Ο θριαμβευτής του Ράλι Ντακάρ μιλάει στο περιοδικό TΡΟΧΟΙ&TIR.
G.G.: Χατ τρικ για την Kamaz, κι άλλο ένα φορτηγό της ομάδας στην έβδομη θέση στο φετινό Ράλι Ντακάρ. Περιμένατε τέτοιο θρίαμβο στην ομάδα, δεδομένων των δυσκολιών των ειδικών διαδρομών στην αραβική χερσόνησο;
D.S.: Προφανώς το αποτέλεσμα ήταν ένας θρίαμβος για εμάς, αλλά όχι, ποτέ δεν μπορείς να περιμένεις ότι, θα καταλάβεις και τις τρεις θέσεις του βάθρου. Τελευταία φορά που είχε συμβεί κάτι τέτοιο ήταν το 2015, ενώ έχουμε χάσει και σε κάποιες διοργανώσεις. Η διαδρομή ήταν πολύ σκληρή, κι όπως ξέρετε, η διαφορά μου με τον τρίτο στην κατάταξη ήταν πάνω από μία ώρα –με τέτοιες μεγάλες διαφορές, κάθε αγωνιζόμενος έχει ευκαιρίες να αναρριχηθεί στην τελική κατάταξη. Όλοι είχαμε προβλήματα, απλά όποιος αντιμετώπισε τα λιγότερα ανέβηκε στο πόντιουμ.
G.G.: Στη φετινή διοργάνωση άλλαξαν πολλά. Ηλεκτρονικό roadbook που το λαμβάνατε 10 λεπτά πριν από την εκκίνηση κάθε σκέλους, λιγότερες ευθείες όπου τα φορτηγά κινούνταν στον κόφτη, περιορισμός τελικής στα 90 χλμ./ώρα σε κάποια επικίνδυνα σημεία. Πόσο επηρέασαν όλα αυτά το οδηγικό σας στιλ;
D.S.: Το Ντακάρ είχε ήδη αλλάξει πολύ από τη στιγμή που μεταφέρθηκε στη Σαουδική Αραβία. Είχαμε κάποια εξοικείωση με το τερέν και την τοπογραφία από πέρυσι, αλλά ο νέος κανονισμός με το ηλεκτρονικό roadbook δυσκόλεψε τους πάντες, ειδικά στο πρώτο μισό του αγώνα. Έπρεπε να το κάνουμε download 10 ή 20 λεπτά πριν από την εκκίνηση, ενώ δεν είχαμε χρησιμοποιήσει και τις συσκευές πλοήγησης ποτέ πριν. Όσο για την σχεδόν πλήρη απουσία ευθειών διαδρομών στις ειδικές, δεν μας πείραξε καθόλου. Τουναντίον, τα συνεχή στροφιλίκια αύξησαν το επίπεδο του ανταγωνισμού. Όσο για τα όρια ταχύτητας, αυτά υπήρχαν σε πολύ λιγότερα σημεία σε σχέση με το Ντακάρ στη Ν. Αμερική. Οι ειδικές διαδρομές ήταν πολύ «σφιχτές» και απαιτούσαν τη μέγιστη δυνατή συγκέντρωση και προσοχή, κάτι που πιστεύω πως βοήθησε την ομάδα μου.
G.G.: Ποιο ήταν το σημείο κλειδί του φετινού αγώνα;
D.S.: Για εμάς, το πρώτο μισό του αγώνα. Καταφέραμε να κερδίσουμε τέσσερις ειδικές και να δημιουργήσουμε μία διαφορά ασφαλείας, η οποία μας επέτρεψε να οδηγήσουμε πιο ήρεμα και με μεγαλύτερη ακρίβεια. Φυσικά, όσο περνούσαν οι μέρες, οι διαδρομές ήταν όλο και πιο περίπλοκες, και υπήρχαν στιγμές έντονης νευρικότητας σε όλα τα πληρώματα. Προβλήματα με το σύστημα πλοήγησης, κλαταρισμένα ελαστικά, σχεδόν αδιάβατες κοίτες ξερών ποταμών που θύμιζαν διαδρομές τράιαλ, όπου ο παραμικρός λάθος χειρισμός στο τιμόνι σημαίνει πως θα κολλήσεις για 30 με 40 λεπτά το λιγότερο. Εμείς προσπαθήσαμε να κινηθούμε με ένα ρυθμό με τον οποίο θεωρούσαμε πως μας ταίριαζε, χωρίς να επιβραδύνουμε σημαντικά.
G.G.: Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος φέτος; Ο Μάτσικ, ο Λοπρέ, o Βισέσκι ή μήπως ο Βαν Ντεν Μπρινκ;
D.S.: Δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον, είναι όλοι τους το ίδιο ικανοί. Φέτος λ.χ., ο Μάρτιν Μάτσικ βελτιώθηκε σημαντικά, το φορτηγό του το ίδιο, ενώ χρησιμοποίησε και αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Αντιμετώπισε κάποια προβλήματα στο πρώτο μισό του αγώνα, αλλά μετά τα έδωσε όλα. Του χρόνου θεωρώ ότι, δεν θα επιχειρήσει να κατακτήσει απλά μια θέση στο πόντιουμ, αλλά να κερδίσει τον αγώνα. Για τον Λοπρέ, δεν μπορώ να πω κάτι που δεν το ξέρετε ήδη. Είναι πιθανότατα ο πιο έμπειρος και επικίνδυνος αντίπαλος. Ό,τι και να συμβαίνει με το όχημα, αυτός πάντα οδηγεί στο όριο.
Σε κάποιες πατημένες ειδικές είχε απίστευτες μέσες ωριαίες ταχύτητες. Η μάχη του με τον Μάτσικ ήταν πιθανότατα η κορυφαία ανάμνηση του φετινού Ντακάρ. Ο Λοπρέ στάθηκε λίγο άτυχος προς το τέλος αλλά οδηγούσε δαιμονισμένα. Όσο για τον Βισέσκι είναι ο πιο βελτιωμένος οδηγός στην κατηγορία και από αυτούς που θεωρώ πως θα πρωταγωνιστήσουν τα επόμενα χρόνια. Ο Βαν Ντεν Μπρινκ είναι άτυχος και οδηγεί ένα όχημα που του στερεί καλύτερες επιδόσεις. Επίσης, μου έκανε μεγάλη εντύπωση ένας Χιλιανός οδηγός, ο τρεις φορές νικητής με quad, ο Κασάλ. Για πρώτη φορά στο τιμόνι αγωνιστικού φορτηγού τα πήγε περίφημα. Είναι πολύ συγκεντρωμένος και αναλυτικός στην συμπεριφορά του και θα τον δούμε ψηλά στην κατάταξη τα επόμενα χρόνια. Τέλος, περιμένω την επιστροφή του Γκέραρντ ντε Ρόι στον επόμενο αγώνα για να ανέβει κι άλλο το επίπεδο του ανταγωνισμού.
G.G.: Πόσο συνεισέφερε το νέο φορτηγό, το Kamaz 4309 με τον 13λιτρο κινητήρα Dongfeng-Cummins και αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων; Αποδείχθηκε όσο αξιόπιστο το θέλατε;
D.S.: Ο ρόλος του οχήματος είναι σημαντικός, θα έλεγα ότι σε κάθε αγώνα το αποτέλεσμα οφείλεται κατά 50% στο όχημα και το υπόλοιπο 50% στην ομάδα στο εσωτερικό της καμπίνας. Πόσο είναι έτοιμοι ψυχοσωματικά, και κατά πόσο μπορούν να βγάλουν αποτελεσματικά όλη τη δύναμη του φορτηγού στο δρόμο. Σίγουρα, δεν είναι το αποτέλεσμα των δοκιμών και της εξέλιξης του τελευταίου δωδεκαμήνου, αλλά πολλών ετών εμπειρίας. Τεχνολογικά, ναι, το θεωρώ ένα από τα κορυφαία, και το βελτιώνουμε καθημερινά, όχι μόνο σε θέματα κινητήρα, αλλά και στο σασί, ενώ και οι ίδιοι οι μηχανικοί αναβαθμίζουν τις γνώσεις τους συνέχεια.
G.G.: Πώς θα περιέγραφες το οδηγικό σου στιλ; Επιθετικό, ήρεμο, ψυχρά υπολογισμένο;
D.S.: Όλοι μας νομίζω, έχουμε διαφορετική κατανόηση του τι ακριβώς ορίζουμε ως οδηγικό στιλ. Προσωπικά θεωρώ ότι, το ιδανικό είναι να έχεις και τα τρία χαρακτηριστικά που αναφέρατε. Στο πρώτο σκέλος του φετινού αγώνα, οδήγησα ξεκάθαρα επιθετικά. Στο τελευταίο μισό, επικράτησε η ομαδική τακτική και η ψύχραιμη οδήγηση, καθώς οφείλαμε να μειώσουμε τα ρίσκα. Πολλοί οδηγοί κάνουν το ίδιο. Τα rally-raids όπως το Ντακάρ διαφέρουν από άλλα μηχανοκίνητα σπορ σε μία σημαντική παράμετρο: κάθε μέρα πρέπει όχι μόνο να καταλαβαίνεις, αλλά και να κάνεις συνείδηση τη στρατηγική που είναι η ιδανική.
G.G.: Υπάρχει κάποιο τερέν που προτιμάτε; Βραχώδεις διαδρομές; Αμμόλοφους, χωμάτινα στροφιλίκια;
D.S.: Το Ντακάρ περιλαμβάνει όλα αυτά, οπότε δεν έχω την πολυτέλεια της επιλογής. Ναι, σίγουρα υπάρχουν προτιμήσεις, πάντα μου άρεσαν οι κλασικές χωμάτινες ειδικές. Το φορτηγό σου επιτρέπει να το διασκεδάσεις σε τέτοιες επιφάνειες, αλλά θέλει μεγάλη προσοχή λόγω μάζας. Καθημερινά πάντως, προσπαθώ να βελτιώνομαι σε όλες τις επιφάνειες.
