Ο λαός λέει ότι το «αίμα νερό δεν γίνεται» και ότι «η πρώτη αγάπη δεν ξεχνιέται ποτέ». Το ίδιο ισχύει και στο χώρο του φορτηγού, όπου οι μεταφορείς, ιδιοκτήτες και οδηγοί, μπορεί να αλλάζουν μάρκες φορτηγών ή να αλλαξοπιστήσουν όπως λένε οι ίδιοι, αλλά στο τέλος επιστρέφουν στην αρχική τους καψούρα, στο φορτηγό της καρδιάς τους.
Το ίδιο συνέβη και με τον Σάκη Πλακόδενδρο, ο οποίος περιηγήθηκε σε άλλες μάρκες φορτηγών αλλά τελικά ο δρόμος τον έφερε πάλι στο ΜΑΝ. Πριν μερικά τεύχη παρουσιάσαμε ένα από τα Volvo της επιχείρησής του, το οποίο επιμελείται ο γιος του Νικολάκης με την κοπέλα του Ραφαέλα και όπως κρίναμε από το αποτέλεσμα έχει γίνει εξαιρετική δουλειά. Βέβαια, το καινούργιο απόκτημά τους ξεπέρασε κάθε προσδοκία και μπορούμε να πούμε με κάθε βεβαιότητα ότι πήρε τα σκήπτρα της ναυαρχίδας του στόλου.
Με φόντο τη λίμνη Πολυφύτου
Η δουλειά μας έχει πολλές ευχάριστες στιγμές όπως τώρα με το TGΧ. Από τη μια πλευρά είχαμε τη μαγευτική λίμνη Πολυφύτου και από την άλλη το εντυπωσιακό MAN με την καλή παρέα του ζεύγους Πλακόδενδρου. Το σκηνικό ομόρφυνε πιο πολύ όταν στήσαμε το λιοντάρι για φωτογράφιση με φόντο το συννεφιασμένο ουρανό, τον κυματισμό της λίμνης και το καταπράσινο γρασίδι, μια επιλογή του Νίκου η οποία αποδείχτηκε εξαιρετική. Συνήθως, στις παρουσιάσεις των φορτηγών βγάζουμε πρώτα φωτογραφίες και στο τελείωμα ρίχνουμε μια προσεκτική ματιά στο αμάξι, κυρίως στο να μην μας ξεφύγει κάποια λεπτομέρεια.
Ωστόσο, αυτή τη φορά παρακάμψαμε αυτό το τελετουργικό και χαζέψαμε για αρκετή ώρα τον τράκτορα, μαγεμένοι βέβαια από την ασύγκριτη γοητεία του. Το ΜΑΝ είναι ένας κινητός πίνακας ζωγραφικής με αερογραφίες σπάνιας φυσικής ομορφιάς με λίμνες, δάση αλλά και κάστρα. «Ποια πλευρά του τράκτορα είναι η καλύτερη;», μας ρωτάει ο Νίκος, και δυστυχώς δεν έχουμε μια σίγουρη απάντηση. Η κάθε μια ξεχωριστά έχει το δικό της θέμα, με φανταχτερά χρώματα βγαλμένα από την ποικιλόμορφη παλέτα του αερογραφίστα.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο συγκεκριμένος τράκτορας δεν περνάει από πουθενά απαρατήρητος και χωρίς να προκαλεί με ακρότητες, ξέρει να τραβάει επάνω του όλα τα βλέμματα, όπως έκανε άλλωστε την ώρα της φωτογράφισης όπου διάφοροι περαστικοί σταματούσαν να τον δουν και να τον φωτογραφίσουν με τα κινητά τους τηλέφωνα.
Βόλτα με το Λιοντάρι
Ο Νίκος αποδείχτηκε εξαιρετικός οικοδεσπότης και για να μας ξεκουράσει από την πίεση της ημέρας μας έκανε μια μικρή βόλτα με το ΜΑΝ, παρέα φυσικά με τα τραγούδια του Βασίλη Καρρά. Βέβαια, αν εξωτερικά για την εμφάνιση του τράκτορα βάζουμε δέκα με τόνο, άλλο τόσο βαθμολογούμε και το εσωτερικό όπου οι δερμάτινες επενδύσεις το έχουν μετατρέψει σε V.I.P φορτηγό! Από τα πατάκια μέχρι την επένδυση στον πεθαμένο και από το δερμάτινο τιμόνι μέχρι την πλάτη του τράκτορα όπου φέρει και καθρέφτη, η μυρωδιά και η αίσθηση του υλικού σε συνεπαίρνουν.
Ανεβαίνουμε στο χωριό Νεράιδα, κάνουμε το γύρο της λίμνης και πιάνουμε τον εαυτό μας να μην θέλει να κατέβει από τον τράκτορα. Τυχαίο; Σαφώς και όχι... Ο Λέων της Κοζάνης βρυχάται καλλιτεχνικά και τρομάζει τα πάντα στο πέρασμά του... Καλοτάξιδος!
