Ψηφίστηκε πριν από λίγες μέρες το νομοσχέδιο για την απελευθέρωση των αστικών και υπεραστικών συγκοινωνιών, το οποίο καθιερώνει διαγωνιστικές διαδικασίες για την ανάθεση του συγκοινωνιακού έργου σε όλη τη χώρα μέσω των Περιφερειών.
Αυτό δηλαδή που επιζητούσαν με συνεχείς και μακρόχρονες προσπάθειες οι εκάστοτε ηγεσίες των ιδιοκτητών τουριστικών λεωφορείων προκειμένου «να πάψουν τα ΚΤΕΛ να μονοπωλούν τις υπεραστικές συγκοινωνίες κατά παράβαση των κανόνων της ΕΕ», όπως συχνά ανέφεραν και πολύ σωστά.
Ζητείται φωνή
Τώρα υπάρχει ο νόμος. Τόσο με το γράμμα όσο και με το πνεύμα του νομοθέτη, οι υπεραστικές συγκοινωνίες ουσιαστικά παραμένουν στα ΚΤΕΛ. Η περιβόητη απελευθέρωση συντελέστηκε και δεν ακούστηκε ούτε «κιχ» - πέρα από μια ή δυο ανακοινώσεις των τουριστικών με τις οποίες έκαναν λόγο για κυβερνητική εύνοια προς τους λεωφορειούχους – μετόχους των ΚΤΕΛ.
Τίποτα τυχαίο σ' αυτό τον κόσμο.
Πίσω από τα ΚΤΕΛ, υπήρχε μια δυνατή φωνή, αυτή του προέδρου της ΠΟΑΥΣ Σοφοκλή Φάτσιου που για εικοσιπέντε χρόνια γνωρίζει πώς να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των μελών της Ομοσπονδίας και ταυτόχρονα να υπηρετεί τις επιβατικές μεταφορές ως ένα πολύτιμο κοινωνικό αγαθό.
Η παραπάνω αναφορά μας φίλοι αναγνώστες, δεν γίνεται για να εγκωμιάσουμε την προσφορά του προέδρου της ΠΟΑΥΣ – αυτή είναι γνωστή στους λεωφορειούχους των ΚΤΕΛ – γίνεται για να αναλογιστούμε την πορεία του φορτηγού από τη δική του «απελευθέρωση» με το νόμο 3887/2010 μέχρι σήμερα, μια πορεία δώδεκα ετών, χωρίς ουσιώδεις ευνοϊκές παρεμβάσεις, χωρίς επίλυση των χρόνιων προβλημάτων των αυτοκινητιστών, χωρίς επιδοτήσεις για ανανέωση του στόλου, χωρίς μέτρα αντιμετώπισης του αθέμιτου ανταγωνισμού και της αναρχίας που επικρατεί στον Κλάδο.
Πολλά είναι τα «χωρίς». Θα ήταν όμως λιγότερα, η οδική Μεταφορά θα ήταν σε καλύτερη μοίρα, οι αυτοκινητιστές θα απολάμβαναν καλύτερες μέρες δουλειάς, αν υπήρχε φωνή στον Κλάδο. Φωνή αποφασιστική, φωνή υπολογίσιμη και σεβαστή, φωνή που θα είχε τον πρώτο λόγο σε κάθε σχετικό νομοθέτημα, φωνή που πραγματικά θα εξέφραζε τα συμφέροντα των αυτοκινητιστών ΦΔΧ και θα τα αποτύπωνε σε ένα νόμο.
Όπως στην περίπτωση της ΠΟΑΥΣ.
