Δράση Νο 36
Τις τελευταίες εβδομάδες το υπ. Μεταφορών προχώρησε στην έκδοση μιας σειράς αποφάσεων, οι οποίες όλες είχαν τον ίδιο σκοπό, δηλαδή τη συγκρότηση Ομάδων Εργασίας για την υλοποίηση των διαφόρων δράσεων όπως αυτές περιλαμβάνονται στο Εθνικό Σχέδιο για την Εφοδιαστική και περιγράφονται σε σχετικό μας άρθρο στη σελίδα 112 του περιοδικού.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, θα λέγαμε πως παρουσιάζει η δράση με τον αριθμό 36, η οποία φέρει τον τίτλο «Ανανέωση του Στόλου Φορτηγών Οχημάτων».
Και μόνο σαν τίτλος, φέρνει ελπίδες στον κάθε επαγγελματία ιδιοκτήτη φορτηγού ή φορτηγών που αδυνατεί να προβεί σε αντικατάσταση. Λεφτά δεν υπάρχουν, το μετρητό τελείωσε, ρευστότητα μηδαμινή ίσα – ίσα για να πληρώνονται τα διόδια και τα πετρέλαια. Αυτό είναι το καθημερινό άγχος των περισσότερων αυτοκινητιστών που αδυνατούν ακόμη και λάστιχα να αλλάξουν. Μοιραία, συνεχίζουν να αναζητούν το δρομολόγιο και το μεροκάματο με το ίδιο το παλιό τους φορτηγό. Η αντικατάστασή του με καινούργιο είναι εντελώς αδύνατη και αυτό φαίνεται άλλωστε και στους πίνακες των ταξινομήσεων, όπου οι πωλήσεις των καινούργιων φορτηγών είναι ελάχιστες, ενώ, αντίθετα δεκαπλάσιες περίπου είναι οι ταξινομήσεις των μεταχειρισμένων που έρχονται να δώσουν μια προσωρινή λύση στο πρόβλημα του αυτοκινητιστή, παράγοντας όμως πλήθος άλλων σοβαρότερων προβλημάτων τα οποία πολύ καλά γνωρίζουν οι κυβερνώντες και δεν είναι της παρούσης να τα θίξουμε, αφού λίγο – πολύ είναι γνωστά σε όλους.
Επομένως, η δράση Νο 36 για την ανανέωση του στόλου των οχημάτων, δικαιολογημένα γεννά ελπίδες και τροφοδοτεί διάφορα σενάρια αισιοδοξίας, ότι κάτι μπορεί να συμβεί, κάτι ανάλογο με εκείνο της επιδότησης των Υπεραστικών λεωφορείων, αλλά και των αστικών των ΚΤΕΛ.
Η επιτροπή που συγκροτήθηκε αποτελείται από 16 μέλη, διευθυντές ή προϊσταμένους τμημάτων των υπουργείων, Μεταφορών και Οικονομίας, αλλά και ιδιώτες από τον τομέα των διαμεταφορών και των Logistics. Τον Κλάδο των ΦΔΧ θα εκπροσωπήσουν οι κ.κ. Πέτρος Σκουλικίδης (ΠΣΧΕΜ) και Απόστολος Κενανίδης (ΟΦΑΕ).
Οι δύο τελευταίοι, καλούνται να αντιμετωπίσουν τα δυσκολότερα, αλλά και τα πιο κρίσιμα σημεία στο θέμα αυτό της αντικατάστασης των φορτηγών ΔΧ, καθώς εκφεύγει κάθε απόφασης ή θέλησης της κυβέρνησης αφού σκοντάφτει πάνω στην κοινοτική νομοθεσία που δεν επιτρέπει κανενός είδους επιδότηση δημόσιας χρήσης οχήματος, γιατί κάτι τέτοιο θα προκαλούσε στρέβλωση του ενδοκοινοτικού ανταγωνισμού.
Κάποιες «μεσοβέζικες» προτάσεις στο παρελθόν έγιναν αποδεκτές και νομοθετήθηκαν στα κράτη μέλη, αλλά το όφελος που προέκυπτε ήταν τόσο πενιχρό που υπήρξε πολύ περιορισμένη χρήση, όπως για παράδειγμα, η απόφαση με την οποία επιδοτείτο κατά 50% περίπου, η διαφορά μόνο στην αξία ενός κινητήρα euro 4 με euro 5 ή 6 και όχι η διαφορά στην αξία ολόκληρου του φορτηγού που θα αγοραζόταν προς αντικατάσταση του προηγούμενου πιο ρυπογόνου οχήματος.
Πιο ευνοϊκή νομοθετική μεταχείριση είχαν και έχουν τα ΦΙΧ, αλλά και τα ΛΙΧ, τα οποία μπορούν να επιδοτηθούν κατά το ποσοστό επιδότησης μιας ευρύτερης επιχειρηματικής επένδυσης αναπτυξιακού χαρακτήρα και στην οποία επένδυση μπορούν να ενταχθούν οχήματα και μηχανήματα εφόσον αυτά κριθούν απαραίτητα για τις ανάγκες λειτουργίας της συγκεκριμένης επιδοτούμενης επιχείρησης (π.χ. βιομηχανική ή μεταποιητική μονάδα).
Είναι, λοιπόν, εμφανής η πλεονεκτική θέση που βρίσκονται τα ΦΙΧ και αντίστοιχα η μειονεκτική των ΦΔΧ. Τα πρώτα έχουν με το μέρος τους τις κρατικές ενισχύσεις με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχουν τα ΕΣΠΑ, τα αναπτυξιακά προγράμματα, το πακέτο «Γιουνκέρ» κ.α. ενώ τα δεύτερα, τα δημοσίας, είναι «υπόλογα» στην κοινοτική νομοθεσία και υπόκεινται στον κανονισμό της.
Ακόμη, όμως τα ΦΔΧ δεν έχουν την υποστήριξη των φορέων στο εσωτερικό της χώρας – συχνά δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο – δεν έχουν αναγνώριση του έργου που προσφέρουν, δεν έχουν πολιτικές «άκρες» και στηρίγματα, ενώ έχει αποδυναμωθεί (για άλλους λόγους) η συνδικαλιστική τους ισχύ με κίνδυνο την επαγγελματική τους περιθωριοποίηση.
Ακόμα, και μια ματιά στα μέλη της επιτροπής για τη «δράση Νο 36» είναι αρκετή για να δούμε ότι η ανανέωση του στόλου των φορτηγών ΦΔΧ θα υποστηριχτεί από τους δύο προέδρους που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Είναι επομένως αναγκαίο να υπάρξει μια κοινή γραμμή, ένας κοινός λόγος για να καταστεί απόλυτα κατανοητή η ανάγκη ανανέωσης του στόλου των φορτηγών αυτοκινήτων δημοσίας.
Η εξαίρεση από τον κοινοτικό κανονισμό είναι δυνατή, δηλαδή παλεύεται σε απλά ελληνικά, καθώς συντρέχουν ορισμένα σοβαρά επιχειρήματα που έχουν εκτεθεί τόσο από τον υπογράφοντα, όσο και από τον Σύνδεσμο των αντιπροσώπων των αυτοκινήτων. Υπάρχει θα λέγαμε, ένα ώριμο πλέον μίγμα δυνατών επιχειρημάτων, πέραν των βασικών που είναι το περιβάλλον και η ασφάλεια, προκειμένου να επιτευχθεί η εξαίρεση από πλευράς ΕΕ, αλλά και μια εργαλειοθήκη στο εσωτερικό της χώρας με την οποία η κυβέρνηση θα μπορούσε να ξεκλειδώσει κάποιες πόρτες χρηματοδότησης/επιδότησης για την αντικατάσταση του πιο παλιού στόλου φορτηγών της Ευρώπης.
Καλό μήνα και πάντα καλοτάξιδοι
