Μία από τις πιο θρυλικές διαδρομές της Ελλάδας για όλους τους οδηγούς είναι αυτή του Κολοσούρτη. Πρόκειται για την παλιά εθνική οδό που συνδέει το Άργος με τη Νότια Πελοπόννησο προς Αρκαδία, Μεσσηνία και Λακωνία.
Είναι ένας δύσκολος και απαιτητικός δρόμος, με διαδοχικές στροφές (30 στο σύνολο), στενό οδόστρωμα και έντονη υψομετρική διαφορά. Το χειμώνα κρύβει πολλές δυσκολίες, ιδιαίτερα όταν επικρατούν κακές καιρικές συνθήκες. Σε ένα ταξίδι αναμνήσεων και νοσταλγίας επιβιβαζόμαστε στο Volvo F 89 του Σπύρου Καλύβα και ξεκινούμε το οδοιπορικό μας από τους Μύλους Αργολίδας με κατεύθυνση τον Κολοσούρτη. Ο λόγος στον ίδιο.
Στο δρόμο με το 89άρι
«Τη διαδρομή αυτή τη χρησιμοποιώ πολλά χρόνια, μεταφέροντας ζώα και άχυρα. Οι περισσότερες δυσκολίες εντοπίζονται τους χειμερινούς μήνες, εξαιτίας των άσχημων καιρικών συνθηκών. Όταν έχει πυκνή ομίχλη, η ορατότητα περιορίζεται σημαντικά. Υπάρχει περίπτωση να μη βλέπεις μπροστά σου μετά τα δύο μέτρα. Το οδόστρωμα είναι αρκετά στενό και τα σημεία για προσπέραση ελάχιστα. Επίσης, όταν ψιχαλίζει ο δρόμος γίνεται πολύ ολισθηρός εξαιτίας της γλίτσας. Το συγκεκριμένο οδικό δίκτυο κρύβει πολλές παγίδες για αυτό το λόγο χαρακτηρίζεται ως ο δρόμος της υπομονής. Κάποιος οδηγός που δεν τον γνωρίζει, θα κουραστεί. Όσοι τον κάνουν συχνά, δε τους προβληματίζει σε κάτι. Ωστόσο, ο δρόμος δεν έχει την αίγλη του παρελθόντος. Δεν υπάρχουν τα εστιατόρια που σταματούσαμε για να φάμε. Εκεί ήταν ο τόπος συνάντησης με συναδέλφους μας, με τους οποίους περνούσε ευχάριστα η ώρα. Δυστυχώς όλα έχουν κλείσει.
Να σημειώσω ότι από τους Μύλους Αργολίδας μέχρι την κορυφή του Κολοσούρτη ένα συρόμενο Volvo F 89 με 42 τόνους χρειάζεται περισσότερο από μια ώρα για να την καλύψει».
3.500.000 χιλιόμετρα για το F 89
«Έχω δύο Volvo F 89. Αυτό που ταξιδεύουμε σήμερα το αγοράσαμε το 2001, όταν απολύθηκα από το στρατό. Είναι μοντέλο του 1977 και έχει γράψει 3.500.000 χιλιόμετρα.
Ο κινητήρας του έχει 330 ίππους. Συνεργάζεται με χειροκίνητο κιβώτιο με τέσσερις αργές και τέσσερις γρήγορες ταχύτητες. Το over είναι με ντίζα, όχι όπως τα καινούργια με αέρα. Το αμάξι είναι πλήρως λειτουργικό. Δουλεύει κάθε μέρα τόσο σε τοπικά όσο και σε πιο μακρινά δρομολόγια, προς Σπάρτη, Αθήνα, Κόρινθο και Πάτρα. Όταν χρειάζεται, κοιμάμαι και στο κρεβάτι. Συγκριτικά με τα πιο καινούργια φορτηγά της Volvo που έχω, οι ανέσεις στο 89άρι είναι περιορισμένες. Το καλοκαίρι βγάζει πολλή ζέστη από τον «πεθαμένο» και για αυτό το λόγο το επόμενο διάστημα θα τοποθετήσω Air Condition.
Παράπονο δεν έχω κανένα από το Volvo μου. Το μόνο που έχω αλλάξει είναι μια τρόμπα νερού. Επίσης προληπτικά έκανα μια γενική επισκευή στον κινητήρα. Για εμένα είναι ένα αυτοκίνητο ανεκτίμητης αξίας. Το καλοκαίρι ταξιδεύοντας στη διαδρομή του Κολοσούρτη, μεταφέροντας 300 ζώα με εξωτερική θερμοκρασία στους 40 βαθμούς, η θερμοκρασία του κινητήρα μένει σταθερά στους 80 βαθμούς. Από εκεί μπορείς να αντιληφθείς πόσο ποιοτικά μέταλλα είναι τα συγκεκριμένα φορτηγά.
Όσο επιτρέπεται η κυκλοφορία του, εγώ θα το χρησιμοποιώ. Όσον αφορά τα ανταλλακτικά του δεν υπάρχει έλλειψη. Βρίσκω ό, τι χρειαστώ. Προσωπικά έχω μια αποθήκη με ανταλλακτικά για τα Volvo μου και έχω πάντα στοκ». Τι κατανάλωση έχει; «Με 40 τόνους μικτό σε μια ευθεία διαδρομή, όπως για παράδειγμα στην εθνική οδό, η κατανάλωση είναι 1λίτρο/3 χιλιόμετρα. Εξαρτάται βέβαια και σε ποια κατάσταση το διατηρεί ο ιδιοκτήτης του. Το συγκεκριμένο μοντέλο που δουλεύω φοράει τη γαλλική τρόμπα η οποία ήταν πολύ πετυχημένη τόσο σε οικονομία όσο και σε απόδοση».
Τι κατανάλωση έχει;
«Με 40 τόνους μικτό σε μια ευθεία διαδρομή, όπως για παράδειγμα στην εθνική οδό, η κατανάλωση είναι 1λίτρο/3 χιλιόμετρα. Εξαρτάται βέβαια και σε ποια κατάσταση το διατηρεί ο ιδιοκτήτης του. Το συγκεκριμένο μοντέλο που δουλεύω φοράει τη γαλλική τρόμπα η οποία ήταν πολύ πετυχημένη τόσο σε οικονομία όσο και σε απόδοση».
Σωστή συντήρηση
«Ένας καθοριστικός παράγοντας για να αντέξει ένα φορτηγό για πολλά χρόνια, είναι η σωστή συντήρησή του. Θεωρώ ότι είναι το Α και το Ω, για να έχει διάρκεια στον χρόνο. Τα F 89 είναι πολύ εύκολα στη συντήρησή τους. Αν κάποιος διαθέτει στοιχειώδεις μηχανικές γνώσεις, μπορεί να επιδιορθώσει μόνος του μια ζημιά».
Volvo στόλος
«Στο στόλο μου έχω αποκλειστικά μοντέλα της Volvo. Συγκεκριμένα το F 12 123 με ιπποδύναμη 405 ίππων, ένα FM 420, ένα FH 16 520, και ένα FH 420 του 2008 μοντέλο. Είμαι φανατικός βολβάκιας».
Κατεβαίνοντας προς τον κάμπο της Αργολίδας
«Η κατάβαση είναι πιο δύσκολη από την ανάβαση. Με 42 τόνους μικτό φορτίο στο συρόμενο κατεβαίνω με τρίτη αργή ταχύτητα στο κιβώτιο. Χρησιμοποιώ το κλαπέτο και το φρένο. Κινούμαι πολύ αργά για να μη ζεσταθούν τα φρένα. Η κατάβαση είναι ό, τι χειρότερο. Στην ανηφόρα επιλέγεις μια ταχύτητα και ανεβαίνεις σταθερά. Στις κατηφόρες πρέπει να προσέχεις πάρα πολύ, ιδιαίτερα στις στροφές. Ένας σωστός επαγγελματίας οφείλει να προσέχει ώστε να μη ζεστάνει τα φρένα».
Η πρώτη εμπειρία
«Το πρώτο δρομολόγιο που έκανα μόνος μου, ήταν μόλις απέκτησα το επαγγελματικό δίπλωμα. Πήγα από το Άργος στον Πύργο, όπου φόρτωσα 30 τόνους καλαμπόκι. Είχα ένα φυσιολογικό άγχος θα έλεγα, αλλά μέχρι εκεί, όχι κάτι ιδιαίτερο. Δικαιολογημένο βέβαια για κάποιον που ταξιδεύει μόνος του για πρώτη φορά. Την εποχή εκείνη υπήρχε μεγάλη συναδελφικότητα. Βοηθούσε ο ένας τον άλλον. Χαλούσε ένα λάστιχο και όλο και κάποιος θα σταματούσε να σε βοηθήσει. Τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα. Έρχεται το κινητό βουλκανιζατέρ και κάνει τη δουλειά.
Κλείνοντας, αυτό που θέλω να τονίσω για το Volvo είναι ότι δεν με πρόδωσε ούτε μια φορά. Δεν έχω χάσει ποτέ φορτίο και μεροκάματο. Ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες με χιόνια, λάσπες, με βαριά φορτία και διαδρομές δύσκολες ήταν και παραμένει πάντα μάχιμο».
