Το πρώτο Ford F-Max που προορίζεται για την ελληνική αγορά, βρίσκεται πλέον στις εγκαταστάσεις της Ergotrak (Σφακιανάκης) στη Μαγούλα Αττικής, απ’ όπου και το παραλάβαμε για μία δοκιμή καμπίνας. Βλέποντάς το από κοντά, η υπενθύμιση του πόσο γρήγορα περνά ο καιρός είναι έντονη: Το F-Max είχε κάνει πρεμιέρα πριν από ακριβώς τρία χρόνια, στην έκθεση Transport Show 2018 της Αθήνας, έχοντας μόλις κατακτήσει τον τίτλο «Φορτηγό της Χρονιάς 2019» και είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον όλων των εμπλεκόμενων στη μεταφορά, καθώς μετά από δεκαετίες, ένας νέος «παίκτης» πέρα από τις γνωστές εφτά εταιρείες που κυριαρχούν στην Ευρώπη, ερχόταν να διεκδικήσει μερίδια και ταξινομήσεις στην πιο ώριμη αγορά του πλανήτη. Κι όχι μόνο στα λόγια. Από το 2018, δημιουργήθηκε ένα δίκτυο αντιπροσώπων σε ολόκληρη σχεδόν την Ε.Ε., και τα FMax δεν είναι πλέον άγνωστη εικόνα στους αυτοκινητόδρομους.
Πιθανότατα, θα βλέπαμε πιο πολλά, αλλά η πανδημία άλλαξε τα σχέδια. Με όλες τις οικονομίες σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης το 2020, τις γραμμές παραγωγής της Ford κλειστές για μήνες, και την αβεβαιότητα στην αγορά, τα πάντα πήγαν πίσω. Είναι χαρακτηριστικό ότι, στη Γαλλία μόλις τώρα ξεκινά η διάθεση των F-Max, ενώ και η Γερμανία μετρά μόλις μερικές εβδομάδες επίσημης αντιπροσώπευσης για τα φορτηγά με το μπλε οβάλ στη μάσκα. Έτσι κι αλλιώς, η στρατηγική της Ford ήταν να ξεκινήσει πρώτα από Ελλάδα, Βαλκάνια και Ανατολική Ευρώπη, και μετά να μετρήσει το ανάστημά της στη Δυτική Ευρώπη. Τώρα, που το νερό δείχνει να έχει μπει στο αυλάκι, το F-Max έχει επιπλέον δεχθεί πρόσφατα μια σειρά αναβαθμίσεων, και στις επόμενες γραμμές αναλύουμε τα χαρακτηριστικά του νέου τράκτορα.
Ford σε όλα του
Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά το τέλος της παραγωγής του θρυλικού Ford Transcontinental, η Ford επιστρέφει στην κατηγορία των βαρέων οχημάτων για μεταφορά μεγάλων αποστάσεων. Το F-Max σχεδιάστηκε, εξελίχθηκε και παράγεται στην Κωνσταντινούπολη από τη Ford Otosan. Σασί, καμπίνα, κινητήρας και άξονες είναι 100% νέα σχέδια της Ford, ενώ το κιβώτιο ταχυτήτων που προσώρας είναι το TraXon της ZF, θα συνοδεύεται σύντομα από ένα ολοκαίνουργιο σύνολο κατασκευής Ford. Να σημειωθεί ότι, πρόσφατα το F-Max δέχθηκε σειρά μικρών, αλλά ευπρόσδεκτων αναβαθμίσεων. Υπάρχει νέας σχεδίασης χείλος κάτω από τον προφυλακτήρα, ελαφρώς διαφορετικοί εξωτερικοί καθρέπτες, μεγαλύτερα μαρσπιέ, δεύτερο ρεζερβουάρ καυσίμου χωρητικότητας 450 λίτρων, πακέτο εξοπλισμού Luxury, νέα ύψη για το πέταλο (1.050 χιλ. το πιο χαμηλό), και τέλος νέα γραφικά και δυνατότητες στο ψηφιακό τμήμα του πίνακα οργάνων.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα των μηχανικών, το F-Max έχει σκοπό να συναγωνιστεί την αφρόκρεμα των Ευρωπαίων κατασκευαστών σε κάθε παράμετρο του οχήματος. Αυτό είναι άμεσα φανερό με το που ανοίγεις την πόρτα στην πλευρά του οδηγού: στο πάνω σκαλοπάτι μπορείς να τοποθετήσεις παπούτσια ή παντόφλες και μάλιστα να κλείσεις την πόρτα. Ένα ειδικό έλασμα φροντίζει να τα κρατά στεγνά σε περίπτωση βροχής. Η συνολική απόσταση αναρρίχησης για τον οδηγό μέχρι να φτάσει στο δάπεδο της καμπίνας είναι 1.610 χιλιοστά. Το δάπεδο δεν είναι τελείως φλατ, αλλά με το μάτι περνάει σχεδόν απαρατήρητο αφού το τούνελ του κινητήρα δεν ξεπερνά τα οχτώ εκατοστά σε ύψος. Η ορατότητα από τη θέση του οδηγού θα άγγιζε το τέλειο, αν ήταν λίγο μικρότεροι οι εξωτερικοί καθρέπτες, καθώς κρύβουν λίγο από το οπτικό πεδίο στο πλάι.
Στο εσωτερικό, η «αύρα» από τον διάκοσμο και το φινίρισμα είναι άκρως θετική. Μπορεί να μην υπάρχει η φινέτσα κάποιων ανταγωνιστών, αλλά το αποτέλεσμα είναι σίγουρα ισορροπημένο, και κατά κάποιο τρόπο το εσωτερικό σε πείθει αμέσως για την ποιότητα συναρμογής. Τα πράγματα γίνονται ακόμη καλύτερα από τη θέση του οδηγού. Εδώ οι σχεδιαστές έχουν δώσει… ρέστα αφού, δεν πρέπει να υπάρχει πιο εύκολο στην προσαρμογή φορτηγό στην αγορά. Τίποτα, καμία λειτουργία και κανένα μενού δεν θα σε κάνει να ψάχνεσαι, ακόμη κι αν μπαίνεις πρώτη φορά στην καμπίνα. Τα πάντα τα βρίσκεις με ένα σχεδόν διαισθητικό τρόπο, κάτι που αποτελεί επίτευγμα στις μέρες μας. Μόνο μετά από ψάξιμο είδαμε μια διαφορά στον τρόπο που αλλάζεις λειτουργία (mode) στο κιβώτιο ταχυτήτων ανάμεσα σε Standard, Eco και Power. Αντί να ενσωματώσουν κάτι στο μοχλοδιακόπτη στην κολώνα του τιμονιού, ή στα χειριστήρια πολλαπλών λειτουργιών στο τιμόνι, οι μηχανικοί του κατασκευαστή, επέλεξαν να τοποθετήσουν ένα πλήκτρο μακριά από τη θέση οδήγησης, στην κεντρική κονσόλα με το σκεπτικό ότι οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις δεν είναι συχνές κατά την οδήγηση. Ο κινητήρας Ecotorq της Ford των 12,7 λίτρων αποδίδει 500 hp και 2500 Nm μέγιστη ροπή. Τα υπόλοιπα, τα έχουμε αναλύσει σε άλλες περιπτώσεις όταν και δοκιμάσαμε το όχημα με μικτό 40 τόνους, όπως το τελευταίο –προ πανδημίας- συγκριτικό με καμπίνες που κάναμε: φοβερή ηχομόνωση, γραμμικός σε απόδοση κι ελαστικός κινητήρας, καλοκουρδισμένη ανάρτηση, ακριβές και πληροφοριακό σύστημα διεύθυνσης. Για την περίσταση θα αρκεστούμε στην στατική ανάλυση του Ford.
Εκμετάλλευση εσωτερικού
Από εκεί και πέρα, ο χειρισμός, όπως έχουμε δει και σε όλες τις δοκιμές στο δρόμο, είναι παιχνίδι. Λίγα φορτηγά σου επιτρέπουν να χειρίζεσαι τον αυτόματο πιλότο, ή να περιηγείσαι στα μενού του πίνακα οργάνων με την ευκολία του Ford. Ο πίνακας οργάνων έχει δεχθεί πρόσφατα κάποιες μικροεπεμβάσεις, και χωρίς να είναι στο επίπεδο… home cinema κάποιων ανταγωνιστών, είναι ιδιαίτερα ευκρινής και κάνει τη δουλειά του και με το παραπάνω –όλες ανεξαιρέτως οι πληροφορίες για την κατάσταση του οχήματος είναι διαθέσιμες άμεσα και απόλυτα κατανοητές. Παράλληλα, αν ψαχτείς λίγο, ανακαλύπτεις πως είναι και custom, αφού λ.χ., μπορείς να εμφανίσεις ψηφιακό ταχύμετρο. Υπάρχει προγνωστικό σύστημα για τις αλλαγές στο κιβώτιο ταχυτήτων, και η συνδεσιμότητα είναι πραγματικά κορυφαία: από ενημερώσεις λογισμικού από απόσταση (over the air remote updates), μέχρι αναφορά της κατάστασης της γραμμής μετάδοσης κίνησης στο συνεργείο ή στα κεντρικά της εταιρείας μέσω cloud.
Σε επίπεδο εκμετάλλευσης στο εσωτερικό της καμπίνας, σημείο κριτικής είναι οι λίγοι χώροι για εναπόθεση μικροαντικειμένων πέριξ της θέσης οδήγησης. Εδώ, το Ford δεν είναι μόνο του καθώς και άλλη γνωστή μάρκα έχει επιλέξει να μην υπάρχει καμία απολύτως επιφάνεια για να ακουμπήσεις οτιδήποτε στο πάνω μέρος του ταμπλό. Όσο κι αν τα δύο ντουλαπάκια στη βάση της κονσόλας είναι καλοδεχούμενα, με τίποτα δεν αναπληρώνουν τη συγκεκριμένη έλλειψη. Ό,τι πάντως χάνει το F-Max στον συγκεκριμένο τομέα, το κερδίζει με την αφθονία κλειστών χώρων στην καμπίνα και στο αμάξωμα.
Ειδικά τα εξωτερικά ντουλάπια είναι τεράστια, και συνδυάζονται με ένα χαρακτηριστικό που δεν έχουμε δει σε άλλο τράκτορα –ενώνονται εσωτερικά μεταξύ τους, στο κάτω τμήμα του πίσω τοιχώματος. Μία άλλη καινοτομία του Ford που δείχνει την τόλμη του κατασκευαστή, είναι τα τρία, αεροπορικού τύπου ντουλάπια πάνω από το κρεβάτι στο άνω διάζωμα. Όσο για το κάτω κρεβάτι, υπάρχουν εκατέρωθεν μεγάλες «τσέπες» στα πλαϊνά τοιχώματα. Το μόνο που καταγράψαμε στον χώρο ανάπαυσης, ως σημείο κριτικής, είναι η κάπως σπαρτιάτικη και απλοϊκή εμφάνιση του πίσω τοιχώματος της καμπίνας. Επίσης, για τον καλομαθημένο οδηγό, δεν υπάρχει δυνατότητα ανάκλισης του καθίσματος του συνοδηγού, ούτε λειτουργία ανάκλιντρου στο κάτω στρώμα. Αυτά όμως είναι πταίσματα για ένα τράκτορα που είναι τόσο ολοκληρωμένος που σε ξαφνιάζει ευχάριστα, με την επιτυχημένη εργονομία του.
Δια ταύτα
Το νέο, λαμπερό και ανερχόμενο ταλέντο της ευρωπαϊκής μεταφοράς ανατρέπει την πεποίθηση δεκαετιών ότι, δεν υπάρχει χώρος για όγδοο κατασκευαστή στην Ευρώπη, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ξεκινά με ένα μόνο μοντέλο, καθώς η γκάμα χωματουργικών δεν έχει ακόμη ανανεωθεί. Κι όμως, το F-Max μετά τις κοπιώδεις προσπάθειες του κατασκευαστή, διατίθεται τώρα σε όλες τις αγορές της Ε.Ε., με το δίκτυο σημείων σέρβις να επεκτείνεται συνεχώς. Μάλιστα, στο πιο πρόσφατο συγκριτικό μας ξεπέρασε δύο οχήματα του καθιερωμένου ανταγωνισμού στη βαθμολογία, και ταυτόχρονα βελτιώνεται συνεχώς. Καμπίνα, κινητήρας, άνεση διαβίωσης, κορυφαία εργονομία, και φυσικά το μπλε οβάλ σήμα στη μάσκα, συνθέτουν ένα όχημα το οποίο θα γίνει κοινή εικόνα στην εθνική οδό.
