Παράλληλα με τις δοκιμές αυτόνομων φορτηγών (βλέπε Τ&Τ 366, σελ. 98), η Hyundai Motor Company σε συνεργασία με την ελβετική εταιρεία υδρογόνου, H2 Energy (H2E) -με την οποία υπέγραψε Μνημόνιο Συνεργασίας (MOU)- θα παραδώσει 1.000 μονάδες του ηλεκτρικού φορτηγού κυψελών καυσίμου, το οποίο εξελίσσει αυτή την περίοδο η κορεάτικη αυτοκινητοβιομηχανία, με βάση τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς.
Το 4x2 φορτηγό των 18 τόνων (μικτό βάρος συρμού 34 τόνων) θα παραδοθεί από το 2019 έως το 2023, σε επιλεγμένους Ελβετούς συνεργάτες της Η2Ε. Σε αντίθεση με τα «συνηθισμένα» ηλεκτρικά οχήματα που φορτίζουν τις μπαταρίες τους στην πρίζα ή μέσω παντογράφου, το εν λόγω φορτηγό τροφοδοτείται με ηλεκτρική ενέργεια από κυψέλες καυσίμου, οι οποίες λειτουργούν με υδρογόνο. Με απλά λόγια, το υδρογόνο ενώνεται με το οξυγόνο και κατά τη χημική αντίδραση που πραγματοποιείται, παράγεται ηλεκτρικό ρεύμα.
Η Hyundai μας έχει δώσει ήδη μια πρόγευση για το πώς θα μοιάζει το ηλεκτρικό της φορτηγό. Με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα, το όχημα θα έχει μήκος 9.745 χλστ., πλάτος 2.550 χλστ. και ύψος 3.730 χλστ., με το μεταξόνιό του να εκτείνεται στα 5.130 χλστ. Διαθέτει ηλεκτροκινητήρα απόδοσης 350 kW (471 PS) ισχύος και 3.400 Nm ροπής, ο οποίος τροφοδοτείται με ηλεκτρική ενέργεια από δύο παράλληλα συνδεδεμένες κυψέλες καυσίμου των 190 kW (2x95 kW). Προκειμένου να επιτευχθεί μια αυτονομία κίνησης της τάξης των 400 χλμ., το φορτηγό εξοπλίζεται με οκτώ δεξαμενές υδρογόνου των 32,86 κιλών, οι οποίες λειτουργούν με πίεση 350 bar και βρίσκονται τοποθετημένες ανάμεσα από την καμπίνα και το χώρο φόρτωσης. Ο ανεφοδιασμός του οχήματος με υδρογόνο διαρκεί μόλις επτά λεπτά.
Επιπλέον, αξίζει να αναφερθεί πως αυτή την περίοδο, η Hyundai εξελίσσει ένα ηλεκτρικό φορτηγό κυψελών καυσίμου μεσαίων διαστάσεων, με ωφέλιμο φορτίο 4-5 τόνων. Στο μεταξύ, στους τελευταίους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στην Πιόνγκτσανγκ της Νότιας Κορέας, η εταιρεία παρουσίασε λεωφορεία εξπρές κυψελών καυσίμου. Παράλληλα, διεξάγει πιλοτικές διαδρομές με λεωφορεία κυψελών καυσίμου σε αρκετές μεγάλες πόλεις της Νοτίου Κορέας, τα οποία σχεδιάζει να περάσει στην παραγωγή μέχρι το 2020.
