δρομολογίων είναι ανοιχτό όχι μόνο σε λάθη και παραλείψεις αλλά και σε σκοπούμενες παρεμβάσεις.
Αυτό δεν συμβαίνει με τον ταχογράφο -ιδιαίτερα με τον ψηφιακό. Ακόμη και στην περίπτωση του αναλογικού ταχογράφου, τα περιθώρια «ελιγμών» είναι εξαιρετικά περιορισμένα σε σχέση με το βιβλίο δρομολογίων.
Κλείνοντας, θεωρούμε ότι η κατάργηση του βιβλίου δρομολογίων θα πρέπει επιτέλους να δρομολογηθεί. Ως ένα πρώτο στάδιο προς την κατάργησή του είναι να πάψει η υποχρέωση τήρησής του από τους οδηγούς φορτηγών που φέρουν ψηφιακό ταχογράφο. Αυτή είναι η πρότασή μας.
