Ο χρόνος παράδοσης των προϊόντων αποτελούσε ανέκαθεν βασικό στοιχείο διαπραγμάτευσης στις συμφωνίες μεταξύ εμπόρων και μεταφορέων. Το ίδιο βέβαια ισχύει και σήμερα αλλά με μια σημαντική διαφορά. Ο έμπορος απαιτεί μεταφορές και παραδόσεις σε ολοένα και συντομότερους χρόνους.
Αυτό συμβαίνει γιατί ο ανταγωνισμός έγινε σκληρότερος στο συνεχώς αυξανόμενο ηλεκτρονικό εμπόριο.
Σε μια ενδιαφέρουσα έρευνα σχετική με τις απαιτήσεις που έχουν οι καταναλωτές που αγοράζουν αγαθά μέσω των ηλεκτρονικών καταστημάτων, αποδείχθηκε ότι στην επιλογή τους, σημαντικό κριτήριο ήταν ο ταχύτερος χρόνος παραλαβής του ίδιου προϊόντος και ότι ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν αυξημένα μεταφορικά, αρκεί να το παραλάβουν εντός 24 ωρών.
«Σήμερα, ο τελικός καταναλωτής με την άνεση που του δίνει το πληκτρολόγιο και η οθόνη του υπολογιστή του, απαιτεί το προϊόν που θα παραγγείλει να το έχει στην πόρτα του μέσα στο επόμενο 24ωρο. Και αυτό έχει πλέον καταστεί εφικτό, αλλά πίσω από αυτή τη νέα πραγματικότητα, η εφοδιαστική αναγκάστηκε ν’ αλλάξει δεδομένα, σηματοδοτώντας μια κοσμογονική αλλαγή, ο κύκλος της οποίας δεν έχει κλείσει» (απόσπασμα από άρθρο του προέδρου του ΕΒΕΠ, Βασίλη Κορκίδη).
Μεταξύ των άλλων, δημιουργήθηκαν οι μεγάλες αποθήκες, τα εμπορευματικά κέντρα και αναπτύχθηκαν οι εταιρείες μεταφορών και Logistics στις οποίες καταλήγει η απαίτηση της γρήγορης παράδοσης.
Απαίτηση που έχει πληρώσει ο καταναλωτής στον προμηθευτή, ο οποίος με τη σειρά του θα πρέπει να αποζημιώσει ανάλογα τη μεταφορική για την ανταπόκρισή της σε κάθε «εξπρές» παράδοση. Η οποία έχει κόστος και, μάλιστα, υψηλότερο, όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι αυτοκινητιστές. Είναι το κόστος που έχει πληρωθεί και οφείλεται στη μεταφορική.
Καλό μήνα και πάντα καλοτάξιδοι
