Τροχοί & TIR

Το Σημείωμα του Εκδότη

Τέλος εποχής για Βουλγαρία; Οι επίσημες δηλώσεις δύο αρμόδιων κυβερνητικών στελεχών για τα μέτρα που προτίθενται να λάβουν κατά των εταιρειών με εικονική εγκατάσταση στη Βουλγαρία, μετά και τη συμφω
από Μανώλης Αγριμανάκης | Τετάρτη 01/11/2017 - 00:00
Κοινοποίηση στα Social Media

Τέλος εποχής για Βουλγαρία;

Οι επίσημες δηλώσεις δύο αρμόδιων κυβερνητικών στελεχών για τα μέτρα που προτίθενται να λάβουν κατά των εταιρειών με εικονική εγκατάσταση στη Βουλγαρία, μετά και τη συμφωνία που υπέγραψαν με τη γείτονα χώρα για την ανταλλαγή πληροφοριών, σηματοδοτεί ίσως το τέλος μιας ακόμη εποχής φυγής των ελληνικών αυτοκινήτων.

Έχουν, όπως θα θυμούνται οι παλαιότεροι, προηγηθεί άλλες εποχές με τα ελληνικά φορτηγά να αναζητούν πινακίδες ευκαιρίας σε Αγγλία, Γερμανία, Βέλγιο, Κύπρο κ.α. που όμως έφταναν στο τέλος τους όταν η κάθε χώρα λάμβανε μέτρα που είχαν σαν βάση τη φορολογία, κατά πόσο δηλαδή οι ιδιοκτήτες των αλλοδαπών αυτών φορτηγών κατέβαλλαν φόρους στη χώρα της εταιρικής τους εγκατάστασης.

Στην ίδια βάση, ξεκινούν σύντομα και οι έλεγχοι όχι από τη Βουλγαρία, αλλά από την Ελλάδα με τη συνδρομή της γειτονικής χώρας στα πλαίσια ενεργοποίησης σχετικού κοινοτικού κανονισμού που επιτρέπει την ανταλλαγή στοιχείων φορολογικού ενδιαφέροντος.

Αυτό μάλιστα που προκύπτει από το σχετικό ρεπορτάζ στις σελίδες που ακολουθούν είναι ότι οι ελληνικές αρχές θα διερευνούν τον τόπο που ασκείται η δραστηριότητα της ελεγχόμενης βουλγάρικης εταιρείας καθώς και το τόπο που εδρεύει η πραγματική διοίκησή της και αν ταυτίζεται με τον τόπο μόνιμης κατοικίας των ιδιοκτητών της εταιρείας.

Αν αυτός ο τόπος είναι η Ελλάδα, τότε η ελεγχόμενη εταιρεία είναι υπόχρεη καταβολής φόρων στο ελληνικό δημόσιο με βάση τη δραστηριότητα και τα έσοδά της.

Μια τέτοια εξέλιξη, εφόσον δεν σκαλώσει (τεχνιέντως ή μη) σε κάποιο από τα γρανάζια του ελληνικού δημοσίου, θα σημάνει την αρχή του τέλους της βουλγάρικης εποχής για τα ελληνικών συμφερόντων φορτηγά.

Ποια θα είναι η επόμενη χώρα «μετεγκατάστασης» δεν το γνωρίζουμε, αν και στη γειτονιά μας υπάρχουν και άλλα κράτη καλής θέλησης και ελκυστικών κινήτρων. Όμως αυτό το «σούρτα-φέρτα» πρέπει κάποτε να σταματήσει και όλες οι ελληνικών συμφερόντων εταιρείες με εικονική έδρα στα πέριξ να έλθουν εδώ και αυτό είναι θέμα της κυβέρνησης να το επιτύχει.

Όχι με επιβολή φόρων, αλλά με την ελάφρυνση της φορολογίας για όλες ανεξαιρέτως τις επιχειρήσεις και την παροχή επιδοτήσεων εφόσον θα είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν επενδύσεις και να αυξήσουν το απασχολούμενο προσωπικό.

Αντικατάσταση οχημάτων και κίνητρα

Για μια ακόμη φορά, το πρόβλημα του υπέργηρου στόλου των ελληνικών φορτηγών έρχεται στην επικαιρότητα με τον Σύνδεσμο των εισαγωγέων αντιπροσώπων αυτοκινήτων να ζητά τη λήψη μέτρων με σκοπό την ανανέωση των επαγγελματικών αυτοκινήτων η μέση ηλικία των οποίων – βάσει στοιχείων – ξεπερνά τα 15 χρόνια, όταν στις άλλες χώρες της Ευρώπης τα φορτηγά αντικαθίστανται στα επτά χρόνια, επίσης κατά μέσο όρο.

Προτείνει μάλιστα μια σειρά κινήτρων, αλλά και αντικινήτρων, όπως άλλωστε συνέβη σε αρκετές χώρες, δηλαδή χαμηλότερα τέλη κυκλοφορίας, μειωμένα διόδια κ.λ.π. και αντικίνητρα, όπως απαγόρευση κυκλοφορίας σε πόλεις, καταβολή αυξημένων διοδίων κ.α. Αυτό το μοντέλο έφερε αποτελέσματα όπου εφαρμόστηκε και πραγματικά συνετέλεσε στην ανανέωση του στόλου σε μεγάλο ποσοστό.

Μια πιθανή εφαρμογή του και στη χώρα μας σε μια περίοδο που μαστίζεται από την κρίση, με λογαριασμούς μπλοκαρισμένους, πάγια περιουσιακά στοιχεία υπό κατάσχεση, με άδεια ταμεία και εταιρείες υπερχρεωμένες στις τράπεζες, πώς είναι δυνατόν να κάνουν χρήση των όποιων κινήτρων ή να αντέξουν τα αντικίνητρα; Πόσοι, αλήθεια, θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν το παλιό φορτηγό τους και δεν το έχουν κάνει – και θα το κάνουν άραγε επειδή θα έχουν μειωμένα τέλη κυκλοφορίας;

Δεν το γνωρίζουμε και μακάρι αυτοί οι δυνάμενοι να είναι πολλοί, αλλά πάντως βρίσκονται στο χώρο του εμπορίου και των επιχειρήσεων, εκτός των μεταφορικών.

Οι μεταφορικές, πλην ελαχίστων περιπτώσεων – μετρώνται πλέον στα δάκτυλα – είναι αδύνατον να προβούν σε αγορά καινούργιου φορτηγού, εκτός και αν δοθούν ισχυρά κίνητρα με επιδότηση μεγάλου ύψους και κατ΄ εξαίρεση των κοινοτικών οδηγιών, όπως συνέβη παλαιότερα με τα λεωφορεία των ΚΤΕΛ.

Επομένως, κατά την άποψή μας, θα πρέπει η αντικατάσταση των ΦΔΧ να τύχει σημαντικής χρηματοδότησης στη βάση μιας μελέτης που θα πρέπει να συντάξουν τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών, Μεταφορών και Ανάπτυξης ζητώντας την κατ΄εξαίρεση χρηματοδότηση του στόλου των ΦΔΧ από τα διαθέσιμα κονδύλια είτε των προγραμμάτων της ΕΕ, είτε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, είτε, τέλος, από την υπό ίδρυση ελληνική τράπεζα επενδύσεων.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που δεν θα αντέξουν οι αυτοκινητιστές ΔΧ και η συντριπτική πλειονότητα των ιδιοκτητών ΦΙΧ, είναι τα αντικίνητρα. Αυτά θα μπορούσαν να έλθουν σε μια δεύτερη φάση, αφού θα έχουν προηγηθεί τα όποια κίνητρα και μετά από ένα μακρύ χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο οι ενδιαφερόμενοι θα είχαν τη δυνατότητα να προβούν στην ανανέωση των φορτηγών τους. Αν όχι, τότε θα μπορούσαν να βρεθούν αντιμέτωποι με το φάσμα των αντιμέτρων.

 

Καλό μήνα και πάντα καλοτάξιδοι

Στο ίδιο τεύχος #355

PreviousNext