Τροχοί & TIR

Το Σημείωμα του Εκδότη

Ρυθμίσεις σήμερα για το αύριο Η πρόσφατη απόφαση που επιτρέπει την αύξηση των βαρών των οχημάτων εναλλακτικών καυσίμων κατά το βάρος που απαιτείται για τον εξοπλισμό που προστίθεται π.χ. φιάλες φυσι
από Μανώλης Αγριμανάκης | Παρασκευή 01/09/2017 - 00:00
Κοινοποίηση στα Social Media

Ρυθμίσεις σήμερα για το αύριο

Η πρόσφατη απόφαση που επιτρέπει την αύξηση των βαρών των οχημάτων εναλλακτικών καυσίμων κατά το βάρος που απαιτείται για τον εξοπλισμό που προστίθεται π.χ. φιάλες φυσικού αερίου, μηχανολογικές συνδέσεις κ.λ.π. μέχρι τον ένα τόνο, αποτελεί υποχρέωση της χώρας μας να προσαρμοστεί στην αντίστοιχη ευρωπαϊκή οδηγία, ταυτόχρονα όμως σηματοδοτεί μια νέα εποχή κατά την οποία ο κοινοτικός νομοθέτης λαμβάνει υπόψη του τις ραγδαίες εξελίξεις που σημειώνονται στα μέσα μεταφοράς, τις εγκρίνει και δίνει το πράσινο φως για την εφαρμογή τους με σκοπό την κυκλοφορία αποδοτικότερων και φιλικότερων προς το περιβάλλον οχημάτων.

Στο επίκεντρο αυτών των εξελίξεων βρίσκονται τα εναλλακτικά καύσιμα και σε αυτό το σημείο οι αναγνώστες μας θα διαπιστώσουν, ότι και η ειδησεογραφία του τεύχους μας έχει προ- σαρμοστεί σε αυτές τις εξελίξεις. Άλλωστε, η παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία έχει αφήσει πίσω της την πετρελαιοκίνηση, αφού δεν έχει πια καμία υποχρέωση να την εξελίξει παραπέρα, όπως συνέβη τη μακρά χρονική περίοδο από το euro 0 στο euro 1 και από αυτό στο euro 6 και στο euro 6c, την τελευταία μείωση εκπομπών ρύπων. Τώρα, οι κατασκευαστές, έχοντας τη νομοθετική κάλυψη της ΕΕ και γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι μια παραπέρα μείωση των ρύπων σε συνδυασμό με την ανάπτυξη αποδοτικότερων οχημάτων θα προσέλκυε τους αυριανούς πελάτες, προχωρούν …ακάθεκτοι!

Εναλλακτικά Καύσιμα

Καταιγισμός εξελίξεων στον τομέα της Τεχνολογίας των Οχημάτων σημειώνεται σε Ευρώπη, ΗΠΑ και ανατολική Ασία και πλέον είναι σαφές ότι η αυτοκίνηση περνά σε μια νέα εποχή, στην εποχή των εναλλακτικών καυσίμων και της αυτοματοποιημένης οδήγησης. Πραγματικά, εκπλήσσουν οι πρόσφατες ανακοινώσεις των μεγαλύτερων κατασκευαστών οχημάτων που αναφέρονται στον τερματισμό της παραγωγής επιβατικών αυτοκινήτων με κινητήρες βενζίνης ή πετρελαίου, καύσιμα που τώρα ονομάζονται «συμβατικά», καθώς όλοι πλέον ομιλούν για τα εναλλακτικά καύσιμα, δηλαδή το ηλεκτρικό ρεύμα, το φυσικό αέριο, το υδρογόνο ή συνδυασμούς των παραπάνω.

Τα εναλλακτικά αυτά καύσιμα περνούν ταυτόχρονα, στα ελαφρά επαγγελματικά, αλλά και στα βαρέα οχήματα με διαφορετικές τεχνολογικές προσεγγίσεις να επικρατούν στα φορτηγά (κινητήρες διπλού καυσίμου και υγραερίου LNG) και άλλες στα λεωφορεία (ηλεκτρικά, φυσικού αερίου, ενεργειακών κυψελών υδρογόνου). Είναι η δεκαετία 2022 με 2032 μέσα στην οποία οι κατασκευαστές έχουν προγραμματίσει τον τερματισμό των αυτοκινήτων συμβατικών καυσίμων και τη μαζική πλέον παραγωγή των οχημάτων εναλλακτικών καυσίμων, ενώ η αντίστοιχη περίοδος για τα βαριά φορτηγά βρίσκεται μεν μακρύτερα, αλλά στο μεταξύ κυκλοφορεί ήδη ένας αριθμός βαρέων οχημάτων, φορτηγών και λεωφορείων που ναι μεν σήμερα αντιπροσωπεύουν κάτι λιγότερο από το 1% των ευρωπαϊκών ταξινομήσεων, όμως αποτελούν μια «ζωντανή» βάση τεχνικών δεδομένων, ένα μεγάλο δείγμα ρεαλιστικών δοκιμών για την εξαγωγή σπουδαίων συμπερασμάτων που θα οδηγήσουν στην ασφαλέστερη επιλογή του καυσίμου και στην επίσπευση της μαζικής τους παραγωγής.

Οι επιλογές

Στη φάση αυτή, το LNG (υγροποιημένο φυσικό αέριο) φαίνεται να προηγείται έναντι των άλλων καυσίμων στα βαρέα φορτηγά, αν και ορισμένοι κατασκευαστές επιμένουν και στην ηλεκτροκίνηση θεωρώντας ότι η χωρητικότητα των μπαταριών επαρκεί για το ημερήσιο δρομολόγιο των φορτηγών μεταφορών/αστικών διανομών. Δύο περιπτώσεις ηλεκτροκίνητων φορτηγών παρουσιάζουμε στο τεύχος αυτό και στις σελίδες που ακολουθούν. Στα λεωφορεία, η επικράτηση του συμπιεσμένου φυσικού αερίου (CNG) θεωρείται δεδομένη, όπως και του μεθανίου σε ορισμένες χώρες, με την ηλεκτροκίνηση να ακολουθεί κερδίζοντας συνεχώς έδαφος, αλλά μόνο στις αστικές συγκοινωνίες, όπου η επαναφόρτιση των μπαταριών γίνεται εύκολα με την κατάλληλη υποδομή στις αφετηρίες και στα τέρματα των διαδρομών.

Είναι δεδομένο, όσο και εντυπωσιακό το γεγονός, ότι οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές οχημάτων, έχουν πλέον στρέψει τα διαθέσιμα ποσά έρευνας και ανάπτυξης (R&D) στην παραγωγή νέων βιώσιμων και αποδοτικότερων μεταφορικών μέσων βασισμένων στα εναλλακτικά καύσιμα με μοναδικό σκοπό τη μείωση των ενεργειακών τους αναγκών στοιχείο που θα τα καταστήσει πιο ελκυστικά για τον πελάτη (οικονομικότερα) ενώ παράλληλα θα είναι και φιλικότερα για το περιβάλλον.

Για τον τελευταίο αυτό λόγο, έρχεται η Ευρωπαϊκή Ένωση να δώσει και αυτή τον οβολό της – αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ – υποστηρίζοντας υποδομές για την προώθηση των εναλλακτικών καυσίμων ή χρηματοδοτώντας τα οχήματα μηδενικών ρύπων. Η εγκατάσταση ρευματοληπτών, η κατασκευή ηλεκτροδρόμων, η ανάπτυξη δικτύων φυσικού αερίου, οι μονάδες υγροποίησης του φυσικού αερίου και το αντίθετο, οι μονάδες παραγωγής μεθανίου, η βελτίωση των ενεργειακών κυψελών κ.α. είναι μερικές από τις χρηματοδοτούμενες από την ΕΕ υποδομές και δράσεις.

Ο αυτοκινητιστής τι να κάνει;

Καλά, όσο και εντυπωσιακά όλα τα παραπάνω, εξακολουθεί όμως να αιωρείται το ερώτημα, τι κάνει ο υποψήφιος πελάτης της αυτοκινητοβιομηχανίας, ο αυτοκινητιστής, ο επιχειρηματίας, ο οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται για την απόκτηση ενός καινούργιου φορτηγού ή ενός τράκτορα μεγάλων αποστάσεων ή βαρέων εργασιών; Η απάντηση είναι μία: Μένει στο πετρέλαιο. Γιατί, όπως είπαμε, το εναλλακτικό καύσιμο των βαρέων φορτηγών, μπορεί μεν να είναι υπαρκτό, αλλά δεν προσφέρεται ακόμα εξαιτίας των χαμηλών υποδομών, ειδικά στη χώρα μας που στον τομέα αυτό έχει μείνει απελπιστικά πίσω.

Αρκεί να σημειωθεί ότι τα πρατήρια του φυσικού αερίου δεν ξεπερνούν τα δέκα, οι εγκαταστάσεις για φουλάρισμα φορτηγών με LNG (υγροποιημένο φ.α.) άγνωστες στους αυτοκινητιστές και του μεθανίου ίσως ανύπαρκτες. Επομένως, η δική μας άποψη, είναι αγορά φορτηγού με κινητήρα πετρελαίου και ας είναι η επόμενη επιλογή σας – μετά από δέκα ή δεκαπέντε χρόνια – το φορτηγό με άλλο εναλλακτικό καύσιμο, καθώς τότε πολλά θα έχουν γίνει τόσο στον τομέα των υποδο- μών, όσο και της τεχνολογίας των βαρέων οχημάτων και, γιατί όχι, της χρηματοδότησης των φορτηγών εναλλακτικών καυσίμων. Τα παραπάνω, ισχύουν επίσης και για αγορά λεωφορείου τουριστικού ή υπεραστικού, μεγάλων αποστάσεων και πάνω από 8+1 θέσεις. Για τα αστικά λεωφορεία, θα πρέπει οι κατά τόπους συγκοινωνιακοί φορείς να εξετάσουν τη δυνατότητα προμήθειας λεωφορείων εναλλακτικών καυσίμων, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει οπωσδήποτε την άμεση εγκατάλειψη του πετρελαίου.

Κερδισμένα τα ελαφρά ηλεκτροκίνητα

Μαζί με τα ΙΧ επιβατικά αυτοκίνητα, τα ηλεκτρικά ελαφρά επαγγελματικά μέχρι 3,5 τόνους ή τα μέχρι 8+1 θέσεις minibus, θα είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι της νέας ρύθμισης, καθώς επιλύεται το πρόβλημα του βάρους της μπαταρίας που αποτελούσε το βασικό ανασταλτικό παράγοντα αυτής της κατηγορίας, καθώς αύξανε σημαντικά το απόβαρο σε βάρος του ωφέλιμου φορτίου ή των επιβατών. Την ίδια στιγμή, λύνονται και τα χέρια των κατασκευαστών που πλέον μπορούν να προχωρήσουν στην παραγωγή μπαταριών αυξημένης χωρητικότητας και ισχύος, χωρίς το άγχος του υπέρβαρου.

Καθώς μάλιστα τα παραπάνω είναι ήδη γνωστά στους κατασκευαστές, παρατηρείται ήδη μια θεαματική στροφή στην παραγωγή ηλεκτρικών οχημάτων, η ζήτηση των οποίων φαίνεται εξασφαλισμένη, τουλάχιστον σε ένα ποσοστό σημαντικά υψηλότερο των σημερινών χαμηλών επιπέδων. Μάλιστα, πληροφορίες του περιοδικού ΤΡΟΧΟΙ&TIR αναφέρουν ότι ήδη ασκούνται πιέσεις και είναι θέμα χρόνου η υπέρβαση των ορίων των αδειών οδήγησης. Δηλαδή, αν ένα επαγγελματικό βαν των 3,5 τόνων, λόγω μπαταρίας θα ξεπεράσει το όριο και θα φτάσει π.χ. τα 3.800 κιλά, θα μπορεί να οδηγείται από δίπλωμα Β κατηγορίας και όχι Γ, όπως απαιτείται για τα πάνω από 3,5 τόνους οχήματα. Ανάλογη πρόταση κατατέθηκε προς έγκριση στο κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως θα διαβάσετε στη σχετική είδηση.

Αεροδυναμικά βοηθήματα

Η απόφαση της ΕΕ να συνδράμει νομοθετικά την ανάπτυξη αποδοτικότερων οχημάτων, επιβεβαιώνεται και από το δεύτερο σκέλος της απόφασης που δημοσιεύουμε στις επόμενες σελίδες και αφορά στη νόμιμη προσθήκη αεροδυναμικών εξαρτημάτων όπως είναι τα σπόϊλερ και τα κάθετα πτερύγια αρκεί να τηρούνται οι προϋποθέσεις που θα διαβάσετε στη συνέχεια με βασικότερη εκείνη που ορίζει ότι η αύξηση του μήκους του οχήματος λόγω αεροδυναμικών εξαρτημάτων, δεν πρέπει να προσαυξάνει το χώρο φόρτωσης.

Πάντως, η συγκεκριμένη διάταξη, χρήζει πλήθους διευκρινήσεων, αναφορικά με το χρόνο εφαρμογής της, το χώρο εφαρμογής (αστικές/υπεραστικές υποδομές, όρια ταχυτήτων κ.λ.π.), αλλά και σε τεχνικό επίπεδο απαιτούνται επίσης διευκρινήσεις, τις οποίες ελπίζουμε να έχουμε στο αμέσως επόμενο διάστημα. Αυτές, φίλοι αναγνώστες, είναι οι εξελίξεις στην τεχνολογία των οχημάτων τις οποίες είμαστε υποχρεωμένοι να παρακολουθούμε για την ενημέρωσή σας, ανεξάρτητα αν ορισμένες από αυτές είναι ήδη μπροστά μας ή έρχονται στο κοντινό μέλλον, οπότε και θα επαναπροσδιορίσουν τα οδικά μεταφορικά μέσα εντός της ευρωπαϊκής επικράτειας και συνακόλουθα στη χώρα μας.

Καλό μήνα και πάντα καλοτάξιδοι

Στο ίδιο τεύχος #353

PreviousNext