Τροχοί & TIR

Scania 143: Παραμένει ο Πόθος των πολλών

«Στις εθνικές των φορτηγών με τα ψυγεία», τραγουδάει η Χάρις Αλεξίου και μας μεταφέρει μαγευτικές εικόνες της καθημερινότητάς μας, πίσω από το επαγγελματικό τιμόνι. Εκεί που είμαστε μόνοι μας, παρέα
από Παύλος Μαυρομύτης | Κυριακή 12/12/2021 - 11:53
Κοινοποίηση στα Social Media
scania 143

«Στις εθνικές των φορτηγών με τα ψυγεία», τραγουδάει η Χάρις Αλεξίου και μας μεταφέρει μαγευτικές εικόνες της καθημερινότητάς μας, πίσω από το επαγγελματικό τιμόνι. Εκεί που είμαστε μόνοι μας, παρέα με την νταλίκα, τη μουσική και τη λευκή γραμμή του οδοστρώματος να μας συνοδεύει για εκατοντάδες χιλιόμετρα.

Ένα τραγούδι σύμβολο για τους οδηγούς ψυγείων και όχι μόνο, μιας άλλης εποχής όμως, τότε που οι μεταφορείς αντιμετώπιζαν περισσότερες δυσκολίες εξαιτίας του κακού οδικού δικτύου, πριν ολοκληρωθεί ο Ε-75, η Εγνατία και η Ιόνια οδός καθώς και άλλα τμήματα του αυτοκινητόδρομου. Ήταν η εποχή, αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν γνωρίσαμε τον Άκη Πατούνα από τα Ιωάννινα και ξεκινούσαμε παρέα μαζί του τα δρομολόγια προς Βόρεια και Νότια Ελλάδα, με το Scania 143. Ένα αυτοκίνητο ορόσημο για τη σουηδική εταιρεία που άφησε τη δική του σφραγίδα στο χώρο της μεταφοράς. Το Streamline ήταν ο κρυφός πόθος δεκάδων οδηγών, φίλων της Scania και όχι μόνο. Ήταν το αυτοκίνητο που δεν άφηνε κανέναν ασυγκίνητο στο πέρασμά του. Το αυτοκίνητο «πάσα δύναμη» όπως συνηθίζουν να λένε πολλοί αυτοκινητιστές και θα συμφωνήσουμε μαζί τους.

Ο V8 κινητήρας με την ιπποδύναμη των 500 ίππων ήταν το νούμερο ένα προτέρημά του. Βέβαια, θα ήταν σκόπιμο να μην μιλάμε για παρελθόν, καθώς το 143 ακόμη και σήμερα αποτελεί τον διακαή πόθο πολλών φίλων της μάρκας. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα πως και σήμερα κρατάνε καλή τιμή ενώ όλο και περισσότεροι ξένοι μεταφορείς αναζητούν προσεγμένα 143 για την αγορά των οποίων προσφέρουν αρκετά χρήματα.

Ο Βασιλιάς στο παλάτι του

Ο Βασιλιάς επέστρεψε στο παλάτι του, θα μπορούσε να ήταν ο βασικός τίτλος του άρθρου μας, ο οποίος απηχεί στο απόλυτο αυτό που συνέβη με το 143 της παρουσίασης. Άλλωστε τις εγκαταστάσεις της μεταφορικής του Άκη Πατούνα στα Ιωάννινα μπορείς εύκολα να τις χαρακτηρίσεις παλάτι της Scania καθώς εκεί θα βρεις σε άριστη κατάσταση μεγάλη γκάμα μοντέλων, όπως το 141, το 142, το 143, το 164 και το R ενώ σύντομα έρχονται και άλλα, όπως το μουράτο Ν 56, το πρώτο φορτηγό του πατέρα του, του κ. Παύλου Πατούνα. Ο Άκης και η ομάδα του έχουν την τεχνογνωσία και την εμπειρία της ανακατασκευής και πλέον έχουν αναπτυχθεί και σε αυτό το κομμάτι με επιτυχία. Η τελευταία τους δημιουργία είναι το 143 για χάρη του οποίου βρεθήκαμε στα Ιωάννινα για φωτογράφιση και μια βόλτα μαζί του.

Πάμε σαν άλλοτε

Με το 143, τον μπλε πόθο των Ιωαννίνων γυρίσαμε το χρόνο αρκετά πίσω, τότε που η κύρια γραμμή Ιωαννίνων - Θεσσαλονίκης ήταν μέσω Μετσόβου - Κατάρας. Την εποχή εκείνη που το δρομολόγιο κρατούσε πολλές ώρες και το χειμώνα μπορεί να ακυρωνόταν εξαιτίας της κακοκαιρίας και των έντονων χιονοπτώσεων. Έτσι λοιπόν με το 143 και στο τιμόνι του τον Σταύρο Ντούκα υπάλληλο της Patounas Transport ξεκινάμε σαν άλλοτε, σε ένα δρομολόγιο χαμένο στο χρόνο των όμορφων και αξέχαστων αναμνήσεων. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να καθίσουμε αναπαυτικά στο κάθισμα του συνοδηγού, να απολαμβάνουμε τις μουσικές επιλογές και ο ήχος της ελευθέρας εξάτμισης να δημιουργεί τη δική της μελωδία. Παράλληλα περιεργαζόμαστε το εσωτερικό του το οποίο έχει ντυθεί με επένδυση η οποία ολοκληρώνει τη μαγεία του ταξιδιού.

Απέναντι από τα Ιωάννινα, στο Δρίσκο, θα κάνουμε την καθιερωμένη στάση μας για μερικές φωτογραφίες και φυσικά για να θαυμάσουμε το αριστούργημα, το 143, το οποίο διατηρεί τα γνήσια χαρακτηριστικά του, με όρθιες εξατμίσεις, αλλά και πλαϊνή εξάτμιση, σκάλα, προβολείς και όλα τα καλούδια που αναδεικνύουν την παρουσία του Scania.

Το δρομολόγιό μας ξεκινάει και πάλι με κατεύθυνση τη γέφυρα της Μπαλντούμας και κάπου εκεί θα κλείσουμε την κάμερά μας γιατί πλέον κάποιες εικόνες πρέπει να είναι prive, μόνο στο μυαλό και την ψυχή μας.

Το επόμενο ραντεβού μας με τον Άκη είναι για να γνωρίσουμε το Scania 142 με στόχο να συνεχίσουμε για ακόμη πιο ψηλά, μέχρι τον αυχένα Κατάρας…

PreviousNext