Τροχοί & TIR

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Κραυγή αγωνίας από τους μεταφορείς της ΛΑΡΚΟ

Η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα και το άγχος έχουν κυριέψει τους αυτοκινητιστές οι οποίοι δεν έχουν άλλα χρηματικά αποθέματα και το μέλλον φαντάζει δύσκολο για τους ίδιους και τις οικογένειές τους καθώς
από Παύλος Μαυρομύτης | Τρίτη 07/07/2020 - 08:00
Κοινοποίηση στα Social Media
«Τα φορτηγά μας έπιασαν αράχνες, δεν δουλεύουν ούτε οι μπαταρίες. Πρώτη φορά ζούμε τόσο δύσκολες καταστάσεις», μας δήλωσαν οι αυτοκινητιστές των Σερβίων.
«Τα φορτηγά μας έπιασαν αράχνες, δεν δουλεύουν ούτε οι μπαταρίες. Πρώτη φορά ζούμε τόσο δύσκολες καταστάσεις», μας δήλωσαν οι αυτοκινητιστές των Σερβίων.

Η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα και το άγχος έχουν κυριέψει τους αυτοκινητιστές οι οποίοι δεν έχουν άλλα χρηματικά αποθέματα και το μέλλον φαντάζει δύσκολο για τους ίδιους και τις οικογένειές τους καθώς επίσης και για αρκετά επαγγέλματα που έχουν άμεση εξάρτηση από το φορτηγό. Πώς δημιουργήθηκε το πρόβλημα; Πόσα χρήματα οφείλονται στις μεταφορικές εταιρείες; Ποιες είναι οι αποφάσεις της εταιρείας και ποια η στάση των αυτοκινητιστών; Ο συντάκτης μας Παύλος Μαυρομύτης βρέθηκε στην καρδιά του προβλήματος, στα Σέρβια Κοζάνης όπου συνομίλησε με τον Μανώλη Θεοδωρίδη, υπεύθυνο της μεταφορικής Ι.Μ.Ε. ΕΠΕ Σέρβια, ο οποίος με τους διαχειριστές των άλλων μεταφορικών εταιρειών εκπροσωπεί τους υπόλοιπους συναδέλφους του.

T&T: Μανώλη πώς δημιουργήθηκε το πρόβλημα;

Μ.Θ.: Το πρόβλημα δημιουργήθηκε λόγω της απολιγνητοποίησης της Δυτικής Μακεδονίας με το κλείσιμο των ΑΗΣ και τη μετάβαση σε νέες μορφές ενέργειας. Σύντομα ενδέχεται να κλείσει και το λιγνιτωρυχείο των Σερβίων γιατί μπορεί να μην χρειάζεται πλέον το υλικό που παράγει.

Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2019 μας κατέθεσε η εταιρεία τα τελευταία χρήματα των φορτωτικών μας και έκτοτε σταμάτησε. Την περίοδο εκείνη ξεκίνησαν να καθυστερούν τις πληρωμές, από τις 40 μέρες μας πήγαν στις 50, μετά στις 70 και με διάφορες δικαιολογίες μας πήγαιναν όλο και πιο πίσω με αποτέλεσμα να μην πάρουμε καθόλου λεφτά. Όσοι ήταν ευκολόπιστοι συνέχισαν να δουλεύουν γιατί πίστευαν ότι θα πάρουν τα λεφτά τους ενώ κάποιοι άλλοι έκαναν ένα βήμα αυτοσυγκράτησης και είναι αυτοί που τελικά έχουν να λαμβάνουν τα λιγότερα.

T&T: Ποιο είναι το ποσό που σας χρωστάει η εταιρεία;

Μ.Θ.: Στις μεταφορικές εταιρείες των Σερβίων, σε μια της Κοζάνης και τις υπόλοιπες της Καστοριάς το ποσό είναι περίπου 1.800.000 ευρώ σε ένα σύνολο εκατό φορτηγών. Υπάρχει περίπτωση μεμονωμένου αυτοκινητιστή που του χρωστάνε 5.000 ευρώ και κάποιου άλλου 60.000 ευρώ, ανάλογα δηλαδή με τις μεταφορές που έκανε.

T&T: Θα τα εισπράξετε;

Μ.Θ.: Η επίσημη ενημέρωση αναφέρει ότι από τη στιγμή που ψηφίστηκε η τροπολογία στη Βουλή, έκτοτε, από τις 29 Φεβρουαρίου 2020 και πίσω, τα δεδουλευμένα για μεταφορείς και εργολάβους οι οποίοι δραστηριοποιούνται στην αποχωμάτωση, θεωρούνται παγωμένα. Να σας πω με απλά λόγια τι σημαίνει παγωμένα; Ο εκκαθαριστής της ΛΑΡΚΟ μας λέει ότι έχω τα χέρια δεμένα και συγχρόνως λυμένα με την τροπολογία που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση.

Δεν μπορώ να σας δώσω μας λέει τίποτα μέχρι τις 29 Φεβρουαρίου, από εκεί και πέρα σας πληρώνω. Με τον όρο παγωμένα αυτοί θεωρούν πως όταν καθαρίσουν την εταιρεία και την πουλήσουν στον ιδιώτη με το αντίτιμο που θα εισπράξουν θα μπούμε στη λίστα για να πάρουμε τα λεφτά μας. Πρώτοι όμως στη λίστα είναι το δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία, οι τράπεζες, οι μεγάλοι εργολάβοι, προμηθευτές εσωτερικού - εξωτερικού και στο τέλος είναι οι αυτοκινητιστές. Αν περισσέψει κάτι θα πάρουμε και εμείς. Εγώ το θεωρώ αδύνατο να εισπράξουμε τα λεφτά μας.

Γενικά μας λένε ότι θα φέρουν μια άλλη τροπολογία πάνω σε αυτήν που ισχύει για να πάρουμε τα λεφτά μας, αλλά να σας πω την αλήθεια, είναι κάτι που δεν πιστεύω πως πρόκειται να γίνει. Πιστεύω πως κερδίζουν χρόνο για να αδυνατίσουν το κίνημα και να μας διασπάσουν.

T&T: Η εταιρεία τι σας προτείνει;

Μ.Θ.: Μας έχουν πει να πάμε για δουλειά, αγνοώντας φυσικά το 1.800.000 ευρώ που μας χρωστάνε, και μας λένε ότι πλέον θα κόβουμε προτιμολόγιο και θα γίνεται άμεσα η εξόφληση.

T&T: Θα υπάρξουν μειώσεις στα κόμιστρα;

Μ.Θ.: Φυσικά. Μας έχουν ζητήσει να κατεβάσουμε τα κόμιστρα κατά 15%. Πώς θα βγούμε όμως με αυτές τις τιμές, είναι το ερώτημα όλων μας. Ήδη δουλεύαμε οριακά.

T&T: Ποια είναι η δική σας θέση;

Μ.Θ.: Τώρα είμαστε σε στάση εργασιών και κάνουμε διαπραγματεύσεις, πιέζοντας παράλληλα με κινητοποιήσεις, να βρεθεί σύντομα λύση. Την εποχή πριν τον κορονοϊό κάναμε δυναμικές κινητοποιήσεις διεκδικώντας τα λεφτά μας και φυσικά να βρεθεί σύντομα λύση με τη ΛΑΡΚΟ. Η εκκαθάριση που προτείνουν σημαίνει ξεπούλημα, πτώχευση και τελικά κλείσιμο της εταιρείας. Αυτό θα έχει σαν άμεση συνέπεια τη χρεοκοπία των συνεργαζόμενων μικροεργολάβων και την ανεργία εργαζόμενων και αυτοαπασχολούμενων.

T&T: Ποιες είναι οι δικές σας προτάσεις;

Μ.Θ.: Εμείς καλούμε την κυβέρνηση να πάρει πίσω την τροπολογία, με την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων στους αυτοκινητιστές και τους εργαζόμενους. Δεν θα οδηγηθούμε στην ανεργία και δεν θα μείνουμε απαθείς στο μαρασμό και την ερήμωση της περιοχής μας. Μας ενδιαφέρει να δουλέψει η εταιρεία, να συνεχίσει να παράγει, να αναπτύσσεται, όχι να την κλείσουν ή να την ξεπουλήσουν σε έναν ιδιώτη και αλλάξουν οι εργασιακές σχέσεις και τα κόμιστρα πάνε στα τάρταρα.

T&T: Η τοπική κοινωνία σας υποστηρίζει;

Μ.Θ.: Εννοείται. Αρκεί να σας πω ότι τα δύο λιγνιτωρυχεία της περιοχής μας αποτελούν περίπου το 50% του Α.Ε.Π. των Σερβίων. Σε όλες τις κινητοποιήσεις σύσσωμη η κοινωνία ήταν κοντά μας και μας συμπαραστάθηκε. Καταρτίσαμε και μια επιτροπή αγώνα για τα λιγνιτωρυχεία. Είναι όλοι δίπλα μας. Να ξέρετε ότι αν κλείσουν τα λιγνιτωρυχεία και το μεταλλείο της Ιεροπηγής Καστοριάς δεν θα ερημώσουν μόνο τα Σέρβια, η Κοζάνη και η Καστοριά, αλλά και η Νεάπολη και η Φλώρινα. Αντιλαμβάνεστε για τι οικονομική ζημία μιλάμε;

T&T: Πώς συντηρείστε πλέον, αφού δεν κάνετε δρομολόγια;

Μ.Θ.: Επειδή μου αρέσει να μιλάω μόνο με αλήθειες θα σας πω ακριβώς πώς είναι η κατάσταση. Πλέον τελείωσε το λίπος και οι αποταμιεύσεις μας. Σήμερα για παράδειγμα πήρα το ΕΦΚΑ και δεν έχω να το πληρώσω. Κάνουμε στάση πληρωμών, όχι γιατί θέλουμε, απλά επειδή δεν έχουμε χρήματα. Αδυνατούμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Με τη σειρά μας έχουμε παγώσει τις υποχρεώσεις μας, όπως στα πρατήρια καυσίμων ή τους λαστιχάδες. Πολύ φοβάμαι ότι θα σκάσουν και κάποιες επιταγές. Ευτυχώς οι περισσότεροι έχουμε ιδιόκτητα σπίτια και δεν βρεθήκαμε ακόμη στο δρόμο.

Σκεφτείτε ότι από τον Οκτώβριο δεν έχουμε λάβει ούτε ένα ευρώ. Τα πάγια έξοδα του φορτηγού όμως τρέχουν. Τα περισσότερα φορτηγά έχουν πιάσει αράχνες και δεν δουλεύουν ούτε οι μπαταρίες.

T&T: Τι περιμένετε από δω και πέρα;

Μ.Θ.: Όλοι περιμένουν να δώσει το πράσινο φως η ΔΕΗ να μεταφέρουμε λιγνίτη από τη Μ.Ε.ΤΕ. ΑΕ (Μεταλλευτική-ΕμπορικήΤεχνική ανώνυμη εταιρεία) η οποία πληρώνει στην ώρα της και έχει φερεγγυότητα.

Αυτά τα δρομολόγια θα είναι μέχρι τα τέλη του χρόνου, με περιορισμένο τονάζ. Θα μπορέσουμε όμως να απασχοληθούμε κάπου και να πιάσουμε ξανά λεφτά στα χέρια μας. Αν ξεκινήσει η Μ.Ε.ΤΕ ίσως καταφέρουμε και κάνουμε κάποιο κύκλο στα χρέη μας, γιατί αποκλείεται να έχουμε κέρδος.

T&T: Υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να πάνε για δουλειά, ανάμεσα στους συναδέλφους;

Μ.Θ.: Σίγουρα μπορεί κάποιοι να υπάρχουν αλλά δεν τολμούν να το πουν γιατί ξέρουν ότι θα προκαλέσουν ξεσηκωμό στους υπόλοιπους. Το έχουμε δηλώσει ότι εμείς θα κάνουμε κάθε αγώνα να δικαιωθούμε και να πάρουμε τα δεδουλευμένα. Για εμάς είναι ζήτημα επιβίωσης πλέον. Αν χάσουμε τα λεφτά αυτά και δεν έχουμε δουλειά, τι θα κάνουμε;

T&T: Υπάρχει άλλο μεταφορικό έργο στην περιοχή σας;

Μ.Θ.: Περιμένουμε κάποια εποχική δουλειά, παράδειγμα με τα σιτάρια, αλλά έτσι δεν σώζεται η κατάσταση, με δεκαπέντε μέρες δουλειά. Η περιοχή μας δεν έχει αντικείμενο για τα φορτηγά και επίσης δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα να χρεωθούμε θαλάμους ή κουρτίνες για να κάνουμε άλλες μεταφορές. Εγώ έχω και μουσαμά και σας ρωτάω, αν βγει ένα δρομολόγιο στους δύο μήνες και εισπράξω 400 ευρώ τι να τα κάνω τα λεφτά αυτά; Να τα διαθέσω για τα πάγια έξοδα του φορτηγού μου ή τις ανάγκες της οικογένειάς μου;

T&T: Ποιες είναι οι σκέψεις σας για το μέλλον;

Μ.Θ.: Αυτό που φοβάμαι είναι ότι θα γεμίσουν τα χωράφια φορτηγά παρατημένα, για ανακύκλωση. Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε όλη μας τη ζωή σε αυτό το έργο. Εγώ συγκεκριμένα από το 1989. Μετά από 31 χρόνια εξειδίκευσης σε αυτή τη δουλειά, τι άλλο μπορώ να κάνω;

Η κατάσταση είναι τραγική για όλους μας, είτε για το μεμονωμένο είτε για τις μεγάλες μεταφορικές εταιρείες που δεν έχουν πλέον αντικείμενο εργασίας.

T&T: Τι πιστεύετε ότι έφταιξε και φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση;

Μ.Θ.: Οι ευθύνες είναι διαχρονικές των εκάστοτε κυβερνήσεων. Κανένας δεν ενδιαφέρθηκε πραγματικά για τα προβλήματα αλλά και την ανάπτυξη της εταιρείας. Η ΛΑΡΚΟ είναι μια κερδοφόρα εταιρεία η οποία αν εκσυγχρονιστεί και εξοπλιστεί σωστά, και παράλληλα ξεκινήσει να παράγει ανοξείδωτο χάλυβα, νικέλιο και κοβάλτιο πιστεύω πως θα γίνει πάλι νούμερο ένα εταιρεία.

Κλείνοντας να σας αναφέρω ότι και το 1985 είχε γίνει εκκαθάριση στη ΛΑΡΚΟ, η οποία είναι ακόμη σε εκκρεμότητα και ακόμα έχουν να λαμβάνουν οι αυτοκινητιστές χρήματα. Και τότε μπήκε εκκαθαριστής, δήθεν για να σώσει την εταιρεία και τελικά πάλι χαμένο βγήκε το φορτηγό.

Στο ίδιο τεύχος #387

PreviousNext