Νέοι άνθρωποι, με φρέσκες ιδέες για το χώρο της μεταφοράς, με όρεξη για δουλειά και μεράκι για το φορτηγό, αποτελούν το μέλλον του επαγγέλματος στην Ελλάδα. Τέτοια άτομα χρειάζονται, να το αγαπούν πραγματικά και να ανεβαίνουν στο φορτηγό καθημερινά με την καλύτερη διάθεση.
Από τη στιγμή μάλιστα που ευχαριστεί τους ίδιους η εργασία τους τότε το μόνο βέβαιο είναι ότι θα είναι αποδοτικοί, εργατικοί και πάντα χαρούμενοι. Άλλωστε, όπως συνηθίζουμε να λέμε, οδηγός σε φορτηγό δεν είναι ένα απλό επάγγελμα αλλά τρόπος ζωής. Οπότε, αγάπησέ το για να το κάνεις.
Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί ο Κώστας Λιβάνιος από τη Σέριφο, (γνωστός με το παρατσούκλι Γιακουμέλος στον τόπο καταγωγής του), ο οποίος δραστηριοποιείται στο χώρο της εθνικής μεταφοράς. Η συνάντησή μας κανονίστηκε στον Ασπρόπυργο και εκεί έσκασε μούρη παρέα με τον καλύτερο φίλο του, με τον οποίο περνάει καθημερινά τις περισσότερες ώρες της ημέρας του, το Scania 164. Από τα πρώτα λόγια μαζί του καταλάβαμε πως έχουμε να κάνουμε με ένα φιλόδοξο και γεμάτο όνειρα νεαρό επαγγελματία, και φυσικά με έναν φανατικό Σκανιάκια. «Από 13 χρόνων ξεκίνησα τα δρομολόγια μαζί με τον πατέρα μου. Πήγαινα σχολείο αλλά η καρδιά και το μυαλό μου ήταν κοντά στο φορτηγό. Ειδικά το καλοκαίρι που δεν είχα μαθήματα ταξίδευα συνέχεια μαζί του. Αυτό έμαθα να κάνω από μικρός, αυτό αγάπησα και είμαι ευτυχισμένος που σήμερα το συνεχίζω» μας εξηγεί ο Κώστας.
«Στάθηκα πολύ τυχερός γιατί τη δουλειά την γνώρισα από τον πολυαγαπημένο και αείμνηστο θείο μου Κώστα και τον πατέρα μου Αντώνη. Μάλιστα τη σημερινή παρουσίαση την αφιερώνω μέσα από την καρδιά μου και στους δυο», αναφέρει συγκινημένος ο Κώστας.
164 Power
Τον Κώστα τον χαρακτηρίζουν βαθιά δυο πράγματα. Πρώτον η αγάπη του για τα φορτηγά και δεύτερον η τρέλα που έχει για τα Scania. Αυτό το καταλάβαμε από πρώτο χέρι όση ώρα ήμαστε μαζί του μιας και το θέμα της συζήτησης μονοπώλησε το 164. Όχι άδικα βέβαια, καθώς πρόκειται για ένα καλοφτιαγμένο αυτοκίνητο σε όλους τους κρίσιμους τομείς για να το εντάξουμε τελικά στα Super Trucks.
Εξωτερικά τον πρώτο λόγο έχουν οι αερογραφίες που κοσμούν την καμπίνα. Το θέμα της είναι παρμένο από τη φύση. Απεικονίζονται ταύροι να τρέχουν μέσα σε νερά, υπό την εποπτεία του αρχηγού τους. Μακριά πίσω τους απεικονίζονται δέντρα και βουνά, ενώ ψηλά πετά ένας αετός έτοιμος για επίθεση! Η γοητεία του δράκου συνεχίζεται στο εσωτερικό του με τις δερματίνες να έχουν δημιουργήσει ένα V.I.P σαλόνι από το οποίο δεν θέλεις να κατέβεις. Μπαίνεις, το βλέπεις και τελικά κολλάς. Σε ένα τέτοιο χώρο εργασίας το ταξίδι γίνεται πραγματική απόλαυση.
Αναβαθμίσεις και στον κινητήρα
Scania χωρίς παραπανίσια άλογα; Σαν να λέμε φαγητό χωρίς αλάτι. Ειδικά τα μοντέλα της σειράς 3 (143) και αυτά της σειράς 4 (144-164) που κυκλοφορούν στη χώρα μας χαρακτηρίζονται συχνά «τούμπανα» με πολλές μηχανικές αλλαγές.
Έτσι και το 164 του Κώστα ακολουθεί πιστά τον κανόνα της βελτίωσης με αποτέλεσμα τα 580 άλογα να έχουν αυξηθεί σημαντικά, αν και τελικά παρά τις επίμονες ερωτήσεις μας δεν μας αποκάλυψε τον πραγματικό αριθμό. Βέβαια, το καλύτερο μάς το κράτησε για το τέλος, όπου στήσαμε την κάμερα και ξεκίνησε να μας βομβαρδίζει με ντουμάνια και δυνατό θόρυβο από τις εξατμίσεις.
