Για όσους δεν γνωρίζουν τα Scania Μάμμος και Scania Αμπελάκιας από τη Μαγνησία ο τίτλος του θέματος ίσως να ακούγεται κάπως βαρύγδουπος. Για τους υπόλοιπους όμως, για την πλειοψηφία των επαγγελματιών που τα συναντούν στο δρόμο, είναι δικαιολογημένος. Ιδιαίτερα βέβαια το Scania Αμπελάκιας, με οδηγό τον Γιάννη Αλιτζκόλη, είναι ένα πραγματικό πολυβόλο, που μετατρέπει σε ευθεία όλες τις ανηφόρες. Εκτός από δύναμη και γκάζια, οι δύο τράκτορες διαθέτουν και το δικό τους ξεχωριστό στυλ. Ας τους γνωρίσουμε…
Συνάντηση στον Αλμυρό
Σάββατο πρωί και στο συνεργείο του Λάμπρου Μάμμου στον Αλμυρό γίνεται το αδιαχώρητο. Κάποια φορτηγά μπαίνουν στις εγκαταστάσεις, ορισμένα βγαίνουν και άλλα είναι στις ρεμίζες για συντήρηση. Ωστόσο, εμείς έχουμε πάει για συγκεκριμένο σκοπό και ανάμεσα στα υπόλοιπους τράκτορες αναζητούμε τον δικό μας στόχο.
Το μάτι μας θα πέσει αμέσως στα δύο τέρατα της Μαγνησίας, το R του Λάμπρου Μάμμου και το 164 της μεταφορικής Αμπελάκιας. Για το πρώτο δεν γνωρίζαμε πολλά στοιχεία, καθώς είναι ένα καινούργιο αυτοκίνητο στο χώρο, ενώ για το δεύτερο είχαμε προσωπική εμπειρία από τα παλιά. Άλλωστε, με τον οδηγό του, τον Γιάννη Αλιτζκόλη και τον αδερφό του Ηλία, μας συνδέει φιλία χρόνων και, το βασικότερο, πρόκειται για δύο από τους πιο γνωστούς και φανατικούς Σκανιάκηδες της χώρας μας.
Το κρύο χειμωνιάτικο σκηνικό ανέλαβαν να ζεστάνουν τα δύο Scania με πολλά ντουμάνια και κάπνες. Το συνεργείο κατακλύστηκε από κάπνες και πριν γίνουμε ανεπιθύμητοι, πήραμε το πόδι μας από το γκάζι, τα άλογα ηρέμησαν και ξεκινήσαμε για τη φωτογράφιση. Πού θα γίνει, αναρωτηθήκαμε; Ο οικοδεσπότης μας Λάμπρος Μάμμος, είχε διαλέξει το καλύτερο σημείο. Λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, στους πρόποδες του όρους Όθρυς, σε μια καταπράσινη πλαγιά.
Ανάβαση στο βουνό
Έχοντας στη διάθεσή μας δύο από τα πιο δυνατά Scania της Ελλάδας μπήκαμε αρκετές φορές στον πειρασμό να πατήσουμε δυνατά το γκάζι, ρίχνοντας πολλά ντουμάνια καπνού. Εξάλλου, οι εκκινήσεις και οι ρεπρίζ τους ήταν καταιγιστικές. Ανεβαίνοντας το βουνό ανοίξαμε και το κουμπί της ελευθέρας για να μας συνοδεύει ο γνώριμος γλυκός και μπάσος ήχος!
R ή 164;
Εύκολο ερώτημα, αλλά με δύσκολη απάντηση. Ποιο προτιμάμε, το R του Λάμπρου ή το 164 του Γιάννη; Το κάθε αυτοκίνητο έχει γράψει τη δική του ιστορία όλα αυτά τα χρόνια και φυσικά το καθένα έχει το δικό του φανατικό fan club. Από τη μια η διαχρονική αξία του 164 και από την άλλη η πιο μοντέρνα και φρέσκια εμφάνιση του R.
Για να είμαστε ειλικρινείς ούτε εμείς οι ίδιοι μπορούμε να βγάλουμε τελική κρίση και απόφαση καθώς το κάθε αμάξι είναι ξεχωριστό. Βέβαια, ο Γιάννης έχει διαφοροποιήσει εξωτερικά το look του 164 μετατρέποντάς το σε R, με την αλλαγή της μπροστινής μάσκας και των πλαϊνών σπόιλερ. Επιπλέον, και για να κάνει ακόμη πιο άγρια την εμφάνισή του, έβαλε μπάρα με διχρωμία η οποία συνδυάζεται άψογα με το μπλε και μαύρο χρώμα του τράκτορα. Οι πινελιές όμως έχουν και συνέχεια με ζάντες αλουμινίου, γείσο, προβόλια, τα οποία έχει επιμεληθεί το συνεργείο του Λάμπρου Μάμμου με μεγάλη επιτυχία, όπως άλλωστε μαρτυρά και το τελικό αποτέλεσμα. Γι’ αυτό το λόγο, ο Γιάννης ευχαριστεί και δημόσια τον Λάμπρο καθώς δική του ιδέα ήταν να γίνουν όλες αυτές οι μετατροπές στο 164. Επίσης, το μπλε πολυβόλο φημίζεται για τον ήχο της ελευθέρας που επιμελήθηκε το συνεργείο του Άρη Μπακώση και φυσικά για τις αναβαθμίσεις του κινητήρα με την προσθήκη εκατοντάδων ίππων, από το συνεργείο Τσακίρης στη Θεσσαλονίκη.
Στον αντίποδα, το R του Λάμπρου έχει επίσης προσεγμένη εμφάνιση, με μαύρο χρώμα και διάφορες πινελιές μπλε, όπως στη μάσκα, τα σπόιλερ και την εξάτμιση. Βέβαια το δυνατό χαρτί του συγκεκριμένου αυτοκινήτου είναι το εσωτερικό της καμπίνας το οποίο επιμελήθηκε ο έμπειρος ταπετσιέρης Κωσταντίνος Μπουσιάκης, ξηλώνοντας την παλιά ταπετσαρία και αντικαθιστώντας την με καινούρια. Η λέξη Super, την οποία γράφει στην πλάτη της καμπίνας, ίσως είναι λίγη για να δείξει την ποιότητα της δουλειάς, με τις ξεχωριστές επενδύσεις. Για τις βραδινές περιπλανήσεις υπάρχει ο ανάλογος κρυφός και φανερός φωτισμός με ήρεμα και απαλά χρώματα.
Τελικά που καταλήξατε; Στο R ή το 164;
