Η παρουσία του ελληνικού Transport στην Ευρώπη συρρικνώνεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, αυτό που παραμένει αναλλοίωτο στον Έλληνα διεθνομεταφορέα είναι το μεράκι και η αγάπη του για το φορτηγό. Ακόμη και σήμερα, ο ιδιοκτήτης ή και ο οδηγός του οχήματος, που τα οικονομικά είναι περιορισμένα θα διαθέσει κάποιο σεβαστό χρηματικό ποσό για τη βελτίωση της εμφάνισης του φορτηγού του.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις άλλωστε αυτοκινητιστών οι οποίοι «ρίχνουν» χρήματα στα οχήματα που δουλεύουν για να κάνουν κάποιες εσωτερικές ή εξωτερικές βελτιώσεις, ώστε να έχουν ένα όμορφο σύνολο στο δρόμο το οποίο θα ευχαριστεί τους ίδιους και θα ανεβάζει τη διάθεσή τους στα δρομολόγια. «Μέσα στην καμπίνα μένουμε πολλές μέρες και οφείλουμε να την έχουμε πάντα στην πένα, αυτό είναι το σπίτι μας», λένε οι ίδιοι.
Η καρδιά του International Transport στη Βόρεια Ελλάδα πριν χρόνια ήταν η Κατερίνη, η οποία ανταγωνίζονταν τα Γιαννιτσά, με δεκάδες φορτηγά μουσαμάδες και ψυγεία, που αλώνιζαν όλη την Ευρώπη, τα ανατολικά κράτη και που ορισμένα μάλιστα έφταναν ακόμη μακρύτερα μέχρι τη Συρία και το Ιράν.
Η σημερινή κατάσταση στην Κατερίνη τίποτα δεν θυμίζει τις παλιές καλές εποχές, όπου κάθε γειτονιά είχε και ένα φορτηγό, καθώς ο στόλος έχει λιγοστέψει σημαντικά και είναι λίγοι εκείνοι πλέον που αντιστέκονται στην οικονομική κρίση. Ανάμεσά τους η μεταφορική των αδερφών Σαββίδη, του Χαράλαμπου και του Γιάννη, οι οποίοι συνεχίζουν το έργο από τον πατέρα τους και κατάφεραν με προσωπική δουλειά και αγώνα να δημιουργήσουν έναν προσεγμένο στόλο ο οποίος αποτελείται από επικαθήμεναψυγεία. Σε τέτοιες περιπτώσεις, όπου ο αριθμός των οχημάτων σε μια εταιρεία είναι μεγάλος, η ενδεδειγμένη λύση, μας λένε οι ιδιοκτητές, για να διατηρηθούν σε καλή κατάσταση είναι η πρόσληψη μόνιμων οδηγών και το βασικότερο ο καθένας να έχει χρεωμένο το δικό του όχημα έτσι ώστε να το προσέχει περισσότερο, και δεν αναφερόμαστε μόνο στην εμφάνισή του αλλά και στον τρόπο χειρισμού του.
Σε κάθε εταιρεία τα οχήματα αποτελούν, θα λέγαμε, τον καθρέφτη του ιδιοκτήτη τους, το μεράκι του οποίου αντανακλάται επάνω σε αυτά με τον καλύτερο τρόπο ώστε το φορτηγό του να κυκλοφορεί «κυμπάρικο» και μερακλίδικο στο δρόμο.
Τα αδέρφια Σαββίδη λοιπόν, έχουν το «μικρόβιο» της βελτίωσης και του truck tuning και αυτό το βλέπουμε σε μηνιαία σχεδόν βάση με τα οχήματα που κυκλοφορούν. Η συνταγή της επιτυχίας για τους ίδιους είναι απλή. Αγοράζουν έναν τράκτορα και ξεκινούν τις βελτιώσεις. Προσέξτε όμως, όχι περιττές αλλαγές αλλά μετατροπές ουσίας. Αυτή τη φορά σειρά για παρουσίαση έχει πάρει ένα R 500 το οποίο επιμελήθηκαν ιδιαίτερα πριν βγει στο δρόμο.
Στα οχήματα της εταιρείας δεν πρόκειται να δείτε ακρότητες και υπερβολές καθώς με λίγα επιπλέον αξεσουάρ μετατρέπονται σε πανέμορφα τρακτόρια. Βέβαια, σε τούτο τον δράκο η πρώτη και μεγαλύτερη αλλαγή εντοπίζεται στο χρωματισμό του, καθώς από κίτρινο βάφτηκε σε πέρλα μωβ. Το πλεονέκτημα του χρώματος αυτού είναι ότι δημιουργούν έντονη αντίθεση επάνω του τα ανοξείδωτα, όπως ο γείσος, τα πλαίσια στις χειρολαβές και οι ζάντες αλουμινίου. Η μόνη προσθήκη που θα σκεφτόμασταν να δούμε είναι μια μπάρα, φανάρια λεντ και τενόρια.
Η μέγιστη δυνατή απόλαυση για τον οδηγό είναι ένας προσεγμένος και ευχάριστος χώρος διαμονής με τις κατάλληλες ταπετσαρίες. Θεωρούμε ότι μετά τα πέντε χρόνια, όπου οι μανίσιες ταπετσαρίες χάνουν την αρχική τους εικόνα, είτε γιατί λερώνονται, είτε γιατί αλλοιώνεται η υφή τους, η τοποθέτηση πρόσθετης δερματίνης ή δέρματος είναι μια καλή λύση. Ο εσωτερικός διάκοσμος του R διατηρεί τα ίδια χρώματα με το εξωτερικό μέρος του τράκτορα, με βελούδινες επενδύσεις μωβ χρώματος σε όλες τις επιφάνειες δημιουργώντας ένα πιο ζεστό και φιλόξενο εσωτερικό.
Το International Transport υποδέχεται ένα νέο όχημα στη δύναμή του και ευχόμαστε σύντομα η Κατερίνη να αποκτήσει την παλιά χαμένη της αίγλη στη διεθνή μεταφορά...
