Μόνοι με τις σφραγίδες τους
Αναζωπυρώθηκαν οι πάλαι ποτέ και ενδόξου κάλλους κόντρες μεταξύ συνδικαλιστών με ανταλλαγή βαρύτατων κατηγοριών. Προηγήθηκαν τα σωματεία της Εύβοιας και άλλων περιοχών κατά του ΠΣΧΕΜ, ακολούθησαν οι διαγραφέντες διεθνομεταφορείς κατά της ΟΦΑΕ και δεν γνωρίζουμε τη συνέχεια, αφού στη δεύτερη περίπτωση βρίσκεται σε εξέλιξη δικαστική διερεύνηση, ενώ οι επικεφαλής του πρώτου (ΠΣΧΕΜ) παραμένουν αρκετούς μήνες τώρα σε πλήρη απραξία λόγω αναμενόμενων εκλογών, οι οποίες επρόκειτο να πραγματοποιηθούν τον περασμένο Φεβρουάριο.
Εμείς, βέβαια, θα προτιμούσαμε να βρίσκονταν σε εξέλιξη ουσιαστικές προσπάθειες ανάκαμψης του Κλάδου από τις δύο αυτές Ομοσπονδίες, οι οποίες επί της ουσίας περιορίζονται στην διάθεση των Η.Α.Σ. (τσιπάκια) και των καρνέ TIR. Είναι τόσο ραγδαίες και σημαντικές οι τρέχουσες εξελίξεις, αυτές που επηρεάζουν δραματικά τις μεταφορές, που θεωρούμε ότι οι παραπάνω Ομοσπονδίες θα έπρεπε να βρίσκονται σε συνεχή εγρήγορση και δραστηριότητα προς την κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των μελών τους.
Αλλά, αλήθεια για πόσα μέλη μιλούμε; Πόσοι αυτοκινητιστές παραμένουν ενεργά μέλη αυτών των Ομοσπονδιών; Η απάντηση είναι ελάχιστοι, μερικές μόνο εκατοντάδες, από ένα σύνολο 30.000 περίπου αυτοκινητιστών και ιδιοκτητών μεταφορικών επιχειρήσεων. Το αποδεικνύουν οι σχεδόν άδειες αίθουσες στη διάρκεια «πανελλαδικών» συνελεύσεων, και οι πρόσφατες, εντελώς αποτυχημένες, «δυναμικές» συγκεντρώσεις, όπου οι παρευρισκόμενοι δεν ξεπερνούσαν τα εκατό άτομα, ενώ στην τελευταία πρόσκληση (στα διόδια για το θέμα των παράδρομων), δεν προσήλθε κανείς, και πολύ καλά διαβάσατε.
Αλλά γιατί τα λέμε αυτά; Γιατί, πιστεύουμε πως Ομοσπονδίες και Σωματεία, πρέπει να αλλάξουν χαρακτήρα, να επικαιροποιήσουν τα καταστατικά τους και να αλλάξουν το μείγμα των υπηρεσιών εξυπηρέτησης των μελών τους στη βάση της σημερινής πραγματικότητας και των προκλήσεων του κοντινού μέλλοντος αυτών που είναι ήδη ορατές, όπως είναι οι νέες συνθήκες που διαμορφώνει ο διεθνής ανταγωνισμός, η υποστήριξη των μελών στην αντικατάσταση των οχημάτων, η παροχή υπηρεσιών για την αύξηση της αποδοτικότητας των φορτηγών (π.χ. ελαχιστοποίηση άφορτων χιλιομέτρων), η αποδοχή βιώσιμων λύσεων λειτουργίας των μεταφορικών (π.χ. σωστή κοστολόγηση) και, το κυριότερο, που θα πρέπει να επιδιώξουν οι Ομοσπονδίες, είναι η δημιουργία ισχυρών μεταφορικών επιχειρήσεων μέσα από συνενώσεις και με σύγχρονες υποδομές, η χρηματοδότηση των οποίων είναι δυνατή μέσα από τα νέα χρηματοδοτικά εργαλεία της ΕΕ.
Αν οι επικεφαλής των συνδικαλιστικών φορέων κρίνουν ότι αυτά δεν μπορεί να γίνουν ή ότι εκφεύγουν των δυνατοτήτων/αρμοδιοτήτων τους, ή ότι «αυτά τα πράγματα δεν γίνονται στην Ελλάδα», όπως συνηθίζουν να λένε, τότε απλά, θα μείνουν μόνοι μαζί με τις σφραγίδες τους. Αντιρρήσεις και σχόλια δεκτά προς δημοσίευση.
Καλό μήνα και πάντα καλοτάξιδοι
