Λίγα πράγματα έχουν αλλάξει στην τεχνολογία των φορτηγών στο βαθμό που είδαμε να συμβαίνει με ταμπλό και, κυρίως πίνακα οργάνων στη διάρκεια του τελευταίου δωδεκαμήνου. Ειδικά για τη ΜΑΝ, πρόκειται για πραγματική κοσμογονία. Η εταιρεία φημίζεται για την άψογη εργονομία και την προσεκτική της προσέγγιση σε οτιδήποτε θα μπορούσε να διαταράξει ένα άριστο περιβάλλον οδήγησης. Ήδη από τη μεταπολεμική περίοδο, ο πίνακας οργάνων των ΜΑΝ ήταν εντυπωσιακός και υπόδειγμα ευχρηστίας.
Το θρυλικό ΜΑΝ F8 της δεκαετίας του ’50 –στην παραγωγή από το 1951 έως το 1963– ήταν το σύμβολο της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης της Γερμανίας, μιας χώρας που είχε μεταβληθεί σε ένα σωρό ερειπίων. Εφοδιασμένο με κινητήρα ένα V8 χωρητικότητας 11.633 κ.εκ, των 180hp, ήταν το πιο ισχυρό φορτηγό στη γκάμα της ΜΑΝ. Το ταμπλό και ο πίνακας οργάνων είχαν τα απολύτως απαραίτητα για τη δουλειά του οδηγού, ήδη όμως, είναι φανερή η προσοχή στην εργονομία και τη λογική διάταξη των ενδείξεων. Το 1971 η ΜΑΝ εξαγοράζει τη θρυλική Bussing και φυσικά, το λογότυπό της με το λιοντάρι.
Στα μοντέλα των αρχών της δεκαετίας του '70 το τιμόνι εξακολουθεί να διαθέτει λεπτή στεφάνη, ο πίνακας οργάνων όμως «συμμαζεύεται» και τα διάσπαρτα μέχρι τότε όργανα ενδείξεων γκρουπάρονται όλα μαζί. Τα ηλεκτρικά συστήματα είναι τώρα περισσότερα –άρα και οι αντίστοιχοι διακόπτες– και αρχίζει να γίνεται ευρεία χρήση πλαστικού στο εσωτερικό της καμπίνας.
Το μέλλον άρχισε τη δεκαετία του '70
Η πραγματική επανάσταση έρχεται προς τα τέλη της ίδιας δεκαετίας, με το λανσάρισμα του 19.280 που ήταν και το πρώτο ΜΑΝ που κατέκτησε τον τίτλο «Φορτηγό της Χρονιάς» το 1978. Το φορτηγό με την τεράστια για τα δεδομένα της εποχής καμπίνα, είναι γεμάτο νεωτερισμούς.
Το ταμπλό και ο πίνακας οργάνων είναι ουσιαστικά ο προπομπός της νέας εποχής της οδικής μεταφοράς, με πρωτόγνωρη ευχρηστία και κορυφαία αναγνωσιμότητα όλων των ενδείξεων. Η αύρα μοντερνισμού είναι διάχυτη, και ακόμη και σήμερα δεν είναι υπερβολή να αποκαλέσεις το εσωτερικό σύγχρονο. Το 1986 με το λανσάρισμα του F90 η ΜΑΝ κατακτά ένα ακόμη τίτλο «Φορτηγό της Χρονιάς» (ένα χρόνο αργότερα) και αποκτά νέα ναυαρχίδα –όλες οι εκδόσεις ήταν άνω των 18 τόνων μικτού. Η σειρά των F90 έφερε μοντέρνα μηχανικά σύνολα: όλοι οι κινητήρες ήταν εξακύλινδροι σε σειρά, με τούρμπο και intercooler, από 150 έως 360 hp, δισκόφρενα εμπρός, ABS, πλανητικές σχέσεις υποβιβασμού και πολλές ακόμη πρωτόφαντες τότε τεχνολογίες. Ταμπλό και πίνακας οργάνων έμοιαζαν να έρχονται από το μέλλον.
Η δεκαετία του ’90 που φαντάζει όχι και τόσο μακρινή, ήταν αυτή που έφερε την πλήρη ανανέωση ολόκληρης της γκάμας. Η νέα σειρά φορτηγών ΜΑΝ «2000» κάλυπτε όλες τις κατηγορίες, ελαφρά, μεσαία και βαρέα οχήματα, από τους 6 έως τους 50 τόνους μικτού, που ονομάζονταν L2000, M2000 και F2000 αντίστοιχα. Ο πίνακας οργάνων σε όλα τα μοντέλα πηγαίνει πλέον πολλά (τεχνολογικά) βήματα παραπέρα, με κεντρικό τμήμα που ουσιαστικά «δείχνει» προς τη μελλοντική ψηφιοποίηση των ενδείξεων, πολλές ενδείξεις που ελέγχουν τα καίρια τμήματα της γραμμής μετάδοσης κίνησης, και πάει λέγοντας.
Ψηφιακή χιλιετία
Η νέα χιλιετία μπαίνει με τη ΜΑΝ να παρουσιάζει το 2005 σε μια φαντασμαγορική εκδήλωση το νέο TGA, το πρώτο μοντέλο με τα αρχικά ≪TG≫ στην ονομασία. Το ταμπλό είναι ήδη εντυπωσιακό, καθώς τοποθετούνται σε αυτό (αναλογικά πάντα) όργανα τα οποία μοιάζουν να προέρχονται από πολυτελή λιμουζίνα, για πρώτη φορά σε φορτηγό, ενώ παρουσιάζονται τα ελαφρά και μεσαία, TGL και TGM αντίστοιχα. Τα βαρέα TGS και TGX που ακολουθούν το 2007, αντικαθιστούν οριστικά τη σειρά TGA και ταυτόχρονα ≪προικίζονται≫ με το πιο λεπτό ταμπλό που έχει τοποθετηθεί ποτέ σε φορτηγό, ξαφνιάζοντας τους πάντες και αποσπώντας διθυραμβικά σχόλια από τον ειδικό Τύπο.
Το πόσο πετυχημένο ήταν το αρχικό σχέδιο φάνηκε από την αντοχή του στο χρόνο –η νέα γενιά TG παρουσιάστηκε το Φλεβάρη του 2020. Τα αναλογικά όργανα μπήκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, ένας περιστροφικός επιλογέας και τα χειριστήρια πολλαπλών λειτουργιών στο ταμπλό είναι το κέντρο ελέγχου των πάντων, και οι μόνοι επιζώντες είναι οι διακόπτες για τον κλιματισμό και τα φώτα. Ευτυχώς…
