Ό πως ο Γερμανός Bodo Falkenstain που εγκατέλειψε τη χώρα του για να βρεθεί μετανάστης στη Νορβηγία, όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα, δηλώνοντας ικανοποιημένος. «Προτιμώ να οδηγώ στα χιόνια, εδώ στα Φιόρδ της Νορβηγίας, παρά μποτιλιαρισμένος στους δρόμους της Γερμανίας» λέει συζητώντας με το συνεργάτη του Τ&Τ και συμπατριώτη του Richard Kienberger.
Ο Richard βρέθηκε στις δυτικές ακτές της Νορβηγίας με σκοπό να συναντήσει τον Bodo και να τον ακολουθήσει σε ένα από τα δρομολόγιά του.
«Οδηγώ ένα συρόμενο TGX με τον καινούριο D38 κινητήρα. Σε περιμένω για ένα δρομολόγιο μέχρι το νησί Senja. Το ταξίδι με το MAN και η περιοχή που θα οδηγήσουμε θα σε εντυπωσιάσουν. Οι φωτογραφίες που θα βγάζεις θα είναι μοναδικές…», φέρεται να του είπε ο Bodo.
Στη Νορβηγία, ο Γερμανός οδηγός βρήκε δουλειά στην Akva-Ren μια εταιρεία που ασχολείται με την περισυλλογή των αποβλήτων από τις δεκάδες φάρμες ιχθυοκαλλιεργειών που συναντά κανείς στα νορβηγικά Φιόρδ. Οι ιχθυοκαλλιέργειες είναι η δεύτερη σε μέγεθος βιομηχανία της χώρας μετά από εκείνη των πετρελαίων. Το βασικό προϊόν είναι ο σολωμός που παράγεται κατά δεκάδες χιλιάδες τόνους και εξάγεται σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Μεγάλες κατά συνέπεια είναι και οι ποσότητες των αποβλήτων, τα οποία συλλέγονται με σκοπό την ανακύκλωσή τους και την παραγωγή των προϊόντων με κυριότερο ένα «ψαρόλαδο» που με τη σειρά του επαναχρησιμοποιείται στις διάφορες ζωοτροφές.
«Οι μόνες δυσκολίες που αντιμετωπίζω στη δουλειά μου είναι οι καιρικές συνθήκες, τα χιόνια στους δρόμους, αλλά και μια δυσάρεστη μυρωδιά κατά τη φόρτωση και εκφόρτωση των αποβλήτων», εξηγεί ο Bodo με σκοπό να προετοιμάσει τον Richard καθώς ξεκινούσαν για φόρτωση.
MAN TGX D38
Η Νορβηγία επιτρέπει συνολικό μήκος οδικών συρμών μέχρι 19,50 μέτρα και μικτό βάρος συνδυασμού μέχρι και 50 τόνους. Έτσι το φορτηγό μπορεί να είναι και 4αξονικό, όπως αυτό που οδηγεί ο Bodo. Σε αυτή την περίπτωση το μικτό του αυτοκινήτου ανέρχεται στους 30 ή 32 τόνους. Θα προσέξατε βέβαια, ότι η διάταξη των αξόνων είναι η τυπική για τις σκανδιναβικές χώρες, δηλαδή με έναν άξονα τιμόνι μπροστά και ένα tridem, δηλαδή τραπέζι τριών αξόνων πίσω, όπου ο ένας άξονας είναι κι αυτός τιμόνι. Το συρόμενο τρέιλερ είναι διαξονικό με μικτό 20 τόνους. Το συνολικό απόβαρο του συρμού φτάνει τους 22 τόνους, αρκετά βαρύ θα λέγαμε, που εξηγείται από τον εξοπλισμό ADR στο αυτοκίνητο και στο τρέιλερ, την τεράστια μπαριέρα στη μάσκα – που όμως είναι απαραίτητη για την περιοχή, καθώς και τον χειμερινό εξοπλισμό που υποχρεωτικά πρέπει να φέρει το όχημα.
Όπως αναφέρθηκε, το φορτηγό κινείται από το νέο D38 Euro 6 που εδώ αποδίδει 560 HP (διατίθεται και στην ισχύ των 520 και 640 HP). Συνεργάζεται με το αυτοματοποιημένο σασμάν 12 σχέσεων MAN TipMatic 2 με πρόγραμμα EfficientRoll, το οποίο επιτρέπει στο κιβώτιο να παίρνει αυτόματα τη «νεκρά» όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες (βάρος, κλίση του δρόμου, κεκτημένη ταχύτητα) και να διατηρείται η ταχύτητα που έχει επιλέξει ο οδηγός μέσω του αυτόματου πιλότου. Αν υπάρξει πιθανότητα επιβράδυνσης, τότε το σασμάν παίρνει αυτόματα την ταχύτητα που απαιτείται για τη διατήρηση της ταχύτητας χωρίς να μεσολαβήσει ούτε δευτερόλεπτο καθυστέρησης.
Στα ορεινά δρομολόγια, όπως αυτό που περιγράφουμε, με μεγάλες ανωφέρειες και χιόνια, το TipMatic 2 προσφέρει στο όχημα τη λειτουργία «Idle Speed Driving», το οποίο εκμεταλλεύεται την υψηλή ροπή του κινητήρα για να κινείται πολύ αργά, αλλά χωρίς «σκορτσάρισμα». Αλλά και γενικότερα, μπορούμε να σημειώσουμε, ότι η υψηλή ροπή διαθέσιμη από πολύ χαμηλά – από τις 930 μέχρι τις 1350 σαλ – είναι το κυριότερο πλεονέκτημα για την επιλογή του κινητήρα D38.
Πρωταγωνιστής πάντως του δρομολογίου μας στις χιονισμένες πλαγιές της Σκανδιναβίας αναδείχθηκε το Turbo EVB το εντυπωσιακό βαλβιδόφρενο στην εξαγωγή η ισχύς του οποίου φτάνει τα 600 KW ικανό να επιβραδύνει αποτελεσματικά κάθε συρμό 50 ήκαι παραπάνω τόνων. Άλλωστε και ο κατασκευαστής τοποθετεί το Turbo EVB μόνο για φορτηγά βαρέων και ειδικών μεταφορών, ενώ το κανονικό βαλβιδόφρενο EVB αποδίδει 340 KW. Αλλά και το Intarder είναι επίσης ισχυρό αποδίδοντας 3.500 Nm ροπής πέδησης.
Τόσο το βαλβιδόφρενο, όσο και το Intarder καθώς και τα συμβατικά φρένα, ελέγχονται από το BrakeMatic, το σύστημα ηλεκτρονικής διαχείρισης της πέδησης του οχήματος.
Στα Φιορδ με το TGX
Στο βορειοδυτικό άκρο της Νορβηγίας, συναντούμε την πόλη Tromso έδρα της εταιρείας Akva-Ren. Η περιοχή, γεωγραφικά, βρίσκεται πάνω από τον αρκτικό κύκλο, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι να μη δύει ποτέ ο ήλιος ενώ το χειμώνα η περιοχή παραμένει στο σκοτάδι σχεδόν όλη την ημέρα. Όλη η βορειοδυτική πλευρά της Νορβηγίας είναι ορεινή με συνεχείς οροσειρές και θάλασσα να διεισδύει βαθιά μέσα στη στεριά δημιουργώντας τα περίφημα Φιόρδ, τοπία μοναδικής ομορφιάς. Κοντά στις ακτές βρίσκονται αρκετά νησιά, μικρά – μεγάλα, που συνδέονται με πορθμεία ή με γέφυρες με την ξηρά.
Ένα από τα νησιά αυτά, το Σένγια (Senja) με την πόλη Σένγια να είναι η μεγαλύτερη, είναι ο προορισμός του Bodo με συνοδηγό τον Richard. Και οι δύο απολαμβάνουν τη ζεστασιά και την άνεση της φιλόξενης, μεγάλων διαστάσεων καμπίνας του TGX, αλλά με συχνές στάσεις και… πεζοπορίες στα χιόνια για τον Richard που έπρεπε σε αρκετά σημεία να βρεθεί μπροστά για να εξασφαλίσει το φωτογραφικό υλικό που βλέπετε.
Όπως σε όλο το βόρειο τμήμα των Σκανδιναβικών χωρών, τα άκρα των δρόμων ορίζονται από επισημαντικά ακόντια καρφωμένα στις άκρες και με αντανακλαστικό υλικό. Έτσι, όταν εξαιτίας του χιονιού όλα γίνονται μια λευκή επιφάνεια, ο οδηγός μπορεί και βλέπει πού βρίσκεται η άκρη του δρόμου. Είναι ένα χρήσιμο βοήθημα ιδιαίτερα στις στροφές όπου οι συρμοί πρέπει να «ανοιχτούν» ώστε ο τελευταίος τροχός να παραμένει σε στερεό έδαφος. Το ίδιο χρήσιμα αποδεικνύονται τα επισημαντικά ακόντια και στην περίπτωση που διασταυρώνονται δύο μεγάλα οχήματα, οπότε κάθε οδηγός βλέπει μέχρι πού έχει περιθώριο να έρθει άκρη για να δώσει χώρο στον άλλο οδηγό.
Ο δρόμος έχει διαδοχικά στροφιλίκια στο μεγαλύτερο τμήμα του, οι ανηφόρες και οι κατηφόρες συνεχείς, ο πάγος παντού και ο συρμός των 50 τόνων να κινείται χωρίς κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα. Το πανίσχυρο σύστημα πέδησης του MAN αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις μεγάλες κατηφορικές κλίσεις επιβραδύνοντας το συρμό, ενώ το σύγχρονο κιβώτιο εκμεταλλεύεται κατά τον καλύτερο τρόπο τα υψηλά αποθέματα ροπής κάνοντας το φορτηγό να ανηφορίζει με σταθερή ταχύτητα, χωρίς κομπιάσματα πάνω στις στροφές του δρόμου και στις επιταχύνσεις.
Βέβαια, σε τέτοιες συνθήκες δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και τον παράγοντα άνθρωπο, στην προκειμένη περίπτωση τον οδηγό, που πρέπει να διαθέτει επαρκή εμπειρία στην οδήγηση συρμών και σε ένα εξαιρετικά δύσκολο περιβάλλον.
«Προτιμώ αυτές τις διαδρομές στα χιόνια, παρά τη μονοτονία και τα μποτιλιαρίσματα των αυτοκινητόδρομων της Γερμανίας», θα πει κάποια στιγμή ο Bodo για να το σημειώσει σαν ένα στοιχείο του ρεπορτάζ ο συνεργάτης μας Richard Kienberger. Ο οποίος όμως, μας υπενθύμισε ότι η δουλειά αυτή του οδηγού στη Νορβηγία αμείβεται με έναν αρκετά υψηλό μισθό (περίπου 4.000 ευρώ). Στην ερώτηση, αν θα μπορούσε να μας αναφέρει δύο – τρία προβλήματα που αντιμετωπίζει στη δουλειά του, ο Bodo δεν διστάζει να τα απαριθμήσει: Είναι οι αποκλεισμοί στο δρόμο λόγω των πυκνών χιονοπτώσεων, είναι τα ζώα που πετάγονται ξαφνικά μπροστά σου και, υπάρχει και κάτι άλλο στη δουλειά μου, που είναι η άσχημη μυρωδιά στη φόρτωση – εκφόρτωση. Τα απόβλητα των ιχθυοκαλλιεργειών που μεταφέρω, έχουν μια βαριά δυσάρεστη μυρωδιά».
Το βέβαιο πάντως είναι (και κλείνουμε με αυτό) ότι στη Νορβηγία υπάρχουν πολλά απαιτητικά δρομολόγια, αλλά και ευκαιρίες μιας καλής δουλειάς για τους επαγγελματίες οδηγούς.
