Η ιστορία αυτού του μήνα έρχεται από τη Θεσσαλονίκη και τον Σταύρο Παπαδόπουλο, ιδιοκτήτη ενός Mercedes-Benz Actros το οποίο έλκει τριαξονικό θάλαμο.
Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν θα γυρίσει τον χρόνο στο χειμώνα του 2007, τότε που δούλευε τη γραμμή Θεσσαλονίκη – Ήπειρο κάτω από δύσκολες συνθήκες, εξαιτίας των έντονων χιονοπτώσεων, της παγωνιάς και της κακής κατάστασης του οδικού δικτύου. Μαζί με τον πατέρα του οδηγούσαν το μοντέλο SK 1853 το οποίο ξεπερνούσε κάθε εμπόδιο, όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος. Εκεί που οι υπόλοιποι σταματούσαν, το δικό τους φορτηγό συνέχιζε. Μια χιονοθύελλα, όμως, θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό του…
«Για μένα το να ακολουθήσω το επάγγελμα του οδηγού φορτηγών ήταν μονόδρομος, καθώς από μικρή ηλικία πήγαινα δρομολόγια με τον παππού μου Σταύρο και τον πατέρα μου Θεόδωρο. Αυτοί οι δύο ήταν παλιάς κοπής αυτοκινητιστές, με αρχές, αξίες και σεβασμό προς τον συνάδελφό τους, από τους οποίους κληρονόμησα πολλά θετικά στοιχεία. Θυμάμαι τον ελεύθερό μου χρόνο να τον περνάω κοντά στα φορτηγά, μαθαίνοντας τα πάντα γύρω από αυτά. Είχα περιέργεια για όλα.
Πώς οδηγείται το φορτηγό, τι πρέπει να προσέχω, σε τι χρησιμεύει το κάθε σύστημα. Είχα όμως καλούς δασκάλους, τον παππού και τον πατέρα μου, οι οποίοι μου δίδαξαν όλα τα μυστικά. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να έχεις κάποιο άτομο το οποίο με υπομονή και επιμονή θα σου δώσει τα εφόδια για να έχεις καλή σταδιοδρομία στο χώρο. Το 2014 έκανα έρευνα αγοράς για να πάρω καινούριο φορτηγό και κατέληξα και πάλι στο Mercedes-Benz και συγκεκριμένα στο Actros MP3. Μετά από 600.000 χλμ. το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν το έχω μετανιώσει καθώς το αυτοκίνητο είναι ξεκούραστο και απροβλημάτιστο.
Διαβάστε περισσότερα για το Σταύρο Παπαδόπουλο και άλλες ιστορίες στο
roadstars.mercedes-benz-trucks.com
Η ιστορία όμως που θα σας διηγηθώ και η οποία είναι βαθιά χαραγμένη στο μυαλό μου συνέβη με τον πατέρα μου το χειμώνα του 2007 στα βουνά της Ηπείρου. Την περίοδο εκείνη είχαμε το μοντέλο SK 1853 με τριαξονικό επικαθήμενο θάλαμο και δουλεύαμε τη γραμμή από Βόρεια προς Δυτική Ελλάδα. Όσοι ταξίδευαν από εκεί, γνωρίζουν καλά τις δυσκολίες της καθώς ανεβαίναμε από Πολύμυλο και Μηλιά Μετσόβου. Ο δρόμος ήταν στενός και πολύ επικίνδυνος. Στο θάλαμο μεταφέραμε ευπαθή προϊόντα, τα οποία έπρεπε την επόμενη ημέρα να φτάσουν στον προορισμό τους.
Περνώντας τη Βέροια άρχισε να χιονίζει και συνεχίζοντας προς τη Μηλιά η χιονόπτωση γινόταν όλο και πιο έντονη. Αριστερά και δεξιά του δρόμου βρίσκαμε ακινητοποιημένα φορτηγά, τα οποία είτε είχαν κολλήσει στα χιόνια, είτε οι οδηγοί τους φοβήθηκαν τις καιρικές συνθήκες και προτίμησαν να σταματήσουν. Το εμπόρευμα όμως έπρεπε να παραδοθεί, οπότε, αποφασίσαμε να συνεχίσουμε αψηφώντας τους κινδύνους. Χωρίς να βάλουμε αλυσίδες, αν και σε αρκετά σημεία κολλήσαμε προσωρινά, τελικά καταφέραμε να περάσουμε μέσα από τη χιονοθύελλα και μετά από ένα πολύωρο ταξίδι επιτέλους καταφέραμε να φτάσουμε στα Γιάννενα σώοι και αβλαβείς. Αυτό που σκεφτήκαμε με τον πατέρα μου και συμφωνήσαμε και οι δύο, είναι ότι για μια ακόμη φορά το Mercedes-Benz μάς είχε βγάλει παλικάρια στη δουλειά μας».
Ευχαριστούμε που ανταποκριθήκατε τόσο άμεσα και αυτόν το μήνα. Μας στείλατε πραγματικά ενδιαφέρουσες ιστορίες. Στείλτε κι εσείς τη δική σας εμπειρία στο info@troxoikaitir.gr και θα δημοσιευθεί στο περιοδικό TΡOXOI & TIR και στο RoadStars της Mercedes-Benz, την παγκόσμια ηλεκτρονική πλατφόρμα που ενώνει όλους τους οδηγούς φορτηγών σε μία κοινότητα.
