Μέσα από μια σειρά ερωτήσεων και απαντήσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσιάζει τους κανόνες για τις ενδομεταφορές με ισχύ από τις 21 Φεβρουαρίου 2022 που πρέπει να γνωρίζουν όλοι όσοι εκτελούν ενδομεταφορές σε άλλο κράτος και, βέβαια, όσοι οδηγοί ξένων φορτηγών εκτελούν ενδομεταφορές (καμποτάζ) εντός της Ελλάδας.
1. Πότε μπορεί ένας μεταφορέας να εκτελεί ενδομεταφορές;
Μεταφορέας που εκτελεί οδικές μεταφορές για λογαριασμό τρίτου, ο οποίος είναι κάτοχος κοινοτικής άδειας και του οποίου ο/η οδηγός, εάν είναι υπήκοος τρίτης χώρας, έχει στην κατοχή του βεβαίωση οδηγού, επιτρέπεται να αρχίσει να εκτελεί ενδομεταφορές σε κράτος μέλος μόνον εάν έχει προηγουμένως εκτελέσει διεθνή μεταφορά, δηλαδή διασυνοριακή μεταφορά. Η εν λόγω μεταφορά μπορεί να έχει αφετηρία διαφορετικό κράτος μέλος ή τρίτη χώρα.
2. Πρέπει όλα τα εμπορεύματα που μεταφέρθηκαν στο πλαίσιο εισερχόμενης διεθνούς μεταφοράς να έχουν παραδοθεί προκειμένου να αρχίσει η εκτέλεση ενδομεταφορών;
Όλα τα εμπορεύματα που μεταφέρθηκαν στο πλαίσιο της εισερχόμενης μεταφοράς η οποία προηγήθηκε των ενδομεταφορών πρέπει να έχουν παραδοθεί προκειμένου να αρχίσει η εκτέλεση των εν λόγω ενδομεταφορών. Σε περίπτωση που η εισερχόμενη μεταφορά περιλαμβάνει περισσότερα του ενός φορτία, η ενδομεταφορά μπορεί να ξεκινήσει μόνον αφού έχουν παραδοθεί όλα τα φορτία. Ως εκ τούτου, η προηγούμενη διεθνής μεταφορά με φορτίο πρέπει να εκφορτωθεί πλήρως ώστε να καταστεί δυνατή η εκτέλεση ενδομεταφορών στο κράτος μέλος υποδοχής. Οι ενδομεταφορές μπορούν να αρχίσουν αμέσως μετά την τελευταία εκφόρτωση των εμπορευμάτων που μεταφέρθηκαν στο πλαίσιο της διεθνούς μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένης της ημέρας εκφόρτωσης.
3. Η μεταφορά κενών εμπορευματοκιβωτίων, παλετών ή συσκευασιών θεωρείται διεθνή μεταφορά;
Όταν κενά εμπορευματοκιβώτια, παλέτες ή συσκευασίες μεταφέρονται στο πλαίσιο σύμβασης μεταφοράς (όπως φορτωτική) από ένα κράτος μέλος σε άλλο, η μεταφορά θα πρέπει να θεωρείται οδική μεταφορά εμπορευμάτων για λογαριασμό τρίτου, η οποία αποτελεί διεθνή μεταφορά. Αυτό συμβαίνει διότι, στις περιπτώσεις αυτές, η μεταφορά κενών εμπορευματοκιβωτίων, παλετών ή συσκευασιών είτε αποτελεί αντικείμενο είτε αναπόσπαστο μέρος της σύμβασης μεταφοράς.
Αντίστοιχα, όταν κενά εμπορευματοκιβώτια, παλέτες ή συσκευασίες δεν μεταφέρονται στο πλαίσιο σύμβασης μεταφοράς, η μεταφορά, καταρχήν, δεν θα πρέπει να θεωρείται οδική μεταφορά εμπορευμάτων για λογαριασμό τρίτου. Ωστόσο, εάν τα εν λόγω κενά εμπορευματοκιβώτια, παλέτες ή συσκευασίες ανήκουν στον μεταφορέα και εάν η διεθνής μεταφορά πληροί τους όρους που διέπουν τη μεταφορά για ίδιο λογαριασμό σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 5 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1072/2009, η μεταφορά θα πρέπει να θεωρείται εισερχόμενη διεθνής μεταφορά και ο μεταφορέας επιτρέπεται να εκτελεί ενδομεταφορές κατόπιν της διεθνούς αυτής μεταφοράς.
4. Μπορούν να υπάρχουν περισσότερα του ενός σημεία φόρτωσης και/ή εκφόρτωσης σε μια ενδομεταφορά;
Μπορούν να εκτελεστούν, κατ’ ανώτατο όριο, έως 3 ενδομεταφορές κατόπιν διεθνούς μεταφοράς. Μια ενδομεταφορά μπορεί, καταρχήν, να περιλαμβάνει περισσότερα του ενός σημεία φόρτωσης, περισσότερα του ενός σημεία παράδοσης ή ακόμη περισσότερα του ενός σημεία φόρτωσης και παράδοσης.
Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίσουν τον αριθμό των σημείων φόρτωσης και/ή εκφόρτωσης σε μια ενδομεταφορά με τον αποκλεισμό μεταφορών που περιλαμβάνουν περισσότερα του ενός σημεία φόρτωσης και περισσότερα του ενός σημεία εκφόρτωσης, ώστε να διασφαλίζεται η συμμόρφωση με τους περιορισμούς όσον αφορά τον χρόνο και τον αριθμό μεταφορών που επιβάλλονται στις ενδομεταφορές βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1072/2009.
Τα εκτελεστικά μέτρα των κρατών μελών πρέπει να συμμορφώνονται με την αρχή της αναλογικότητας. Η παροχή σε μη εγκατεστημένους μεταφορείς της δυνατότητας να εκτελούν ενδομεταφορές με απεριόριστο αριθμό σημείων φόρτωσης και απεριόριστο αριθμό σημείων εκφόρτωσης θα μπορούσε να καταστήσει άνευ αντικειμένου τους περιορισμούς στον μέγιστο αριθμό ενδομεταφορών και θα μπορούσε να αντιβαίνει στον προσωρινό χαρακτήρα των ενδομεταφορών, όπως προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1072/2009. Ταυτόχρονα, η θέσπιση υπερβολικά αυστηρών περιορισμών στον αριθμό των σημείων φόρτωσης και εκφόρτωσης θα μπορούσε να υπερβαίνει, ανάλογα και με τον αριθμό των φορτωτικών που επιτρέπονται για μία μεμονωμένη ενδομεταφορά, τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου που επιδιώκει ο εν λόγω κανονισμός όσον αφορά τις ενδομεταφορές.
Τα μέτρα που εφαρμόζουν τα κράτη μέλη μπορεί να διαφέρουν ως προς το θέμα αυτό και θα πρέπει πάντα να ελέγχονται οι ακριβείς εθνικοί κανόνες. Σε κάθε περίπτωση, ο ορισμός της ενδομεταφοράς πρέπει να διασφαλίζει πάντοτε τη διατήρηση του προσωρινού της χαρακτήρα.
5. Μπορεί μία μεμονωμένη ενδομεταφορά να περιλαμβάνει περισσότερες από μία φορτωτικές;
Μια ενδομεταφορά μπορεί να περιλαμβάνει μία ή περισσότερες φορτωτικές.
Τα μέτρα που εφαρμόζουν τα κράτη μέλη μπορεί να διαφέρουν ως προς το θέμα αυτό και θα πρέπει να ελέγχονται οι ακριβείς εθνικοί κανόνες. Σε κάθε περίπτωση, ο ορισμός της ενδομεταφοράς πρέπει να διασφαλίζει πάντοτε τη διατήρηση του προσωρινού της χαρακτήρα.
Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να επισημανθεί ότι η παροχή σε μη εγκατεστημένους μεταφορείς της δυνατότητας να εκτελούν ενδομεταφορές με υπερβολικό αριθμό φορτωτικών θα μπορούσε να καταστήσει άνευ αντικειμένου τους περιορισμούς στον μέγιστο αριθμό ενδομεταφορών και να αντιβαίνει στον προσωρινό χαρακτήρα των ενδομεταφορών, όπως προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1072/2009(2)
6. Η μεταφορά κενών εμπορευματοκιβωτίων, παλετών ή συσκευασιών θεωρείται ενδομεταφορά;
Όταν κενά εμπορευματοκιβώτια, παλέτες ή συσκευασίες μεταφέρονται προσωρινά σε ένα κράτος μέλος υποδοχής, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1072/2009, στο πλαίσιο σύμβασης μεταφοράς (όπως φορτωτική), η μεταφορά θα πρέπει να θεωρείται ενδομεταφορά. Αυτό συμβαίνει διότι, στις περιπτώσεις αυτές, η μεταφορά κενών εμπορευματοκιβωτίων, παλετών ή συσκευασιών είτε αποτελεί αντικείμενο είτε αναπόσπαστο μέρος της σύμβασης μεταφοράς.
Όταν κενά εμπορευματοκιβώτια, παλέτες ή συσκευασίες δεν μεταφέρονται στο πλαίσιο φορτωτικής, η εν λόγω μεταφορά, καταρχήν, δεν θα πρέπει να θεωρείται οδική μεταφορά εμπορευμάτων για λογαριασμό τρίτου. Στο πλαίσιο αυτό, η έννοια των «ενδομεταφορών» ορίζεται στο άρθρο 2 σημείο 6, για τους σκοπούς του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1072/2009, ως «εθνικές μεταφορές για λογαριασμό τρίτου που εκτελούνται σε προσωρινή βάση σε κράτος μέλος υποδοχής». Ως εκ τούτου, όταν κενά εμπορευματοκιβώτια, παλέτες ή συσκευασίες που ανήκουν στον μεταφορέα δεν μεταφέρονται στο πλαίσιο φορτωτικής ή οποιασδήποτε άλλης σύμβασης μεταφοράς, η εν λόγω μεταφορά δεν θα πρέπει να θεωρείται ενδομεταφορά.
7. Ποιο όχημα θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τους σκοπούς των ενδομεταφορών, στην περίπτωση συνδυασμών συζευγμένων οχημάτων;
Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1072/2009, για τους σκοπούς του εν λόγω κανονισμού, ως «όχημα» νοείται το μηχανοκίνητο όχημα με άδεια κυκλοφορίας σε ένα κράτος μέλος, ή οι συνδυασμοί συζευγμένων οχημάτων των οποίων τουλάχιστον το μηχανοκίνητο όχημα έχει άδεια κυκλοφορίας σε ένα κράτος μέλος, που προορίζονται αποκλειστικά για τη μεταφορά εμπορευμάτων.
Το μηχανοκίνητο όχημα θα πρέπει να είναι πάντα αυτό που λαμβάνεται υπόψη για τους σκοπούς των ενδομεταφορών, μεταξύ άλλων, στην περίπτωση συνδυασμού συζευγμένων οχημάτων. Οι ενδομεταφορές μπορούν να εκτελούνται μόνο με το μηχανοκίνητο όχημα που έχει εκτελέσει τη διεθνή μεταφορά σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο του κανονισμού. Ως εκ τούτου, το εν λόγω μηχανοκίνητο όχημα θα πρέπει να έχει χρησιμοποιηθεί για παράδοση εμπορευμάτων στο πλαίσιο εισερχόμενης διεθνούς μεταφοράς, ώστε να είναι σε θέση να εκτελεί ενδομεταφορές. Ωστόσο, οι εν λόγω ενδομεταφορές μπορούν να εκτελούνται με άλλο ρυμουλκούμενο.
Το μηχανοκίνητο όχημα που εκτελεί τις ενδομεταφορές απαγορεύεται να εκτελεί ενδομεταφορές στο ίδιο κράτος μέλος εντός 4 ημερών μετά το πέρας της ενδομεταφοράς στο εν λόγω κράτος μέλος, σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2α.
Χρονοδιάγραμμα ενδομεταφοράς
8. Πότε αρχίζει και πότε λήγει η περίοδος των 7 ημερών και πώς υπολογίζεται;
Ο όρος «ημέρες», όπως προβλέπεται στον κανονισμό, αναφέρεται σε ημερολογιακές ημέρες και όχι μόνο σε περιόδους 24 ωρών. Ως εκ τούτου, η συνολική περίοδος των 7 ημερών που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 ξεκινά από τις 0:00 της ημέρας που έπεται της εκτέλεσης της εισερχόμενης διεθνούς μεταφοράς. Κατά συνέπεια, η ενδομεταφορά πρέπει να ολοκληρωθεί το αργότερο στις 23:59 της έβδομης ημέρας.
Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι, εάν η εισερχόμενη διεθνής μεταφορά εκτελεστεί οποιαδήποτε στιγμή μιας δεδομένης Δευτέρας, οι ενδομεταφορές πρέπει να ολοκληρωθούν έως το πέρας της επόμενης Δευτέρας.
Επειδή οι ημερολογιακές ημέρες είναι αυτές που λαμβάνονται υπόψη, στα κράτη μέλη στα οποία η περίοδος περιλαμβάνει αργίες ή ημέρες κατά τις οποίες περιορίζεται ή απαγορεύεται η κυκλοφορία, η δυνατότητα εκτέλεσης ενδομεταφορών μπορεί στην πράξη να περιορίζεται περισσότερο χρονικά (βλ., ωστόσο, ερώτηση 11 κατωτέρω σχετικά με τον τρόπο υπολογισμού των επίσημων αργιών).
9. Πώς υπολογίζεται η περίοδος των 7 ημερών όταν η εισερχόμενη διεθνής μεταφορά ή οι ενδομεταφορές περιλαμβάνουν περισσότερες της μίας εκφορτώσεις;
Όταν η εισερχόμενη διεθνής μεταφορά περιλαμβάνει περισσότερες της μίας εκφορτώσεις, η εκτέλεση της εισερχόμενης ιεθνούς μεταφοράς αφορά την τελευταία εκφόρτωση. Ο κανόνας θα πρέπει να είναι ο ίδιος για την ολοκλήρωση των ενδομεταφορών: η τελευταία εκφόρτωση κατά τη διάρκεια της τελικής ενδομεταφοράς πρέπει να πραγματοποιείται το αργότερο στις 23:59 της έβδομης ημέρας που έπεται της ημέρας της τελευταίας εκφόρτωσης της εισερχόμενης διεθνούς μεταφοράς.
10. Πώς υπολογίζεται η περίοδος «αναμονής» των 4 ημερών;
Σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2α, ο μεταφορέας δεν επιτρέπεται να εκτελεί ενδομεταφορές με το ίδιο όχημα, στο ίδιο κράτος μέλος εντός τεσσάρων ημερών μετά το πέρας της ενδομεταφοράς στο εν λόγω κράτος μέλος. Σκοπός της διάταξης αυτής είναι να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να μπορούν οι μεταφορείς, στο πλαίσιο διαδοχικών διεθνών μεταφορών, να εκτελούν ενδομεταφορές κατά τρόπο που να δημιουργεί μόνιμη ή συνεχή δραστηριότητα. Κατά συνέπεια, η εν λόγω διάταξη δεν θίγει το δικαίωμα εκτέλεσης τριών διαδοχικών ενδομεταφορών στο κράτος μέλος υποδοχής εντός των επτά ημερών που έπονται εισερχόμενης διεθνούς μεταφοράς, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν παρέλθει τέσσερις ημέρες από την τελευταία εκφόρτωση κατά την προηγούμενη περίοδο ενδομεταφορών που εκτελέστηκαν στο εν λόγω κράτος μέλος.
Η περίοδος αναμονής των 4 ημερών εφαρμόζεται κάθε φορά που ολοκληρώνεται μια ενδομεταφορά και το όχημα αναχωρεί από το κράτος μέλος υποδοχής, ανεξάρτητα από το αν έχει εκτελεστεί μόνο μία ή περισσότερες ενδομεταφορές προτού το όχημα αναχωρήσει από το εν λόγω κράτος μέλος. Ως εκ τούτου, η περίοδος αναμονής αρχίζει να ισχύει χωριστά για κάθε κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιήθηκαν ενδομεταφορές, ακόμη και αν στο εν λόγω κράτος μέλος εκτελέστηκε μόνο μία ενδομεταφορά.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου «αναμονής» είναι δυνατή η εκτέλεση ενδομεταφορών σε άλλο κράτος μέλος. Είναι επίσης δυνατόν ένας μεταφορέας να εκτελέσει μία ή περισσότερες διασυνοριακές μεταφορές από ή προς το κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιήθηκαν ενδομεταφορές (προς ή από άλλο κράτος μέλος ή τρίτη χώρα αντίστοιχα) εντός των προηγούμενων 4 ημερών, ή να διέλθει από το κράτος μέλος ή να παραμείνει στο κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιήθηκαν ενδομεταφορές χωρίς να εκτελέσει ενδομεταφορές.
Στην πράξη, εάν ένας μεταφορέας εκτελέσει ενδομεταφορά σε κράτος μέλος Α έπειτα από διεθνή μεταφορά και στη συνέχεια εκτελέσει άλλη ενδομεταφορά σε κράτος μέλος Β, δεν μπορεί να εκτελέσει ενδομεταφορά στο κράτος μέλος Α εντός τεσσάρων ημερών από το πέρας της ενδομεταφοράς στο κράτος μέλος Α. Μετά την ενδομεταφορά στο κράτος μέλος Β, μπορεί να διέλθει και από τα δύο κράτη μέλη, Α και Β, και μπορεί να εκτελέσει νέες διεθνείς μεταφορές προς τα εν λόγω κράτη μέλη. Ωστόσο, στην τελευταία περίπτωση, δεν θα επιτρέπεται να εκτελέσει νέες ενδομεταφορές στο κράτος μέλος Α ή Β παρά μόνο αφού παρέλθουν τέσσερις ημέρες μετά την εκφόρτωση της τελευταίας ενδομεταφοράς που πραγματοποιήθηκε στο εν λόγω κράτος μέλος Α ή Β.
Η περίοδος αναμονής ξεκινά από το πέρας της ενδομεταφοράς που προηγείται της αναχώρησης από το οικείο κράτος μέλος. Όταν υπάρχουν περισσότερα του ενός σημεία εκφόρτωσης στο πλαίσιο μίας μεμονωμένης ενδομεταφοράς, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η τελευταία εκφόρτωση. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη οι ημερολογιακές ημέρες και όχι μόνον η περίοδος 24 ωρών. Ως εκ τούτου, η καταμέτρηση της περιόδου αναμονής των 4 ημερών ξεκινά από τις 0:00 της ημέρας που έπεται της εκτέλεσης της τελευταίας ενδομεταφοράς στο οικείο κράτος μέλος —ή της τελευταίας εκφόρτωσης όταν υπάρχουν περισσότερα του ενός σημεία εκφόρτωσης— και λήγει στις 23:59 της τέταρτης επόμενης ημέρας.
Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι, εάν η τελευταία ενδομεταφορά εκτελείται οποιαδήποτε στιγμή μιας δεδομένης Δευτέρας, η περίοδος αναμονής λήγει κατά το πέρας της επόμενης Παρασκευής, και οι ενδομεταφορές μπορούν να ξεκινήσουν και πάλι το Σάββατο από τις 0:00.
Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζεται η πρακτική εφαρμογή του κανόνα στις ημέρες της εβδομάδας, συμπεριλαμβανομένων των πιθανών επίσημων αργιών, λαμβανομένων υπόψη των κανόνων για τις επίσημες αργίες και τα Σαββατοκύριακα που επεξηγούνται στην ερώτηση 11 κατωτέρω.
11. Πώς λαμβάνονται υπόψη οι επίσημες αργίες και τα Σαββατοκύριακα για τον υπολογισμό των περιόδων που προβλέπονται στον κανονισμό αριθ. 1072/2009;
Σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ για τον υπολογισμό των προθεσμιών, των ημερομηνιών και των διοριών(1) , εάν η τελευταία ημέρα προθεσμίας που εκφράζεται σε ημέρες είναι επίσημη αργία, Κυριακή ή Σάββατο, η προθεσμία λήγει με την παρέλευση της τελευταίας ώρας της επόμενης εργάσιμης ημέρας. Επιπλέον, κάθε προθεσμία δύο ή περισσότερων ημερών περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο εργάσιμες ημέρες.
Ως εκ τούτου, εάν μετά την εκτέλεση διεθνούς μεταφοράς προς κράτος μέλος, ο μεταφορέας εισέλθει σε άλλο κράτος μέλος την Πέμπτη, η περίοδος των τριών ημερών που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1072/2009 ξεκινά στις 00:00 της Παρασκευής και λήγει στις 23:59 της Κυριακής. Δεδομένου, όμως, ότι η τελευταία ημέρα της περιόδου αυτής είναι Κυριακή, η περίοδος θεωρείται ότι λήγει στις 23:59 της επόμενης εργάσιμης ημέρας, δηλαδή τη Δευτέρα.
Εάν, επιπλέον, η Παρασκευή που έπεται της εισόδου του εν λόγω μεταφορέα σε άλλο κράτος μέλος είναι επίσημη αργία στο εν λόγω κράτος μέλος, η περίοδος παρατείνεται περαιτέρω έως τα μεσάνυχτα της Τρίτης, δεδομένου ότι κάθε περίοδος δύο ή περισσότερων ημερών πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο εργάσιμες ημέρες, και οι επίσημες αργίες, τα Σάββατα και οι Κυριακές δεν θεωρούνται εργάσιμες ημέρες.
Τέλος, εάν μετά την εκτέλεση διεθνούς μεταφοράς προς ένα κράτος μέλος, ο μεταφορέας εισέρχεται σε άλλο κράτος μέλος την Τρίτη, αλλά η Παρασκευή είναι επίσημη αργία στο εν λόγω κράτος μέλος, η ίδια περίοδος των τριών ημερών που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο λήγει στις 23:59 της επόμενης εργάσιμης ημέρας, η οποία θα είναι Δευτέρα.
Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν για την περίοδο των 7 ημερών που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο (βλ. ερωτήσεις 8 και 9), καθώς και για την περίοδο «αναμονής» των 4 ημερών σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 2α (βλ. ερώτηση 10).
Ωστόσο, ο κανόνας σύμφωνα με τον οποίο αν η τελευταία ημέρα της προθεσμίας [περιόδου] είναι επίσημη αργία, Κυριακή ή Σάββατο η περίοδος λήγει με την παρέλευση της τελευταίας ώρας της επόμενης εργάσιμης ημέρας δεν εφαρμόζεται σε περιόδους που υπολογίζονται αναδρομικά, όπως η περίοδος των τεσσάρων ημερών πριν από τη διεθνή μεταφορά που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 3, κατά τη διάρκεια της οποίας ο μεταφορέας θα πρέπει να παρέχει σαφείς αποδείξεις για όλες τις πραγματοποιηθείσες μεταφορές (βλ. ερώτηση 16). Η περίοδος αυτή εμπίπτει στην εξαίρεση για τις προθεσμίες που υπολογίζονται αναδρομικά από ορισμένη ημερομηνία ή ορισμένο γεγονός σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 4 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού αριθ. 1182/71.
Ενδομεταφορές σε άλλο κράτος-μέλος
12. Μπορούν οι ενδομεταφορές να πραγματοποιούνται σε περισσότερα του ενός κράτη μέλη;
Εντός της περιόδου των 7 ημερών που ορίζεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο, μπορούν να εκτελούνται, κατ’ ανώτατο όριο, έως 3 ενδομεταφορές. Ο μεταφορέας μπορεί να αποφασίσει να εκτελέσει μία, δύο ή και τις τρεις ενδομεταφορές σε κράτη μέλη διαφορετικά από εκείνο στο οποίο πραγματοποιήθηκε η εισερχόμενη διεθνής μεταφορά. Στη συνέχεια, οι μεταφορείς μπορούν να εκτελέσουν ενδομεταφορές σε ένα μόνο κράτος μέλος ή σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη, αλλά μόνο μία ενδομεταφορά σε κάθε κράτος μέλος που δεν είναι το κράτος μέλος στο οποίο εκτελέστηκε η εισερχόμενη διεθνής μεταφορά (βλ. την απάντηση στην ερώτηση 13 κατωτέρω).
Για παράδειγμα, εάν ο μεταφορέας έχει εκτελέσει διεθνή μεταφορά προς τη Γαλλία, μπορεί στη συνέχεια να εκτελέσει μια ενδομεταφορά στη Γαλλία, στη συνέχεια να μεταβεί στη Γερμανία για να εκτελέσει μία ακόμη ενδομεταφορά και στη συνέχεια να μεταβεί στο Βέλγιο για να εκτελέσει μια τελευταία ενδομεταφορά. Μπορεί επίσης να επιστρέψει στη Γαλλία άνευ φορτίου για να εκτελέσει δεύτερη ενδομεταφορά εκεί, αλλά μόνον υπό την προϋπόθεση ότι έχει τηρήσει την περίοδο αναμονής των 4 ημερών.
13. Πόσες ενδομεταφορές μπορεί να εκτελέσει ένας μεταφορέας σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο της εισερχόμενης διεθνούς μεταφοράς;
Δεν επιτρέπονται περισσότερες από μία ενδομεταφορές σε ένα συγκεκριμένο κράτος μέλος το οποίο δεν είναι το κράτος μέλος της εισερχόμενης διεθνούς μεταφοράς.
14. Πώς νοείται το όριο των 3 ημερών για την ενδομεταφορά σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο της εισερχόμενης διεθνούς μεταφοράς;
Κάθε ενδομεταφορά που εκτελείται σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο της εισερχόμενης διεθνούς μεταφοράς πρέπει να πραγματοποιείται εντός 3 ημερών από την είσοδο του μεταφορέα άνευ φορτίου στο εν λόγω κράτος μέλος και εντός της περιόδου των 7 ημερών που ορίζεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο.
Όσον αφορά τον υπολογισμό της περιόδου των 3 ημερών, ισχύουν οι ίδιες επεξηγήσεις που παρέχονται ανωτέρω στο τμήμα III όσον αφορά την περίοδο των 7 ημερών.
Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζεται η πρακτική εφαρμογή του κανόνα στις ημέρες της εβδομάδας, συμπεριλαμβανομένων πιθανών επίσημων αργιών, λαμβανομένων υπόψη των κανόνων για τις επίσημες αργίες και τα Σαββατοκύριακα που επεξηγούνται ανωτέρω στην ερώτηση 11.
ΕΙΣ: είσοδος στο κράτος μέλος — Ε: τελευταία ημέρα πιθανής ενδομεταφοράς — (εα): επίσημη αργία
Έγγραφα
15. Πώς πρέπει να ερμηνευθεί η διάταξη του άρθρου 8 παράγραφος 4, σύμφωνα με την οποία δεν ζητείται επιπρόσθετο έγγραφο;
Οι μεταφορείς υποχρεούνται να τηρούν έγγραφα για κάθε μεταφορά που εκτελείται στο πλαίσιο των ενδομεταφορών τους. Μεταξύ αυτών πρέπει να περιλαμβάνονται όλα τα λεπτομερή στοιχεία που παρατίθενται στο άρθρο 8 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο. Τα στοιχεία αυτά παρέχονται στο δελτίο αποστολής ή στη φορτωτική, συνήθως σε μορφότυπο CMR. Δεν ζητείται επιπρόσθετο έγγραφο προκειμένου να αποδειχθεί ότι τηρούνται οι κανόνες για τις ενδομεταφορές.
Ωστόσο, η διάταξη αυτή δεν συνεπάγεται ότι οι ελεγκτικές αρχές δεν μπορούν να χρησιμοποιούν άλλα αποδεικτικά στοιχεία που απαιτούνται από τη νομοθεσία για τις οδικές μεταφορές, π.χ. τα δεδομένα ταχογράφου, για να διαπιστώσουν αν μια ενδομεταφορά εκτελείται σύμφωνα με τους κανόνες.
Τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο άρθρο 8 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο πρέπει να επιδεικνύονται ή να διαβιβάζονται στον αρμόδιο για τον έλεγχο υπάλληλο του κράτους μέλους υποδοχής κατόπιν αιτήματος και κατά τη διάρκεια του καθ’ οδόν ελέγχου. Τα έγγραφα μπορούν να επιδεικνύονται ή να διαβιβάζονται ηλεκτρονικά, για παράδειγμα με τη χρήση ηλεκτρονικής φορτωτικής. Στη διάρκεια του καθ’ οδόν ελέγχου, ο οδηγός μπορεί να επικοινωνεί με την έδρα της επιχείρησης, τον διαχειριστή μεταφορών ή κάθε άλλο πρόσωπο ή οντότητα, ώστε να παράσχει, πριν τελειώσει ο καθ’ οδόν έλεγχος, κάθε απαραίτητη απόδειξη.
16. Πώς θα πρέπει να ερμηνεύεται ο κανόνας σχετικά με την περίοδο των τεσσάρων ημερών που προηγείται της διεθνούς μεταφοράς για την παροχή σαφών αποδείξεων σχετικά με όλες τις πραγματοποιηθείσες κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου μεταφορές;
Οι μεταφορείς υποχρεούνται να παρέχουν σαφείς αποδείξεις σχετικά με όλες τις μεταφορές που πραγματοποιήθηκαν κατά την περίοδο των τεσσάρων ημερών πριν από τη διεθνή μεταφορά στο κράτος μέλος υποδοχής, στην περίπτωση που το όχημα βρισκόταν στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους υποδοχής κατά την εν λόγω περίοδο των τεσσάρων ημερών.
Η απαίτηση αυτή εφαρμόζεται μόνον όταν ο μεταφορέας εκτελεί ενδομεταφορά στο κράτος μέλος υποδοχής. Ως εκ τούτου, ο κανόνας εφαρμόζεται μόνον όταν το όχημα εκτελεί εθνικές οδικές εμπορευματικές μεταφορές στο κράτος μέλος υποδοχής και βρισκόταν στο ίδιο κράτος μέλος υποδοχής κατά την περίοδο των τεσσάρων ημερών πριν από την εισερχόμενη διεθνή μεταφορά.
Στις περιπτώσεις αυτές, οι μεταφορείς θα πρέπει να παρέχουν αποδείξεις που να περιλαμβάνουν όλα τα λεπτομερή στοιχεία που παρατίθενται στο άρθρο 8 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο. Η αξία των αποδείξεων που παρέχονται αξιολογείται από τις οικείες εθνικές αρχές. Πρέπει να επισημανθεί ότι η καταχώριση της διέλευσης των συνόρων από τον ευφυή ταχογράφο, έκδοση 2, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό της παρουσίας του φορτηγού σε ορισμένο κράτος μέλος.
Οι τέσσερις ημέρες που προβλέπονται στο άρθρο 8 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο είναι ημερολογιακές ημέρες. Ως εκ τούτου, εάν το όχημα αναχωρεί από το κράτος μέλος υποδοχής, για παράδειγμα, στις 6 Ιουνίου και εισέρχεται εκ νέου στο ίδιο κράτος μέλος υποδοχής στις 10 Ιουνίου, ο μεταφορέας εισέρχεται εκ νέου στο ίδιο κράτος μέλος υποδοχής εντός 4 ημερών και, κατά την εκτέλεση ενδομεταφοράς στο κράτος μέλος υποδοχής, πρέπει να παράσχει σαφείς αποδείξεις σχετικά με όλες τις μεταφορές που εκτέλεσε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου των τεσσάρων ημερών.
Άλλο
17. Οι κανόνες για τις ενδομεταφορές εφαρμόζονται στις συνδυασμένες μεταφορές;
Όταν απαιτείται για να αποφευχθεί η κατάχρηση του άρθρου 4 της οδηγίας 92/106/ΕΟΚ του Συμβουλίου σχετικά με τις συνδυασμένες μεταφορές —με την παροχή απεριόριστων και συνεχών αρχικών ή τελικών οδικών διαδρομών εντός κράτους μέλους— τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα, αφού ενημερώσουν την Επιτροπή, να εφαρμόσουν τους κανόνες για τις ενδομεταφορές στις οδικές διαδρομές συνδυασμένης μεταφοράς, όπως ορίζεται στην οδηγία 92/106/ΕΟΚ, υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω οδικές διαδρομές δεν περιλαμβάνουν τη διέλευση συνόρου. Κατά τη θέσπιση των εν λόγω μέτρων, τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν περίοδο μεγαλύτερη από αυτήν των 7 ημερών που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1072/2009 και περίοδο αναμονής συντομότερη από αυτήν των 4 ημερών που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2α του εν λόγω κανονισμού.
