Σε ένα νοσταλγικό ταξίδι στο χρόνο, μας οδήγησε ο αναγνώστης μας κ. Σπύρος Αντίοχος (Μπουάζ), ο οποίος μοιράστηκε μαζί μας φωτογραφικό υλικό και ενδιαφέρουσες ιστορίες, από μια άλλη εποχή των συγκοινωνιών στο όμορφο νησί των Παξών. Ιστορίες που ξεκινούν λίγο μετά από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και αποτυπώνουν γλαφυρά το κλίμα μιας άλλης εποχής, τότε που τα πράγματα ήταν μεν πιο δύσκολα, αλλά έκρυβαν συγκινήσεις που σπάνια συναντάς πια.
Τα τέσσερα λεωφορεία που ακολουθούν, αποτελούν τους σταθμούς της ιστορίας μας και όλα τους ήταν ιδιοκτησίας του αναγνώστη μας, τον οποίο και ευχαριστούμε που επέλεξε εμάς για να αποτυπώσουμε την ιστορία που έχει να διηγηθεί. Έτσι, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι…
Το 1946 κυκλοφόρησε στους Παξούς το πρώτο λεωφορείο, το οποίο αγοράστηκε από τον Οργανισμό Διαχείρισης Συμμαχικού Υλικού (ΟΔΙΣΥ). Ήταν μια Chevrolet Καναδέζα του στρατού και διέθετε 14 θέσεις. Ο κ. Σπύρος Αντίοχος φέρνει στη μνήμη του μια ενδιαφέρουσα ιστορία από το 1947, όταν, καθώς οδηγούσε, τον έπιασε λάστιχο. Ο καιρός ήταν άσχημος και για αυτό είχε διακοπεί η συγκοινωνία από Κέρκυρα για Παξούς, γεγονός που σήμαινε πως ο ιδιοκτήτης του λεωφορείου θα έπρεπε να περιμένει το λιγότερο μία εβδομάδα. Επιπλέον, ο κ. Αντίοχος δεν διέθετε καν τις 70 δραχμές που κόστιζε τότε μια σαμπρέλα και πάνω στην απελπισία του, σκέφτηκε να ανοίξει τη λυόμενη ζάντα και να τη γεμίσει με 40 τσουβάλια από αλεύρι.
Μετά από κάποιες ημέρες ο ιδιοκτήτης παρέλαβε τη νέα σαμπρέλα και άνοιξε τις ζάντες για να βγάλει τα τσουβάλια, προκειμένου να τα δώσει στο φούρνο. Φυσικά το μόνο που βρήκε ήταν μια σκόνη, χοντρή σαν πίτουρο. Στη συνέχεια, ο κ. Σπύρος Αντίοχος αγόρασε ένα πλαίσιο φορτηγού από την Αθήνα και βρήκε μια μεταχειρισμένη καρότσα λεωφορείου χωρητικότητας 18 θέσεων, την οποία και τοποθέτησε πάνω στο πλαίσιο. Το όχημα έλαβε άδεια από το Υπουργείο Συγκοινωνιών και μεταφέρθηκε στους Παξούς. Το λεωφορείο ήταν μάρκας Ford, διέθετε V6 μηχανή και δούλεψε από το 1950 έως το 1960.
Το 1963 η Chevrolet Καναδέζα αντικαταστάθηκε από μία κλούβα Mercedes-Benz από τη Γερμανία. Εκείνη την περίοδο, το Υπουργείο Συγκοινωνιών είχε λάβει απόφαση σύμφωνα με την οποία, μπορούσαν να κυκλοφορήσουν λεωφορεία κατηγορίας Φ1 και Φ2. Η πρώτη περιελάμβανε οχήματα 10 θέσεων και ενός τόνου φορτίο, ενώ στη δεύτερη κατατάσσονταν τα 15θέσια οχήματα που μετέφεραν 1,5 τόνο φορτίου.
Το Υπουργείο ενέκρινε την κλούβα του κ. Αντιόχου, εντάσσοντάς την στην κατηγορία Φ2. Το όχημα μεταφέρθηκε στην οδό Μ. Αλεξάνδρου, όπου η γνωστή εταιρεία «Π.ΤΑΓΚΑΛΑΚΗΣ Α.Ε.» έκανε επισκευές στις καρότσες. Εκεί, ανοίχτηκε το αυτοκίνητο, ώστε στο μισό να τοποθετηθούν τζάμια και καθίσματα, ενώ το άλλο μισό έμεινε για τη μεταφορά φορτίου.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ήρθε η στιγμή της αντικατάστασης του λεωφορείου Ford των 18 θέσεων, με ένα λεωφορείο της Scania, το οποίο δούλευε στις εσωτερικές γραμμές των Παξών, αλλά και στη σύνδεση του νησιού με την Αθήνα. Τόσο αυτό, όσο φυσικά και όλα τα υπόλοιπα λεωφορεία του αφιερώματός μας, έχουν προ πολλού παροπλιστεί και πλέον έχουν αντικατασταθεί από καινούργια λεωφορεία, τα οποία συνεχίζουν να πραγματοποιούν τα δρομολόγια Παξών και Αθηνών, λεωφορεία που σίγουρα προσφέρουν υψηλές ανέσεις, είναι ασφαλή, έχουν χαμηλότερη κατανάλωση και ρυπαίνουν λιγότερο το περιβάλλον. Ωστόσο, αμφιβάλλουμε εάν έχουν αγαπηθεί από τον ιδιοκτήτη τους όσο τα θρυλικά λεωφορεία του παρελθόντος…
