Η «παλιά φρουρά»
Όταν πριν τρεις δεκαετίες έγραφα τούτο το περιοδικό, οι σελίδες γέμιζαν με ειδήσεις, οι περισσότερες θετικές και όλοι οι παλιοί αυτοκινητιστές θυμούνται ότι, παρά τα προβλήματα, το φορτηγό δούλευε και ο Κλάδος βρισκόταν σε συνεχή ανάπτυξη. Στη θετική αυτή πορεία, συνέβαλλε αναμφισβήτητα και το υπ. Μεταφορών με τις αποφάσεις του οποίου στήριζε το επάγγελμα και έδινε ευκαιρίες ανάπτυξης στους οδικούς μεταφορείς. Αυτές, οι τότε θετικές ειδήσεις, ήταν αποτέλεσμα δουλειάς και παραγωγικού έργου συγκεκριμένων στελεχών τα ονόματα των οποίων όλοι οι παλιοί θυμούνται: Ευαγγελία Τσάγκα, Βασίλης Καλλιβωκάς, Νίκος Σταθόπουλος κ.α. Την επάνοδό τους στο υπουργείο χαιρετίζουμε, γιατί η πολύτιμη εμπειρία και η γνώση τους στη Μεταφορά, εμπορευματική και επιβατική, σίγουρα θα συνδράμει την πολιτική ηγεσία στη λήψη των σωστών για τον Κλάδο αποφάσεων.
Περί αποθηκεύσεων
Το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας που διαχρονικά ταλανίζει την ελληνική οδική μεταφορά έγινε ακόμη δυσμενέστερο τα τελευταία χρόνια με αρνητικές επιπτώσεις στον Κλάδο των ΦΔΧ ο οποίος εμφάνισε φαινόμενα συρρίκνωσης που μοιραία οδήγησαν στη μείωση των επαγγελματιών αυτοκινητιστών και των μικρών μεταφορικών επιχειρήσεων.
Ως εναλλακτική δραστηριότητα απέναντι στην πτωτική αυτή τάση, είδαμε πλήθος μεταφορικών επιχειρήσεων να στρέφονται, πέρα από τη μεταφορά, στην παροχή υπηρεσιών Logistics, υπηρεσίες που όμως σε ποσοστό 90% αφορούσαν στις αποθηκεύσεις. Η ανέγερση αποθηκών και ο εξοπλισμός τους δεν ήταν εύκολη επένδυση, αλλά για τους περισσότερους υπήρξε η ελκυστική λύση της χρηματοδότησης μέσω ΕΣΠΑ, ή (και) του τραπεζικού δανεισμού. Σαν τα μανιτάρια ξεπήδησαν στον Ασπρόπυργο, στη Μάνδρα, στη Σίνδο και στο Καλοχώρι δεκάδες αποθήκες οι οποίες στο σύνολό τους σχεδόν ανήκουν σε μεταφορικές επιχειρήσεις ή εταιρείες Logistics πολυεθνικές και μη.
Σήμερα, η γενική εικόνα που παρουσιάζουν αυτοί οι τεράστιοι στεγασμένοι αποθηκευτικοί χώροι κρίνεται θετική, επιβεβαιώνοντας την ορθότητα των αποφάσεων που έλαβαν οι ενδιαφερόμενοι. Η καλή πορεία των αποθηκών και των αποθηκευτικών κέντρων αποδεικνύεται από την ικανοποιητική πληρότητα των παλετοθέσεων που διαθέτει η κάθε αποθήκη και επιβεβαιώνεται από την κτηματαγορά η οποία γνωστοποιεί στους ενδιαφερόμενους ότι υπάρχει παντελής έλλειψη αποθηκών προς ενοικίαση ή αγορά στις περιοχές Ασπροπύργου και Μάνδρας.
Χρεώνονται, δεν χαρίζονται
Ωστόσο, αυτή η εικόνα δεν πρέπει να θεωρείται αντιπροσωπευτική του ευρύτερου τομέα των αποθηκεύσεων, καθώς υπάρχει και η άλλη πλευρά αυτή της προχειρότητας και της επαγγελματικής απαξίωσης. Τι εννοούμε: Με εξαίρεση λοιπόν, τις μεγάλες αποθήκες και τα αποθηκευτικά κέντρα των πολυεθνικών εταιρειών, που δέχονται τον κύριο αποθηκευτικό όγκο των εμπορευμάτων, υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός αποθηκών κυρίως στις ΒΙΠΕ Περιφερειών και μικρών πόλεων οι οποίες εμφανίζουν μεσαία έως χαμηλή πληρότητα με κενές παλετοθέσεις και άδεια ράφια πολλών εκατοντάδων μέτρων και – το χειρότερο – εισπράττουν αποθήκευτρα στο κόστος ή και κάτω από αυτό.
Σε μια τηλεφωνική έρευνα που κάναμε, μας εξέπληξε το τεράστιο χάσμα στις χρεώσεις, οι οποίες ξεκινούσαν από τα 25 λεπτά/παλετοθέση/ημέρα και έπεφταν στα 5 λεπτά, προκαλώντας βέβαια ερωτήματα, αν π.χ. αυτά τα 5 λεπτά εξασφαλίζουν βιωσιμότητα στην επιχείρηση ή αν τα 25 λεπτά εμπεριέχουν υπερβάλλον κέρδος και μιλάμε πάντα για ξηρό φορτίο (και όχι ψυχόμενο ή ADR).
Διαπιστώσαμε ότι τα πολύ χαμηλά αποθήκευτρα αφορούσαν σε αποθήκες μικρών μεταφορικών επιχειρήσεων οι οποίες δεν ακολουθούν σταθερή τιμολογιακή πολιτική, αλλά στις προσφορές που δίνουν, τα αποθήκευτρα συνδέονται άμεσα με τα μεταφορικά κόμιστρα, τα οποία, όπως γνωρίζουμε ήταν και παραμένουν συμπιεσμένα λόγω του ανταγωνισμού ντόπιου και βουλγάρικου. Με απλά λόγια, το «σαράκι» του κομίστρου που χρόνια τώρα εξαθλιώνει την οδική μεταφορά, μεταδόθηκε και στις αποθηκεύσεις με αποτέλεσμα ούτε η μια, ούτε η άλλη υπηρεσία να είναι βιώσιμη, οδηγώντας τον μεταφορέα σε επαγγελματικό αδιέξοδο με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Με κάθε τρόπο – και κλείνουμε με αυτό – η χρέωση για κάθε παλετοθέση πρέπει να είναι ικανή να στηρίξει με κερδοφορία την αποθήκη ως ανεξάρτητη επιχειρηματική μονάδα και είναι μεγάλο λάθος να «χαρίζονται» παλετοθέσεις μόνο και μόνο για να δουλέψει το φορτηγό με μια μεταφορά το κόμιστρο της οποίας παραμένει «σκοτωμένο».
Τα «αφεντάδικα» της Αμαλίας
Η Λ. Αμαλίας και οι πέριξ του Συντάγματος δρόμοι φιλοξενούσαν ανέκαθεν πολυτελείς λιμουζίνες, αυτοκίνητα που ανήκαν στους μεγαλοεπιχειρηματίες της χώρας οι οποίοι είχαν τα γραφεία τους στην περιοχή αυτή.
Αυτά τα πανάκριβα αυτοκίνητα λέγονταν και «αφεντάδικα». Η λέξη προέρχεται από τους οδηγούς που αναζητούσαν δουλειά σαν οδηγοί στο αυτοκίνητο του πλούσιου αφεντικού, μια δουλειά πάντοτε καλοπληρωμένη, ολιγόωρη και ξεκούραστη.
Μόλις πριν λίγες ημέρες, έμαθα ότι υπάρχει μια νέα κατηγορία οδηγών αυτοί που απασχολούνται ως οδηγοί αρχηγών κομμάτων και πολιτικών προσώπων. Η πληροφορία προήλθε από την είδηση ότι επανέρχονται στα λεωφορεία του ΟΣΥ 30 οδηγοί που απασχολούνταν στα αυτοκίνητα μελών κομμάτων που δεν εξελέγησαν κατά τις τελευταίες εκλογές.
Πιο γενναία, θα ήταν η απόφαση να αποχωρήσουν όλοι οι οδηγοί του ΟΣΥ από τα αυτοκίνητα των πολιτικών προσώπων των εντός της Βουλής κομμάτων. Η εποχή των «αφεντάδικων» πέρασε και τα αστικά λεωφορεία χρειάζονται οδηγούς.
Καλό μήνα και πάντα καλοτάξιδοι
