Η ιστορία αυτού του μήνα έρχεται από το Καρτέρι Θεσπρωτίας και την οικογένεια Βασιλείου η οποία έχει εταιρεία με ανατρεπόμενα φορτηγά και χωματουργικά μηχανήματα. Πρόκειται για μια σπάνια περίπτωση όπου τρεις γενιές αυτοκινητιστών, Σπυρίδων, Μιλτιάδης και Σπύρος, δούλεψαν το ίδιο φορτηγό το οποίο μάλιστα μέχρι και σήμερα εκτελεί τοπικά και μακρινά δρομολόγια.
Η ιστορία τους ξεκινάει στις αρχές της δεκαετίας του 1970 όταν ο Σπυρίδων Βασιλείου αγόρασε το πρώτο του Mercedes-Benz 1620 και εν συνεχεία το μοντέλο 1824LK, το αγαπημένο του φορτηγό όπως συνηθίζει να λέει. Ο λόγος ανήκει στον ίδιο. «Ξεκίνησα στο επάγγελμα με τη θρυλική γουρούνα, το Mercedes-Benz 1620, και το 1982 αγόρασα μεταχειρισμένο το 1824LK με έτος κατασκευής το 1972. Είχα ενημερωθεί από συναδέλφους μου ότι πρόκειται για ένα αξιόλογο και στιβαρό αυτοκίνητο, δαπανώντας γι’ αυτό 3.000.000 δραχμές. Σήμερα, 37 ολόκληρα χρόνια μετά την αγορά του, σας λέω με σιγουριά ότι πρόκειται για το καλύτερο φορτηγό που έχει κατασκευάσει η γερμανική εταιρεία. Στην αντοχή και την αξιοπιστία δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο. Όταν το αγόρασα από κάποιον ιδιώτη στην Αθήνα, το φόρτωσα μαρμαρόσκονη και το έφερα στην Ηγουμενίτσα.
Τα συναισθήματά μου όταν το οδήγησα για πρώτη φορά ήταν απερίγραπτα. Είχα εντυπωσιαστεί από το αυτοκίνητο. Μου άρεσε η καβάλα του, η θέση οδήγησης και φυσικά η δύναμη του κινητήρα. Στη συνέχεια εκτελούσα δρομολόγια από τη Θεσπρωτία προς τα Τρίκαλα για να μεταφέρω οικοδομικά υλικά, αλλά και προς το Μεσολόγγι κουβαλώντας πυρήνα. Έχω ζήσει δύσκολες καταστάσεις με το αυτοκίνητο, κυρίως, όταν οδηγούσα στην Κατάρα με άσχημες καιρικές συνθήκες. Το οδόστρωμα ήταν καλυμμένο από χιόνι και η ομίχλη περιόριζε την ορατότητά μου στο ελάχιστο. Οδηγούσα χωρίς να βάζω αλυσίδες και δεν κόλλησα ποτέ στα χιόνια. Ωστόσο, ένα περιστατικό μου έχει μείνει αξέχαστο.
Διαβάστε περισσότερα για την οικογένεια Βασιλείου και άλλες ιστορίες στο
roadstars.mercedes-benz-trucks.com
Πριν από αρκετά χρόνια μετέφερα αμμοχάλικο σε μια οικοδομή στο χωριό Καλαμά. Ο ιδιοκτήτης του μου ζήτησε να τα ξεφορτώσω στο διπλανό χωράφι το οποίο είχε λάσπες. Του είπα ότι υπάρχει περίπτωση να κολλήσει το φορτηγό αλλά αυτός με διαβεβαίωσε ότι δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο. Πράγματι, το στάθμευσα στο σημείο που μου υπέδειξε αλλά τελικά βούλιαξαν μέσα στις λάσπες όλες οι ρόδες. Μαζεύτηκε κόσμος, έφεραν μέχρι και ένα τρακτέρ να με τραβήξει. Εγώ δεν δέχτηκα. Είχα εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του φορτηγού μου. Δοκίμασα να το βγάλω χωρίς να με βοηθήσει κανένας. Βάζω δευτέρα στο κιβώτιο και οι τροχοί αρχίζουν να σπινιάρουν. Λίγο αργότερα το φορτηγό μου κατάφερε να βγει νικητής μέσα από τις λάσπες.
Όσοι συνάδελφοί μου ήταν κοντά, εντυπωσιάστηκαν με τις ικανότητες του φορτηγού μου. Σε αυτό το αμάξι έμαθε να οδηγεί ο γιος μου αλλά και ο εγγονός μου. Tο δουλεύουν ακόμη και σήμερα και παρά τις αντιξοότητες που έχει περάσει, μόλις πρόπερσι του αλλάξαμε για πρώτη φορά δίσκο-πλατό. Όποιος με ρωτάει τι σημαίνει για εμένα η μάρκα Mercedes-Benz η απάντηση είναι μία: Αξιοπιστία, την οποία βέβαια μπορώ να τεκμηριώσω δείχνοντάς του το φορτηγό μας. Είναι 47 χρόνων και ακόμη εκτελεί δρομολόγια απροβλημάτιστα. Το βασικότερο όλων είναι όμως ότι θα συνεχίσει να το κάνει για πολλά χρόνια ακόμη. Και όλα αυτά βέβαια χωρίς να ξοδεύουμε περιττά χρήματα, παρά μόνο όσα χρειάζονται για την τακτική του συντήρηση. Αυτό για μένα λέει πολλά σχετικά με την αξιοπιστία και την ποιοτική δουλειά της εταιρείας».
Ευχαριστούμε που ανταποκριθήκατε τόσο άμεσα και αυτόν το μήνα. Μας στείλατε πραγματικά ενδιαφέρουσες ιστορίες. Στείλτε κι εσείς τη δική σας εμπειρία στο info@troxoikaitir.gr και θα δημοσιευθεί στο περιοδικό TΡOXOI & TIR και στο RoadStars της Mercedes-Benz, την παγκόσμια ηλεκτρονική πλατφόρμα που ενώνει όλους τους οδηγούς φορτηγών σε μία κοινότητα.
