Ο νομός Λακωνίας φημίζεται παγκοσμίως για την εξαιρετική ποιότητα του ελαιόλαδου και των βρώσιμων ελιών της, παράγοντας ετησίως τεράστιες ποσότητες για εσωτερική κατανάλωση, όσο και για εξαγωγές. Η διαδρομή της ελιάς από το χωράφι μέχρι να καταλήξει στο τραπέζι μας είναι μεγάλη και σε όλες τις φάσεις πρωταγωνιστής είναι το φορτηγό.
Ο συντάκτης μας Παύλος Μαυρομύτης ταξιδεύει με το συρόμενο Volvo FH16 750 της εταιρείας Drousias Olive S.A και παρακολουθεί όλη τη διαδικασία, από τη στιγμή που θα μαζευτεί η ελιά από τα δέντρα μέχρι να φτάσει στα καταστήματα πώλησης. Το δρομολόγιό του ξεκινάει από το Γεράκι Λακωνίας και συνεχίζει μέχρι τη Θεσσαλονίκη ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια καταγράφει την κατάσταση του οδικού δικτύου και το εξοδολόγιο της γραμμής.
Η συγκομιδή της ελιάς
Στους ελαιώνες θα συναντήσουμε τον ιδιοκτήτη της εταιρείας Drousias Olive S.A. Παναγιώτη Δρούσια ο οποίος θα μας αναφέρει σχετικά:
«Σε όλες τις φάσεις συμμετέχει το φορτηγό, από τη στιγμή που θα μαζευτούν οι ελιές από τα χωράφια μέχρι να φτάσει στα καταστήματα πώλησης. Στην πρώτη φάση τα τρακτέρ με μονές ρυμούλκες μεταφέρουν τις ελιές στις αποθήκες των παραγωγών, εκεί που γίνεται το ζύγισμά τους και το ντάνιασμα σε πλαστικά τελάρα. Εν συνεχεία φορτηγά κάτω των 7.5 τόνων αναλαμβάνουν τη μεταφορά. Στη φάση αυτή χρειάζονται μικρά και ευέλικτα φορτηγά για να κινούνται ανάμεσα σε στενούς δρόμους. Κάποιες αποθήκες βρίσκονται ακόμη και σε αυλές σπιτιών, οπότε η πρόσβαση εκεί είναι αρκετά δύσκολη.
Τα μικρότερα φορτηγά προσεγγίζουν τα επικαθήμενα ή τα συρόμενα τα οποία περιμένουν παρκαρισμένα έξω από τα χωριά, για τη μεταφόρτωση του εμπορεύματος. Στη διαδικασία αυτή χρειάζονται αρκετά άτομα, αφενός, για να τελειώσει το φόρτωμα γρήγορα, αφετέρου, για να γίνει σωστό ντάνιασμα.
Από εκεί τα φορτηγά συνεχίζουν για το εργοστάσιο όπου ξεφορτώνονται οι ελιές και έπειτα περνούν από διάφορες διαδικασίες. Στο εργοστάσιο αποθηκεύονται για ωρίμανση και εκπίκρανση για να μπουν εν συνεχεία στη φάση της επεξεργασίας και μετά της εμπορίας. Να αναφέρω ότι ένα μέρος της συγκομιδής το παίρνουμε απευθείας στο εργοστάσιο και το υπόλοιπο το αποθηκεύουν στις αποθήκες τους οι παραγωγοί και το παραλαμβάνουμε σε μεταγενέστερο χρόνο».
Παραλαβή μέχρι 100 τόνους ημερησίως
Φτάνοντας στο εργοστάσιο ο Παναγιώτης Δρούσιας σχολιάζει σχετικά με τις ποσότητες που παραλαμβάνουν: «Μπορεί καθημερινά να μην έχουμε τις ίδιες ποσότητες, αλλά πάντοτε είμαστε στους αριθμούς της αγοράς. Υπάρχει η δυνατότητα την ημέρα να παραλάβουμε μέχρι και εκατό τόνους ελιές. Καθημερινά εμείς δουλεύουμε περίπου τριάντα τόνους. Όλη τη διάρκεια του χρόνου έχουμε αντικείμενο εργασίας αλλά το αποκορύφωμα είναι το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο. Η μεταφορά της ελιάς πραγματοποιείται κυρίως από Δ.Χ φορτηγά μουσαμάδες για την τροφοδοσία της εγχώριας αγοράς και με κοντέινερ για το εξωτερικό. Στο στόλο μας έχουμε όμως και ιδιόκτητα φορτηγά τα οποία επίσης εξυπηρετούν τους πελάτες μας στην Ελλάδα».
Γεράκι - Σπάρτη - Θεσσαλονίκη
Το φορτίο φορτώνεται στο συρόμενο Volvo FH16 της εταιρείας Δρούσιας και έπειτα ξεκινάει το δρομολόγιό του με κατεύθυνση τη Βόρεια Ελλάδα. Το πρώτο κομμάτι της διαδρομής είναι το δυσκολότερο καθώς το οδικό δίκτυο της περιοχής κρύβει πολλές ιδιαιτερότητες. Από τη μία η στενότητά του και από την άλλη το κακής ποιότητας οδόστρωμα, γεμάτο με λακούβες. Την κατάσταση δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο η χρήση του δρόμου από αγροτικά μηχανήματα που κινούνται με χαμηλές ταχύτητες. Ειδικότερα το βράδυ απαιτείται μεγάλη προσοχή καθώς πολλά από αυτά κινούνται με ελλιπή φωτισμό.
Από το Γεράκι μέχρι τη Σπάρτη η απόσταση είναι 39 χιλιόμετρα και ο δρόμος διασχίζει τα χωριά Άγιοι Ανάργυροι και Σκούρα. Από τη Σπάρτη για την Αθήνα η απόσταση είναι 236 χιλιόμετρα και γίνεται σε πολύ καλό οδικό δίκτυο στον αυτοκινητόδρομο Μορέας με δύο λωρίδες ανά κυκλοφορία και άριστης ποιότητας οδόστρωμα. Σίγουρα το μεγάλο αγκάθι για τους επαγγελματίες αποτελεί το υψηλό κόστος των διοδίων όπου για ένα όχημα με ή χωρίς ρυμουλκούμενο, 4 και άνω αξόνων, και με ύψος μεγαλύτερο από 2.20 μέτρα αγγίζει τα 48.5 ευρώ.
Από την Αθήνα μέχρι τη Θεσσαλονίκη ο αυτοκινητόδρομος βρίσκεται σε άριστη κατάσταση με οργανωμένες υποδομές, για τη χρήση του οποίου η επιβάρυνση για ένα όχημα με ή χωρίς ρυμουλκούμενο, 4 και άνω αξόνων, και με ύψος μεγαλύτερο από 2.20 μέτρα είναι 106,38 ευρώ ή 110,15 ευρώ ( με χρήση e-way). Το σοβαρότερο μειονέκτημα της συγκεκριμένης διαδρομής με το οποίο θα ασχοληθούμε σε επόμενο τεύχος είναι η κακή κατάσταση του οδοστρώματος στο τμήμα από το Κλειδί Ημαθίας μέχρι και τη Θεσσαλονίκη. Ένας διαλυμένος δρόμος που έχει αφεθεί στην τύχη του.
Παντοδυναμία
Αναφορικά με την εμπειρία τους από το Volvo FH16 750, ο Παναγιώτης Δρούσιας μας απαντά: «Το Volvo έχει γράψει αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα στα χέρια μας και αυτό που βλέπουμε είναι ότι πρόκειται για ένα πολύ δυνατό και άκρως επαγγελματικό αυτοκίνητο. Έχει κατασκευαστεί για να αντέχει βαριά φορτία και να ξεπερνάει κάθε δυσκολία του δρόμου. Είναι ξεκούραστο για τον οδηγό και απροβλημάτιστο. Διαθέτει όλο το σύγχρονο εξοπλισμό για να κάνει το ταξίδι του άνετο. Συγκρίνοντάς το με το προηγούμενο Volvo που έχουμε με την ιπποδύναμη των 480 σημειώνουμε την ίδια κατανάλωση αλλά με το 750 φτάνουμε πιο γρήγορα και άνετα στον προορισμό μας».
