Τα περισσότερα εξ αυτών κάνουν χρήση του αυτοκινητόδρομου Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα ο οποίος έχει ολοκληρωθεί στο σύνολό του, εκτός από ένα μικρό τμήμα δυο χιλιομέτρων, που αφορά τη γέφυρα Τσακώνας. Η ολοκλήρωση του αυτοκινητόδρομου έκανε τις μετακινήσεις πιο ασφαλείς και γρήγορες, όπως μας ανέφεραν αυτοκινητιστές της Πελοποννήσου, ωστόσο ανέβασε υψηλότερα το εξοδολόγιο, αυξάνοντας κατά πολύ τα άμεσα έξοδά τους με την καταβολή αντίτιμου διοδίων σε συνολικά επτά σταθμούς από την Καλαμάτα μέχρι την Αθήνα. Συγκεκριμένα, ο οδηγός ενός επικαθήμενου ή συρόμενου καλείται να πληρώσει 47,1 ευρώ (94,2 με επιστροφή), δηλαδή 0,20 λεπτά το χιλιόμετρο στη διαδρομή των 234 χιλιομέτρων.
Βέβαια, οι αυτοκινητιστές μπορούν να γλιτώσουν ολόκληρο το ποσό των 94,2 ευρώ (με επιστροφή) οδηγώντας κατά μήκος του παλαιού οδικού δίκτυου. Για όσους οδηγούς δεν γνωρίζουν τη διαδρομή, αλλά και για τους τακτικούς χρήστες, πραγματοποιούμε το συγκεκριμένο ρεπορτάζ ταξιδεύοντας στην κάθοδο από το παλαιό οδικό δίκτυο χωρίς τη χρήση διοδίων και επιστρέφουμε από τον αυτοκινητόδρομο, καταγράφοντας τα θετικά και αρνητικά της κάθε διαδρομής, τους κινδύνους, τις χιλιομετρικές αποστάσεις και επιλέγουμε ποιον δρόμο αξίζει ή δεν αξίζει να ακολουθήσουμε ως οδηγοί.
Σταθμοί διοδίων
1. Διόδια Ελευσίνας
Για την αποφυγή των μετωπικών διοδίων της Ελευσίνας οι οδηγοί βγαίνουν από τον αυτοκινητόδρομο στο ύψος του σταθμού των διοδίων, μετά τη δεξιά ταμπέλα που αναγράφει Νέα Πέραμος χωρίς διόδια. Τα οχήματα περνάνε κάτω από τη γέφυρα του αυτοκινητόδρομου και συνεχίζουν από την π.ε.ο Αθηνών-Κορίνθου προς Νέα Πέραμο. Η συγκεκριμένη απόσταση είναι 12 χιλιόμετρα, με στενό οδόστρωμα και αρκετές στροφές στα πρώτα σημεία της. Στο αρχικό κομμάτι βρίσκεται μια απότομη κατηφόρα με κλίση 10%, η οποία σε συνδυασμό με τις συνεχείς στροφές καταπονεί ιδιαίτερα τα φορτωμένα οχήματα. Ο δρόμος διασχίζει αρκετά παραθαλάσσια χωριά στα οποία η κίνηση αυξάνεται το καλοκαίρι εξαιτίας της στενότητας του οδοστρώματος. Κατά μήκος του βρίσκονται αρκετά πρατήρια με τη μέση τιμή του πετρελαίου να κυμαίνεται στα 1.23 ευρώ, την ημέρα που πραγματοποιήσαμε το ρεπορτάζ. Οργανωμένες παρκίδες δεν υπάρχουν, παρά μόνο αυτοσχέδιες, κυρίως χωμάτινες, στο πλάι του δρόμου και τις περισσότερες φορές κοντά στο οδόστρωμα.
Πολλοί οδηγοί συνηθίζουν να οδηγούν μέχρι την Πάχη Μεγάρων κατά μήκος του παλιού δρόμου και εκεί, αφού πληρώσουν το τέλος διοδίων των πλευρικών (3,20€) να εισέρχονται στον αυτοκινητόδρομο και να συνεχίζουν με κατεύθυνση την Κόρινθο, γλιτώνοντας στην ουσία 4,30 ευρώ, τα οποία ωστόσο έχουν καταναλώσει σε πετρέλαιο από την παλιά διαδρομή, κυρίως από τα σταμάτα-ξεκίνα στους μποτιλιαρισμένους δρόμους των χωριών, όπως επίσης και στις ανισόπεδες διαβάσεις των παλιών σιδηροδρομικών γραμμών.
2. Διόδια Ισθμού
Για τη αποφυγή των διοδίων του Ισθμού, ο οδηγός με κατεύθυνση από Αθήνα προς Κόρινθο πρέπει να συνεχίσει την πορεία του από τον παλιό δρόμο, δηλαδή Νέα Πέραμος-Μέγαρα-Κινέτα-Άγιοι Θεόδωροι-Ισθμός Κορίνθου. Από τη διαδρομή αυτή ο οδηγός γλιτώνει τα 6,40 ευρώ των διοδίων στον Ισθμό, ωστόσο οδηγεί το όχημά του από το παλιό κομμάτι της Κακιάς Σκάλας, σε ένα από τα πιο δύσκολα και επικίνδυνα κομμάτια του ελληνικού οδικού δικτύου. Στενό οδόστρωμα, όπου σε κάποια σημεία ίσως είναι και μικρότερο από τα έξι μέτρα, με κακής ποιότητας άσφαλτο και πολλές στροφές καθιστούν τη διαδρομή ιδιαίτερα δύσκολη για τους οδηγούς. Καθημερινά δέχεται σημαντικό αριθμό οχημάτων από επιβατικά αυτοκίνητα και φορτηγά, οπότε οι οδηγοί οφείλουν να οδηγούν με χαμηλή ταχύτητα και πάντα προσεκτικά. Σαφώς το πιο δύσκολο κομμάτι της διαδρομής είναι αυτό της Κακιάς Σκάλας, ωστόσο και η διέλευση των οχημάτων μέσα από κεντρικούς δρόμους πόλεων συνεπάγεται μεγαλύτερη αύξηση πετρελαίου, όπως επίσης και μεγαλύτερες χρονικές καθυστερήσεις.
Ιδιαίτερα, αν συναντηθούν δυο μεγάλα οχήματα η κατάσταση γίνεται δύσκολη και περιπλέκεται σημαντικά, για το πώς θα καταφέρουν να χωρέσουν και τα δυο. Οι μεγάλες και απότομες καταβάσεις απαιτούν τη συχνή χρήση του βοηθητικού συστήματος πέδησης, όπως επίσης και των κυρίων φρένων με επιπλέον φθορά. Αντίθετα, στις μεγάλες καταβάσεις του αυτοκινητόδρομου το όχημα μπορεί να «κατέβει» μόνο με τη χρήση του βοηθητικού συστήματος πέδησης και χωρίς καθόλου φρένο.
Η απόσταση από την Αθήνα μέχρι τον Ισθμό μέσω του παλιού δρόμου είναι 74 χιλιόμετρα ενώ από τον αυτοκινητόδρομο 67, έχουμε δηλαδή μια διαφορά 7 χιλιομέτρων, τα οποία γίνονται 14 με την επιστροφή.
Για την αποφυγή των διοδίων του Ισθμού θα τονίσουμε ό,τι και γι' αυτά της Ελευσίνας, ότι δηλαδή το παλιό οδικό δίκτυο μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο από άδεια αυτοκίνητα καθώς έχουν λιγότερες φθορές σε σχέση με ένα φορτωμένο, εννοείται μόνο με το φως της ημέρας καθώς το βράδυ κρύβει πολλούς κινδύνους λόγω έλλειψης φωτισμού.
3. Διόδια Σπαθοβουνίου
Τα επόμενα διόδια βρίσκονται στο Σπαθοβούνι Κορινθίας τα οποία επίσης μπορεί να αποφύγει ο οδηγός ενός οχήματος επιλέγοντας το παλιό οδικό δίκτυο μέσω Σολωμού-Χιλιομοδίου. Συγκεκριμένα, από τον Ισθμό ο οδηγός ανεβαίνει στον αυτοκινητόδρομο και για δέκα χιλιόμετρα οδηγεί επάνω σε αυτόν με κατεύθυνση το κομμάτι προς Τρίπολη. Στη διασταύρωση του αυτοκινητόδρομου όπου αριστερά συνεχίζει για Τρίπολη-Καλαμάτα και ευθεία για Πάτρα ο οδηγός συνεχίζει με κατεύθυνση προς Πάτρα και μετά από δυο χιλιόμετρα βγαίνει δεξιά για να πιάσει τον παλιό δρόμο με τις μπλε πινακίδες να αναγράφουν προς Καλαμάτα-Σπάρτη.
Το οδόστρωμα στο παλιό δίκτυο έχει πλάτος μεγαλύτερο των έξι χιλιομέτρων με καλής ποιότητας άσφαλτο στο μεγαλύτερο μέρος του. Ο δρόμος διέρχεται επίσης μέσα από αρκετά χωριά στα οποία πρέπει οι οδηγοί να τηρούν πιστά τα όρια ταχύτητας. Την περίοδο αυτή, ο συγκεκριμένος δρόμος από την έξοδο του αυτοκινητόδρομου μέχρι το Χιλιομόδι έχει αυξημένη κίνηση από τα εργοταξιακά ανατρεπόμενα φορτηγά τα οποία φορτώνουν στα λατομεία της περιοχής μεταφέροντας υλικά προς τα εργοτάξια της Ολυμπίας Οδού. Αυτό σημαίνει ότι ο δρόμοςείναι λερωμένος από χώματα και διάφορα υλικά και έτσι με το πρώτο ψιλόβροχο γίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνος εξαιτίας της γλίτσας που δημιουργείται.
Μέχρι το Χιλιομόδι ο δρόμος δεν κρύβει κάποια ιδιαιτερότητα αλλά από εκεί και πέρα μέχρι τη διασταύρωση για Άργος χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή σε ορισμένες στροφές-πέταλα, όπως επίσης και εξαιτίας της στενότητας του οδοστρώματος.
Πρατήρια και εστιατόρια βρίσκονται αρκετά στη διαδρομή, ωστόσο οργανωμένα καταστήματα δεν πρόκειται να συναντήσετε. Στην αποφυγή του συγκεκριμένου διοδίου το μοναδικό μειονέκτημα είναι η επιπλέον χρονική καθυστέρηση.
4. Διόδια Νεστάνης
Τα επόμενα διόδια της διαδρομής βρίσκονται στη Νεστάνη Αρκαδίας, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Τρίπολη, μετά τις σήραγγες του Αρτεμισίου (με κατεύθυνση προς Καλαμάτα). Το συγκεκριμένο διόδιο πληρώνεται στο σύνολό του από τους οδηγούς καθώς η αποφυγή του γίνεται μέσω Άργους, Κολοσούρτη και Αχλαδόκαμπου για να καταλήξει στην Τρίπολη. Από τα Δερβενάκια ακολουθούμε τον παλιό δρόμο προς Άργος σε μια απόσταση 20 χιλιόμετρων, με τα πιο δύσκολα χιλιόμετρα να βρίσκονται στα πρώτα 4 χιλιόμετρα, μέχρι να ξεκινήσει ο αργίτικος κάμπος. Πριν την είσοδο του Άργους ο δρόμος συνεχίζει δεξιά, παρακάμπτοντας στην ουσία την πόλη και συνεχίζει για την παλιά εθνικό οδό προς Τρίπολη η οποία χαράκτηκε σε συνεχόμενες τριάντα και περισσότερες στροφές πάνω στο όρος Κτενιά. Αρκετές στροφές δεν έχουν καλή κλίση ή είναι ανάποδες, κακής ποιότητας το οδόστρωμα, ελλιπής ή ανύπαρκτη διαγράμμιση με λευκές γραμμές ενώ και η ανάβαση μέχρι το ψηλότερη σημείο της διαδρομής είναι μεγάλη, στέλνοντας την κατανάλωση στα ύψη.
Από την πίσω πλευρά, από τον Αχλαδόκαμπο προς την Τρίπολη η κατάβαση είναι πιο βατή, ωστόσο και εκεί απαιτείται δυνατό σύστημα πέδησης για την αποφυγή χρήσης του κυρίως φρένου. Τη συγκεκριμένη διαδρομή δεν την συνιστούμε σε καμία περίπτωση όχι μόνο σε οδηγούς φορτωμένων οχημάτων, αλλά ακόμη και σε άδειων. Εκτός από την επιπλέον σημαντική επιβάρυνση σε καύσιμα η διαδρομή κρύβει πολλούς κινδύνους εξαιτίας της στενότητάς της, κυρίως όμως του κακού δρόμου στον Κολοσούρτη. Εκεί πραγματικά το φορτηγό «υποφέρει» τόσο τους καλοκαιρινούς μήνες με τις υψηλές θερμοκρασίες, όπως και το χειμώνα με χιόνια ή βροχές.
Στην Τρίπολη ο δρόμος συναντάει τον αυτοκινητόδρομο και οι οδηγοί υποχρεωτικά συνεχίζουν σε αυτόν με κατεύθυνση την Καλαμάτα.
5. Διόδια Γέφυρας Μάναρη
Μετά από τη χρήση του αυτοκινητόδρομου για 8 χιλιόμετρα, ο οδηγός που δεν θέλει να πληρώσει τα διόδια στη Γέφυρα Μάναρη βγαίνει δεξιά στην τελευταία είσοδο της Τρίπολης (Νότια). Ακολουθώντας τον παλιό δρόμο προς Μεγαλόπολη δεν έχει να αντιμετωπίσει κάποια δυσκολία, παρά μόνο τις λίγες πρώτες ανηφορικές στροφές στις οποίες πρέπει να οδηγεί συνετά και όχι με υψηλή ταχύτητα.
Από εκεί και πέρα δεν κρύβει κάποια δυσκολία ο συγκεκριμένος δρόμος τον οποίο ο οδηγός χρησιμοποιεί για 14 χιλιόμετρα, μέχρι την είσοδο ξανά στον αυτοκινητόδρομο στο ύψος του χωριού Πάπαρης.
Από το κομμάτι αυτό κερδίζει τα 6,80 ευρώ, χωρίς επιπλέον φθορές ή κατανάλωση, όπως επίσης και χωρίς μεγάλη χρονική καθυστέρηση. Στο συγκεκριμένο δρόμο λειτουργούν ελάχιστα πρατήρια για ανεφοδιασμό καυσίμων, ενώ υπάρχουν μεγάλοι χώροι για στάθμευση, χωρίς φύλαξη όμως και χωρίς φωτισμό.
Την αποφυγή του συγκεκριμένου διοδίου μέσω της παλιάς οδού για 14 χιλιόμετρα, τη συνιστούμε ανεπιφύλακτα τόσο για άδεια οχήματα όσο και για φορτωμένα. Εν συνεχεία οι οδηγοί ακολουθούν τον αυτοκινητόδρομο για 15 χιλιόμετρα μέχρι την πινακίδα που δείχνει την κατεύθυνση προς Μεγαλόπολη και Λιοντάρι. Εκεί ο οδηγός πρέπει να βγει και να ακολουθήσει τον παλιό δρόμο αν θέλει να αποφύγει τα επόμενα δυο διόδια της διαδρομής.
6. Διόδια Βελιγοστή
Βγαίνοντας από τον αυτοκινητόδρομο ο οδηγός που θέλει να αποφύγει τα διόδια πρέπει υποχρεωτικά να ακολουθήσει όλο το παλιό τμήμα της εθνικής για να φτάσει μέχρι την Καλαμάτα, αποφεύγοντας έτσι τα διόδια της Βελιγοστής, όπως και τα τελευταία, αυτά της Καλαμάτας. Σε διαφορετική περίπτωση συνηθίζεται από τους περισότερους επαγγελματίες να οδηγούν για μερικά χιλιόμετρα από τον παλιό μέχρι τα πλευρικά διόδια Παραδεισίου, όπου πληρώνουν 2.50 ευρώ και εισέρχονται ξανά στον αυτοκινητόδρομο, γλιτώνοντας στην ουσία 1.70 ευρώ.
Από το ύψος του χωριού Παραδείσια ξεκινάει το κακό κομμάτι της παλιάς εθνικής με αρκετές στροφές-πέταλα, μεγάλη κατάβαση και στενό οδόστρωμα, με αποκορύφωμα το τμήμα της Τσακώνας. Στο σημείο αυτό οι οδηγοί πρόκειται να συναντήσουν μεγάλες λακούβες οι οποίες καταπονούν ιδιαίτερα τις αναρτήσεις των οχημάτων, όπως επίσης πεσμένα τμήματα του δρόμου ενώ κλαδιά δέντρων μειώνουν σημαντικά την ορατότητα των οδηγών.
Δεν συνιστούμε σε καμία περίπτωση το συγκεκριμένο παράδρομο ο οποίος αποτελεί τμήμα του παλιού οδικού δικτύου, ούτε σε φορτωμένα οχήματα ούτε σε άδεια, ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες. Η μη καταβολή των 4.20 ευρώ θα πληρωθεί έμμεσα σε ζημιές ή αυξημένη κατανάλωση καυσίμου.
7. Διόδια Καλαμάτας
Τα τελευταία διόδια της διαδρομής είναι αυτά της Καλαμάτας, λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη. Τα συγκεκριμένα όμως, οι οδηγοί που έχουν επιλέξει να αποφύγουν αυτά της Βελιγοστής, τα παρακάμπτουν και αυτά καθώς συνεχίζουν από την παλιά εθνική για να φτάσουν μέσα στην Καλαμάτα.
Επίσης, η αποφυγή των συγκεκριμένων διοδίων επιλέγεται από τους οδηγούς καθώς ο παράδρομος δεν κρύβει κάποια ιδιαίτερη δυσκολία, το οδόστρωμα είναι σε καλή κατάσταση και σε αρκετά σημεία είναι φαρδύ. Επίσης κατά μήκος του, βρίσκονται αρκετά πρατήρια και καταστήματα με φαγητό, ενώ το μοναδικό μειονέκτημά του είναι ότι διασχίζει πολλά χωριά με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη χρονική καθυστέρηση, ωστόσο είναι πιο σύντομος χιλιομετρικά.
Καλαμάτα-Αθήνα μέσω αυτοκινητόδρομου
Η επιστροφή γίνεται απευθείας μέσω του αυτοκινητόδρομου ο οποίος έχει ολοκληρωθεί και είναι με δυο ρεύματα ανά κατεύθυνση και τσιμεντένιο στηθαίο στη μέση. Η ποιότητα της ασφάλτου εξαιτερική, χωρίς λακούβες, καλή διαγράμμιση, ενημερωτικές πινακίδες και άμεση επέμβαση από τα βαν του αυτοκινητόδρομου σε περίπτωση προβλήματος, είναι μερικά από τα οφέλη που απολαμβάνουν οι χρήστες του δρόμου. Επιπλέον φωτιζόμενες παρκίδες και Σ.Ε.Α εξασφαλίζουν πιο ασφαλείς διανυκτερεύσεις (ωστόσο πρέπει πάντα να λαμβάνετε προληπτικά μέτρα), με πιο ακριβές τιμές βέβαια σε φαγητά και πετρέλαια. Στη διαδρομή μέχρι Κόρινθο υπάρχουν και κάποιες μεγάλες αναβάσεις όπου τα φορτωμένα οχήματα ζορίζονται να ανέβουν, με χαμηλές ταχύτητες. Στο υπόλοιπο κομμάτι το αυτοκίνητο «ρολάρει» με τη νόμιμη επιτρεπτή ταχύτητα, επιτυγχάνοντας μείωση κατανάλωσης με τη χρήση του αυτόματου πιλότου. Η διαδρομή από Καλαμάτα μέχρι Αθήνα είναι 231 χιλιόμετρα, για τα οποία ο οδηγός ενός επικαθήμενου ή συρόμενου έχει την επιβάρυνση των 0,21 λεπτών/χιλιόμετρο.
Σύγκριση παλιού οδικού δικτύου με αυτοκινητόδρομο
Όπως έχουμε γράψει και σε παλαιότερο τεύχος πολλοί ιδιοκτήτες επιλέγουν τις διαδρομές πλέον βάσει των λιγότερων εξόδων που μπορούν να κάνουν και με δεύτερο κριτήριο την ασφάλειά τους, κυρίως εξαιτίας της αναδουλειάς που επικρατεί στο χώρο. Βέβαια αυτό που τονίζουμε και μέσα από το συγκεκριμένο ρεπορτάζ είναι ότι πάνω απ' όλα πρέπει να βάζετε τη δική σας ασφάλεια, όπως επίσης και των υπολοίπων χρηστών του δρόμου.
Η επιλογή του παλιού οδικού δικτύου κατά τη γνώμη μας ενδείκνυται στα διόδια της Ελευσίνας, για άδεια οχήματα, ενώ σε καμία περίπτωση του Ισθμού καθώς το κομμάτι της Κακιάς Σκάλας είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο για φορτωμένα ή και άδεια φορτηγά. Στα επόμενα αυτά του Σπαθοβουνίου, επίσης ο οδηγός μπορεί να επιλέξει το παλιό οδικό δίκτυο με την απαραίτητη βέβαια προσοχή και με συνετή οδήγηση.
Απαγορευτικό δια ροπάλου βάζουμε στα διόδια της Νεστάνης τα οποία αποφεύγονται μέσω Άργους-Κολοσούρτη. Σε καμία περίπτωση είτε είστε άδειοι, είτε φορτωμένοι μην αφήσετε τον αυτοκινητόδρομο για να επιλέξετε το παλιό δίκτυο καθώς είναι ακατάλληλο για βαρέα οχήματα. Στα διόδια της Γέφυρας Μάναρη η αποφυγή των διοδίων μέσω του παλιού δρόμου είναι επίσης μια επιλογή καθώς δεν κρύβει κάποιες δυσκολίες ή ιδιαιτερότητες. Τέλος, για τα διόδια Βελιγοστής και Καλαμάτας σας προτείνουμε επίσης να μην χρησιμοποιήσετε το παλιό οδικό δίκτυο αλλά να πληρώσετε κανονικά καθώς το παλιό δίκτυο κρύβει επίσης πολλούς κινδύνους.
Σε κάθε περίπτωση η χρήση των παράδρομων-π.ε.ο που επιλέγουν κάποιοι οδηγοί πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή, χαμηλές ταχύτητες και κυρίως την ημέρα μιας και το βράδυ δεν υπάρχει φωτισμός.
Βέβαια το ποσό των 94.2 ευρώ που καλείται να πληρώσει ο χρήστης του αυτοκινητόδρομου δεν είναι το πραγματικό καθώς σε σχέση με τους παραδρόμους μειώνεται στα εξής. Πρώτον, η χιλιομετρική απόσταση μέσω του παλιού οδικού δικτύου είναι αυξημένη κατά 48 χιλιόμετρα (με επιστροφή) που συνεπάγεται επιπλέον κατανάλωση και μια οικονομική επιβάρυνση περίπου στα 23 ευρώ. Το αρχικό ποσό μειώνεται στα 71.2 ευρώ και σε αυτό πρέπει να υπολογίσουμε μια επιπλέον επιβάρυνση στην κατανάλωση λόγω των συχνών αλλαγών και τις αυξημένες φθορές (από το παλιό οδικό δίκτυο) οι οποίες δεν πληρώνονται άμεσα, αλλά έμμεσα στο επόμενο σέρβις του αυτοκινήτου. Στην ουσία δηλαδή ο αυτοκινητιστής γλιτώνει γύρω στα 35-37 ευρώ από τη χρήση του παλιού οδικού δικτύου αναλαμβάνοντας όμως το ρίσκο μιας μικροζημιάς ή ενός ατυχήματος.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ο χρόνος είναι χρήμα και έτσι η επιλογή του αυτοκινητόδρομου είναι αρκετά συντομότερη χρονικά σε σχέση με το παλιό οδικό δίκτυο.
Αθήνα-Καλάματα μέσω Αυτοκινητόδρομου
Θετικά:
• Καλής ποιότητας οδόστρωμα,
• Σ.Ε.Α,
• Παρκίδες με λωρίδα επιβράδυνσης-επιτάχυνσης και φωτισμό,
• Οχήματα άμεσης ανάγκης,
• Πλήρης σήμανση,
• Ενημερωτικές φωτιζόμενες πινακίδες σε περίπτωση ατυχήματος ή κάποιου προβλήματος,
• Συντομότερη χιλιομετρικά και χρονικά,
• Δρόμος υψηλής ασφάλειας,
• Άνετα ταξίδια για τον οδηγό,
•Δυνατότητα οικονομικής οδήγησης
Αρνητικά:
• Κόστος διοδίων στα 47.1 ευρώ (94.2€ με επιστροφή)
Παλιού οδικού δικτύου-παραδρόμων
Θετικά:
• Απουσία σταθμών διοδίων με άμεσο κέρδος
Αρνητικά:
• Κακό οδικό δίκτυο, • Στενό οδόστρωμα με λακούβες,
• Έλλειψη διαγράμμισης, • Αυξημένη κίνηση, • Κόπωση για τον οδηγό • Μεγάλη πιθανότητα πρόκλησης ατυχήματος, • Συνεχόμενες αναβάσεις καταβάσεις (Κολοσούρτης) στροφές-πέταλα, • Συνεχείς αλλαγές ταχυτήτων με επιπτώσεις στην κατανάλωση
• Κακή ορατότητα σε αρκετά σημεία, •
Μεγαλύτερη χιλιομετρικά απόσταση (περίπου 29 χλμ)
Συμπεράσματα
Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι η χρήση του αυτοκινητόδρομου είναι θεωρητικά και πρακτικά η επιβαλλόμενη. Ωστόσο, για τους αυτοκινητιστές που εκτελούν καθημερινά δρομολόγια, τα μετρητά – όσα και αν είναι αυτά που απαιτούν τα διόδια – αποτελούν σοβαρό πρόβλημα που δικαιολογεί – μέχρι ενός σημείου – την εκτροπή από τον αυτοκινητόδρομο. Η έλλειψη ρευστότητας στην αγορά πνίγει και τον μεταφορέα, ο οποίος, ας μη το ξεχνάμε, αντιμετωπίζει πάλι σε καθημερινή βάση το κόστος του πετρελαίου, το οποίο επανήλθε σε υψηλά επίπεδα, όταν την ίδια στιγμή η πλειονότητα των πρατηριούχων έχει κόψει την πίστωση. Και για να επαναλάβουμε τους αριθμούς, το πετρέλαιο για μια νταλίκα στο πήγαινε – έλα της συγκεκριμένης (και όχι μόνο) διαδρομής των 468 χιλιομέτρων είναι στα 165 περίπου λίτρα δηλαδή, κάτι παραπάνω από 200 ευρώ. Άρα λοιπόν, ο αυτοκινητιστής για το καθημερινό πήγαινε – έλα και με το «καλημέρα» πρέπει να έχει στην τσέπη του 300 ευρώ χωρίς να υπολογίσουμε φαγητό και καφέδες που επίσης απαιτούν μετρητά. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι αυτή η ρευστότητα σε καθημερινή βάση δεν υπάρχει, παρά για λίγους μόνο μεταφορείς. Η συντριπτική πλειονότητα των συναδέλφων αφενός δουλεύει με χαμηλό κόμιστρο – κακώς βέβαια – και αφετέρου εισπράττει επιταγές μεταχρονολογημένες.
Ανεξάρτητα όμως από την κατάσταση στη μεταφορά (πτώση μεταφορικού έργου, χαμηλά κόμιστρα κ.λπ.) υπάρχουν και υπαρκτά προβλήματα, όπως είναι το ύψος των διοδίων. Η υλοποίηση των δηλώσεων Σπίρτζη για τη μείωσή τους είναι άμεση ανάγκη. Δεν μπορεί, η Ελλάδα, στην κατάστασή της σήμερα, να βρίσκεται αρκετά πάνω από τη μέση ευρωπαϊκή τιμή χιλιομετρικού κόστους. Όσο όμως υπάρχει, το αυξημένο κόστος των διοδίων (εν μέρει και των καυσίμων) θα πρέπει οι οδηγοί να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για μια μερική αντιστάθμισή του. Πώς; Οδηγώντας οικονομικά, ακολουθώντας τους απλούς κανόνες της οικονομικής οδήγησης φορτηγών, όπως επανειλημμένα τους έχουμε αναφέρει.
Μη θεωρήσετε ότι το όφελος της οικονομικής οδήγησης είναι ασήμαντο. Κάθε άλλο. Μπορεί να φτάσει ή και να ξεπεράσει το 10%. Κάντε μια δοκιμή και θα πειστείτε: Ακολουθήστε ένα δρομολόγιο από τους παράδρομους και ένα από τον αυτοκινητόδρομο, οδηγώντας οικονομικά, με το ίδιο μικτό βάρος προς τον ίδιο προορισμό. Δείτε τη διαφορά και προβήματιστείτε…
