Έχουμε κάνει παράδοση πλέον, να παρουσιάζουμε μία φορά το χρόνο τα καλύτερα φορτηγά που μπορεί να παραγγείλει κάποιος σήμερα, πραγματικά ονειρικά οχήματα, με τα οποία και το χειρότερο ή πιο βαρετό δρομολόγιο γίνεται απόλαυση. Μαζί με τον συνάδελφο Michael Kern, μαζέψαμε όπως κάθε φορά, τους πιο ιδιαίτερους εργοστασιακούς τράκτορες που κυκλοφορούν σε δημόσιο δρόμο αυτή τη στιγμή.
Όπως και στις προηγούμενες δοκιμές, έχουμε ειδικές εκδόσεις, οχήματα με ολόκληρο τον προαιρετικό εξοπλισμό του κατασκευαστή και διάκοσμο που δεν προσφέρεται στην υπόλοιπη γκάμα, επετειακά οχήματα, και για πρώτη φορά ακόμη και «one-off» κατασκευή. Το μοναδικό στον κόσμο MAN Lion Edition.
Πέρα από όλα αυτά τα πολύ ωραία και ενδιαφέροντα, το ερώτημα είναι αν αξίζει τελικά να αποκτήσει κάποιος έναν τράκτορα σαν αυτούς που δοκιμάζουμε σε αυτές τις σελίδες, εξοπλισμένο δηλαδή, μέχρι τα μπούνια. Η ψυχρή λογική της ευρωπαϊκής και ελληνικής Μεταφοράς λέει σίγουρα όχι.
Υπάρχουν όμως και πλεονεκτήματα. Οποιοδήποτε από τα οχήματα της κατηγορίας είναι κινητή διαφήμιση της μεταφορικής και του ιδιοκτήτη. Ακούγεται κλισέ, αλλά είναι η πραγματικότητα. Επίσης, όλοι οι κατασκευαστές κάνουν γενναίες εκπτώσεις σε «πακέτα» εξοπλισμού –αν δηλαδή, παραγγείλεις τα πάντα σε συστήματα άνεσης και ασφάλειας, το όφελος είναι περίπου δεδομένο, και δύσκολο να το αγνοήσεις. Το τρίτο, και τελευταίο επιχείρημα, είναι κάπως υποκειμενικό καθώς αφορά στο «exclusive» της υπόθεσης. Είναι το λεγόμενο «κύρος ιδιοκτησίας» και το γενικότερο πρεστίζ.
Μη νομίζετε πάντως πως, οι εταιρείες τα κάνουν όλα αυτά για το κέφι τους και μόνο ή για να περνάμε ευχάριστα την ώρα μας. Η διάθεση ενός πλήθους έξτρα συστημάτων άνεσης και ασφάλειας –έστω και με έκπτωση– αυξάνει τις μαζικές πωλήσεις πανάκριβων εξαρτημάτων δικαιώνοντας τους κόπους των μηχανικών, και αυξάνουν τα έσοδα που αποτυπώνονται σε κάθε εταιρική παρουσίαση. Όσο για τους υπεύθυνους μάρκετινγκ, είναι πάντα ιδιαίτερα χαρούμενοι να βλέπουν σπέσιαλ εκδόσεις και επετειακά οχήματα να διαφημίζουν (δωρεάν) την τεχνολογική τους ισχύ στον αυτοκινητόδρομο. Και φέτος, είχαμε στα χέρια μας, πραγματικά ξεχωριστά οχήματα.
Πάρτι γενεθλίων – DAF 90th Anniversary Edition
Το επετειακό DAF XF «90th Anniversary Edition» περιστοιχίζεται από το παλαιό, πρώτο λογότυπο της DAF, τον άξονα με τα τρία φύλλα σούστας, σε κάθε πιθανό και απίθανο σημείο. Στην οροφή της καμπίνας εξωτερικά, πάνω από το λογότυπο στη μάσκα, στις εσωτερικές επενδύσεις των θυρών, στον πίνακα οργάνων (σε ψηφιακή μορφή), στις ποδιές, παντού. Αν είσαι πιστός της μάρκας, θα αποκτήσεις μόνιμο χαμόγελο και μόνο κοιτώντας τη συγκεκριμένη Super Space Cab. Εξωτερικά, ξεχωρίζει επίσης από τα υπόλοιπα XF από τις βαμμένες στο χρώμα του υπόλοιπου αμαξώματος, γρίλιες της μάσκας. Και μιλώντας για χρώμα, αν θέλετε ένα επετειακό XF (πάντα με Super Space Cab), οι επιλογές είναι τρεις: το «Jamaica Blue» του οχήματος της δοκιμής, μεταλλικό μαύρο («Anniversary Black») κι ένα φοβερό βυσσινί με την ευφάνταστη ονομασία «Rouge Flame».
Όχι πως ο μπλε τράκτορας της δοκιμής υστερεί, με τα πανέμορφα ασημί σιρίτια στις πόρτες, την οροφή και τις πλαϊνές ποδιές. Οι απαστράπτουσες ζάντες ελαφρού κράματος και τα LED πίσω φώτα που, κανονικά είναι έξτρα, στο DAF των 90 ετών είναι στάνταρ. Εντυπωσιακή είναι, επίσης, και η λειτουργία των «φλας», τα οποία «σβήνουν» από τη μία άκρη προς την άλλη όπως σε πανάκριβα επιβατικά οχήματα. Ωραίο θέαμα. Ο οδηγός σίγουρα θα εκτιμήσει και το σόου της εισόδου στην καμπίνα. Πρώτο και καλύτερο το ταμπελάκι με τον αριθμό σειράς της περιορισμένης παραγωγής (250 αντίτυπα), με το πάντα φωτιζόμενο λογότυπο στο ύψος της χειρολαβής εσωτερικά. Το «δικό μας» είχε τον αριθμό 001 και πριν έρθει στην περιοχή όπου πραγματοποιήσαμε το συγκριτικό, χρησιμοποιήθηκε ως (στατικό) έκθεμα στην έδρα του κατασκευαστή. Ολόκληρο σχεδόν το εσωτερικό είναι ντυ-μένο στη διχρωμία κονιάκ/ανθρακί. Από τις παχιές δερμάτινες επενδύσεις των αεριζόμενων καθισμάτων (τύπος Xtra Leather Air) μέχρι το τιμόνι, τις χειρολαβές, το ταμπλό και πάει λέγοντας.
Ολλανδική τέχνη
Γυρνώντας το κλειδί, δεν έρχεται στη ζωή μόνο ο πιο ισχυρός κινητήρας που κατασκευάζουν οι Ολλανδοί, αλλά σχηματίζεται και πάλι το παραδοσιακό σήμα της εταιρείας στο ταμπλό καθώς και στην οθόνη του υψηλής πιστότητας ηχοσυστήματος της Kenwood που είναι ο αποκλειστικός προμηθευτής του επετειακού μοντέλου. Στο ίδιο πνεύμα, στάνταρ στη συγκεκριμένη έκδοση είναι το σύνολο σχεδόν του προαιρετικού εξοπλισμού του κατασκευαστή. Κλιματιστικό στάσης (βαμμένο μάλιστα στο χρώμα του αμαξώματος), το κορυφαίο στρώμα Comfort, φούρνος μικροκυμάτων και σύστημα ελέγχου πίεσης ελαστικών. Αλλά, τα γενέθλια πάντα συνοδεύονται με δώρα. Κι ο τυχερός ιδιοκτήτης θα πάρει κάμποσα: ένα ωραίο μπουφάν, ακριβό στιλό της Waterman, δερμάτινο πορτοφόλι, δερμάτινη θήκη για κάρτες και ένα όμορφο σακβουαγιάζ μέσα στο οποίο θα βρει το τελευταίο και πιο ιδιαίτερο δώρο. Ένα ιδιόχειρο σκίτσο του XF από την πένα του αρχισχεδιαστή της DAF, Bart van Lotringen. Γενικά, δεν ξεφεύγεις με τίποτα από το γεγονός ότι, οδηγείς το πιο σπέσιαλ DAF της εποχής μας. Το ρητό λέει κάτι για μεγάλα λόγια, αλλά θα το γράψουμε, πρόκειται πιθανότατα, για το καλύτερο XF που βγήκε ποτέ από το εργοστάσιο.
MAN «The Lion» - Ο αρχηγός της φυλής
Το ΜΑΝ του συγκριτικού είναι πιθανότατα το πιο σπέσιαλ όχημα που είχαμε ποτέ σε δοκιμή «Dreamtrucks». Η ονομασία του δεν θα μπορούσε να είναι πιο λιτή και ταιριαστή –The Lion. Προσέξτε, ούτε «Edition» ούτε τίποτα, στεγνά μόνο, «το λιοντάρι», αφού ο εκπληκτικός τράκτορας, που βλέπετε, ξεπερνά το επίπεδο μίας ειδικής έκδοσης περιορισμένης παραγωγής, καθώς πρόκειται για ένα μεγαλειώδες όχημα, που φτιάχτηκε σε ένα μόνο αντίτυπο. Πέντε εβδομάδες επεμβάσεων με τις οδηγίες από τη ΜΑΝ, να είναι ξεκάθαρες –«φτιάξτε ένα TGX που να μη μοιάζει με κανένα άλλο»- στον καλύτερο βελτιωτικό οίκο φορτηγών της Ευρώπης οδήγησαν σε ένα αποτέλεσμα πραγματικό χάρμα οφθαλμών. Και μόνο που το αντικρίζεις, η αγριάδα και η επιθετικότητα του σχεδίου συναρπάζουν.
Το TGX 18.640 δείχνει επιθετικό, με μία πρωτόγονη αίσθηση δύναμης. Οτιδήποτε θα μπορούσε να μαλακώσει οπτικά το σχέδιο είτε απαλείφθηκε είτε βάφτηκε (όπως οι χειρολαβές κάτω από το παρμπρίζ) στη φοβερή απόχρωση «Titanium Silver». Σκοπός ήταν να εκπέμπεται μια θηριώδης αίσθηση δύναμης, που να προκαλεί δέος, όπως συμβαίνει με το μεγάλο αιλουροειδές. Το τεράστιο, custom εξωτερικό σκιάδιο, που μοιάζει να κλείνει το μισό παρμπρίζ –αλλά ποιος νοιάζεται– έχει μια εκπληκτική αερογραφία, όπου τα νύχια του λέοντα μοιάζουν να ξεσκίζουν τη σάρκα του θηράματος. Γενικά η (πανάκριβη) αερογραφία είναι καθηλωτική, και απαιτήθηκαν θυσίες για να εκφραστεί ο καλλιτέχνης: το μισό, πλαϊνό παράθυρο σε κάθε πλευρά έγινε καμβάς. Όλα τα λεφτά πάντως, είναι το σχέδιο στις πλαϊνές ποδιές, με τα νύχια του λέοντα να διακόπτουν τη βαφή, με κάθετες, βαθιές «ουλές» οι οποίες αποκαλύπτουν τον αριθμό «640». Το λογότυπο της ΜΑΝ είναι φωτιζόμενο, και αναδεικνύεται μέσα από τη γνωστή μαύρη λάκα. Μπάρες από ανοξείδωτο ατσάλι και χρώμιο με δεκάδες φωτάκια LED περιβάλλουν ολόκληρη σχεδόν την καμπίνα.
Ο πίσω προφυλακτήρας διαθέτει δύο σειρές από στρογγυλά φώτα, σαν ωδή στα φτιαγμένα φορτηγά των ΗΠΑ. Το σασί καλύπτεται ολόκληρο από catwalk/πασαρέλα με χαλύβδινες πλάκες που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν και τους Metallica για συναυλία. Κι εδώ η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι εκθαμβωτική. Η βαφή είναι μαύρη λάκα που τρεμοπαίζει αντανακλώντας το φως της μέρας, με ασημί γραμμές.
Με τον συνάδελφο συμφωνήσαμε ότι, πιο ταιριαστός κινητήρας από τον 15λιτρο D38, στην πιο δυνατή του εκδοχή με 640 hp, δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Με 3.000 Nm μέγιστη ροπή, ήδη από τις 950 σ.α.λ., και μοναδικό τράβηγμα από ακόμη πιο χαμηλά, είναι πανίσχυρος και αποδίδει φοβερά. Από εκεί και πέρα, σηκώνει εύκολα Overdrive κιβώτιο και με τελική σχέση 2,53 το αιλουροειδές γουργουρίζει με λίγο πάνω από 900 σ.α.λ. στα 85 χλμ./ώρα.
Στη φωλιά του λιονταριού
Η επιβίβαση είναι μια μικρή ιεροτελεστία. Πατάς τα σκαλοπάτια από ανοξείδωτο χάλυβα σε λακαρισμένη σκούρα απόχρωση, πιάνεις τις μπάρες για να ανέβεις, κι όπου και να στρέψεις το βλέμμα, υπάρχει μόνο καπιτονέ δέρμα. Στο πνεύμα της κατασκευής, μπαίνεις με το που αντικρίζεις ένα ζευγάρι παντόφλες με το λογότυπο «The Lion». Μία ευγενική υπενθύμιση ότι, ακόμη και το δάπεδο είναι καλυμμένο στο σύνολό του από πανάκριβα (έστω και συνθετικά εκεί που ακουμπούν τα πέλματά σου) δέρματα. Γεμίσαμε ένα μπλοκάκι σημειώσεις, μόνο και μόνο για να καταγράψουμε τα υλικά που χρησιμοποιούνται στο αυτοκρατορικό εσωτερικό. Οι κουρτίνες είναι κατασκευασμένες από το καλύτερο αλκαντάρα που έχουμε δει ποτέ. Συνολικά, η «φωλιά» του βασιλιά των αιλουροειδών ασκεί μία πρωτόγνωρη γοητεία. Αίσθηση προκαλεί η ζεστασιά του μπεζ δέρματος, καθώς και το αριστοκρατικό κοντράστ χρωμάτων με τους ανθρακί τόνους, οι βάτες και οι παχιές ραφές. Μεγάλη εντύπωση μας έκανε πόσο ισορροπημένα έχουν τοποθετηθεί τα διαφορετικής απόχρωσης δέρματα στο εσωτερικό. Τα καθίσματα διαθέτουν έδρανα από αλκαντάρα, με σκούρα ανθρακί στα άκρα, και ανάγλυφο το λέοντα στο προσκέφαλο. Η διχρωμία σε όλο το μήκος του ταμπλό είναι εντυπωσιακή.
Το απόλυτο highlight πάντως, είναι το ντεκόρ της βάσης του πάνω κρεβατιού. Δυο λιοντάρια και στο κέντρο το λογότυπο της ΜΑΝ, με πλάγιο φωτισμό, μοιάζουν με ήλιο που ανατέλλει. Ξα-__πλωμένος, ο οδηγός, όταν αντικρίζει αυτή την πανδαισία, πρέπει να νιώθει όπως ο βασιλιάς της σαβάνας που εποπτεύει, καθώς χαράζει, από τη σπηλιά του το βασίλειό του.
Συνολικά, η έκταση και το «βάθος» της μετατροπής είναι μοναδικά. Στοιχεία όπως το μπεζ κεντρικό τμήμα του τιμονιού, τα «φυτεμένα» LEDάκια στον φουλ δερμάτινο «ουρανό», το ντυμένο απ’ άκρη σ’ άκρη ταμπλό που θυμίζει ιταλικό σούπερκαρ, κι άλλα πολλά δείχνουν τις εργατοώρες που δαπανήθηκαν για να φτιαχτεί το συγκεκριμένο TGX.
Renault Team Alpine - Γαλλική φινέτσα
Οι Γάλλοι είναι μαέστροι στον σχεδιασμό και την εξέλιξη ειδικών εκδόσεων, τις οποίες άλλωστε λανσάρουν με μεγαλύτερη συχνότητα από οποιονδήποτε άλλο. Βοηθά σε αυτό και η σπουδαία παράδοση της εταιρείας –από το 1925, η Renault Trucks κατασκευάζει αδιάλειπτα φορτηγά, και τα επιβατικά με το ίδιο λογότυπο έχουν επίσης «βαριά» φανέλα. Όταν βλέπεις την κορυφαία καμπίνα T High Edition Team Alpine, αμέσως σου έρχονται στο μυαλό τόσο η ιστορία όσο και το αγωνιστικό DNA της φίρμας. Για το συγκριτικό μας λοιπόν, οι άνθρωποι του εργοστασίου επέλεξαν ένα μοντέλο περιορισμένης παραγωγής, που τιμά το ένδοξο αγωνιστικό παρελθόν αλλά και παρόν της Renault: τις δεκαετίες του 60 και του 70, η γαλλική εταιρεία συμμετείχε με το θρυλικό Alpine A110 Berlinette με την ομάδα της ονόματι Alpine, σε αγώνες ταχύτητας και αντοχής και πίστας, όπου κατέκτησε σπουδαίες νίκες απέναντι σε όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής.
Από το 2013, η Renault επανήλθε στους αγώνες μέσω της ομάδας Signatech, με αντίστοιχη επιτυχία και με το λογότυπο Alpine να εμφανίζεται και πάλι σε ένα σπορ κουπέ του οποίου η παραγωγή έχει ήδη εξαντληθεί παγκοσμίως λόγω του όγκου των παραγγελιών. Τα «πολεμικά» χρώματα του τράκτορα της δοκιμής λοιπόν, παραπέμπουν σε αγώνες μοναδικού πρεστίζ, όπως το Λε Μαν, και φέρνουν μνήμες από τις φοβερές μονομαχίες στις πίστες. Οι σχεδιαστές της Renault Trucks πρωτοτύπησαν αφού, αντί για το κλασικό μπλε των Alpine, προτίμησαν ένα λευκό πέρλα για το «σπέσιαλ» όχημα της σειράς
Το αποτέλεσμα είναι καθηλωτικό –από κοντά, βλέπεις τα σωματίδια της περλέ βαφής να λαμπυρίζουν στο φως του ήλιου και χωρίς να το καταλάβεις ακουμπάς τις πόρτες και τις γωνίες του αμαξώματος για να βεβαιωθείς πως δεν είναι κάποιο εντυπωσιακό αυτοκόλλητο. Φυσικά, οι αναφορές στο αγωνιστικό μπλε δε λείπουν, με «φιλετάκια» σε αυτό το χρώμα να βρίσκονται στη μάσκα, τους καθρέπτες, τα (στάνταρ xenon) φώτα, τους τροχούς και τα πλαϊνά. Η εμμονή στη λεπτομέρεια, είναι που κάνει το Renault τόσο ξεχωριστό, μοιάζει με έργο μοντέρνας τέχνης: πορτοκαλί λεπτομέρειες στις ζάντες, το γράμμα «Α» στα πλαϊνά μαρσπιέ, μέχρι και η ταμπελίτσα με την ονομασία προέλευσης δίνουν μία αίσθηση πανάκριβης αυτοκινητιστικής «μπουτίκ». Η πιο χαριτωμένη πινελιά πάντως, είναι η ένδειξη «Origine France Warranty» στο κάτω μέρος της πόρτας, μπροστά από το φτερό. Ονομασία προέλευσης, κανονικά, σαν να πρόκειται για γαλλικό φημισμένο κρασί.
Γαλλικό αγωνιστικό
Όταν βρεθήκαμε στη θέση του οδηγού, διαπιστώσαμε ότι, το ιδιαίτερο της υπόθεσης, τονίζεται με πολύ διακριτικό τρόπο, σχεδόν αδιόρατα. Οι μπλε ραφές στα δερμάτινα καθίσματα Recaro, τη στεφάνη του τιμονιού, στο κάτω στρώμα και στις μοκέτες στο δάπεδο είναι οι κύριες αλλαγές σε σχέση με τα «νορμάλ» Renault T. Το μόνο στοιχείο που «φωνάζει» για τον ειδικό χαρακτήρα του μοντέλου είναι το κάτασπρο και θεόρατο γράμμα «Α»στα προσκέφαλα. Το κάθισμα του οδηγού διαθέτει δύο υποβραχιόνια, ενώ το ταμπλό και η κονσόλα είναι σε «λουκ» αλουμινίου, και υπάρχει 7ιντση οθόνη για το σύστημα πολυμέσων. Γνώμη μας για τον διάκοσμο; Εξαιρετικός, καλά έκαναν οι Γάλλοι και δεν χρησιμοποίησαν κραυγαλέα χρώματα και αντιθέσεις, καθώς κάθε καθαρόαιμη αγωνιστική κατασκευή, είναι λιτή κι απέριττη και έτσι τονίζεται.
Κάτω από τα λούσα του αμαξώματος, βρίσκεται ο γνωστός 13λιτρος DTI σε έκδοση ισχύος 520 hp, το πιο δυνατό μηχανικό σύνολο που διαθέτει δηλαδή, ο κατασκευαστής. Συνοδεύεται από το (στάνταρ εξοπλισμός) «πακέτο» Eco Fuel+ με αυτόματο σβήσιμο του κινητήρα έπειτα από πέντε λεπτά στο ρελαντί, και αντλία μεταβλητής τροφοδοσίας για το σύστημα διεύθυνσης. Το αυτοματοποιημένο κιβώτιο ταχυτήτων δε διαθέτει λειτουργία Power, κι αυτό μπορεί να ακούγεται ως παραφωνία σε σχέση με τον αγριεμένο χαρακτήρα των αγωνιστικών Renault, αλλά αυτή είναι η στρατηγική της εταιρείας για χάρη της υψηλής αποδοτικότητας. Ακόμη κι έτσι πάντως, οι Γάλλοι έχουν δημιουργήσει ένα κομψοτέχνημα –δεν υπάρχουν πολλά φορτηγά στο δρόμο με τη φυσική παρουσία του Team Alpine.
Volvo FH16 Performance Edition - Αρχηγού παρόντος…
Η Volvo Trucks θα μπορούσε να μας πει, πάρτε το ισχυρότερο φορτηγό παραγωγής για τη δοκιμή σας, τι άλλο θέλετε; Δεν θα είχαν άδικο οι Σουηδοί να πουν πως, κάθε FH16 750 είναι «dreamtruck» εξ ορισμού. Κι όμως, όπως στα Dreamtrucks της προηγούμενης χρονιάς, έφτιαξαν για εμάς ένα πολύ ιδιαίτερο FH. Πρόκειται επί της ουσίας για έναν τράκτορα με όλα τα καλούδια των φοβερών και τρομερών «Performance Edition» και έξτρα πινελιές από τα επίσης ειδικής σειράς και περιορισμένης παραγωγής «Ocean Race». Παρατηρώντας το πιο δυνατό όχημα παραγωγής, είναι δύσκολο να μη σκεφθείς πως, η κούρσα των ιπποδυνάμεων έχει κάπως ηρεμήσει. Το 2009 η Volvo είχε κάνει τους επαγγελματίες να παραμιλάνε με το εκπληκτικό «700άρι» FH. Ακολούθησε ένα χρόνο μετά η Scania με το V8 «730» για να στείλει τον πήχυ στο διάστημα, αλλά η Volvo επανήλθε με το 750 hp. Από τότε πέρασαν επτά χρόνια, απόλυτης σιγής. Και μπορεί να υπάρχουν μεγάλης χωρητικότητας κινητήρες στα 15 λίτρα από άλλους κατασκευαστές, οι οποίοι όμως δεν ενδιαφέρονται για το απόλυτο σε ιπποδύναμη ενώ DAF, Iveco και Renault έχουν πλέον ταβάνι τα 13 λίτρα. Θα δείξει, μπορεί να είναι και η ηρεμία πριν από την καταιγίδα.
Όλα αυτά επιβεβαιώνουν πάντως ότι, ναι, κάθε Volvo FH16 είναι εκ προοιμίου «σπέσιαλ» έκδοση. Μια ματιά στο εξωτερικό, είναι αρκετή. Η απαστράπτουσα ασημί μάσκα με τον φοβερό πλεγματοειδή σχεδιασμό μαγνητίζει το βλέμμα και αποπνέει δύναμη και κύρος. Οι σκούρες, ανθρακί βάσεις των φώτων είναι προνόμιο των 16λιτρων FH επίσης, και άλλες λεπτομέρειες κάνουν σαφές το πρεστίζ του οχήματος, και προϊδεάζουν για το υπερθέαμα του εσωτερικού της καμπίνας. Η βαφή Performance Edition ξεχωρίζει και για το γεγονός ότι, δεν υπάρχει κανένα άβαφο πλαστικό, πέρα από τους ασημί εξωτερικούς καθρέπτες.
Κοντολογίς, η επιβλητική και μεγάλων διαστάσεων καμπίνα σε προκαλεί να τη σηκώσεις για να αντικρίσεις τον straight-six των 16,1 λίτρων, που βρίσκεται κάτω από το δάπεδό της.
Για τον γύρο του κόσμου
Τα δερμάτινα –με εξαερισμό και φουλ ηλεκτρικά- καθίσματα είναι σε ανοιχτό γκρι με γαλάζια πλαϊνά. Στο κέντρο αναπαρίσταται η διαδρομή του περίφημου αγώνα ανοιχτής θαλάσσης Volvo Ocean Race, με την αφετηρία και τον τερματισμό να είναι κόκκινα –Γκέτεμποργκ και Χάγη, αντίστοιχα. Το ίδιο περίπου μοτίβο ακολουθείται στο στρώμα και τα πατάκια. Μεγάλη εξτραβαγκάντσα πάντως, είναι και το φουλ δερμάτινο ταμπλό, με τους σχεδιαστές να έχουν χρησιμοποιήσει την πιο παχιά επένδυση που έχουμε δει τελευταία.
Παροχή 220 βολτ στο πίσω τοίχωμα, καφετιέρα –εννοείται δοκιμασμένη και σε crash test, κατά την προσφιλή πρακτική του κατασκευαστή– μεγάλο μόνιτορ, ντουλάπια με συρόμενα ρολά με απίθανη αίσθηση ακριβής κατασκευής και πολλά ακόμη, βάζουν στο πνεύμα της Volvo και τον πλέον αδαή.
Δεν πρόκειται να παραθέσουμε με λεπτομέρειες στοιχεία από την οδήγηση που έχουμε επαναλάβει δεκάδες φορές. Το «750» μετακινείται στους 40 τόνους μικτού με μοναδικό αέρινο τρόπο. Στις ανηφόρες της διαδρομής επικρατούσε απόλυτη νηνεμία, ο 16λιτρος λειτουργεί τελείως ηλεκτρικά με την παλαβή τιμή της μέγιστης ροπής των 3.550 Nm να είναι διαθέσιμη από τις 950 σ.α.λ. Είναι πολιτισμένος σε απόλυτο βαθμό, και το μόνο παράπονο που μπορεί κάποιος να έχει είναι πως όχι μόνο δεν ακούγεται, αλλά δεν μπορείς να αισθανθείς τη λειτουργία του αφού δεν υπάρχουν κραδασμοί ή μηχανικές ταλαντώσεις στο παίξιμο του γκαζιού –μόνο αδιάλειπτη επιτάχυνση. Κι όχι μόνο: με όλους τους τράκτορες παρκαρισμένους να λειτουργούν στο ρελαντί, πριν ξεκινήσουμε την οδήγηση, το θηριώδες διπλοτούρμπινο εξακύλινδρο (κινητήρας D16K750) με εκκεντροφόρο επικεφαλής, είναι, με διαφορά, το πιο ήσυχο.
Η πέδηση είναι στα ίδια, εξωπραγματικά επίπεδα: το πανίσχυρο μηχανόφρενο VEB+ αποδίδει μέγιστη ισχύ 639 ίππων στις μόλις 2.200 σ.α.λ. Το εκρηκτικό «εργαλείο» της Volvo Trucks μοιάζει να έχει μία συνάφεια με τον ιστιοπλοϊκό αγώνα στον οποίο αναφέρεται ο εσωτερικός του διάκοσμος. Μπορεί να κάνει το Σουηδία-Ολλανδία ή Ελλάδα, ακόμη και τον γύρο του κόσμου από ξηράς έστω, πολύ πιο γρήγορα, και σίγουρα πιο άνετα.
