Η ανάπτυξη των εργοστασίων βιοαερίου στη χώρα μας είναι αυξανόμενη τα τελευταία χρόνια προσφέροντας σημαντικά οφέλη στην κοινωνία και στο περιβάλλον. Σε όλες τις φάσεις της μεταφοράς κυρίαρχο ρόλο παίζουν τα φορτηγά, Δ.Χ καθώς και τα Ι.Χ των εταιρειών, τα οποία αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας μια απαιτητική και πολύπλοκη διαδικασία.
Ο συντάκτης μας Παύλος Μαυρομύτης ακολουθεί τα φορτηγά της εταιρείας Tsivikas Trans μεταφέροντας πρώτες ύλες στο Βιοάεριο Λαγκαδά και εν συνεχεία χωνεμένο υπόλειμμα σε χωράφια της ευρύτερης περιοχής.
Φόρτωμα υλικού - Η διαδικασία
Το δρομολόγιό μας γίνεται με το τετραξονικό Volvo FH της επιχείρησης, με τον Κώστα Τσιβίκα να μας αναφέρει σχετικά με τη διαδικασία: «Όταν είναι να κουβαλήσουμε υγρά, τότε η μεταφορά των πρώτων υλών γίνεται με βυτία. Όσον αφορά τα στερεά, όπως για παράδειγμα τις κοπριές από τα πτηνοτροφεία, τότε μεταφέρονται με καρότσες. Χρειάζεται προσοχή ώστε το υλικό να φορτώνεται όσο πιο ομοιογενώς γίνεται. Για παράδειγμα, σε ένα στάβλο το λάστιχο φορτώματος πρέπει να είναι στη μέση για να τραβάει κοπριά. Αντίστοιχα τα απόβλητα από τα ελαιοτριβεία (κατσίγαρος) πρέπει να τα αντλήσουμε από την κάτω πλευρά της δεξαμενής για να παραλάβουμε το στερεό υλικό, την ψύχα της ελαίας δηλαδή, καθώς από εκεί γίνεται το βιοαέριο. Αν ο προμηθευτής δεν έχει αντλία για να γεμίσει το φορτίο, ρίχνουμε εμείς λάστιχα. Τα βυτία εξοπλίζονται με αντλία και έτσι τραβάμε το λύμα. Στο εργοστάσιο ξεφορτώνουμε χωρίς να χρησιμοποιούμε την αντλία».
Χωρητικότητα δεξαμενών
Αναφορικά με τη χωρητικότητα των δεξαμενών ο Κώστας μας λέει: «Η χωρητικότητα των δεξαμενών εξαρτάται από την παραγωγή του κάθε προμηθευτή. Για παράδειγμα, μια μεγάλη εταιρεία έχει από 1.000 κυβικά και πάνω (π.χ. γαλακτοβιομηχανίες). Μία εταιρεία μπορεί να έχει απόβλητα καθημερινά 200 κυβικά, οπότε χρειάζονται μέχρι και δέκα δρομολόγια την ημέρα για να αντλήσουν το υλικό».
«Να αναφέρω ότι το υλικό δεν πρέπει να είναι σε χωμάτινες δεξαμενές καθώς μπορεί να προκαλέσει ζημιές τόσο στον εξοπλισμό του φορτηγού, όσο και του εργοστασίου. Οπότε η ιδανική είναι η σιδερένια ή η τσιμεντένια δεξαμενή έτσι ώστε το υλικό να μεταφέρεται στο εργοστάσιο όσο πιο ατόφιο γίνεται».
Δυσκολίες δρομολογίου
Ποιες είναι οι δυσκολίες του δρομολογίου, θα ρωτήσουμε τον Κώστα. «Σε όλη τη διάρκεια του δρομολογίου απαιτείται αυξημένη προσοχή. Ακόμη μεγαλύτερη βέβαια πρέπει να είναι κατά την ώρα του φορτώματος και του ξεφορτώματος. Κύριο μέλημα του οδηγού είναι να ενώνει σωστά τα λάστιχα μεταξύ τους και να τα προσαρμόζει στη δεξαμενή, έτσι ώστε να μην υπάρχει διαρροή. Εν συνεχεία, οφείλει να επιβλέπει όλη τη διαδικασία μέχρι να ολοκληρωθεί το φόρτωμα.
Επίσης, η προσβασιμότητα σε ορισμένους στάβλους κάποιες φορές είναι δύσκολη. Ειδικά όταν βρέχει, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος το φορτηγό να κολλήσει στις λάσπες. Σε τέτοια εδάφη το ιδανικό φορτηγό είναι αυτό με διπλά ελαστικά στο διαφορικό του. Η στιβαρή κατασκευή τους εξασφαλίζει πολλαπλά οφέλη».
Μεταφορά χωνεμένου υπολείμματος
Η δουλειά του φορτηγού όμως δεν τελειώνει εδώ. Από τις εγκαταστάσεις του Βιοαέριου Λαγκαδά Α.Ε ο οδηγός φορτώνει στο βυτίο χωνεμένο υπόλειμμα το οποίο μεταφέρει σε φάρμες για να αποθηκευτεί και εν συνεχεία να πέσει στα χωράφια. Το χωνεμένο υπόλειμμα είναι ένα πολύτιμο εδαφοβελτιωτικό, πλούσιο σε άζωτο, φώσφορο, κάλιο και θρεπτικούς μικροοργανισμούς. Η φόρτωσή του γίνεται με σωλήνες και τη χρήση αντλίας για να γεμίσει το βυτίο, περίπου σε είκοσι λεπτά.
Το δρομολόγιό μας πραγματοποιείται σε κοντινή φάρμα, σε μία απόσταση 25 χιλιομέτρων, όπου το ξεφόρτωμα γίνεται από την πίσω πλευρά του βυτίου. Στη συνέχεια ένα τρακτέρ το οποίο έλκει ειδικό βυτίο παίρνει το χωνεμένο υπόλειμμα και το ρίχνει στα χωράφια. Η διαδικασία που ακολουθεί είναι ίδια με του οργώματος, ανοίγοντας τρύπες μέσα στο έδαφος.
