Επανήλθαν οι «Μεταφορές»
Ατύχησε στο ξεκίνημά του, το υπουργείο Υποδομών & Μεταφορών με τον υφυπουργό του Δημήτρη Καμμένο να παραιτείται μόλις 10 ώρες μετά την ορκωμοσία του. Είχε προηγηθεί θύελλα αντιδράσεων από στελέχη κάθε πολιτικής πτέρυγας αφού ήταν γνωστά τα αντισημιτικά και ρατσιστικά του σχόλια στο twitter. Ξεπερνώντας το θέμα αυτό, θα κάνουμε ένα πρώτο θετικό σχόλιο που έχει να κάνει με τη νέα, ορθή κατά τη γνώμη μας, ονομασία του υπουργείου, δεδομένης της συνάρτησης των Μεταφορικών υπηρεσιών με τις Υποδομές των Μεταφορών . Πριν από έξι μήνες, από αυτό ακριβώς το σημείο, είχαμε εκφράσει τη δυσαρέσκειά μας για την προηγούμενη ονομασία του υπουργείου λόγω της απουσίας της λέξης μεταφορών, αλλά κυρίως εξαιτίας της υπερσυγκέντρωσης αρμοδιοτήτων χωρίς συνάφεια μεταξύ τους. Εμείς να ευχηθούμε καλή επιτυχία στους κ.κ. Σπίρτζη και Σγουρίδη, στην κα. Πέρκα καθώς και στους επικεφαλής των Διευθύνσεων Μεταφορών.
Όχι άλλες μελέτες
Για να περιοριστούμε όμως στον κρίσιμο τομέα των Μεταφορών και των Logistics και έχοντας υπόψη τις προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης θα πρέπει να πούμε ότι πλέον απαιτούνται μόνο δράσεις. Σχέδια, μελέτες, προτάσεις και στείρα προγράμματα, κατακλύζουν τα συρτάρια των διαφόρων διευθύνσεων εξαιτίας των πολλών επιμέρους Επιτροπών, οι οποίες Επιτροπές ανακοινώνονται πομπωδώς, κάποτε συστήνονται και στελεχώνονται, αρκετά αργότερα καθορίζεται το έργο τους και… μέχρι εκεί.
Ευτυχώς υπάρχει και η Ε.Ε.
Σχεδόν τρεις δεκαετίες το περιοδικό ΤΡΟΧΟΙ & TIR παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στο χώρο των Μεταφορών. Μόνο για την οδική ασφάλεια, έχουν συσταθεί κατά καιρούς δεκάδες επιτροπές και ομάδες εργασίας κάθε μια από τις οποίες ξεκινά με μελέτες, έρευνες, και πάνω από όλα συνεδριάσεις, καθώς οι συμμετέχοντες σε αυτές είχαν έξτρα αμοιβή. Αναπτύσσονται θεωρίες, γίνονται σχεδιασμοί και παίγνια επί χάρτου, ακούγονται γνώμες και απόψεις, αλλά και κάποιες αντιθέσεις, οι οποίες δίνουν την αφορμή για νέο γύρο συνεδριάσεων και πάλι από την αρχή. Λόγια, λόγια, λόγια. Ουσία μηδέν, πρακτικό αποτέλεσμα ουδέν. Για την ιστορία να πούμε ότι, το ρεκόρ των επιτροπών και των «εθνικών συμβουλίων» κατέχει το ανέκαθεν «πιασάδικο» θέμα της οδικής ασφάλειας με το οποίο καταπιάστηκαν δεκάδες σύμβουλοι και παχυλά αμειβόμενοι εξωτερικοί συνεργάτες χωρίς ουσιαστικά και βιώσιμα αποτελέσματα. Και αν κάποιος ρωτήσει «μα πώς φτάσαμε στη μείωση των ατυχημάτων», απαντούμε ότι αυτή (η μείωση) οφείλεται στην υποχρεωτική προσαρμογή του δικού μας Κ.Ο.Κ. στις κοινοτικές οδηγίες, στην υποχρεωτική επίσης υιοθέτηση των διατάξεων της ΕΕ για την αύξηση της ασφάλειας των αυτοκινητόδρομων και κυρίως από τη βελτίωση της ασφάλειας των αυτοκινήτων με την υποχρέωση των κατασκευαστών να τα εξοπλίζουν με τα εκάστοτε σύγχρονα συστήματα ασφαλείας ως προϋπόθεση για να λάβουν κοινοτική έγκριση τύπου.
Βαρύ το πλήγμα στο «made in Germany»
Βαριά σκιά καλύπτει τις τελευταίες μέρες τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία εξαιτίας του τεράστιου σκανδάλου της Volkswagen, η οποία εκμεταλλευόμενη την ηλεκτρονική τεχνολογία και ένα συγκεκριμένο λογισμικό παραποιούσε τα αποτελέσματα των ελέγχων εκπομπής καυσαερίων εμφανίζοντας λιγότερους ρύπους και μάλιστα σε παγκόσμια κλίμακα. ΄Ηδη, μετά τις αμερικανικές αρχές, οι οποίες πρώτες εντόπισαν τη «μαϊμουδιά» η VW βρέθηκε στο στόχαστρο και των γερμανικών εισαγγελικών αρχών, οι οποίες διέταξαν προκαταρκτική έρευνα για χειραγώγηση των τιμών των εκπεμπόμενων ρύπων από ντηζελοκίνητα οχήματα μικρά-μεγάλα. Καταιγιστικές και συνάμα δραματικές για τους επικεφαλής της VW ήταν οι εξελίξεις μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, όπως θα διαβάσετε σε ξεχωριστό άρθρο στις σελίδες που ακολουθούν. Τα δημοσιεύματα του ίδιου του γερμανικού τύπου, είναι τόσο καυστικά που θα λέγαμε υπερκαλύπτουν κάθε δικό μας σχόλιο: «Ξεθώριασε το made in Germany», «καταρρίπτεται ο μύθος της VW», «το χειρότερο σκάνδαλο στη σύγχρονη ιστορία της Γερμανίας» κ.α. Ωστόσο, η ιταλική εφημερίδα «La Republica» ήταν επιτυχής σχολιάζοντας: «Η Γερμανία, η οποία τους προηγούμενους μήνες είχε μετατραπεί σε κατήγορο, κάθεται τώρα στο εδώλιο του κατηγορουμένου εκεί που πριν λίγες βδομάδες κάθονταν ο Τσίπρας».
«Στους βαδίζοντες προς τον ήλιο, κατ' ανάγκην έπεται σκιά»
Στους βαδίζοντες προς την πρόοδο (ήλιος), τους ακολουθεί ο φθόνος (σκιά), είχε πει ένας φιλόσοφος και το θυμήθηκα τώρα που η πόλη των Τρικάλων συγκεντρώνει το παγκόσμιο ενδιαφέρον καθώς στους δρόμους της κυκλοφορεί το αποκορύφωμα της σύγχρονης τεχνολογίας, το αυτόνομο λεωφορείο ή το λεωφορείο χωρίς οδηγό, ένα πείραμα ζωντανό που ανοίγει νέους ορίζοντες στον τομέα της οδικής ασφάλειας, αλλά και της αυτοκίνησης του μέλλοντος. Την πρόοδο αυτή δεν θα μπορούσε παρά να την ακολουθήσει ο φθόνος επιβεβαιώνοντας τη ρήση του φιλόσοφου. «Γκαβό» το ανέβαζαν, «γκαβό» το κατέβαζαν οι ίδιοι οι δημοτικοί σύμβουλοι της πόλης ρίχνοντας στη χλεύη και στον ευτελισμό, αυτό που ποτέ δεν θα μπορούσαν να διανοηθούν, αυτό που δεν πίστευαν ποτέ ότι θα συμβεί. Και όταν το είδαν να κινείται ζωντανό μπροστά τους άρπαξαν το φτυάρι και τον ανεμιστήρα και έσπευσαν στο σωρό της λάσπης. Μίλησαν για τα εμπόδια στην κυκλοφορία, σαν να επρόκειτο για κάποιο τεχνικό έργο που καθυστερούσε, ότι κόπηκαν 70 θέσεις πάρκινγκ, ότι πηγαίνει με 10 χιλιόμετρα την ώρα για να μεταφέρει 9 επιβάτες, ότι κάποιοι οδηγοί θα χάσουν τη δουλειά τους. ΄Ηταν αυτοί ή κάποιοι σαν αυτούς που όταν πρώτο το περιοδικό ΤΤ αναφέρθηκε στην έρευνα ομίλου εταιρειών τεχνολογίας που ασχολείται με την ανάπτυξη οχήματος που θα κινείται χωρίς οδηγό μας τηλεφώνησαν να μάθουν πώς είναι δυνατόν όχημα και μάλιστα λεωφορείο να κινηθεί χωρίς οδηγό. Μέχρι τη δεκαετία του '50, τότε που η έξοδος ανθρώπου στο διάστημα φάνταζε σαν παραμύθι, οι άνθρωποι επέμεναν ότι είναι κάτι αδύνατο «αφού θα είναι τέτοια η πίεση που το αίμα θα πεταχτεί από τα αυτιά» και άλλα πολλά. Την ίδια ώρα όμως, ερευνητές και ειδικοί επιστήμονες σε Δύση και Ανατολή δούλευαν ακατάπαυστα προετοιμάζοντας την πρώτη αποστολή ανθρώπου στο διάστημα, κάτι που πέτυχαν πρώτοι οι Ρώσοι με τον Γιούρι Γκαγκάριν να βγαίνει στο διάστημα και να επιστρέφει σώος και αβλαβής. Να θυμίσουμε επίσης στους χλευάζοντες Τρικαλινούς δημοτικούς συμβούλους τα πρώτα ατμοκίνητα τρένα, αυτά που σε αρκετές περιοχές της χώρας μας έδιναν τη δυνατότητα στους επιβαίνοντες να κατεβαίνουν, να κόβουν πορτοκάλια από τα πέριξ περιβόλια, και με την άνεσή τους να ξανανεβαίνουν σε ένα από τα πίσω βαγόνια, αφού το τρένο στον ανήφορο δεν κινείτο με περισσότερα από δέκα χιλιόμετρα (προλάβαιναν μάλιστα να πηδήσουν και να αποφύγουν τα δυο τελευταία βαγόνια στα οποία επιβιβάζονταν άλογα και γαϊδούρια). Στην είσοδο μάλιστα αυτών των βαγονιών υπήρχε ταμπέλα που έγραφε «επιβάτες δεξιά, ζώα αριστερά». Αυτά σαν ένα πρώτο σχόλιο και θα επανέλθουμε για το πώς δεν θα χαθούν θέσεις εργασίες οδηγών – και δεν έχουν χαθεί στα Τρίκαλα.
Φτάσαμε άραγε στη λύση του «μυστηρίου»;
Θα θυμούνται ίσως, οι αναγνώστες μας τις περιοδείες του προέδρου της Ο.Φ.Α.Ε. κ. Κενανίδη στις διάφορες πόλεις των χωρών της ανατολικής και της κεντρικής Ευρώπης όπου πρωτοστατούσε στις διαμαρτυρίες των μεταφορέων των χωρών αυτών κατά του μέτρου του γερμανικού μισθού εκφράζοντας μάλιστα και την αντίθεση των Ελλήνων μεταφορέων. Τότε το περιοδικό ΤΤ είχε τοποθετηθεί κατά της απόφασης αυτής του κ. Κενανίδη να βάλει στο ίδιο καλάθι τον ελληνικό μισθό με το μισθό του Ρουμάνου, του Πολωνού ή του Σλοβάκου οδηγού και να συνταυτιστεί σε ένα αίτημα που δεν είχε κανένα απολύτως νόημα για τον Έλληνα οδηγό. Απάντηση δεν πήραμε ποτέ, παρά το γεγονός ότι με το δημοσίευμά μας συμφώνησαν τα περισσότερα μέλη του Δ.Σ. της Ο.Φ.Α.Ε. Μέχρι που πρόσφατα, μάθαμε ότι ο κ. Κενανίδης στοχεύει στα μεγάλα σαλόνια, στη διεκδίκηση μιας θέσης στο Δ.Σ. της IRU, γιατί όχι και στην προεδρία της και μπράβο του. Τι καλύτερο για τον τόπο μας να έχουμε «δικό μας» άνθρωπο στην κορυφαία ευρωπαϊκή οργάνωση των αυτοκινητιστών και σε αυτό, αν αληθεύει, να του ευχηθούμε και καλή επιτυχία στην υποψηφιότητά του. Για το σκοπό του αυτόν, μας είπαν, ότι βρέθηκε στη πρώτη γραμμή των διαμαρτυριών των ανατολικών χωρών, δηλαδή προς άγραν ψήφων. Θα περιμένουμε φυσικά την απάντηση του κ. Κενανίδη για να μη μιλάμε με μυστήρια και υποθέσεις. Και για να υπάρχει μια εξήγηση στα υπέρογκα ποσά ταξιδίων που και φέτος καταγράφει στα έξοδά της η Ομοσπονδία.
«Γάτος έμ γαμεί εμ σκούζει»
Ο τίτλος πέφτει λίγο άκομψος, αλλά με αυτόν μας ήρθε το e-mail από τον παλαίμαχο Τάσο Αλχαζίδη. Αφορμή ένα, κατά τα άλλα πολύ επιτυχημένο, ρεπορτάζ της «καθημερινής» που συνταξίδεψε με τους πρόσφυγες από Μυτιλήνη προς Πειραιά καταγράφοντας τις μαρτυρίες των προσφύγων και τις δηλώσεις του καπετάνιου και του πληρώματος. Σε μια από τις δηλώσεις αυτές γίνεται μια ανεπίτρεπτη σύγκριση. Διαβάζουμε: «Σε ένα ταξίδι με προορισμό την Ιταλία και 140 οδηγούς φορτηγών χάνω περίπου 50 μπουρνούζια από την Πάτρα μέχρι την Ανκόνα. Σε αυτά τα δρομολόγια με τους 2.500 πρόσφυγες δεν χάνω τίποτα». Η απάντηση στη φράση αυτή έρχεται από τον κ. Αλχαζίδη: «Δεν πρόκειται για μπουρνούζια, αλλά για παμπάλαιες πετσέτες μπάνιου που βρωμάνε από αντισηπτικό και σόδα πλύσεως τις οποίες δεν χρησιμοποιούν οι οδηγοί ούτε για να σκουπίσουν τα πόδια τους, αλλά αν θέλουν οι καμαρώτοι του πλοίου θα τις βρουν σφηνωμένες στους αεραγωγούς του (……..) που θέλουν να το ονομάζουν πλοίο για να κλείσουν τον υποτιθέμενο. εξαερισμό στις καμπίνες που στην πλειοψηφία τους είναι χαλασμένοι και μόνο καθαρό αέρα δεν βγάζουν…». Στη μακροσκελή επιστολή του, ο κ. Αλχαζίδης αναφέρεται στη… μακρά ιστορία του συγκεκριμένου πλοίου, παραδέχεται ότι μπορεί να έχουν χαθεί κάποια πράγματα, αλλά δεν μπορεί ένας εκπρόσωπος μιας εταιρίας να κατασυκοφαντεί έναν κλάδο, ο οποίος για δεκαετίες είναι ο αιμοδότης της ναυτιλίας προκειμένου να αγιοποιήσει τους όποιους έκτακτους επιβάτες, τους οποίους μάλιστα δεν μεταφέρει δωρεάν, αλλά με εισιτήριο 50 ευρώ/άτομο. Θεωρούμε ότι κάποιος από την ΑΝΕΚ θα πρέπει να ζητήσει συγγνώμη, την οποία και περιμένει ο Κλάδος.
Αυτά… Καλό μήνα και πάντα καλοτάξιδοι
