Μισθώσεις: Ποιος κάνει τη σύγκριση;
Για πολλά χρόνια, αυτοκινητιστές και μεταφορικές επιχειρήσεις, ζητούσαν το άνοιγμα των λειτουργικών μισθώσεων και στα άνω των 3,5 τόνων φορτηγά, αίτημα που έγινε τελικά δεκτό από την κυβέρνηση και με το παραπάνω μάλιστα, αφού ο νέος νόμος 4663/20 επεκτείνει το μέτρο επιτρέποντας μισθώσεις και για ρυμουλκούμενα και για λεωφορεία.
Στο σκεπτικό της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών ήταν να ανοίξει την αγορά των μισθώσεων ανάριθμων οχημάτων, μόνο για δημόσια χρήση, ικανοποιώντας αφενός το αίτημα των μεταφορέων και αφετέρου να διευκολύνει την ανανέωση του γηρασμένου στόλου των ΦΔΧ. Αντί δηλαδή ο αυτοκινητιστής να συντηρεί με υψηλό κόστος ένα φορτηγό 15 και 20 χρόνων, με σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην ανταγωνιστικότητα της μεταφοράς, να μπορεί πλέον να αποκτήσει ένα καινούργιο ή μεταχειρισμένο euro 5 ή euro 6 φορτηγό, χωρίς εκταμίευση χρημάτων, χωρίς τις δεσμεύσεις προς την τράπεζα (όπως συμβαίνει με τη χρηματοδότηση leasing) και να μπορεί να το επιστρέψει ή αν θέλει να το κρατήσει ή να το επιστρέψει και να πάρει άλλο νεότερο.
Αναλυτικότερα, θα θέλαμε να σας μεταφέρουμε επιγραμματικά μερικές πρώτες εντυπώσεις από την αγορά, αναφορικά με τη σχετική ρύθμιση του νόμου. Οι αυτοκινητιστές εμφανίζονται ικανοποιημένοι, οι περισσότεροι όμως το βλέπουν ως μια επιπλέον δυνατότητα να μισθώσουν ένα ή περισσότερα αυτοκίνητα έχοντας πρώτα εξασφαλίσει κάποιο συγκεκριμένο μεγάλο μεταφορικό έργο (δηλαδή μεγαλύτερο από αυτό που θα μπορούσαν να καλύψουν με τα φορτηγά που ήδη κατέχουν), ενώ λιγότεροι είναι εκείνοι που εμφανίζονται θετικοί στη μίσθωση νεότερων αυτοκινήτων, απλά για να αντικαταστήσουν τα παλιά που έχουν. Διαφορετική εικόνα σχηματίσαμε μιλώντας με διεθνομεταφορείς, οι οποίοι έδειξαν ζωηρό ενδιαφέρον για τις μισθώσεις καινούργιων ή σχετικά νέων μεταχειρισμένων, αναφέροντας τα οφέλη από τη βελτιωμένη απόδοση των νεότερων φορτηγών και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας απέναντι στους άλλους ευρωπαίους μεταφορείς χάρη στο μειωμένο κόστος λειτουργίας (χαμηλότερη κατανάλωση, μειωμένα διόδια στο εξωτερικό κ.α.).
Όλοι όμως στάθηκαν στο κόστος της μίσθωσης, δηλώνοντας ότι από αυτό θα εξαρτηθεί τι θα κάνουν, αν θα κάνουν. Και αυτό που εμείς καταλάβαμε, είναι ότι θα συγκρίνουν το κόστος της μίσθωσης των ανάριθμων (του νέου νόμου) με το κόστος της μίσθωσης ΦΔΧ με πινακίδες από άλλη μεταφορική, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα.
Πρόκειται, κατά τη γνώμη μας για μια σύγκριση που εκφεύγει τελείως και από το αίτημα του Κλάδου για το άνοιγμα των μισθώσεων κατά τα ισχύοντα σε όλη την Ευρώπη και από το πνεύμα του νομοθέτη για ανανέωση του στόλου. Είναι όμως και παρακινδυνευμένη μια τέτοια σύγκριση, αφού χάνεται το πλεονέκτημα της ανταγωνιστικότητας. Και μπορεί ο μεμονωμένος αυτοκινητιστής ή ο ιδιοκτήτης μιας μεταφορικής να μην είναι σε θέση ή να μη θέλει να κάνει τέτοιου είδους συγκρίσεις, όμως υπάρχει και ο πελάτης, ο φορτωτής έμπορος ή εξαγωγέας, ο οποίος θα κάνει τη δική του σύγκριση και θα διαλέξει αυτός το φορτηγό που θα του μεταφέρει τα προϊόντα του. Μισθώσεις: Ποιος κάνει τη σύγκριση;
Καλό μήνα και πάντα καλοτάξιδοι
